نمایش نسخه قابل چاپ
[size=large]واقعا ازت منمونم بهار جان بابت توجه و راهنماییات .به حرفتون گوش میدم فعلا اصلا آمادگی قبول یکی دیگرو ندارم میخوام بخونم واسه ارشدم به اون پسرم میگم تا چند سال تمام سعی خودشو واسه اصلاح بکنه بعده چند سال اگه واقعا بهتر شده بود خانوادمم قبولش میکنن .مرور زمان همچی رو حل میکنه میخوام نماز بخونم میگن حلاله همه مشکلاته. شما هم واسم دعا کنید این مرحله زندگیمو با موفقیت تموم کنم من دلم واسش میسوخت ولی فهمیدم اون دلش واسه خودشم نمیسوزه من چرا خودمو فدا کنم.بازم ممنون
مهربونی جان.دختر گل..قبول دارم کار این خانوم اشتباه بوده اما بخاطر یه اشتباه باید اشتباه بزرگتر رو انجام داد؟؟؟
چون نامزدی اون اقا به هم خورده و این خانوم هم مثلا مقصر بوده حالا این خانوم باید با یه شخص معتاد با اینده نامعلوم ازدواج کنه؟؟؟
این خانوم اگه در توانش هست باید حلالیت بطلبه و اگه نه توبه کنه و از خدا بخواد ببخشدش..اما اینکه با این پسر عروسی کنه یا نکنه تاثیری نداره.
ببین دختر خوب اینها هر دوشون تو این 6 سال اشتباهاتی داشتن این خانوم بکارتش رو ازدست داده.اون اقا نامزدیش به هم خورده..و این نتیجه دوستی هاییه که ازسر احساس و وابستگیه.الان هر کدوم یه جور دارن تاوان میدن.
بهترین کار اینه که ازاشتباه بیرون بیایم نه ادامه بدیم و این هم به صلاح این خانوم هست و هم اون اقا.
موفق باشید
دوست خوبم mehraboni شما به قسمت الهی اعتقاد دارید اگه اونا قسمت هم بودن من میتونستم کاری بکنم.من خیلی بابت این موضوع به خودم سخت گرفتم ولی تقصیر خودش بود با وجود اینکه نامزد داشت هر روز التماس میکرد من منتظرش بمونم تا طلاقش میده خدا شاهده من نخواستم ایشون اینقد بم اصرار کردن من چون دوسش داشتم بش قول دادم.با توجه به چیزیای که درموردش نوشتم ازدواجم میکرد دوامی نداشت چون حتی به نامزدشم گفته بود با زور پدرش ازدواج کرده من میگم پدرشون مقصرن که با تعصبات خشک خان و رعیت مجبورش کرد با فامیلشون ازدواج کنه.من الانم میگم بشون فرصت میدم اصلاح بشن تا رضایت نسبی خانوادمو بدست بیارن
بهار عزیز
begard عزیز
من کاملا این حرف رو قبول دارم و میدونم چنین ازدواجی اشتباه محضه و به نفع هیچکس نیست.
بهار حرفی خوبی زدی. واقعا باید حلالیت بطلبه و توبه کنه.
اون موقع 18 ساله بوده و کم تجربه.
اما به هر حال اون زندگی متلاشی شد.
begard عزیزم الاقل ازش حلالیت بطلب. این کمترین کار وسه نابودی اون زندگیه.
موفق باشی عزیزم.
در ضمن عزیزم
واقعا سعی کن اعتماد پدر و مادرتو جلب کنی.
اونا تو رو دوست دارن و برات خیلی زحمت کشیدن. اونا صلاحتو میخوان.
درسته سخته اما کمی تحمل کن. انشالله زودتر به یه زندگی آرووم برسی.
باشه حتما حلالیتم میطلبم
ممنون
دوستان دیگه اگه نظره دیگی دارن لطفا بگید
begard عزیز
به تالار همدردی خوش آمدی
خوشحالم که تصمیم درست گرفتی و از این رابطه بیرون میایی .
نکته ای که بنده خواستم بگم این است که نیاز داری یک بازسازی شخصیتی داشته باشی ، در این ارتباط آسیب شخصیتی دیده ای بخصوص عزت نفست آسیب دیده و یناز هست بازسازی بشود و همچنین روی مهارتهای ارتباطی کار کن تا دیگه در این ورطه ها نیافتی و از ابعاد مختلف بلوغ کافی پیدا کنی که بتوانی زندگی خوبی بسازی و از استباهات گذشته به عنوا درسی برای خودسازی و ساختن زندگی آینده بهره بگیری
موفق باشی
.
ممنون ازتون ولی با وجود اینکه بارها گفته میشه معتاد یه بیماره نه یه معضل چرا هیچکی حاضر نیست به یه آدم شکست خورده کمک کنه این دوست من خیلی تو زندگیش مشکل داشته مادرش معتاد بوده بچه طلاقه از نوجوونیش خودش بوده و خودش حتی یه داداش کوچیک داره اون رو بزرگ کرده باش گریه میکرد پوشکشو عوض میکرد میخواست بیاد پیشم مجبور بود اونم بیاره یه بچه 1ساله رو.اصلا مشکلاتشون در حد گفتن نیست ولی به خدا از همه آدمتره اینقد دله بزرگی داره در حده یه دریا.چرا فقط باید به چشم یه آدم اصلاح نشدنی بش نگاه کرد اخه گناه نداره وقتی بم میگه تو مادرمی پدرمی برادرمی تو باش من خوب میشم من چجوری بزارم برم اخه پس انسانیت چی.به خدا اینا فقط منطقه ولی پس دل آدم چی.
عزیز دلم
با توصیفی که از وضعیت زندگیش کردی او نیاز به خانواده درمانی دارد ، به عبارتی چرخه زندگی آنها داری مسائل هست که این وضعیت را ساخته و نه از شما و نه هیچ کس دیگر جز یک متخصص کاری بر نمیاد و لازمه دوست شما خودش کاری کنه و در پی حل مشکلاتش به یک روانشناس مراجعه و راه خانواده درمانی را پیش بگیرد . برای اعتیاد مادر هم می توانست از بهزیستی کمک بگیرد و .....
شما یک حس دلسوزی آسیب زننده داری ، وقتی حس دلسوزیت را بالغانه بخواهی نشان دهی قطعاً این نخواهد شد که بخواهی با چنین شخصی ازدواج کنی و اینگونه کمکش کنی چون نه تنها چنین نخواهد شد بلکه شما هم می شوی قوض بالای قوض و از طرفی خودت نیز می شوی یکی از مبتلایان آسیب های اجتماعی .
پس شما کاملاً از فکر به او و ارتباط با او بیرون بیا و روی بلوغ روحی و فکری و عاطفی خودت و اعتماد و عزت نفست کار کن .
.
سلام عزیزم .از نظر من به حرفهای خانواده ات احترام بزار و قدر اینکه صلاح تورو می خوان و بدون.منم شرایط تقریباً تو رو داشتم ولی کسی من و راهنمایی نکرد الان هم دارم با مشکلاتم می جنگم به حدی که دیگه کم آوردم .پس قدر لحظه هات و بدون و سعی کن به حرفهای خانواده ات بیش تر فکر کنی . موفق باشی
سلام begard جونم.
خوبی امروز؟
معلومه که یه معتاد هم حق داره زندگی کنه. ازدواج کنه و ...
معلومه که یه انسانه و اعتیاد هم یه بیماریه.
باور کن شعار نمیدم. من خودم تو نزدیک ترین افراد خانوادم ، چنین فردی رو داشتم.
اما
.
.
.
ام عزیزم اون باید بخواد به خودش کمک کنه. اون باید بتونه رو پای خودش بیاسته
این ازدواج واقعا الان و با شرایط فعلی فقط اوضاع رو بدتر میکنه.
حتی اگه عاشقش باشی و بخوای بهش کمک هم کنی تا زمانی که خودش نخواد و باهات همکاری نکنه ، نمیشه. کاریم از تو بر نمیاد.
تو فقط تصور کن یه بچه بی گناه تو زندگی مشترکت با این آقا به دنیا بیاد. میخوای چی بهش جواب بدی؟؟
ها؟؟؟
من اولشم بهت گفتم.
حتی اگر بخوای باهاش ازدواج کنی هم یه کار هول هولکی نیست و برنامه طولانی مدته.
باید واقعا نجات پیدا کنه . واقعا از مواد متنفر بشه و واقعا پاک باشه.