از وقتی بچه آمده تمام توجه شوهرم به اوست به من بی توجه و حس می کنم ازم متنفر شده !!!!

آقای کامروا مشکلات خیلی کوچیکی رو بهانه میکنه من روز دوم زایمانم که مرخص شدم و به خونه اومدم نینی مریض شد چون چیز حادی به نظر نمیومد بنا به پیشنهاد مادر خودش ، خواهر خودش و همسرم بچه رو بردن دکتر که معلوم شد باید بستری بشه و من هم با همون وضعیت سخت خودم ، همراه نینی به بیمارستان رفتم و کنارش موندم الان بهم میگه تو بیعاطفه ای وگرنه اونروز نمیذاشتی من تنهایی بچه رو ببرم دکتر یا مثلا اگه بهش بگم میخوام بچه رو بذارم پیش مادرم تا برم خرید یا استخر بهم میگه تو اگه مادر بودی حاضر نمیشدی حتی حرف تنها گذاشتن بچه رو بزنی بهش گفتم بچه رو بذاریم پیش مامانت و دو ساعت بریم خونه و تنها باشیم بهم میگه تو که حوصله بچه نداشتی ..... خوردی بچه اوردی . نمیدونم شاید هم واقعا دلش جای دیگه بنده و من الکی بهش اعتماد دارم . اما با حرفتون که حیله های زنانه روش تاثیری نداره موافقم چون بهم ثابت شده

سلام عزیزم

میشه قشنگ توضیح بدی از کی اینجوری رفتار می کنند . اشاره کردی از زمان تولد بچه ...یعنی قبل از دوران بارداری یا قبلنها رابطه خوبی باهم داشتین...رفتار ایشون به نظرم بیشتر یه جور بهانه گیری که یه مشکلی دارن باید اصل این مسئله رو متوجه بشی.. تا قبل از آگاهی از این مشکل زیاد خودتو کوچیک نکن...

به نظرم بشین زمانی روکه مناسب می بینی به صورت کاملا دوستانه باهمسرت صحبت کن..به نظرم خودت بلاخره میتونی راجب این رفتاراش یابهتر بگم بهانه گیری هاش یه حدسهایی بزنی...

ثمین جان سلام قبلا هم با هم به مشکل خورده بودیم اما اینجوری نبود مثلا سر یه چیزی دعوا میکردیم بعدش اون عذر خواهی میکرد و آشتی
الان نمیدونم بهانه چی رو میگیره وقتی بهش میگم من تازه زایمان کردم نیاز به محبت و توجهت دارم مسخره ام میکنه میگه برو بابا
چیزی هم که حرصم میده اینه که عمدا میخواد آزارم بده مثلا جلو من به نینی میگه بذار مامانت بمیره یه مامان برات میارم خوشگل خوشهیکل مهربون یا مثلا تا نینی گریه میکنه بهش میگه ساکت شو بی مادر مونده ،
خانواده اش میگن پشت سرم خیلی بهم بها میده و به همه میگه من یه زن نمونه ام اما جلوی روی خودم انگار نه انگار

من واقعا صلاحیت اظهارنظر در مورد مشکل شما رو ندارم و فقط می تونم براتون آرزوی موفقیت کنم.

ولی چیزی که به نظرم میاد اینه که قطعا یه رفتار یا رفتارهایی از شما بوده که از نظر شوهرتون غیر قابل قبول بوده. بعضی وقتا یه شکلی از سوتعبیر پیش میاد. مثلا شما کاری رو که درست بوده از نظرت انجام دادی اما به نظر شوهرت ممکنه خوب نبوده باشه و حتی فکر کرده باشه از عمد و قصد کردی. یه سری فکرای اشتباه که چون راجع بهشون حرف زده نشده هیچوقت یکی از طرفین نمی فهمه اصلا چیه و طرف دیگه فکر می کنه که طرف مقابش می دونه و می فهمه اما هیچ کاری نمی کنه. اگه همدیگه رو دوست دارین و شوهرت فقط و فقط این مدلیای بچه بازی داره باهات رفتار می کنه قاعدتا ازت دلخوره. اگه بتونی ازش بپرسی و بهت جواب بده و یه جوری کدورتی رو که احتمالا از سو برداشت ایجاد شده بتونین برطرف کنین مشکلتون حل می شه.

بچه هالطفا اگه راهكاري نداريد كه بهش بديد تو رو خدا الكي مقصرشم نكنيد!!!
من دقيقا اين مشكل رو داشتم ولي به خاطر شرايط زندگي(ماموريت هاي طولاني و پي در پي همسرم نتونستم مشكل روكنترل كنم)
فقط يه نكته اي هست كه من اون وقت ها بهش توجه نكردم خانواده ي همسر من كلا حساسيت عجيبي رو بچه و سلامتيش داشتن به خاطر سابقه ي مرگ يه نوزاد تو خانواده و اين خصلت تو همسرمم بود ويه اظطراب غير قابل كنترل دائمي براش ايجاد كرده بود و همين جدايي هاي طولاني كل رابطه رو سردتر كرد كه خوشبختانه تو اين مشكل رو نداري

ضمنا اگه همسرت جلوي بقيه ازت تعريف ميكنه و اگه رابطه ي صميمي باهاشون داري يه جوري كه همسرت رو ضايع نكرده باشي ازشون بخواه كه يه ريزه از حساسيت زنها بعد زايمان و لزوم مهر و محبت تو اين دوران و ...بهش بگن البته نه از زبون تو . واسه من اون موقع ها اين كار جواب داد
هرچند اگه مسئلهي من حل شده بود الان اينجا نبودم:311:

من فکر می کردم منظورمو درست گفتم. اصلا حرف تقصیر نیست. معلومه که شما مقصر نیستی. حرف من چیز دیگه ایه. اینکه هر کدوم از ما سعی می کنیم کار درست رو انجام بدیم اما ممکنه این درست از نظر شخص دیگه ای درست نباشه. اینجا خیلی خوبه که بشه صحبت کرد و همدیگه رو از افکار هم مطلع کرد. اصلا اصلا من نگفتم ایشون تقصیر دارن. اینجا بحث این نیست. بحث اینه که سکوت و مطلع نکردن دو نفر از افکار همدیگه باعث می شه هر کی سعی کنه حدس بزنه درباره افکار اون یکی و ممکنه خودش توی فکرش به یه نتایجی برسه که باعث بشه رفتارایی مشابه شوهر ایشون داشته باشه. در حالی که اگه ادم بدونه که واقعیت چیه می بینه که کلا در مورد شخص مقابلش اشتباه می کرده.

نقل قول:

---

نقل قول:

---

براساس پژوهشی که در آمریکا انجام شده است، مردان نیز همانند زنان که دچار افسردگی پس از زایمان می شوند، به این بیماری مبتلا می شوند.

براساس نتایج این تحقیق، ده درصد مردان دچار افسردگی بعد از زایمان همسران خود می شوند.

نتایج این تحقیق نشان می دهد افسردگی پس از زایمان زنان و به دنبال آن در بین بیست و پنج درصد مردان حتی ممکن است سه تا شش ماه پس از زایمان همسرشان ادامه داشته باشد.

علت این امر آن است که اکنون نقش مراقبتی پدران از نوزادان نسبت به گذشته به مراتب بیشتر شده است و فشارهای روانی که این امر متوجه آنان می کنند ، افسردگی را نیز در پی خواهد داشت.

---

---

بلفي جون
اين مطلب رو گذاشتم تا بدوني يه احتمال اينه كه ايشون دچار بيماري شدن و تغيير خلقشون خودخواسته نيست. پس شما ازبرخوردهاشون خيلي ناراحت نشو. دنبال راهكار براي بدست اوردن سلامتيشون باش. اين مطلب رو هم اصلاً به همسرت نگو كه به نظرم شما مريضي. و از اين حرفا

سلام دوست من این حرفها رو با تو جه به شباهت زیاد رفتار شوهرشما به همسر دوست و یکی از نزدیکترین افراد خانوادم گفتم ولی با حرفای کامروا کاملا موافقم امیدوارم که همه رفتارای شوهرتون بخاطر یه دلخوری کوچیک باشه و مشکلتون رفع شه:46:

دوست عزیزم سلام..قدم نو رسیده مبارک باشه
امیدوارم خیر و برکت رو با خودش براتون بیاره و این شرایط پیش اومده زمینه ای بشه برای شناخت عمیق از همدیگه..

با توجه به چیزایی که گفتین به نظر من بهتره به یه فرد بی طرف و با صلاحیت مثل مشاور مراجعه کنید..شما دلخوریاتون رو جدا بگید و همسرتون جدا..خود مشاور هم راهشو بلده که از زیر زبون همسرت بکشه که ناراحتیش از چیه؟

بعد میتونین مراحل حل مشکل رو زیر نظر مشاور طی کنید و همچنین یاد بگیرید فضایی ایجاد کنید که هر دوتون با خیال راحت و احترام و بی رودروایسی بتونید دلخوریها و انتظاراتتون رو ازهمدیگه بگید.

نقل قول:

---

دارم از بچه ام هم سرد میشم

---

یه جایی هم که گفتی که رفتار شوهرت ممکنه روی حست به بچه ات اثر بذاره..نکنی اینکارو مادر گل..اون نوزاد الان بشدت به عشق و حمایت تو وهمسرت نیاز داره..عزیزم شما از الان باید یاد بگیری یه مرز بین روابط خودت با همسرت و رابطه ات با بچه ات بذاری..نه اینکه ازشوهرت که دلخور شدیناراحتیت رو سر بچه ات خالی کنی..این اشتباهه و برات خیلی میتونه مشکل درست کنه.

مراقب خودتون باش:72:

موفق باشید