نمایش نسخه قابل چاپ
نمیدانم شاید از نظر جسمی هم وابسته شده ام.به من حق بدهید.اولین رابطه باعث شده نتوانم به راحتی فراموش کنم.رابطه ام را با خدا خیلی تغییر داده ام و خیلی بهتر شده ام.
من تصمیم دارم حتما به همسر اینده ام ماجرا را بگویم و به او اختیار بدهم بپذیرد یا نپذیرد.این حق اوست.من به حق او احترام میگذارم.
خودم این خاطرات یا وابستگی جسمانی را چگونه فراموش کنم؟
بهار جان درسته.دوستمون وارد رابطه ای نشده.اما چون حالت کاملا احساسی داره به قضیه نگاه میکنه ممکنه بشه.
بهار عزیزم من معتقدم در این جور موارد تا حالت تنفر به وجود نیاد طرف تو همون حالی که الان دوستمون داره میمونه...احساس غم و غصه ناشی از، از دست دادن دوستی که باهاش وارد رابطه شده
من تا از کارم پشیمون نباشم به نظرت درس عبرت میگیرم؟!
که من از نوشته های این دوستمون اینطور برداشت کردم که پشیمون نیست بلکه داره حسرت روزایی رو میخوره که با اون آقا بوده
ببين اين خاطراتو به راحتي ميشه فراموش كرد اونم فقط به يه طريق
تداعيش نكن.هر وقت فكرت ميره سراغ اون ادم يا خاطراتت سرتو به يه چيزي .كاري كرم كن.
من نميگم حس نفرتو بنداز تو دلت فقط به اين فكر نكن كه اي واي اولين تجربه,اولين عشق,اولين...
هميشه اولين ها بهترين نيستند
ايشالا كه كنار همسرت بهترينهارو خواهي داشت
فراموشي فقط يه راه داره:تداعي نكني و زمان بدي
سلام.بنظر من تو به خاستگارات این قضیه ی بکارت رو نگو.هر کس خطایی میکنه.هیچ انسانی ظرفیت اینقدر صداقت رو نداره.تو به خدا توکل کن و بگو یکی مثل خودت که قبلا رابطه داشته پا پیش بزاره...فقط همین.از نظر من هیچ مردی اینقدر ظرفیت نداره.فقط به خدا توکل کن که با مناسب خودت ازدواج کنی. اون آقایی ه که باش رابطه داشتی از نظر من اگر آگاهانه و با علاقه ازدواج کنی مطمئن باش فراموش میکنی.
عذر میخوام که اینجا توضیح میدم:316:
مریم عزیز تنفر هم نوعی احساس هست...و ما زمانی برامون یه اتفاق بصورت یه خاطره در میاد که نسبت بهش احساس منفی یا مثبت داشته باشیم.وقتی احساس رو از یه خاطره بگیریم تبدیل میشه به یه اتفاق معمولی که تو زندگیمون زیاد رخ میده و ما به یاد نمیاریمشون.نقل قول:
ما چون حالت کاملا احساسی داره به قضیه نگاه میکنه ممکنه بشه.
بهار عزیزم من معتقدم در این جور موارد تا حالت تنفر به وجود نیاد طرف تو همون حالی که الان دوستمون داره میمونه
در واقع دوستمون اگه بخواد متنفر بشه معنیش اینه که روی اون شخص تمرکز کرده و بعد مرتب خاطراتش رو مرور میکنه اما مثلا این دفعه با احساس بد.نتیجش چیه؟
اینکه فرد مرتب داره خاطراتش رو مرور میکنه و فراموش نمیکنه.
پس مریم جان هیچ وقت هیچ وقت احساس اونم تنفر که کلی انرژی منفی به خودمون میده رو پیشنهاد نده.
پشیمونی با تنفر فرق داره.
موفق باشی.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahar.baran
سلام سحر جان
فکر می کنم تلاش برای فراموش کردن و تمرکز برای فراموش اصلا دردی رو دوا نمی کنه
راستش مثل این می مونه که مثلا از امروز تصمیم بگیری به قورباغه فکر نکنی
شاید در شرایط عادی یک درصد هم به قورباغه فکر نکنی
ولی اگر الان این تصمیم رو بگیری مطمئن باش همش تو ذهنت ی قورباغه می بینی
پس سعی کن ذهنت رو رها کنی
قبول کن که اتفاق بسیار بزرگی برات افتاده !وقتی به برزگی اتفاق ایمان داری،به خودت حق می دی افسرده باشی ناراحت باشی عادی نباشی و ذهنت مشغول باشه...و برای رهایی از این احساسات به زمان احتیاج داری
به گذشته فکر نکردن
ممکن نیست چون حافظه ما پاک شدنی نیست و همه خاطرات ما تو بخشی از ذهن ما باقی می مونن و به مرور زمان کمرنگ و کمرنگ تر می شن و حتی بی رنگ می شن جوری که دیگه نمی بینیمشون ولی هیچ وقت پاک نمی شن
و تو شرایط خاصی با یک اتفاق ساده برای ما دوباره یاد اوری می شن...
برای پاک کردن کامل اون خاطرات فرمول خاصی وجود نداره ...هیچ راه خاصی وجود نداره
ولی برای جلوگیری از پررنگ شدن اون خاطرات راه های زیادی وجود داره
می تونی خودت رو با فعالیت های مختلفی مثل ورزش و هنر و درس مشغول کنی
با خانوادت بیشتر ارتباط برقرار کنی
با خدا بیشتر ارتباط برقرار کنی ازش طلب ببخشش کن !اینکار خیلی آرومت می کنه.
زمانیکه به گذشته فکر می کنی اون گذشته رو آنالیز نکن،کاش این می شد وکاش اون می شد باخودت نگو...اگر اون کار رو می کردم اگر .....
این فکرا رو همه از ذهنت خارج کن....
گذشته ،گذشته و هیچ کاری از دست تو برنمی اد....به جز اینکه از اون گذشته درس بگیری و به عنوان یک تجربه بهش نگاه کنی....
دوست عزیز
اگر واقعا به این نتیجه رسیدین که کارتون اشتباه بوده به نظرم عمل به این دو کلمه هم خیال شما رو از اینده راحت می کنه و هم شما رو از اینگونه افکار در میاره.
صداقت و توبه