با نفرینها و ایمیلها و ناله های او چه کنم؟(حالا که همسر دارم پیداش ش

اینم بگم که من خودمو مقصر میدونم از این بابت که چون اون اول گفت رابطمون قطع کنیم اما من بهش وایسته شده بودم وادامه دادم. حالا اون از من طلبکاره که چرا اول قطع نکردم واون بخاطر من ادامه داد ووابسته شدو من اون موقع گداشتم رفتم البته اینهایی که میگم کلیه جزییاتش اینه که خب اون همیشه میگفت

1 اگه خاستی برو وازدواج کن من نمیخام مانع خوشبختیت بشم ووضعم خوب نیست

2 خودش بدش نمیومد حداقل کسی بود که باهاش درد دل کنه ویه موقع یه چیزایی که هوس کرد بهش بگه وخودشو... چون خیلی هم خویشتن دار نبود. البته بدش هم پشیمون میشد ومیگفت رابطمونو قطع کنیم چون داریم گناه میکنیم.(البته فکر بد نکنید ماتو رابطمون رعایت میکردیم اما خب تا یه حدودی گناه پیش میاد)

3 فکر کنم چون میدونست من وابسته شدم دست پیش میگرفت یا شایدم واقعا منو میخاست از سرش باز کنه مرموز بود. نفهمیدم . اما میدونم منو دوست داشت اما نه برای ازدواج. میگفت تو خیلی مهربونی

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

آخه بعضی وقتا بدجوری میاد توذهنم میگم نکنه مقصر من بودم بعد به خودم دلداری میدم وخودمو قانع میکنم
آره راس میگی مریم جون :46:من نباید بیخودی ذهنمو درگیر کنم البته الان حالم خیلی بهتره
ایملمو یه ماهی هست که غیر فعال کردمو واز اونم دیگه خبری نیست خیلی خوشحالم وخدا رو شکر میکنم هزاران هزار بار که به من رحم کرد
وهمیشه دعام اینه که خدا کنه دخترا با پسرا تواینطور رابطه ها نیفتن که توش هم گناه هست واخرش یا رسیدنه یا اینکه یه طرف ضربه میبینه .ولی اخرش هر چی پیش میاد خواست خداست شاید واقعا اونا برای هم ساخته نشدن و اصلا به صلاحشون نیست اگه فکر کنیم که اینها حکمته وکار خداست ناراحتیها کمتره.
از حرفهای دوستان عزیزم هم خیلی استفاده کردم خیلی دوستون دارم:72::72::72::72::72::72::72::72::72::

سلاله عزیز

این رابطه و روند از ابتدا اشتباه بوده ،و شما کار بسیار خوبی کردی که از آن بیرون آمده ، خواستگارانت را بررسی و ازدواج کردی ( عاقلانه عمل کرده ای ) بهتره این عقلانیت را باز هم در پیش بگیری اونم با کات این فرد در ذهن و در بیرون هست . هرگوه زمینه و روزنه ارتباطی را کامل ببند ، هرگونه یادآوری را مانع شو . احساس تقصیر شما هم بیجاست شما تقصیرت در رابطه با خودت با ورود به چنین رابطه ای بوده که گذشته و تمام شده . هیچ مسئولیت در رابطه با این آقا نداری .

هرگونه فکر کردن به وی حتی دلسوزانه ، و باز گذاشتن روزنه های ارتباطی ولو در حد ایمیل اشتباهی بزرگ است ، گذشته از اینکه مناسب شخص شما نیست ، بلکه خلاف تعهدی هست که به همسرت داری .

فکر می کنم شما از آن دسته افرادی هستی که خود راه درست را می دانی فقط یک تایید می خواهد تا تقویت شوی . که اینجا حرفهای دوستان و این پست بنده به اندازه کافی برای حرکت در مسیر درست تقویت کننده هست . پس یا علی


.

دیگه الان که شما همسر داری این تردیدها و اما واگرها چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بیا و بدترین شکل قضیه ر ا فرض کنیم و اون اینکه: اره اصلا 100درصد شما مقصر بودی و اون را وابسته کردی و هرچی الان میکشه مسببش شمایید! خوب بفرض که همه اینها درست،حالا واسه جبرانش چیکار باید بکنی؟باید از همسرتون جدا شید و با این شخص ازدواج کنید! یکمی فکر کنیدو دوباره فکر کنید و بازم فکر کنید! حالا گیریم همه تقصیر گردن شما،الان چه میشه کرد؟
فقط ی کار، تحمل عذاب وجدان و توبه به درگاه خدا و صدالبته و صدهزار البته قطع رابطه کامل و قاطع برای همیشه با اون آقا و چسبیدن دودستی زندگی خودتون، اگه راه حل بهتری دارید بنویسید! :310:

کامروا جان وفرشته مهربون عزیزم ممنونم بازم ازتون
من هم دقیقا دارم کاری رو میکنم که باید ....چون واقعا زندگیموم دوست دارم وسعی میکنم به این موضوع واشتباه بزرگ تو زندگیم فکر نکنم وهمه چیشو فراموش کنم .
اوایل بعد از نامزدیم یه مسائلی پیش اومد که مجبور شدم غیر مستقیم از طریق کسی جوابشو بدم .اما حالا بعد از سه سال چون فهمیدم هنوز داره (طبق حرفهایی که به اون طرف زده )به من فکر میکنه خودم مستقیم از طریق ایمیل جواب قاطع دادم که هم خودش راحت بشه وبره دنبال زندگیش هم خودم راحت بشم از دستش( چون واقعا عاصی کرده بود منو .اون موقع که من بودم قدرمو ندونست بعدا فهمید که چی رو از دست داه)
اینو تاکید میکنم من از زمانی که نامزد کردم به هیج وجه باهاش از طریق تل یا اس و.. حرف نزدم و خطمو عوض کردم چون زندگییه جدیدم وهمسرم رو خیلی دوس داشتم ودارم .
اگر منو نفرین کرده باشه یا بکنه واقعا برام اهمیتی نداره بهش اصلا فکر نمیکنم .بعنوان یک انسان
براش دعا میکنم که مشکلاتش حل بشه وبه آرامش برسه
من درسته ادم احساسی هستم اما جایی که باید منطقم رو بکار میبرم
علت جویا شدن نظر دیگران در این سایت هم شاید بقول فرشته عزیزم همون تاییدی بود که میخاستم بگیرم .وگرنه به کاری که کردم ایمان داشتم ودارم
وبقول کامروا جان که میگه مقصر هم که باشم کاریه که شده وباید توبه کنم و..
درسته واقعا خودم به اینایی که میگین رسیدم.
اینا مهم نیست
مهم اینه اونایی که میان توسایت از تجربه ها استفاده کنن کاش منم خیلی وقت پیش با اینجا اشنا شده بودم و یه رابطه اشتباه رو پایه ریزنی نمیکردم یا حداقل به موقع کاتش میکردم
واقعا بعضی دوستیهای قبل از ازدواج خیلی اشتباهه دوستان
خدا هممونو تواشتباهات وسختیها کمک کنه ونجاتمون بده