RE: حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارم
سلام
رابطه داریم تا رابطه !
اتفاقا خیلی خوبه اگر بخواین به زندگیتون سر و سامانی بدین...اما توجه کنید این سرو سامان دادن باید با حساب و کتاب باشه/...خب..میتونید خونه بخرید؟آفرین..بسم الله...
توجه کنید که شما از جملاتتون مشخصه که داری خودتو گول میزنی
توجه کن به جمله ات:
بیشتر منظورم این بود باهاش بیشتر آشنا شم
میشه بگید اون قسمت کمتر منظورتون چی بود؟
ضمنا اگر هم واقعا قصدتون ازدواجه و از اون خانوم شناخت اولیه رو دارید فقط و فقط رسمی و با خانواده وارد بشو
اما قبل از همه اینها خودت شرایط اولیه خودت رو اماده کن
مثلا خونه..ماشین..کار...
اینا رو جور کن و بعد برو جلو اونم فقط با خانواده و رسمی
RE: حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارم
d r e a m عزیز اگر بخوام این طوری نگاه کنم که خب می گم اگه 25 سالگی هم ازدواج کنم شاید 30 سالگی پاشم ازش بدم بیاد هان ؟
در هر صورت ممنون از راهنماییتون حتما در موردش فکر می کنم .
مریم خانوم می گم که بیشتر سعی دارم با اخلاق و رفتارش آشنا شم اصلا ببینیم بهم می خوریم بعد رسمی برم جلو این به نظر شما مشکل داره ؟ چه مشکلی ؟
کار هم که گفتم مشکلی ندارم منتها تا درسم تموم نشده که نمی تونم دائم برم سر کار اما می دونم که مشکلی نیست از نظر شغل در آینده .
RE: حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارم
عماد وقتي 25 سالت بشه بهتر مي توني به انتخاب خودت اعتماد كني
طرف مقابلت هم همين طور
اين حف من نيستا
حرف كارشناساست كه منم قبولش دارم
امكان داره هر كسي بعد از ازدواج زده بشه ولي براي سن شما اين امكان بيشتره
اين آشنايي با اخلاق و رفتار يه مشكلي كه داره اون وابستگي هست كه ايجاد ميشه
بعد اگه متجه بدي هاي رفتارش بشي ازش نمي توني جدا بشي
مثلا خيلي ها بعد از دوستي متوجه ميشن دتر با فرد ديگه رابطه داشته و نمي تونن بذارنش كنار و داغون ميشن و به اين فكر ميكنن كه دوستش دارن..
البته بخواي نخواي بهم علاقمند ميشين و اون وقت اصلا بدي هاي هم رو نمي بينين
شايد رفتاراي بدش برات جذاب هم باشه اولاش
ولي بعدش كه وارد زندگي بشي ببيني اصلا نميشه ادامه بدي
البته انشالله كه هر سني كه ازدواج مي كني خوشبخت بشي ولي اينا چيزايي هست كه بايد در نظر داشته باشي
RE: حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارم
نقل قول:
سلام یه پسر 20 ساله هستم اصلا احساس انرژی و شادی نمی کنم اعصابم بیشتر اوقات خورده حوصله پدر و مادرم ندارم همش باهاشون دعوام میشه اصلا درک نمی کنن . هیچ چیز تو زندگی انگار ارضام نمی کنه . دلم می خواد با یه دختر دوست باشم از یکی هم تو دانشگاه خوشم اومده اما روم نمیشه برم جلو و پا پیش بزارم . دلم می خواد زندگیم متحول شه . چی کار کنم ؟؟ احساس می کنم زندگیم فرسایشی شده 302
سلام اقا عماد عزیز.به همدردی خوش اومدی.
راستش برای ازدواج زمان دقیقی نیست یعنی نمیشه گفت پسر وقتی 25 سالش شد امادگی ازدواج داره..بعضیا قبل از این سن اماده ازدواج هستن و بعضیا هم بعدش...
در واقع معیار اصلی بلوغ روانی عاطفی و اجتماعیه..
حالا یه بار دیگه پست اولت رو بخون...احساس انرژی و شادی نمیکنی..اعصابت خورده..هیچ چیز ارضات نمیکنه
دلم میخواد با یه دختر دوست باشم.
پسر خوب دلایلی که گفتی دلایل غلطی برای اشنایی و ازدواج هست.
اصلا اینکه ما تو دیگران دنبال منبع انرژی و شادی بگردیم اشتباهه.فرقی هم نداره اون شخص والدینمون باشه یا دوستمون یا جنس مخالف..
شما و ما و بقیه وقتی اماده ازدواج میشیم که کامل خودمونو شناخته باشیم..معیارای ازدواجمون رو تعیین کرده باشیم و بتونیم درست تصمیم بگیریم.
پس حداقل به دلیل شرایطی که تو پست اولت گفتی اماده ازدواج نیستی و در واقع دختر یا ازدواج قراره وسیله ای برای تغییر حال و هوا و شرایط تو بشه که اصلا دلایل مناسبی برای ازدواج نیستن.
اصولا ازدواج کردن کار چندان سختی نیست شما همین فردا میتونی بری یکی رو عقد کنی خرجش یه محضر و یه شیرینیه ،مهم درست ازدواج کردن و ساختن یه زندگی مشترک قشنگه که لازمش داشتن مهارت های لازم هست.
مقالات زیر رو هم مطالعه کن.
اگر چنین هستید ، صبر كنید ، ازدواج نكنید
* 15 خطر در کمین ازدواج
خصوصا موردهای 4 به بعد مقاله دوم.
موفق باشی.
RE: حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارم
ممنون .
خب من چی کار کنم با دختر که دوست نباشم فقط برم این کلاس اون کلاس ؟؟ چه قدر خب خسته میشه ادم دیگه . به خدا قصدم از دوستی با دختر بد نیست فقط می خوام باهاش آشنا شم من خیلی ها رو دور و برم دیدم که چند سال قبل از ازدواج دوست بودن و بعد ازدواج کردن .
من دلم می خواد یه جوری باشه که با کسی باشم تا بیشتر وقتم با اون بگذرونم تا با خانواده ام چون واقعا هیچ علاقه ای بهشون ندارم . نمی دونم چرا ؟ حسابی کلافه ام به خدا انگار دارم افسرده میشم . همه رو دور برم میبینم که تو زندگیشون به سر و سامون رسیدن اما من ...
RE: حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارم
به نظرمن خیلی هم فکر خوبیه که با یک دختر دوست بشی که بعدا باهاش ازدواج کنی. البته اگه اونم همچین شعوری داشته باشه بعد چند سال ولت نکنه بمونی با دلتنگی.
نه سکه یه پولت نمی کنه. باهاش تنها که هست حرف بزن. جلو دوستاش نرو بگو می خوای دوست بشی. اگه ادم باشعوری باشه به نظر من هیچی مثل راستگویی نیست. بهش هر چی می خوای بگو. اینکه ازش خوشت اومده و می خوای باهاش دوست باشی که بعدها اگه بتونین و اخلاقاتون با هم مشکلی نداشته باشه ازدواج کنین. رابطه های دوستی و ازدواج اگه درست باشن و ادم های خوبی با هم برخورد کنن به نظر من هرچه زودتر شکل بگیره بهتره. دانشگاه هم جای خوبیه و محیط خوبیه.
اگه خونواده ی بدی داری بهشون فکر نکن. این پست منو بخون. حوصله ندارم دوباره بنویسم:
پست 40
http://www.hamdardi.net/thread-21136-post-208555.html#pid208555
موفق باشی.