برخورد و شيوه مناسب با همكارم چيست؟؟؟؟

دوباره سلام!!!

تا کارشناس های خبره تالار از راه برسن، من نظر خودم رو درمورد سوالی که پرسیدی میگم:
مرز بین بخشش و قاطعیت احساس رهایی و فراموش کردن موضوعه.

به نظرم تا به حال هم شما ایشون رو نبخشیدی..... جون اگر بخشیده بودی به قول خودت این موضوع شما رو کلافه نمیکرد....... البته اینکه پرونده این ماجرا هنوز بازه و ایشون هر روز یک رفتار ناشایست از خودش نشان میدهد هم مزید بر علت شده متاسفانه.

به نظرم شما باید محوریت رو بر روی آرامش خودتون بگذارید....... کدوم آرامش بیشتری به همراه خواهد داشت؟ نادیده گرفتن ایشون یا در افتادن باهاش و به قول خودمون گردو خاک هوا کردن...؟ البته یه راه دیگه هم به نظرم میرسه که در ادامه بهت میگم.

ولی قبل از اون فکر نمیکنی یه ذره زیادی حساسیت نشون میدی؟ یه مقدار زیاده از حد رو رفتار ایشون زوم کردی؟ نمیدونم شرایط کاری شما چگونه است و کجا کار میکنی، ولی کار من طوریه که اگه بخوام پیشرفت کنم، و تو رشته خودم حرفی برای گفتن داشته باشم، شاید وقت سر خاروندن هم نداشته باشم:311:

راه بینابینی هم به نظرم میرسه..... میتونم حدس بزنم که دنیای شما دو نفر خیلی از هم دوره.... نقاط مشترک ناچیز..... احساسی که بهم دارید خوشایند نیست....... ولی چرا؟ چرا ایشون گیر داد به شما؟ این رفتار ایشون واکنش به چیست؟ آیا از شما توجه نمی خواهد؟ شما تنها انسان موفقی هستی که ایشون دیده؟ بخاطر این نیست که شاید شما اونو به نزدیک خودت راه ندادی؟

بذار خودم رو مثال بزنم: من یه دفتر چه دارم که توش تاریخ تولد همه دوستا و هم دوره ای ها و همکارام رو نوشتم، گاهی اوقات تبریک تولدشون اینقدر اونا رو ذوق زده میکنه که نگو...... به نظرت من عاشق همه اونهام؟ طرز تفکرم به همه اونها شبیه هست؟ بذار رو راست باشم از بعضی ها اصلا دل خوشی ندارم:163: ولی محبت کردن های کوچولو منو خوشحال میکنه. من به جادوی محبت اعتقاد دارم.......

نه یار جون جونی، نه دشمن خونی! یه همکار!!! چرا وقتی به اتاق شما میاد میره سر میز همکارتون؟ چرا شما به جمعشون ملحق نمیشید و مثلا راجع به سریال دیشب، دستور غذای جدیدی که یاد گرفتید، فروشگاه جدیدی که پیدا کردید ...... حرف نمیزنید؟ یه کامنت مثبت در مورد لباسش، تعارف یه شکلات، کمک خواستن از ایشون تو زمینه ای که توش تبحر داره همه باعث میشه که کم کم یخ این رابطه سرد باز بشه
آهسته و پیوسته

البته تمام اینها بدون اطلاع از شرایط شماست، این که این راهکارهای چقدر عملی و مثبت هستند رو خودتون تشخیص بدهید:72:

سلام دانوب و ساير دوستان خوبم

ممنون از راهنماييتون

كاملا با يكسري از حرفاتون موافقم.
ارامش من تو تكيه كردن به ارامش شخصيم تمركز رو خودم و كارام هست.
روش كردوخاك كردن به نظر شخصي من يعني بازي كردن تو بازي كه ايشون طراحي كرده و اين يعني ضعيف شدن من و يك جنك دو سر سوخته

من با همين روش ارامش و كمي قاطعيت تو امورات لازم تا اينجا كنترل شرايط رو داشتم.و نتيجه مثبت كرفتم
حتي باورتون شايد نشه وقتي ايشون سعي در تحريك و نارحت كردن من با عوض كردن فضاي اتاق دارند روشم نوشتم جملات مثبت و روحيه دادن به خودم و حتي دعا براي ارامش بخشيدن به قلب نا ارام ايشونه

ما دنيامون باهم متفاوته وسعي من به نزديكي با ايشون بي نتيجه بوده جون ايشون سعي در برتري طلبي و ناديده كرفتن حقوق من داشتند كه با اين نزديكي جور در نمي امد
همانطور كه قبلا هم اشاره كردم سعي من در شفاف كردن مشكلاتمون هم بي اثر بود و ايشون بازخورد بسار زنند ه اي داشتند
راه من دوري و دوستي است
اما برخورد مناسب در نكه داشتن حد وحدود جي هست
ضمن اينكه اين روش به شان و شخصيت من هم بخوره!!!

ممننوم

:325:
كسي نميخواد همفكري كنه؟؟؟

با سلام.البته شما بيشتر از كارشناسها درخواست نظر كرده بوديد اما منم با اجازه تون نظر شخصيمو ميگم!

مرز بين بخشش و قاطعيت رو حساسيت شما به حقوق فرديتون تشكيل ميدن.اما اين حقوق فردي هم ميتونه مفهومش از فردي به فردي متفاوت باشه.براي مثال من ممكنه اين موضوع رو كه كسي پشت ميز كار من نشينه جز حقوق فرديم بدونم اما ديگري حتي از اين كه همكارش حتي كشوهاي ميز كارشم باز كنه ناراحت نشه.اما يك نكته: در محيط كار بسته به اين كه هر فرد چه موقعيتي داره و نحوه ي برخورد با اون چه مزايا يا معايبي در اينده براي من ميتونه داشته باشه من دايره ي حساسيت نسبت به حقوق فرديمو تنظيم ميكنم.

به نظر نميرسه كه ايشون مستقيما به حقي از شما تعرض كرده باشه فقط بيشتر قصد داره شما رو درگير جنگ رواني كنه(البته اگر شما هم بيش از اندازه به ايشون حساس نباشيد).بهترين راه ناديده گرفتن اين رفتارهاست.

مسلمه كه شما فكر ميكنيد كه الان داريد ايشون رو ناديده ميگيرد اما متاسفانه از نوشته هاتون اين طور بر نمياد،هرچند در رفتار عملا چيزي نشون نميديد اما فكرتون درگير اين موضوعه،پس موضوع بخشش هم مطرح نيست يك جورهايي به قول فرنگي ها بايد ايشون رو ignore كنيد.

و يك موضوع ديگه جايي در اين سايت از زبان فكر ميكنم بي نهايت عزيز بود كه خوندم ما اعمال افراد رو با جايگاهي كه در قلبمون دارن ميسنجيم،براي مثال اگر يكي از دوستان نزديكتون در اتاق شما با همكارتون در گوشي پچ پچ كنه چون شما قلبا بهش علاقه داريد هرگز به ذهنتون خطور نميكنه كه داره پشت سر شما بدگويي ميكنه اما اگر كسي كه قبلا باهاش كنتاكت داشتين همين كار رو كنه چون قلبا ازش رنجيدين سريعا به ذهنتون مياد كه پشت سر شما بدگويي ميكنه.البته منظورم اين نيست كه اين همكار كذاييتونو خيلي دوست داشته باشيدا! بلكه ميخام بگم اين حس ناخوشايند و تمركز رو از روي ايشون در فكر و قلبتون برداريد تا راحت تر باشيد.
اين قدر هم نگران اين نباشيد كه چه رفتاري بايد داشته باشيد تا در ديد ديگران در حد شان واندازه ي شما باشه،شما كاري رو كه حس خوبي داريد و از انجامش راضي هستيد انجام بديد به قول بزرگي:نگران نباشيد كه ديگران در مورد شما چه فكري ميكنند ،در واقع آنها اصلا راجع به شما فكر نميكنند!به اين جمله فكر كنيد،آيا خودتون اين قدر به رفتار هاي همه ي همكاراتون دقيق ميشيد و فكر ميكنيد مسلمه كه نه!
موفق باشيد

سلام دوست عزيزم
من كاملا شرايط شما را درك مي كنم، محل كار قبلي ام چون مديرم هم آدم نادرستي بود با تشنج و زيركي و بد جنسي كه يكي از همكاران خانم كه در حقم انجام داد تا مرز بيماري رواني پيش رفتم. الان كه به اين موضوع فكر مي كنم بايد مقابله مي كردم. كه اين كار را نكردم. در محل كار جديدم هم يكي از هم اتاقي هاي خانم دوباره هميچين مسائلي را پيش مي آورد كه با توجه به تجربه قبلي كه داشتم در فرصت مناسب موضوع را به مديرم گفتم و خواستار تعويض اتاق شدم. عزيزم آنجا محل كار است و ببخشيد اكثرا گرگ، تا سر بجنباني كله ات را زير آب مي كنند. به نظر من اصلا نيازي به مدارا نداري بگذار حداقل ديگران بفهمند شما دو نفر مشكل داريد اينطور بدگويي هاي ايشان كمتر اثر مي كند. براي چي به آدمي كه جواب سلام نمي دهد سلام مي كني، محكم و اقتدار داشته باش اون فرد رئيس تو نيست و تو هم به او نيازي نداري، سعي كن قاطعيت داشته باشي

سلام
ممنون از راهنمايتون

وقتي با دقت نوشته هاتون را خوندم به اين نكته مهم رسيدم كه:كدام موضوع اهميت اساسي دارد و من با يد براي ان نقش قاطعانه نشان دهم و كدام موضوع بي تاثير است و من با ناديده كرفتن ان به مزاياي بيشتري ميرسم؟؟

به قول شما دوست خوبم (يا زن اميدوار) روش ايكنور يا نديده كرفتن ىر مسايلي كه از ديد من بي اهميت هستندبيشتر باعث ميشه كه هم وقت بيشتري براي رشد و ارتقا’ خودم بذارم وشان خودم رو هم دركير اين بازيها نكنم و هم اينكه جنك رواني ايشون رو ناكام بذارم

فكر كنم نتيجه حرفهاتون اينه كه :ىر كل روش قاطعيت صرف در محل كار به نظرم موثر نيست و كاهي با تدبير و ارامشش و بخشش و ناديىه كرفتن باعث مي شه كه فرد خودش هم از اين كاراش خسته شه:311:

سارا 2010 عزيزم
ميدوني اين روشو يكي دو بار امتحان كردم زياد موثر نبود و بعد از مدتي ديكران استنباطشون اين ميشه كه اين فرد با ديكران سازكاري نداره؟؟ در حالي كه روش بينابيني و عقلاني نه هيجاني بيشتر بهم كمك كرده تا حرفهام تاثير داشته باشه
من ناراحتيمو از بدكويي ايشون بشت سرم يكبار به خودشون هم كفتم اما الان بيشتر زوم كنم ايشون رو نقطعه ضعف من ميذارن و بدتر ميشه!!
موافق اتاق عوض كردنو و همكار عوض كردن زياد نيستم مكر در مواقع ضروري جون باز يكي ديكه شبيه ايشون سر راهم سبز ميشه اونوقت جي كار بايد بكنم باز فراررررررر!

نه !...... دوست دارم راه وروش برخورى مناسبو ياد بكيرم تا فرار از اصل موضوع

ممنونم و منتظر راهنماييتون تا به يه جمع بندي مناسي برسم:46:

عزيز دلم برايت دعا مي كنم:323:
من از همكاران خيلي لطمه خوردم، خودم هم زياد اجتماعي نيستم و اين باعث مي شود كسي كه بخواهد، راحت سوء استفاده كند. اين حالتي كه گفتم فقط حالت دفاعي است، از همكاران همه چيز ديده ام از بهم زدن خواستگاري گرفته تا دزديدن برنامه كامپيوتري و گزارش كار، نمي دانم كار شما به چه شكل است ولي اين موضوع عموميت داره كه بايد بتواني حمايت يك نفر را جلب كني تا از مشكلات احتمالي بعدي جلوگيري كني

دوستان و كارشناسان عزيز ميشه منو راهنمايي كنيد كه جكونه حساسيت هامو به حدي برسونم كه دجار جنك دروني نشم؟؟
جناب دانشمند فرشته عزيز و ساير دوستان همراهي نميكند؟؟؟

يعني كسي نمي خواد همفكري كنه؟؟
من هر روز و شايد در روز 3 بار سر مي زنم اما بي نتيجه!!!:302:

دوستان تا حالا در مورد قانون عدم مقاومت جيزي شنيديد؟؟؟
تفاوت اين قانون با قاطعيت جيه؟؟؟

خوشحال ميشم يكم اين موضوع را باز كنيم جون بي ربءط به ايم مبحث نيست!