حالت خوبه هنرمند جان؟؟!ما از کجا بدانیم که جزیره تنهایی شما کجاست؟؟؟؟؟در ضمن من نخست نیم همه آن چیزهایی را که گفتید به دختری زیبا و مهربان می دادم و او را به همسری برگزیده و سپس با او به آن جزیره می رفتم و بعدش که . . . . صفای ویژه دیگر!!!!
نمایش نسخه قابل چاپ
حالت خوبه هنرمند جان؟؟!ما از کجا بدانیم که جزیره تنهایی شما کجاست؟؟؟؟؟در ضمن من نخست نیم همه آن چیزهایی را که گفتید به دختری زیبا و مهربان می دادم و او را به همسری برگزیده و سپس با او به آن جزیره می رفتم و بعدش که . . . . صفای ویژه دیگر!!!!
به نظر من تنهایی فقط مخصوص خداست در مورد ثروت و ایت چیزا هم آدما اکثرشون ثروت و امکاناتو می خوان تا به هم فخر بفروشند وقتی کسی وجود نداشته باشه اوناهم بی معنی میشه .
اگه برات امکان داره به مورد من هم سر بزن و راهنماییم کن " قد بلند من و مشکلات ازدواج " ازت ممنونم
سلام
من که همین الان هم اگه یه جزیره به نامم بزنن حاظرم برم فقط هم یه کمی امکانات یه ماهواره و یه تلویزیون و... میخوام غذاو میوه هم باشه
چون به نظرم تنهایی شاید سخت باشه ولی خوبی هایی هم داره
حالا جزیره منو بدین می خوام ساکمو ببندم
سلامي به همه دوستان
ولي من برعكس عقيده بعضي دوستان وقتي اين سوال برام مطرح شد بر اين باور بودم كه نمي توان به تنهايي حتي با تمام امكانات زندگي كرد . ممكنه ادم توي اون جزيره همه چيز داشته باشه پول امكانات ولي وقتي همدم نداشته باشي خيلي سخته وقتي كسي نباشه كه باهاش دردو دل كني وقتي كسي نباشه كه باهاش صحبت كني سرش داد و بيداد كني وقتي بدوني تا اخر عمر تنهايي وقتي بدوني نه ازدواجي هست نه فرزندي وقتي بدوني انقدر تنها مي موني تا وقتي كه بميري واقعا زندگي خيلي بي معني مي شه حتي با اينكه همه چيز داشته باشي حتي اگر تمام دنيا رو هم بهت بدند چه فايده وقتي مي دوني همه چيز داري ولي در عين حال هيچ . نه حتي حاضر نبودم يك دقيقه هم قبول كنم
ميخوام بگم ما كه حاضريم دنيا رو از دست بديم تا در اجتماع باشيم و در كنار هم زندگي كنيم پس چرا اينقدر سر ماديات به هم مي پريم و با هم دعوا مي گيريم ما كه حاضريم از تمام اون امكانات و ثروت و مال و منال بگذريم تا همديگرو داشته باشيم تا در كنار همسرمون و فرزندمون باشيم تا در كنار مادر و خانوادمون باشيم در كنار دوستانمون باشيم پس چرا اينقدر مال من مال تو مي كنيم چرا اينقدر زن و شرهرها به هم مي افتند و سر پول با هم دعوا مي گيرند چرا اين همه دلخوريها و ناراحتيها سر پول پيش مي ياد
خانومه مي گه من كار ميكنم مسلما بايد همه حقوق مال خودم باشه همين مي شه كه دعوا مي شه . اقا مي گه من مرد هستم بايد ملك و املاك به اسم خودم باشه شروع مي شه به دعوا برادرها با خواهرها سر ارث و ميراث ، پدر و مادر سر خرجي خونه و هزاران مشكل ديگه كه سر همين پول به وجود مي ياد . چرا وقتي ما حاضريم از اين همه دارايي و به عبارتي تمام دنيا بگذريم كه در كنار همسرمون باشيم ولي باهاش سر پول يكه به دو مي كنيم و كلي كدورت به وجود مي ياريم چرا همديگرو دلگير مي كنيم وقتي اينقدر پول و دارايي در مقابل روابط و احساسات بي ارزشه ؟ تا حالا به اين مسئله فكر كرديد ؟ تا حالا فكر كرديد كه اين همه جرو بحث و دعوا و دلخوري همش پوچ و بي معنيست . تا حالا فكر كرديد سر چيزي داريد بحث مي كنيد كه ارزشش از شوهرتون كمتره از خانومتون كمتره ؟ پس چرا سر يك همچين چيزي عزيزترين فرد زندگيتون و مي رنجونيد . مطمئنا همتون دوست داشتيد بريد توي اون جزيره و همه چيز داشتيد ولي عزيزترين فرد زندگيتون هم همراتون بود .
هنرمند جان نمی دونم چرا نوشته هاتو خوندم یاد حرفای عاشقانه ای افتادم که معمولا زن وشوهرها قبل از ازدواج بهم می زنن:
حرفای خانما: عزیزم من حاضرم هر جا که تو هستی زندگی کنم حتی توی یه چادر برام مهم نیست که چقدر پول داشته باشی فقط بودنت برام مهمه!
حرفای آقایون: عزیزم من بهترین زندگی رو برات فراهم می کنم، نمی ذارم یه ذره سختی بکشی، زندگیمو به پات می ریزم!
البته ببخشید می دونم ربطی نداشت ولی نمی دونم چرا یاد این قضیه افتادم:D
به خاطر اينكه قبل از ازدواج خيلي ها بيشتر به به هم رسيدن فكر مي كنند تا ماديات و به خاطر همين حرفهاي رمانتيك مي زنند ولي همينكه با هم ازدواج مي كنند و با سختي هاي زندگي اشنا مي شوند ديگه بي خيال اين حرفها مي شوند و تازه مي فهمند كه چه خبره
وحشتناکه
:302::47::302::47: حتی فکرش را هم نمی خوام بکنم من عاشق شلوغی هستم و از تنهایی بجز در مواقع خاص اصلاً خوشم نمی یاد. من که عوض نمی کنم.
هنرمند خيلي قشنگ گفتي
هيچكس از اينكه هميشه تنها باشه خوشش نمي ياد اگر هم كسي مي گه من دوست دارم هميشه تنها باشم بخاطر اين است كه هيچ دوست و همدمي پيدا نكرده
اما با اين حال در عمل حواسمون نيست با توقعات نا بجا و منم منم كردنها فاصله ها رو زياد مي كنيم و دوستامون رو از دست مي ديم
من حاضرم هرچه دارم بدم اما دركنار عشقم باشم
بسیار زیباست. تصویر دنیایی مال خودتو. موج دریا و آرامشی که آن را بی دریغ به تو تقدیم می کند. عشقی که طبیعیت به تو می بخشد.
تنهایی سخت است و وحشتناک؟ این دنیا هم اولش اینطوری بود. فکر می کنم بهش عادت می کنم.
ای کاش اینرسی رو از بین می بردم....