نمایش نسخه قابل چاپ
مليكاي عزيز
كاملا متوجه مي شم كه خيلي برات سخته
بهتره هر چه سريعتر با آقا سياوش حرفات رو بزني
نمي شه لحظه آخر يه همچين تصمصمي(رفتن از ايران يا موندن)گرفته بشه
مخصوصا اگه اين آقا خونواده اش ايران باشن بهش حق بده كه انتخاب خيلي سختي داره
بهتره آزادش بذاري تا تصمميم بگره تا هر چي بعدا پيش اومد باعث ناراحتي نشه
سلام.من نمی خوام بی اطلاع از شرایط عاطفی شما نظری داده باشم .ولی اگر فکر می کنی توی کشور ی که الان درس می خونی موقعیت بهتری از نظر تناسب با مردم/ ساختار فرهنگی و اجتماعی و شغل و حتی شاید موقعیت های بهتر و متناسب برای ازدواجی که به اینهمه نا هماهنگی ودلخوری نا خواسته نینجامه داشته باشی با توجه به اینکه هنوز به اون آقا هم نگفتی در نظرداری اونجا بمونی اگر وابستگی در بین نیست نظرتو صریح بگو و ازش بخواه که اونم نه از سر اساس بلکه با منطق همیشگی بودن ازدواج نظرشو بگه . چون تو ایران موندن و زندگی کردن با این شرایط حرفهای اجتاب نا پذیرو هم داره ومعلوم نیست اون آقا یا حتی خودت بعدها بخواین به این زندگی به دید مثبت نگاه کنید. اگر می تونی بری جایی که مثل بقیه باشیو بمون این کارو بکن .و اگر می خاهی یه هموطن ایرانی باشی عجله نکن . ممکنه موردهای متناسبی در اینده به سراغت بیاد .موفق باشی
شما مي توانيد به اين چيز ها فكر نكنيد و اگر عاشق ان هستيد معطل نكنيد.
از همتون ممنونم من این چند روزه که نبودم به همراه سیاوش و خانواده به مسافرت رفته بودم و کلی باهم صحبت کردیم از همه چیز و در آخر قرار شد سیاوش با من در اواسط مرداد ازدواج کنیم و برای زندگی به فنلاند بریم البته کمک های پدرم که قرار شده برای آغاز زندگی همه جور مارو ساپورت کنه در تصمیم سیاوش بی اثر نبود البته اونم حق داره دوری از پدرو مادر و زندگی در کشوری که برای اون غریبه است و مردمی که احساس زیادی ندارند سخته اما سیاوشم مشکلات منو درک کرد و همراهم میشه
اما همونطور که در مطلب " من هنوزم نمی دونم چیکار کنم " گفتم شاید مورد من حل شده باشه ولی فرهنگمون برای امثال من زندگی رو سخت می کنه انقدر سخت که کسی مجبور باشه برای آرامش داشتند از وطنش بره . سیاوش این گذشت رو به خاطر من کرد اما خیلی ها این گذشت رو نمی کنند و اگر موقعیت من چه از نظر مالی و وجود خانواده مادرم نبود من باید تو ایران میموندن و هر روز به خاطر 30 سانت قد بلند حرف های آزاردهنده می شنیدم. واقعا اگر خدا کسی رو کوتاه بلند - چاق لاغر- زشت زیبا - سیاه سفید - بیافرینه باید اینهمه مشکل داشته باشه . من که اینو اصلا تو اروپا ندیدم اما تو ایران مسلمون و 5000 سال تمدن واقعا که ....
. برامون دعا کنید تا برای همدیگه بمونیم و تا آخر این مسیرو در کنار هم باشیم شاید چند روزی نباشم و لی تا مرداد ایرانم و هرو ورز به سایت سر میزنم بعد از رفتنم اگر وقت بود حتما یارتون هستم . فعلا بای
من بازهم منتظر نظرات و پیشنهادات دوستام هستم
سلم. خیلی خوشحال میشم وقتی کسی میاد ومیگه مشکلمون حل شده و برای بقیه راه حلهاشو باقی می گذاره و بازم برای بقیه بچه ها دل می سوزونه وهمدردی میکنه.موفق باشید!(غربت هم خیلی دور نیست اگر باهم یه دل باشیم!)
سلام
درکتون می کنم.
فرهنگی سازی و ... شاید کمی زمان بر باشه ولی ممکنه... ، مثلا همین یادداشت شما ، خیلی ها رو به تصحیح اعمالشون وا میدارد.
اما یک راه حل سخت ولی کوتاه مدت هم هست.
و اینکه تمرین کنیم و به این فکر کنیم، که ما همیشه نمی توانیم بر اساس این انتظارا ایده آل گرانه که:«دیگران باید مودب و منصف باشند»، خود را آزار دهیم.
واقعیت اینست که همه درست صحبت نمی کنند و درست رفتار نمی کنند. در بسیاری از موارد باید تاثیر پذیری خود را نسبت به چنین افرادی کاهش دهیم و این تمرین می خواهد.
و سخت است.
ممنون آقای سنگرتراشان حرف شما صحیح اما یک دختر کم سن و سال مثل من زندگی تو همچین شرایطی براش واقعا مشکل میشه . من باید توی اجتماع برم و هر وقت در میون مردم رفتم حس کردم با همه متفاوتم . قد من بلند نیست بلکه یک استثنا ست و می پذیرم که شاید جلب توجه کنم اما حرف های آزار دهنده مردم منو ناراحت میکنه. من حتی کی دوست هم نداشتم که از نظر جثه به من نزدیک باشه و نامزدم هم از من خیلی کوتاهتر . اینا مشکلاتی هست که با صبرو .. حل نمیشه
نمیدونم اما اون جوابی که می خواستم تو این سایت نگرفتم