چرا شوهرم دنبالم نمیاد؟

گل یاس عزیز

همه مشکلات به خاطر کم تجربگی شما و خانوادته.

شما هم مقصری..شبی که میدونی همسرت نگران پدرشه و تمام بار مسولیت این کار روی دوش همسرته...اون شب که میاد خونه حتی اگر به شما ناسزا هم گفت شما باید ارومش میکردی و به دل نمیگرفتی

باید شرایطش رو درک میکردی...که نکردی خانومی

وقتی میبیی همسرت بابت پدرش نگرانه..پریشونه..باید اسباب ارامشش رو فراهم کنی.
مثلا همین حاضر نبودن غذا.

چون خداحافظی نگرد بهت برخورد.یک لحظه با خودت نگفتی شاید برای پیدا کردن دارو به سختی افتاده و الان اعصابش خورده.توقع داشتی مثل همیشه باهات برخورد میکرد؟
به خصوص اینکه به خاطر حاضر نبودن شام هم ناراحت بوده

دوست عزیزم تنهایی چیه؟من نمیدونم شما کجا زندگی میکنی اما الان دیگه با این خونه های دیوار نازک و ساختمونای پر جمعیت ترست چیه؟
به خصوص اینکه شما در بلوک هم زندگی میکنید...

یه آیه الکرسی میخوندی با چراغ روشن میخوابیدی.
یا اصلا اون شب به خاطر همسرت نمیخوابیدی...

خانومی به جای درک وضعیتش مدام رو اعصابش دوچرخه سواری کردی....

اون شب در اون وضعیت اعصاب خوردی همسرت به جای فراهم کردن ارامشش رفتی میگی چرا به من اهمیت نمیدی؟
فکر میکنی جاش بود؟

چرا اخه مادر شما التماس شوهرت میکرده؟

گل یاس عزیز مشکل اکثر ما زنا همینه

دوست داریم همون محبتی که به مادر شوهرامون میشه به ما هم بشه

در حالیکه نمیتونیم این مرز رو حدشو رعایت کنیم و بدونیم هیچ وقت جایگاه ما رو مادر شوهر نمیگیره و بالعکسش هم همینطور

خانومی دروغ نگو.کاری رو که کردی گردن بگیر اما از حق خودت هم دفاع کن.

الان هم اگر میتونید همون مادر بزرگ رو واسطه کنید .مثلا یه قرار خونه مادربزرگ بذارید.تا اونجا بشینید و حرفاتونو بزنید.

بازم میگم شرایط شوهرتو بالا پایین کن.

اگر فکر میکنی این مورد جواب نمیده فعلا دست نگه دار.
اما مادر بزرگ گزینه خوبیه.

بگو من از کارم پشیمونم اما چون مثلا اون فلان کار رو کرد منم از روی عصبانیت این کار رو کردم.

اما بازم میگم من اگر جای شما بودم زمان میدادم.

چون اگر پا پیش بذارید ممکنه شما رو از موضع ضعف و کوتاه اومدن ببینه و شاید شرایط بدتر بشه.

اما اگر منتظر بمونید خودش بیاد اینطوری میتونی حرفات رو بزنی.هرچند که من با صحبتهایی که از شما شنیدم بیتشر شما رو مقصر اوضاع پیش اومده میبینم

حالا شما ببین همسرت چه جور آدمیه.ببین اصلا ادمی هست که باید دنبالت؟

دادگاه خانواده؟؟؟؟؟؟چرا شلوغش کردین.؟
شما تو شرایط بحرانی همسرتون وقتی ذهنش درگیر پدرش بوده اون رفتار اشتباهو داشتین.
غرورش جریحه دار شده جریحه نه شکستیش.واسه همین دنبالت نمیاد حتی زیر بار کاری هم که کردی نرفتی.
به نظر من یه نامه یا ایمیل بهش بده و ازش معذرت خواهی کن و بگو اشتباه کردی.
اینکه چرا حتی زیر بار اشتباهت نرفتی رو توی نامت توضح بده .

ازش بخواه دوباره زندگی کنین .

اگر هم قبول کرد باید بیای اینجا چون خیلی چیزا باید یاد بگیری تا دیگه این اشتباهات انجام نشه


ایشالا که هر چه زود تر مشکلت حل شه:323:
بیا و از حال خودت خبردارمون کن

سلام گل یاس
متاسفم به خاطر مشکلی که برات پیش اومده ولی آرامشتو حفظ کن، حل میشه به امید خدا.
خواهر من، شما یکی از مشکلاتی که داری اینه که زمان شناس خوبی نیستی. اگه می خوایی حرفات اثر گذار باشه، باید توی موقع مناسب حرف بزنی. اون جوری هم احترام خودت حفظ میشه و هم امکان به نتیجه رسیدن حرفت بیشتر میشه.
نکته ی دوم رو هم فقط برای تو نمیگم، به همه ی خواهر های خوبم که این تاپیکو می خونن میگم.
هیچ وقت توی زندگیتون با مادر همسرتون الاکلنگ بازی نکنین. یعنی به هیچ وجه همسرتون رو سوق ندین به سمت انتخاب یا ترجیح دادن. منظورم حرفاییه مثل: منو بیشتر دوس داری یا اونو؟ چرا فلان کارو برای اون کردی برای من نکردی؟ چرا بهش توجه میکنی به من نمیکنی؟ من اهمیت ندارم برات؟ و . . .
چرا؟ چون وارد یه بازی ای شدین که نتیجه اش از قبل مشخصه. شکست. شکست معنیش این نیست که شما رو کمتر دوس داره یا اهمیتی برای شما قائل نیست. معنیش اینه که چون سر دو راهی قرارش میدین و دچار تعارض میشه، یه هو میزنه صورت مسئله و طراح سوال رو با هم میترکونه :)
در مورد مشکلتون هم اولین چیزی که به ذهنم میرسه اینه که بهتره اشتباهت رو (سیلی زدن) قبول کنی و ازش عذر خواهی کنی.
همسرت (به هر دلیلی، کاری به درست و غلط بودنش ندارم) از شما آزرده شده و اوضاع رو متشنج تر کرده و اجازه ی ادامه ی ارتباط رو به شما نمیده. شما این وسط چی کار کردی؟ کلا ایشون رو همراه با دلیل آزردگیش زدی نابود کردی. چه طور؟ با انکار کردنت. علاوه بر اینکه آزدگیش برطرف نشده برچسب دروغگو بودن و توهم زدن هم بهش خورده.
حالا چه طور انتظار داری همچین آدمی توی این وضعیت بیاد دنبالت؟ این جواب سوال اصلیت بود: "چرا شوهرم دنبالم نمیاد".
به نظرم برای شروع رفع مشکلات، اول باید اشتباهات رو پذیرفت.

سلام
خیلی خوشحالم که با این تالار آشنا شدم:323:
حقیقتش من یک هفته بهش اس ام اس زدم که من اشتباه کردم.من پشیمونم.نمی خوام زندگیم از هم بپاشه.حتی به مادرش زنگ زدم که پشیمونم و می خوام به خونم برگردم و در نهایت تاسف مادر شوهرم برگشته میگه مردی که زنشو نخواد می تونه طلاقش بده.به مادر بزرگش زنگ زدم گفتم کاری کنید من به زندگیم برگردم اونم گفت ما بزرگترها کارتونو حل می کنیم ولی تا الان خبری نشده.منو خونوادم خیلی تلاش کردیم ولی اونا اصلا حرف نمی زنند که منم عذرخواهی کنم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی امروز سالگرده عقدمونه:302:خیلی دلم براش تنگ شده.حقیقتش پدرم میگه نه زنگ بزن نه اس ام اس.به خاطر بابام هم نیست خودمم دلم ازش گرفته.آخرین باری که زنگ زدم که بیام خونه حتی اون لحظه سیلی زدنو به گردن گرفتم برگشته به من میگه امروز پدر مادرم میان خونه من زندگی کنند منم گفتم عیب نداره پس من چی می شم منم می خوام به خونم برگردم برگشته به من میگه لازم نکرده تو برو درخواست طلاق بده.حتی میگه بیا تفاهمی از هم جدا بشیم.دیگه التماس کردن چقدر میشه.:316:

گل یاس جان همونطور که hamdardi عزیز گفت شما موقیعت شناس خوبی نیستی.
یک هفته با توجه به چیزهایی که ا ز همسری میگی برای اروم شدنش کافی نیوده.تلاش شما و خانوادت چون بیش از حد بوده الان اینجوری مسئله جا افتاده که شما 100 در 100 مقصری

حرف پدرت رو گوش کن و عزت نفست رو حفظ کن.

از خانوادت بخواه که کاملا حمایتت کنن نه اینکه التماس کنن.
حمایت کنن و طوری برخورد نکنن که انگار خونه پدریت جای شما نیست و شما باید هرطور شده زودتر برگردی.

دوست عزیزم تا وقتی شما به صحبتها و تجربیات ما گوش ندی ما هم کمکی نیمتونیم به شما کنیم.

التماس کردن ممنوع

maryam جان خیلی ممنون که زود به من پاسخ میدین:72:
این تالار خیلی به من آرامش میده.
حالا یه سوال داشتم
اگه من بهش فرست بدم به نظرتون زندگیم درست میشه؟:302:

هيچ كاري نكن. هيچ تماسي هم نگير. فقط صبر كن. خودش برمي گرده. به شرطي كه يك مدت از ناحيه تو هيچ ارتباطي (اعم از اس ام اس، تلفن، حضوري) نباشه. يادت نره هيچ ارتباطي نبايد باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گلنوش67

دادگاه خانواده؟؟؟؟؟؟چرا شلوغش کردین.؟
شما تو شرایط بحرانی همسرتون وقتی ذهنش درگیر پدرش بوده اون رفتار اشتباهو داشتین.
غرورش جریحه دار شده جریحه نه شکستیش.واسه همین دنبالت نمیاد حتی زیر بار کاری هم که کردی نرفتی.
به نظر من یه نامه یا ایمیل بهش بده و ازش معذرت خواهی کن و بگو اشتباه کردی.
اینکه چرا حتی زیر بار اشتباهت نرفتی رو توی نامت توضح بده .

ازش بخواه دوباره زندگی کنین .

اگر هم قبول کرد باید بیای اینجا چون خیلی چیزا باید یاد بگیری تا دیگه این اشتباهات انجام نشه


ایشالا که هر چه زود تر مشکلت حل شه:323:
بیا و از حال خودت خبردارمون کن

---

سلام گلنشون دوست عزیز:72:

من نگفتم دادگاه خانواده.

عرض کردم شورای حل اختلاف. که یک روهانی ویک منشی هستند. واز شوهر و خانم در خواست میکنند هر دو حظور داشته باشن ومشکلشون رو مطرح کنند. و انگاری یکی از آشنایان واسطه شده همون کار رو انجام میدن.

اصلا هم شکل دادگاه نیست. معمولا در پایگاه مسجد یک دفتر ایجاد شده .به عنوان شورای حل اختلاف.

گل یاس جان خودت بگو تا الان تلاش ها و التماس هایی که کردی فایده داشت؟جز بدتر کردن اوضاع؟

پس صبوری کن.

نه زنگ...نه اس ام اس...نه واسطه...هیچی....

حنما به حرفاتون گوش می کنم
امیدوارم به نتیجه برسم
از همه دوستانی که به فکر من هستن تشکر میکنم و من هم همیشه برای شما دعا گو خواهم بود:323: