شوهرم قبل از ازدواج وازكتومي كرده و من بي اطلاع بودم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khoshkhabar

از خصوصيات ديگه شوهرم پرسيدي؟
كلا خيلي مردسالاره تصميماي اساسي توي زندگي مثل خريد نوع ماشين ، سرمايه گذاري مختلف و از اين جور مسائل را فقط خودش انجام ميده و اصلا به نظرات من اهميت نميده اگه زياد تو اين جور مسائل پيگير يكي از خواسته هاي خودم بشم بهم ميگه اگه اونجوري صلاح ميدوني خودت انجام بده و من هيچ كمكي نميكنم. اصلا به زندگي مشتركمون اهميت نميده به اينكه مثلا بگم يكي از وسايل خونه كه قديمي يا از كار اوفتاده را عوض كنيم براش مهم نيست ميگه از نظر من هيچ مشكلي نيست كه مثلا مبلمون توي اين 6 يا 7 سال فرسوده شده. فقط به مسائل كاريش اهميت ميده همه خرجي براي دفترش و كارمنداش انجام ميده ولي براي خونه نه. به ارتباط خانوادگي چه با خونواده خودش چه با خونواده من هيچ اهميتي نميده. اگه نزديكترين آدم بهش مثلا پدر يا مادرش يكم به حرفش گوش ندن يا مطابق خواسته اون عمل نكنن سريع ميزارتشون كنار.
من خيلي توي زندگي احساس تنهايي و يكنواختي ميكنم.
از صبح كه ميره سر كار تا ساعت 10 شب كه بياد خونه يه تلفن يا حتي پيامكم بهم نميده. اگه هم من بهش زنگ بزنم ميگه سرم شلوغه كار دارم.

---

این نکاتی که شما ذکر کردی همه اش منفی بود که! :311:
خیلی خوب! حالا روی نکات مثبت ایشون و همینطور زندگیتون تمرکز کن و ببین چه چیزهای خوبی این زندگی داره که ارزش حفظ کردن رو داره.

حالا فکر کن همسرت چه نکاتی از این زندگی به نظرش منفیه؟

و حالا فکر کن ببین چه چیزهایی هست که ایشون رو به ادامه زندگی با شما ترغیب میکنه؟

حالا اگر این نقاط ضعف و قوت را درست شناسایی کرده باشی، کار کردن روی این نقاط ضعف و قوت خیلی میتونه در حل مشکلاتتون موثر باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط khoshkhabar

من بچه ميخوام. مگه ميشه مثل دو تا همخونه اي با هم باشيم . هر كسي هدفاي خودشو دنبال كنه اين كه ديگه زندگي مشترك نميشه!
تو رو خدا راهنمائي كنين!:316:

---

به نظرت این دلایلی که ذکر کردی، دلایل موجهی برای بچه دار شدنه؟

در موفق ترین زندگیها، بچه با خودش کلی دردسر میاره. شما فکر میکنی بچه میتونه راهکار خوبی برای حل مسائل و مشکلات فیمابین شما باشه؟

به نظر من شما لازمه که اول با صبر و بکار بردن مهارتهای همسر داری (مهارتهای ارتباطی با همسرت)، مشکلات زندگیتو با ایشون کمرنگ کنی. و به اینوسیله زمینه آمدن بچه رو فراهم کنی. وگرنه بچه خودش باری اضافه خواهد بود روی دوش این زندگی.

لطفا منو راهنمائي كنين!
شوكاي عزيز!
من وقتي با همسرم آشنا شدم در شرايط خيلي بدي بودم. توي يه شهر غريب تك و تنها زندگي ميكردم و سر كار ميرفتم. خيلي تنها بودم و به خاطر كمبود محبت متاسفانه اول وابستگي بهش برام پيش اومد بعد مرحله انتخاب. به حرف هيچ كسي گوش ندادم. همه ميگفتن تو كه يه خانم مهندسي با يه شغل خوب و ظاهر خوب چرا به يه مردي كه دو تا بچه داره و زنشو طلاق داده علاقه مند شدي؟ هيچ شرايط مالي و شغلي خوبي هم نداشت.من انقدر بهش وابسته شده بودم كه هيچ فكري نميكردم.حتي جشن عروسي هم نگرفتيم يه مهموني عقد كه فقط خونواده هاي هر دومون بودن.حتي خريد عروسي يعني سرويس عروسي را خودم گرفتم. مقدار بيشتر پول پيش خونه را من دادم.
خلاصه من با نهايت احساس و وابستگي اين زندگي را شروع كردم.بخاطر اون جلوي همه وايسادم.
اما اون بعد از 8 سال و با اينهمه عشقي كه من براش گذاشتم اينجوري جوابمو داد.
خيلي از زندگي باهاش نااميدم .
اينكه ميگي چند ماهي گذشته من هيچ كاري نكردم.به خاطر اينكه همش توي شوكم فكر نميكردم اينجوري از كسي كه انقدر دوستش داشتم نارو ببينم.
به همه رفتاراش ترديد دارم.
كمكم كنين!
ميتونم با شوكا يا بي دل عزيز از طريق ديگه مثلا چت حرف بزنم.
كسي ديگه اي نميخواد منو راهنمائي كنه؟

ليلاي موفق عزيز ممنون از توجهت!
مگه ميشه كه بچه نخوام. مگه چند دفعه زندگي ميكنيم.
هر مرحله از زندگي لذت خودشو داره.
من نميخوام مثل دو تا همخونه اي باهم باشيم
همش توي زندگي اون از جانب دوتامون تصميم بگيره
اگه بخوام دنبال طلاق باشم چطوري بايد ثابت كنم يا چه جوري شروع كنم
من خيلي تنهام كسي را ندارم كه كمكم كنه
خواهش ميكنم منو راهنمائي م=كنين!:316:

به نظرم خیلی همسرتون رو حمایت کردین و ایشون عادت کردن

حالا الان که میتونین رو رابطتون کار کنین

یه کم صبر داشته باشین تا کارشناسا بیان

این جا چت نمیشه کرد و البته خلاف قوانین تالار همدردی هم هست اما اگه پیگیر باشین راهنماییهای خوبی میتونین از دوستان بگیرین

دوست عزیز پست شما در تالار عمومی این امکان را به شما خواهد داد تا از نظرات کارشناسی مدیر محترم و سایر دوستان با تجربه تر هم بهره ببرید. بنده چت را توصیه نمیکنم و خیلی هم در راستای قوانین تالار نیست.

خشم و آزردگیتون رو در رابطه با موضوع وازکتومی ایشون اگر بتونید مدیریت کنید، خیلی بهتون کمک میکنه. خیلی از این افکار منفی که الان در رابطه با ایشون و زندگیتون دارید، تحت تاثیر این آزردگیست که دارید. سعی کنید احساساتتون رو بدرستی مدیریت کنید و اگر مقدوره ببخشید این کار ایشون رو. بعد در آرامش و با فکر باز بنشینید به سوالاتی که در پست قبل کردم جواب بدید. البته فکر کردن به محاسن این زندگی خودش کمک کننده است برای کنترل خشمتون. سری به مقالات سایت هم در همن رابطه بزنید. اگر تونستم بعدا میگردم براتون یکی دو تاشو میذارم.

خوش خبر جان جواب منو بده.شوهر شما مساله مهمی رو از شما مخفی کرده.شم چه قدر دوستش داری؟اینقدر هست که اگه عمل کنه و نتیجه نگیره ازش جدا شی؟

سلام ساره جان!
من هميشه توي زندگي مشتركمون رعايتشو زياد كردم توي اين مورد وازكتومي اولش حسابي شوكه شدم. زود عكس العمل نشون ندادم كه مثلا عصباني بشم. فقط گفتم اصلا نميتونم باور كنم كه تو اين قضيه به اين مهمي را 8 سال از من قايم كردي و بهم دروغ گفتي. توي اين سالها مدام توي گوش من ميخوندي كه بچه فايده نداره و من ساده ميگفتم چون از زندگي قبليت ناراضي بودي اين حرفا رو ميزدي و به مرور نظرت عوض ميشه. اما نگو تو از اول از جانب منم براي زندگي من تصميم گيري كردي. واقعا اين معني دوست داشتنه؟
من كه يه دختر مجرد 25 ساله بودم با تو ازدواج كردم مگه ميشه بچه نخوام؟
چطور به خودت اجازه دادي كه از جانب منم تصميم بگيري؟
اگه به قول شوكاي عزيز چند ماهي گذشته و من اقدام اساسي نكردم همش دنبال اين بودم كه با حوصلاه و صبر قضيه را براش حلاجي كنم براش روشن كنم كه منم توي زندگي مشترك حق و حقوقي دارم.
منظورم اينه كه من هميشه اونا درك كردم رفتارهاي عصبي نشون ندادم.
سعي كردم منطقي حرف بزنم.
اما فكر ميكنم داره از دوست داشتن من سوئ استفاده ميكنه
فكر ميكنه من با هر شرايطي زندگيمو حفظ ميكنم
ولي منم براي خودم خواسته هايي دارم
شخصيت دارم
دارم زندگي ميكنم
من كه وسيله اي براي گذران زندگي اون و دنبال شدن اهداف اون نيستم
چون خودش يه بار طعم بچه داشتن رو چشيده ديگه اين حق را براي من قايل نميشه
واقعا بي انصافيه
لطفا جواب بدين؟:316:

عزیزمبهت حق میدم. اگه عمل کنه و نتیجه نگیرید چی؟

در پاسخ اينكه اگر عمل كنه و نتيجه نگيره حاضرم باهاش بمونم:
اون فقط ميگه به هيچ وجه بچه نميخواد و حاضره بميره ولي بچه نداشته باشه؟
بهش ميگم آخه من توي زندگي دلمو به چي خوش كنم
تو كه اصلا به زندگيمون اهميت نميدي
نه بچه ميخواي
نه به ظاهر زندگي اهميت ميدي
8 ساله كه هيچ وسيله ايمونو عوض نميكنيم
حتي براي دلخوشي من يه بار نشده يه كاري كه من دوست دارم بكني
ميدوني چي جواب ميده
ميگه
اگه فكر كردي بخاطر بچه نخواستن بهت باج ميدم سخت اشتباه كردي؟
اگه چيزي ميخواي خودت بايد هزينه كني
من ديگه توي اين چند سال شناختمش.
اصل زندگيش پيشرفت توي كارشه و دنبال كردن كاراي دفترش
به زندگي مشترك اهميتي نميده
ببخشيد كه رك ميگم اما اگه مسوله س.ك.س نبود فكر كنم اصلا ازدواج نميكرد
اصلا از مسئوليت خوشش نمياد چه مالي چه معنوي
لطفا نظر بدين:316:

براش گفتین که براتون خیلی مهمه؟که باهاش میمونید اگه نتیجه نگیرید؟احساستونو درک میکنم