خنده های بیمورد ازارم میده

آقا محمد من هم چنین مشکلی دارم حتی در عزاها هم نا خود اگاه می خندم (نه از ناراحتیها همینجوری وقتی کسی از اشناها رو می بینم نمی تونم جلوی لبخندم رو بگیرم). به نظر خودت اگر یک پسر 21 ساله نخنده پس کی باید بخنده؟

اگر زیادی می خندی و به نظر خودت خیلی غیر نرمال است به روانشناس مراجعه کن ولی اگر فقط به خاطر حرف اطرافیانت است جدی نگیر. اتفاقا با لبخند بهتر میشه کارها رو پیش برد بدون اینکه کسی از دست ادم ناراحت بشه. تا حالا شده به این مساله به عنوان یک حسن خودت نگاه کنی؟

در مورد حرکت دست ها هم من تا اونجایی که مطالعه داشتم حرکت دستها خیلی در رسوندن پیام به طرف مقابل کمک کننده است تا کسی که مثل مجسمه بشینه و فقط لبهاش کمی حرکت کنه.

[align=justify]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohammad_1369

[size=medium]

من چند وقتیه که دوستام به من دائماً تذکر می دند که هنگام صحبت کردن خنده های بی مورد دارم و خیلی خنده رو هستم

---

سلام محمد جان، خوب دقت کن ببین چی باعث شده فکر کنی خنده هات بی مورد هستند؟ اگه این فکرت فقط بخاطر تذکر دوستات هست، این احتمال وجود داره که کلا موضوع بی اساس باشه.

خیلی از فیدبک هایی که از جامعه می گیریم، درست نیستند. نباید هر نظری رو جدی گرفت.

بعنوان مثال یکی از دوست های من خیلی شاده. و این شادی اونقدر عمیقه که مدام صورتش پر خنده ست. بقیه دوستام خیلی پیش میاد که در مورد این خنده ها حرف می زنن. طوریکه این دوستم به خنده های خودش حساس شده. اما من فکر می کنم که اولا بقیه چون معمولا شادی توی زندگیشون کم هست، قدرت هضم شادی های این دوستم رو ندارن. دوما خیلی وقتا فقط دلشون می خواد در یه موردی صحبت کنن، و چون موضوعی چشم گیرتر از خنده های ایشون پیدا نمی کنن، در این مورد صحبت می کنن. :)

بنابراین این دوست من نباید شادی های عمیق و خنده های بی دغدغه خودش رو فدای حرف و نظر دیگران کنه، درسته؟[/align]

سلام. من یه پیشنهاد دارم.
مکالماتت با دوستات رو ضبط کن.
لازم نیست کار خیلی خاص یا تابلویی انجام بدی. روی گوشیت یه نرم افزار ضبط صدا نصب کن و وقتی با دوستاتی و محیط هم آرومه (که کیفیتش خیلی آزار دهنده نشه) بدون اینکه بقیه متوجه بشن، ضبطشون کن. اگه محیط آروم باشه فکر کنم از توی کیفت یا جیبت هم ضبط کنه.

بعد بشین اونا رو گوش کن ببین از نظر خودت هم، اون اشکالاتی که دوستات بهت وارد میکنن، به طرز صحبتت وارده یا نه.
چندین بار در جمع های مختلف این کارو بکن. توی جمع دوستای صمیمیت، تو جمع دوستایی که باهاشون همکاری و کار گروهی میکنی و ...

احتمال میدم به این نتایج برسی:
کلمات درست و کامل تلفظ نمیشن و ممکنه اطرافیان اون کلمات رو اشتباه بشنوند و متوجه مطلبی که داری میگی نشن.

لحن همه ی جملاتت یکی میشه(همشون حالتی از طنز پیدا میکنن) طنز گونه و با خنده و شوخی صحبت کردن خوبه. اما اگه بشه حالت دائمی صحبتات، خسته کننده میشه. باید چاشنی باشه. به مقدار کم و در مواقع لزوم.

شاید بقیه حرفات رو جدی نگیرن و وسط صحبتات بپرن.



البته همونطور که خودتم اشاره کردی، میدونی که این یک مشکله. اما اگه خودت عینی بشنوی، بهتر میتونی درستش کنی.

در مراحل بعدی، سعی کن خنده هات رو کنترل کنی و با گوش دادن به صحبت های ضبط شده ی خودت، ببین چقدر موفق بودی.

از نظر همه ممنونم

من یه تک سوالی دارم.


اگر در مجلس ختم کسی برایت جوک تعریف کنه بازهم میخندی زیز زیزکی یا نه؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کبوتر

من یه تک سوالی دارم.


اگر در مجلس ختم کسی برایت جوک تعریف کنه بازهم میخندی زیز زیزکی یا نه؟؟؟

---

به احتمال زیاد می خندم

به مدت يك هفته،‌ هر روز، روزانه حدودا 5 دقيقه جلوي آينه صحبت كنيد و حالات چهره خودتون رو بررسي كنيد.
يك موضوع رو انتخاب كنيد و صحبت كنيد...
در اداي كلمات دقت كنيد و حالات صورت خودتون رو بررسي كنيد
اگر حرفي نداشتيد،‌ سكوت كنيد و به چهره خودتون دقت كنيد
با اين تمرين اعتماد به نفس شما تقويت مي شه و مشكل براي هميشه حل مي شه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

mohammad_1369 گرامی
به نظرم شما روندت این است که از هر موقعیتی برای ایجاد فضای شوخی و خنده استفاده می کنی و مثلاً خودت جک تعریف می کنی و یا هر حرفی یا ... با با شوخی و خنده جواب می دهی و ..... آیا اینطور است ، و این مورد اعتراض دوستان شماست ؟ یا خیر و فقط وقتی شما از کسی شوخی می شنوی می خندی ؟




.

---

در این خصوص که فرمودید من اصلاً اهل جک تعریف کردن نیستم همون مورد دومه بیشتر صدق می کنه و مورد اعتراض برخی از دوستانه

در طول روز یا مدت ارتباط و در جمع بودن چه مدت میخندی و بی مورد بودنش را مثلاً نمونه بیاور ؟

بعضاً این خنده ها شاید هم بیمورد نباشن ولی من دوست دارم آدم جدی تری باشم چون فک می کنم تو زمینه های کاریم خیلی تحت تاثیر قرار می گیره و کم کم دچار مشکل مشیم