عشق یکطرفه به هم کلاسی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط alone

بهتره موضوع رو کمی واضحتر کنم:

1- پسره خودش کار داره (یه مغازه داره که لپ تاپ میفروشه و منم باهاش حرف زدم یه سیستم بگیرم ازش).
2- خونواده من از همه چی خبر داره حتی عکسشم که از اینترنت پیدا کرده بودم به مامانم نشون دادم.
3-یکی از دوستام که از من بزرگتره و گوینده و مجری تلویزیونه(فردی کاملا اجتماعی)، با اون قراره یکی از کاندیدا رو تبلیغ کنن، اونم اول منو منع میکرد هی میگفت فراموشش کن ولی بعد از کمی هم صحبتی بهم گفتم: عزیزم به نظر من پسر خیلی خوبیه(بازم خدا میدونه).

فقط کاش میدونستم اون هم نسبت به من احساسی داره یا نه؟ چون اونم حق انتخاب داره.
همین دوستم گفت :میخوای از زیر زبونش بکشم یا نه؟؟ ولی من بهش این اجازه رو ندادم.چون به نظرم اگه قبول نکنه شخصیته من خرد میشه و دیگه نمیتونم باهاش روبرو بشم.

ممنونم که راهنماییم میکنی دوست خوبم، فقط یه سوال دارم اگه خواستین جواب بدین .شما چند سالتونه؟؟؟

---

1- در مورد شغل ایشان تحقیق بیشتری لازم هست که کار شما نیست و باید پدر و مادر شما و خانواده ایشان به یک نتیجه گیری کلی برسند که ایشان شرایط با ثباتی برای تامین زندگی دارند یا خیر
2-علاوه بر این خانواده پسر هم مهم هستند چون انها هم در تصمیم ازدواج اینده موثر هستند. ثانیا خواهر من ، شما نباید خانواده تان را در معرض کار انجام شده قرار بدید! بگذارید پدر و مادرتان با فکر باز تحقیق و بررسی کنند( البته پس از اینکه خانواده پسر هم در جریان باشند)
3-دوست شما دچار اشتباه شده ، چون هیچ شخصی را نمی شود به این سادگی ها شناخت و نظر کلی داد

همانطور که دوست خوبمون بهار66 گفت نباید بگذارید احساسات نسبت به این پسر در شما رشد کند

فعلا همه چیز را فراموش کنید و سعی کنید به خود آگاهی بپردازید.
دانستن یا ندانستن سن من کمکی به شما نخواهد کرد! 23 سالم هست

نقل قول:

---

دوست شما

---

منظورم اون اقا بود نه دوست.

مواظب باش فقط از قیافش و راه رفتنش و خندیدنش و............ خوشت نیاد چون چیزای خییییییییییللیی مهم تری هست . یکی از دوستای صمیمی من هم همین حس رو نسبت به یکی داشت جلو هم میرفت تا کارا راست و ریس بشه اما بعد یه مدت اون اقا نامزد کرد دوستم خیلی ناراحت شد به کمک من و بقیه دوستا از این وضعیت در اومد اما الان میگه کارم اشتباه بوده اون معیارای منو داشت ولی من شاید معیارای اونو نداشتم که جلو نیومد چون می دونست بهش علاقه مندم . پس توام حواستو جمع کن و به طور غیر مستقیم از طریق دوستات یا هر جور دیگه ببین اونم به تو حسی داره . یه جورایی هم که اگه تونستی بفهم که کسی رو زیر سرش نداشته باشه.

سلام خواهرم....
منم یه پسرم درست تو سن و سال شما ، یک سال و نیم پیش بود که به همکلاسیم علاقه مند شدم و اشک و لبخند و .....
فکر میکردم با حرکات و رفتاری که با من داره به من علاقه داره و من شریک زندگیمو پیدا کردم ولی افسوس .....
امروز رفتم و باهاش صحبت کردم ولی اون گفت که احساسم یکطرفه هستش و علاقه ای به من نداره ، الان هر چی فکر میکنم دلیل رفتار و حرکات قبلیش رو با خودم نمیفهمم ، نمیدونم شاید من بد برداشت کردم ، حالا من موندمو یه قلب پاره پاره و غروری که له شده و اعصابو و روانی که یه سال و نیم درگیره خیالاته ازت عاجزانه تقاضا میکنم فراموشش کن!!!!!!!!!!!سخته میدونم

نقل قول:

---

پس توام حواستو جمع کن و به طور غیر مستقیم از طریق دوستات یا هر جور دیگه ببین اونم به تو حسی داره . یه جورایی هم که اگه تونستی بفهم که کسی رو زیر سرش نداشته باشه.

---

این کار به هیچ وجه درست نیست.اگر به گوشش برسه ممکنه از احساست سواستفاده کنه.اگر علاقه داشته باشه

به یه طریقی ابراز می کنه.

از تمامی دوستان کمال تشکر رو دارم ، زحمت کشیدین .منم تصمیم گرفتم منتظر باشم اگه بهم علاقه داشت خودش بیاد جلو ، هرچی خدا بخواد ......:162:

خوبرویان جهان رحم ندارند دلشان
باید از جان گذرد هرکه شود عاشقشان
روز اول که از خاک سرشتند گلشان
سنگی اندر گلشان بود همان شد دلشان

سلام alone عزیز
من 26 سالمه و بیشتر از یکساله که ازدواج کردم اما تو دوران مجردی وضعیتی مشابه این برام پیش اومد.البته اون پسر همکلاسیم نبود و یکی از اقوام بودند و ا.ن هم به من علاقه داشت این رو از اعضای فامیل و حتی خانواده خودش شنیده بودم و از رفتارشون هم کاملا مشخص بود بطوریکه هرکسی هم که تازه وارد فامیل ما میشد خیلی زود متوجه میشد.اما خوشبختانه ما اون موقع شرایط ازدواج رو نداشتیم(گفتم خوشبختانه چون الآن همسرم رو خیلی دوست دارم و خوشبختم اما مطمئنم با اون خوشبخت نبودم)و به همین دالیل ماجرا حدودا 5 سال طول کشید اما ناگهان اون کاملا تغییر کرد و رفتار و شخصیتش کاملا عوض شد بطوریکه حتی پدرو مادر خودش هم تعجب کرده بودند و دلیلش هم این بود که به دختر دیگه ای علاقه مند شده بود درصورتیکه من از ابتدای عمر اون رو میشناختم اصلا فکر نمیکردم همچین آدمی باشه چون ظاهرا خیلی با ایمان و سربه زیر بود.و اون موقعی بود که من برای کنکور کارشناسی ارشد آماده میشدم اما چنان ضربه ای خوردم که سرجلسه امتحان هم به زور نشستم.و بعدازاون از اینکه 5 سال از عمرم رو به پای اون نشسته بودم شدیدا پشیمون بودم اونقدر که قابل وصف نیست اما سودی نداشت.
عزیزدلم فکر میکنم بیان کردن این تجربه به تنهایی کافی باشه،تو فکر میکنی بیشتر از من طرفت رو میشناسی؟توصیه میکنم به پیشنهادات بهار66 هم گوش کن.موفق باشی.

به نظر من این افکار و خیالات و دوس داشتن ها ، عشق ها و ... در دوران دانشگاه زیاد اتفاق میوفته ... برای همه مون اتفاق افتاده چه پسر چه دختر.

من هم یک پسرم دوست گرامی. گمان می کنم همین که از طرف اون آقا دیده بشید و رفتارتون مثبت و بدون دوری کردن و تلخی کردن باشه کافیه و دیگه لازم نیست کاری کنید. اون آقا اگر تمایل داشته باشه به طرفتون کشیده می شه و رابطه شکل می گیره و پیشنهاد می ده. اگر این اتفاق نیفتاد این آقا به هر دلیل قصد ازدواج نداره و یا اینکه شما دارای معیارهای مورد نظرش نیستید یا اینکه شرایط ازدواج رو از دید خودش نداره. پس لازم نیست یه وقت پیشنهاد مستقیم بدید. من در دوران دانشجوی هر دو حالتش برام پیش اومد. یک بار که خودم عاشق شدم که حالا داستانش بماند. یکبار هم یک خانمی همیشه تو حیاط دانشگاه میومد روبروی ما می نشست و زل می زد و مدت های طولانی این کارش رو تکرار می کرد. من هم واقعاً قصد و انگیزه ی رابطه رو با ایشون نداشتم و این شد که بعد از مدت ها خودشون متوجه شدند و دیگه اون مسائل رو تکرار نکردندو خدا رو شکر که پیشنهاد مستقیمی ندادند چون مطمئنم جواب منفی من باعث خرد شدن غرورشون می شد. منظورم اینه که شما همین که چراغ سبز رو بدی اون آقا پسر می فهمه و دیگه بقیه ش رو بسپار به دست تقدیر و زندگی عادیت رو بکن. موفق باشی