بحران بیکاری من و همسرم و پیامد هاش...

شما نمی تونید در یه کشوری مثل ایران که درامد زایی بسیار راحت تر هست پول در بیارید انوقت می خواهید بروید به غرب که کار کردن 10 برابر اینجا سخت هست؟!
دوست خوبم از من ناراحت نشید ولی باید مشکل رو درست و دقیق علت یابی کنید
مگر می شود ادم مهارت داشته باشد و بیکار بماند؟ فرمول خواندن به چه درد کار کردن می خورد؟ فکر کردید شرکت خصوصی برای تعداد فرمول هایی که حفظ کردید برایتان پول می دهد؟!!! نخیر انها به کاربرد علم شما پول می دهند

تنها راه حلی که به ذهنم می رسد
بجای از این شاخه با ان شاخه پریدن و شکست خوردن روی یک تخصص خاص فعلا زوم کنید . حتی اگر شده نجاری . مرد نباید خجالت بکشد و باید برود یاد بگیرد. سپس در طی یک مدت که بستگی به کاراموز داره کار یاد خواهد گرفت و برای خودش کار می کند. حالا من نجاری رو مثال زدم می تواند یه تخصص در رشته خودتان باشد

واقعا با ان همه سن این همه بی تجربگی بعید هست...

آقای مدیر
نسخه شما جواب نداد و من فرسوده تر از پیشم...
هنوز هم باید صبر کنم؟ ...

دختر خوب ، بحران بيكاري چيزي نيست كه فقط تو درگيرش باشي.من هم تا همين يكسال پيش با داشتن عالي ترين مدارك علمي (فوق دكترا) از بهترين دانشگاه خارج از كشور فقط و فقط بخاطر باند بازي و بي عدالتي بيكاربودم. همسرم هم تقريبا شرايط مشابه من رو داشت و ما 5 سال فقط و فقط از طريق حق التدريس و درامدهاي بسيار ناچيز زندگي كرديم. در حالي كه من در خانه پدري ام در رفاه بسيار زيادي بودم و حسرت هيچ چيزي به دلم نمانده بود.
شايد در مورد مهاجرت لازم باشد چيزي بهت بگم : مهاجرت فقط و فقط يك استامينوفن براي تسكين موقتيه درده!!!! مخصوصا براي تحصيل كرده ها .الان بحران بيكاري براي تحصيل كرده ها در اروپا و آمريكا هم هست. شما خيلي هنر كني فقط ميتونيد براي ادامه تحصيل دكتري 4-5 سال اونجا اقامت كنيد .بعدش يك فوق دكترا بگيريد (يكسال تا دوسال هم اينطوري بمونيد) نهايت در خوشبينانه ترين حالت 6-7 سال در خارج ساكن بشويد. بعدش چي؟ اصلا به تحصيل كرده جهان سومي (آن هم ايراني) كار نمي دهند. مگر اينكه آنقدر قوي و تاپ باشي(كه اين هم درصدش ناچيز است) كه در حد دستياري به شما كار بدهند. اين تجربه شخصي من است با داشتن بهترين رزومه هم شرايط شغلي در شان من برايم فراهم نبود. حالا بعد از اين همه سختي كشيدن شما اگر به ايران برگردي مطمئنا شكننده تر هم خواهي شد. پس به نظر من تلاشتو رو براي رسيدن به اهدافت در ايران متمركز كن.

حالا سعي كن از لطف خدا نا اميد نشوي. تلاشت رو بيشتر كن .مهارت هاتو افزايش بده. نهايتش با همسرت تا زماني كه مساله كاريتون حل نشده وارد مشاغل آزاد بشيد.مثلا ترجمه و تدريس خصوصي. مربي مهد كودك . دوره هاي آموزشي مثلادر دفتر هواپيمايي به عنوان كارمند.... من حتي حاضر شدم با داشتن مدرك بالاي تحصيلي به دانش آموزان راهنمايي رياضي درس بدهم تا اموراتمان بگذرد.