اینو اضافه کنم که فرزند شما بنظر نمیاد مشکل خاصی داشته باشه، توی اکثر خانواده ها که طلاقی هم در کار نبوده این رفتارارو اکثر پسر بچه ها توی این سن دارن حالا کم و زیادش هم بسته خصوصیات فردیشون متفاوته
نمایش نسخه قابل چاپ
اینو اضافه کنم که فرزند شما بنظر نمیاد مشکل خاصی داشته باشه، توی اکثر خانواده ها که طلاقی هم در کار نبوده این رفتارارو اکثر پسر بچه ها توی این سن دارن حالا کم و زیادش هم بسته خصوصیات فردیشون متفاوته
عزیزم گاهی اوقات همه ما از شیطنتهای بچه هامون خسته می شیم اما من با خوندن مطلبتون چند نکته به نطرم رسید که گفتم شاید مفید باشه
1- ایا فرزندتون مشکل بیش فعالی نداره؟ با توجه به اینکه فرمودید گاهی اوقات حواسپرت میشه.
2- زمانهایی که احساس می کنید توانایی مجاب کردن پسرتون رو ندارید و از ارامش کافی هم برخوردار نیستید فقط سعی کنید تمرکزتون رو به طور کامل از روی رفتار پسرتون بردارید تا مشکل به لج و لجبازی ختم نشه.
3- نکته ای که برای من تامل بر انگیز بود توقع شما از پسرتون بود. چرا شما انتظار دارید پسرتون متوجه این مساله باشه که برای شما کاری رو انجام بده یا نده. ایا در برابر محبتهایی که به او می کنید این توقع ایجاد شده؟
فکر نمی کنید بچه ها اول باید یاد بگیرند که با توجه به علاقه ای که به خودشون دارند یکسری کارها رو باید انجام بدن و در کنار اون احترام و تجاوز نکردن به حریم دیگران رو هم بیاموزند. اگر خودشون رو دوست بدارند می توانند دیگران رو هم دوست داشته باشند.
فكر ميكنم بد نباشه نگاهي به مقالات اين قسمت بندازين.اميدوارم به دردتون بخوره
كليك كن
شما نیازه صبرتون رو بالا ببرید و وقتی روش درستی را به کار می برید انتظار نداشته باشید که زود نتیجه بدهد ، چون اگر چنین باشید ، زود خسته و ناامید شده و روشهای غلط دم دستی را که آثار مخرب دارد را به کار می گیرید .
اطلاعاتتون را در زمینه روانشناسی رشد بالا ببرید .
چون شما تجربه کافی نداشته و در سنی پایین چنین مسئولیتی پیدا کردید و از طرفی حالتی بوده که گویی با همسرتون با وجود این بچه خلوت لازم را از اول زندگی نداشته اید ، ممکنه انرژی روانیتون پایین آمده باشد و این خود حوصله و صبر کافی را از فرد می گیرد .
بنا بر این تا وقتی شما صبر و ثبات در بکار گیری توصیه های مشاور و روانشناس و روشهای درست تربیتی نداشته باشید ، به هیچ نتیجه ای نمی رسید .
اگر می خواهید اوضاع درست شود ، اول روی خود کار کنید ، بخصوص صبر و مهارتهای ارتباط با کودک را خوب بیاموزید و به کار ببندید حتی اگر فکر کنید نتیجه ندارد . اگر می خواهید زود و سریع به نتیجه برسید ( چیزی شبیه معجزه ) که صادقانه و صریح به شما می گویم ، این تاپیک و صد تاپیک دیگر و راهنمایی دوستان و هزاران روانشناس دیگر هم کارساز نخواهد بود .
موفق باشید .
.
مريم عزيزنقل قول:
نوشته اصلی توسط مریم آسمانی
فقط مي تونم بگم اون يه بچه هست كه درد جدايي از مادر كشيده..حتي اگه مادرش باهاش رابطه خوبي هم نداشته باشه براي يه بچه اين قضيه خيلي سنگينه
شايد اگه خودمون رو بذاريم جاش كاراش عجيب به نظر نياد
سعي كن فكر كني پسر خودته
اونوقت براي حل مشكلش قدم بردار
انشالله موفق بشي
نقل قول:
نوشته اصلی توسط hamed65