مي خوام بچه دار شم. ولي ميترسم رابطه عالي و صميمي بين خودم و شوهرم كمرنگ بشه.

لیلا جان به سوالاتت صرفا بر اساس تجربه اخیر خودم جواب می دم. امیدوارم بتونه بهت کمک کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ليلا موفق

1- مهدي فوق العاده آدم گرميه اين موضوع طي بارداري گذشته من باعث مي شد كه من بيشتر اوقات لكه بيني داشته باشم و هر وقت به دكتر مراجعه مي كردم دكتر مي گفت موضوع مهمي نيست و به خاطر اون موضوعه ..................
ولي من به خاطر اين لكه بيني ها به لحاظ روحي خيلي آسيب مي ديدم و همش احساس مي كردم سلامتي جنين ام در خطره. اين موضوع واقعا برام عذاب آور بود. در ضمن بعد از بچه دار شدن من ديگه وقت و فضاي لازم را هم مثل سابق براي مهدي جونم ندارم و نمي تونم مثل سابق راضي اش كنم.

دوران بارداری من هم از این حیث چندان جالب نبود و من هم بشدت تحت فشار روحی بودم. اون زمان یه تاپیک باز کردم که شاید خوندنش کمکی برات باشه.
http://www.hamdardi.net/thread-16404.html

اما اگه هردو باهم اطلاعاتتون رو بالا ببرید، می تونید این دوران رو مدیریت کنید.


2. شنيدم كه بچه خيلي وقت مادر را مي گيره مي ترسم ديگه نتونم مثل سابق به خودم برسم. مثلا هر روز دوش بگيرم و به سر و وضعم برسم. خوب احساس مي كنم اين موضوع هم خيلي روي رابطه مون اثر مي گذاره.

درسته که بچه خیلی وقت رو می گیره اما تمام وقت رو نه. بالاخره زمانهایی هست که بچه خوابه و اون موقع می تونی به خودت برسی. باید کمی صبور باشی. کم کم دستت میاد که کارهات رو چطور انجام بدی. مثلا امروز من بچه ام رو بدون کمک پدرش در حالیکه خودم خونه تنها بودم، بردم حموم و خودم هم حموم کردم و ناهارم رو هم بار گذاشتم.
امتحاناتم رو با وجود بچه پشت سر گذاشتم. همه اینها یعنی میشه برای خودت هم وقت بذاری.

3. وقتي نمي تونم ظايف ام را خوب انجام بدم فوق العاده عصبي و آسيب پذير مي شم و ديگه نمي تونم مثل سابق يك آدم معقول، منطقي و آروم و مهربون باشم. و مسلما اين رابطه مون را خيلي خراب مي كنه.

یه مادر باید صبور باشه.

4. مسلما نمي تونم مثل سابق به اوضاع خونه، غذا و همسرم رسيدگي كنم.

با همسرت صحبت کن و ازش کمک بخواه. مطمئنا اون هم توقعاتش رو میاره پایین. وقتی در عوض زیاد شدن مشغله های کاری شما، توقعات همسرت بیاد پایین مطمئنا هیچ مشکلی پیش نمی یاد.
تو پاسخ سوال 2 گفتم که در کل میشه به کارها رسیدگی کرد. شاید بیرون رفتن محدود بشه. چون اصلا نمیشه بچه رو تنها گذاشت و در مواقع عدم حضور مادر، حتما باید یکی کنارش باشه.
سعی کن از حالا تو همه چی همسرت رو مشارکت بدی و هردو از لحاظ روحی برای اون زمان آماده بشین.
بهت توصیه می کنم در این موارد کتاب زیاد بخونی و با همسرت هم تبادل اطلاعات کنی.

5. مي ترسم چاق بشم و ..................

اینهم چاره داره. من تو دوران بارداری 18 کیلو اضافه وزن داشتم. الان فقط 6 کیلو شده. البته من اکثر مواقع شام نمی خورم.
ولی متاسفانه پیاده روی نمی کنم! برای ورزش هم هنوز دکترم مجاز نمی دونه.
باید سعی کنی بعد زایمان خوب بخوری ولی زیاد نخوری و پیاده روی و ورزش با دستور دکترت رو فراموش نکنی.

---

عزیزم اول از همه بپذیر که با اومدن بچه وظایفت بیشتر میشه اما این به اون معنی نیست که شما و همسرتون دیگه مثل سابق نباشید فقط یک مدت یک تا دو سال روند زندگیتون تغییر می کنه. و خوشبختانه اگر روابط شما و همسرتون الان خوبه خوب اومدن بچه یعنی به اشتراک گذاشتنن یک تجربه جدید با هم و وقتی با هم این تجربه رو داشته باشید این تجربه کمک می کنه به اینکه به هم حتی نزدیکتر از قبل بشید. شاید نتونی مثل گذشته هر روز دوش بگیری ولی هر روز با همسرت به فرزندتون می رسید. الان این چیزها برات لذت بخشه و اون زمان اولویتهایی که برات لذت بخشند تغییر می کنه.

خوشحالم که روابطت رو با همسرت خوب کردی. فرض کن الان قراره با همسرت برید یک کوهنوردی . خوب قبلش با هم هماهگ می کنید و نگرانیهاتون رو بازگو می کنید و برای هر کدوم تصمیماتی می گیرید و راهی پیدا میکنید. الانم بچه دار شدنت یک کار گروهی هست . ترس هاتو با همسرت بازگو کن. از اون هم بخواه تصوراتش رو از اومدن بچه و اتفاقاتی که قراره بیافته بازگو کنه. و با هم این کار گروهی رو مدیریت کنید. از لوازم و لباس های نوزاد گرفته تا شب بیداریهاش، تا دکتر بردنهاش ،تا زمانهایی که شما برای استراحت نیاز داری تا براورده کردن نیازهای همسرت. همه موضوعات رو با هم هماهنگ کنید تا با اسودگی بچه دار بشی.

تمام سوالاتت رو هم می تونی اینجا بپرسی. من سعی می کنم با توجه به مطالعاتی که داشتم و تجربه خودم جواب بدم.

لیلا جان به روز رسانی یعنی اینکه هنوز به نتیجه نرسیدی؟
گاهی زیادی فکر کردن به یه چیزی هم خودش استرس می یاره

سلام من ديشب با مهدي جونم در اين زمينه مفصل صحبت كردم ايشون هم كاملا موافق هستند و خيلي ذوق كردند كه قراره بچه دار بشيم و گفتند كاملا هم در زمينه مادي و هم معنوي حمايتم مي كنند. حتي گفتند در زمان مرخصي زايمان تمام اقساط من را مي پردازند. (من خودم وام گرفتم).

ديگه بايد چي به مهدي جونم بگم؟ در چه زمينه اي بايد صحبت كنم؟

سلام بعد از مدتها اومدم
لیلا خانم
من مجردم و شاید این چیزایی که نظر شخصی من است شاید به شما خواهرم کمک کنه !!! انشاءالله
ببینید شمابا بچه دار شدن خودتون مسئولیت خودتون رو افزایش میدهید مسئولیت های همسری مادری و... که بایدروی این موضوع خوب فکر کنید شما شاید باید بخاطر این مسئوایت ها از کار در بیرون از خانه حداقل برای مدت نسبتا طولانی اجتناب کنید می توانید ؟ این مسئله پیش پا افتاده ای ولی مهم است ، در مورد همسرتون من پیشنهاد میکنم تحقیق کنید و پیش پزشک مشاور بروید که راههای ارتباط زناشویی با همسرتون رو بیاموزید که از این نظر مشکلی پیدا نکنید به نظر من شما میتوانید در دوران بارداری هم اگر شرایط مناسبی برای رابطه ندارید با حرف های عاشقانه خود به همسر خود قوت قلب بدهید و شما خانمها در این مسائل استادید:311::72:
مثلا به او بگویید دوستش دارید و تنها کسی هست که با او به آرامش می رسید و دلیل این که الان آمادگی رابطه را ندارید به خاطر سستی و ضعف بدنی است و...:305:
مطمئن باشید وقتی مردا از نظر روانی ساپورت بشن به قول معروف هیپنوتیز میشن و حاضرن بخاطر عشقشون همه کاری بکنند با تعاریفی که شما از آقا مهدی کردید مردی هستند که به شما بسیار اهمیت داده و عاشق شمان پس حله:104::104::72:
و مورد آخر شادابی و طراوت شماست
پیشنهاد می کنم :
یک دفتر چه تهیه کنید و خاطرات خود را در آن بنویسید بعد ها از خواندن آن لذت خواهید برد و حتی به نوگلتان نشان خواهید داد
پیشنهاد می کنم تحت نظر پزشک به ورزش و فعالیت مداوم بپردازید
به موسیقی های شاد و آرام بخش گوش دهید
به فیلم های طنز نگاه کنید
تغذیه مناسب داشته باشید مخصوصا شیر و عسل و شیر موز!! (تجویزم کردم):305::311:
آثاری که باعث ناراحتی شما می شود از خود دور کنید و چیز هایی را در مقابل خود قرار دهید که شاما را به یاد خاطرات خوب و عاشقانه می اندازد
با فرزند خود صحبت کنید و با او مهربانی کنید و وقتی جنسیت مشخص شد فورا اسمش را انتخاب کنید و بعد از آن آن را به اسم صدا کنید
مسافرت کنید به جاهای خوش آب و هوا بروید
از انجام امور سنگین پرهیز کنید و آن را با کمک مادر خواهر همسر و... انجام دهید
امور خود را با همسرتان تقسیم کنید و کار های سبک رو شما بردارید بقیه رو آقاتون
مشکلات خود را با همسرتون بیش از پیش درمیان بگذارید
حرکات فرزندتان را به آقا مهدی گزارش دهید تا باعث دلگرمیو تقویت حس پدری در همسرتون بشه
سعی کنید هر شب حداقل 10 دقیقه با همسرتون صحبت کنید تا بداند شما به فکر او هستید و از حسادت پدرانه جلوگیری می کنید
با انجام کار های بالا نه تنها شادابی کانون گرم خانوادتون بیشتر میشه بلکه خاطرات خوبی از آن خواهی داشت
پیش پیش تبریک میگم
انشالله سال های سال مانند این روزه ها زندگیتان پر طراوت باشد:323:
یا علی:72:

اللهم ارزقنی شفاعته الحسین یوم الورود

هوتي عزيز از حرف هاي قشنگت ممنون.
مي دونين هوتي عزيز برخي حرف هاي شما من را كمي دچار ترديد كرد خصوصا اونجا كه گفتين ممكنه چند وقت نتونم برم سر كار آخه من ديوانه وار شغلم را دوست دارم. مي شه بيشتر برام توضيح بديد.

ولي در مورد بقيه موارد حرفاتون واقعا قشنگ و اميدواركننده بود. ممنون.

سلام واقعا خوشحالم که حرفام بدردتون خورد
ببینید من هم واقعا عاشق رشته تحصیلیم و کارم هستم و فکر میکنم من و کامپیوتر جدا ناپذیر هستیم پس شمارو درک می کنم ولی با توجه به حرفای گذشتم شما دامنه مسئولیتت از گذشته که به خودت و همسرت و کارت محدود میشد گسترده تر شده و گزینه ای به نام مادری بهش اضافه میشه انسانها همیشه بین خوب و خوبتر خوبتر رو انتخاب می کنند کارتون خوبه ولی بچتون خوبتر پس وقتی شما مسئولیت سنگین مادری رو می پذیرید باید از خیلی کارها دست بشویید الان فکر کردن بهش سخته و انتخاب هرکدوم سخته چون شما هنوز مادر نشدید وحس مادری در شما شعله ور نشده پس چه بهتره که مادر بشین و کسی رو که از وجود خودتون هست درون خودتون احساس کنید الهاماتی که درون موقع میشه بهتون کمک می کنه و این شوخی نیست و برای مزاح نگفتم اون موقع تصمیم گیری اسان تر میشه:72:
و من در حرفام حرفی از قطع کامل فعالیت کاری نزدم شما میتونید بچه دار شید و در عین حال کار کنید و بچه خود را به مهد کودک بسپارید ولی این نکات رو در نظر داشته باشید که من به عینه دیدم :
1. فرزندتون فضای مهد کودک رو بیشتر دوست خواهد داشت تا خانه
2. او به بدن شما عادت دارد و آغوش شما رو با هیچ چیز دیگری عوض نخواهد کرد و شما با این کار او را دچار سردرگمی خواهید کرد
3.(در سنین خردسالی) فرزند شما شما را نسبت به مربی کمی غریبه میداند و با او راحت تر است تا شما و این تغییر دادن این حس تا مدت طولانی ممکن است طول بکشد
4. وقتی فرزندتون بزرگ شد وقتی می خواهد از خاطرات شما و پدرش تعریف کند نمی تواند چون اکثرا در مهد کودک بوده
5. و...
شاید حرفای من کمی تلخ باشد ولی واقعیت دارد و از دوستان می خواهم تا به شما موارد دیگر را بگویند چون همینها به ذهنم رسید
از طرفی مهد کودک خوبی هایی دارد و فرزند شما را فردی اجتماعی میکند ولی شما این کار را با مهارت مادرانه خودتون هم چه بسا بهتر میتوانید انجام دهید
یک راه حل هم هست دولت طرح دورکاری پیشنهاد کرده کار شما اگر شرایط دورکاری را دارد میتوانید از آن استفاده کنید :303:
اگر نظر شخصی من هم بخواهید با این که مردم ولی اگر جای شما بودم حاضرم برای فرزند آیندم هر کاری بکنم چون الانم که ازدواج نکردم بعضی وقتا به فرزند آیندم فکر میکنم دلم غنج میره مثل این یارو:58::311::72:

حضرت مولا امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند : اگر از کاری میترسی خود را در آن بیانداز چون اضطراب انجام آن بدتر از اتفاقی است که با انجام آن کار رخ می دهد

شما هم از این کار نترسید خواهرم چون شیرینی لبخند فرزند به همه چیز می ارزه
پس با توکل به خدا و ائمه معصومین تصمیمتو بگیر:72::72::72:
یا علی:72:

سلام لیلا جون.
منم قبل از اینکه مامان بشم همین تفکر رو نسبت به بچه دار شدن داشتم و الان که مامان شدم میبینم حتی اگه خودم هم نخوام رابطم کمی کمرنگ میشه چرا چون بچه وقت زیادی رو از مادر میگیره بنابرین شصت هفتاد درصد رورت رو صرف بچه میکنی و این باعث میشه که زمان کم تری رو پیش همسرت باشی به نظر من اگه غیر از این باشه جای تعجب داره بنابرین از روبه رو شدن با حقیقت نترس و سعی کن حقیقت رو قبول کنی.ماذر شدن با تمام سختی هاش شیرینیش کمتر از عسل نیست و برای اینکه از همدیگه دور نشید سغی کنید با هم هم کاری کنید و کارای بچتون رو با هم تقسیم کنید تا بیشتر کنار هم باشید.:46:

مي دونين بچه ها بذارين حرف دلم را براتون بگم شايد راحت تر بتونيد راهنمايي ام كنيد.
راستش من احساس مي كنم هنوز اونقدر از خود گذشته نيستم كه بتونم مادر باشم. فكر مي كنم مادر شدن خيلي از خودگذشتگي مي خواد. احساس مي كنم مادر به خاطر فرزندش از همه چيز خودش مي گذره.

نمي دونم مي تونم به خاطر اون عزيز دل از همه چيز خودم بگذرم يا نه آخه من خودم را از همه چيز و همه كس بيشتر دوست دارم.

تو دوران بارداري قبلي ام دقيقا اين را حس مي كردم و از خيلي چيزها حتي از خودم مي گذشتم ولي گاهي به خاطر اون گذشت اينقدر بهم فشار مي اومد كه مي زدم زير گريه. راستش را بخوايد دلم براي خودم مي سوخت.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

تازه اون بارداري بود فكر مي كنم وقتي بچه به دنيا مي آيد از خودگذشتگي ها بايد 100 برابر بشه. نمي دونم مي تونم يا نه و اگه بتونم چقدر بهم فشار مي آيد؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستي يك سوال از چند ماه قبل از بارداري بايد به دكتر زنان مراجعه كرد؟

سلام لیلا جان
راستش منم تا حالا مادر نبودم
ولی چیزی رو که مطمئنم بهت می گم چون تو مادر خودم و همسرم به وضوح دیدیم
لیلا جان همه مادرها خودشون با اراده ی خودشون نمی خوان که از خودگذشته باشند بلکه یه حسی با تولد فرزند در وجود مادر به وجود می اد که اونو نسبت به اون حس ترغیب میکنه
این اصطلاح معروف رو فکر کنم تو هم شنیده باشی
مادر نشدی که بفهمی.......
لیلا جان بچه واقعا مثل تیکه ای از وجود مادر میمونه
تو خودتو دوست داری پس حتما بچه ات رو که تیکه از وجود خودته دوست خواهی داشت
در واقع وقتی برای بچه ات از خود گذشتگی می کنی در واقع داری برای وجود خودت از خود گذشتگی می کنی چون بچه برای مادر هیچ فرقی با خودش نداره:46: