شما دو جنسی هستی؟
نمایش نسخه قابل چاپ
شما دو جنسی هستی؟
واژه ی صحیحش "اختلال هویت جنسی" هستش. یه بیماری مادرزادی و هیچ ربطی هم نداره به اینکه آدم منحرفی بوده باشی یا نه. مشکل آدمایی مثل من اینه که توی دوران جنینی، وقتی که مغز داره شکل میگیره، یکی از ژنها وارونه بیان میشه. واسه همین یه سری از درونیات ای فرد مطابق جنس مخالفشه. قضیه فقط میل جنسی نیست. خیلی از خصوصیات دیگه رو هم شامل میشه. مثل حرف زدن. سلیقه آدم توی چیزای مختلف و ...
soheil02
ببخشيد يعني بيماري شما فقط رواني هست،و مشكل جسمي نداريد،چرا دنبال درمان نمي ريد؟
منظورم اينكه شما جسما كامل دختر هستيد؟
اگر اين طوره حتما دنبال درمانش بريد،و به عمل جراحي فكر نكنيد چون من دايي يكي از د وستام مثل شما بود هيكل مردونه داشت و هيچ چيزي شبيه به خانما تو ظاهرش وجود نداشت ولي به مردها كشش داشت و به لباس دخترونه و وسايل دخترونه
پزشك قانوني ايران هم مشكلش رو تاييد كرد و براي درمان رفت از ايران و الان ظاهرا مي گن ديگه اين تمايلات رو نداره و مشكلش حل شده به زندگي عادي برگشته و سركار مي ره و مثل يك مرد زندگي مي كنه.
دوسته من دختر بود و حالا پسر شده!
اتفاقا در فکر این بودم که شما رو با هم آشنا کنم، ولی نمی دونستم چطوری! ایمیلشم که نمی تونم این جا بذارم! حق عضویتم که نه من دادم و نه شما! حالا من به یکی از دوستام که حقه عضویت داده، می گم ایمیلش رو براتون بفرسته!
و اما در مورده راضی کردن خانواده!
یه مقدار بیشتر از پدر و مادرتون بگید، از سطح تحصیلاتشون و رابطشون با شما! کدوم شهر زندگی می کنین! و این که چقدر حرفه شما تو خونه برش داره!
از حرفات کاملا مشخص که خودت هم افکارت مثله عامه!
فقط این رو بگم که اگه یه چیز رو خودت زشت بدونی، همه زشت می دونن!
در ضمن این رو هم بگم که اعتماد به نفست رو فوق العاده افزایش بده، چرا که بعد از عمل به شدت بهش نیاز داری!
تصمیمتم هر چه زودتر قطعی کن، یه تصمیمی که با اشک هیچ احدی بر نگرده!
مطالعاتت رو هم در این زمینه افزایش بده!
به متخصصین مجرب رجوع کن و از نیازت به عمل کاملاً مطمئن شو!
یه چیزه دیگه، بعد از عمل، قرار نیست با افراد جدید که آشنا می شی بگی قبلاً دختر بودی!
البته من فکر میکنم با توجه به نوشته هاتون اعتماد بنفستون خوبه و نسبت بکاری کهنقل قول:
نوشته اصلی توسط soheil02
میخای بکنی،اطلاعات کافیو داری و تقریبا مطمئنی،مطمئنا این اعتماد به نفس بعد از عمل،باید چند برابر بشه،امیدوارم موفق باشید.
ایوب جان خیلی ازت ممنونم.نقل قول:
نوشته اصلی توسط ایوب
راستش درباره پدر و مادرم باید بگم که آدمای تقریبا مذهبی هستن و با فرهنگ و تفکرات ما جوونا اصلا آشنا نیستن. مثلا درباره چت خیلی نظر بدی دارن. آدمایی هستن که به خاطر تفکراتشون هنوز ماهواره نخریدن. ولی از این نظر پدرم یه مقدار سست تره. اینم که موافقن که از ایران برم واسه اینه که موقعیتش بود که بعد از دیپلم از ایران برم و به خاطر پدر و مادرم منصرف شدم، بعد از این قضیه افسرده شده بودم، دیگه اصلا سراغ درس نمیرفتم. از اون موقع پشیمون شدن از کارشون. اخیرا هم گفتم که میخوام واسه انترنی از ایران برم همشون موافق بودن. بابام که خوشحال شد.
قضیه تغییر جنسیت رو یه بار با داداشم درمیون گذاشتم اونم رفت به پدر و مادرم گفت. راستش اونا خیلی بد برخورد نکردن ولی خوب خیلی ناراحت شدن.ولی اون موقع من هنوز مطمئن نبودم که میخوام چه کار کنم. واسه همین درست تر دونستم که اون موقع اونا رو درگیر نکنم. کلا قضیه رو انکار کردم و گفتم که روانپزشک گفته که این یه احساسیه که توی همه دخترا هست. نمیدونم که باور کردن یا نه ولی آروم شدن. مقصر رو هم غذای دانشگاه میدونستن:311:
پدر و مادرم منو خیلی قبول دارن. اصلا دیدی که به بچه درس خون توی فامیل ما هست یه چیز معرکه است. آدم بیست ساله با تحصیلات خوب به اندازه یا آدم سی، سی و پنج ساله اعتبار داره. ولی افسردگی هایی که من اخیرا داشتم پدر و مادرم رو یه کم نسبت به من بی اعتماد کرده.
راستش من افکار عام رو درباره این مسئله اصلا قبول ندارم. ولی میدونم که اونا چه فکری میکنن. واسه همین می خوام به این قضیه هم فکر کنم. راستش من بیماری خودم رو اصلا چیز زشتی نمیدونم ولی از وقتی که با داداشم صحبت کردم فهمیدم که توی جامعه خیلی زشته. شما یه نگاه به صفحه های وب بندازی میبینی که اکثر افراد به خاطر عدم آشنایی با این موضوع اون رو خیلی زشت میدونن. من نمیخوام که به خاطر دیدی که اجتماع به این قضیه داره، بعد از تغییر جنسیتم مشکلی برای خانوادم پیش بیاد.
بما شیراز زندگی میکنیم.
نظر پزشک یا روانپزشکتون در مورد تغییر جنسیت چیه؟
عمل جراحی راه پیشنهادی یک متخصص به شما بوده یا نظر شخصی خودتون؟
soheil02 گرامی، ارسال ایمیلت هم که غیر فعال بود، در هر صورت من به کارشناسا ایمیل دوستم رو دادم که بهتون بدن، با خوده دوستم صحبت کردم و گفتم قراره شما باهاش صحبت کنین.
ببینین، شما راه درازی رو در پیش دارید و باید قدم به قدم جلو برید!
اولین قدم مطمئن شدن از نیاز شما به جراحی هستش! شما از این بابت مطمئن بشید، اون وقت می ریم سراغ راضی کردن خانواده و بقیه مسائل!
به نظره من هم هر چه زودتر عمل کنی، خیلی بهتره، شایانا هم دلایل خوبی آورد!
نهایتش، 2 ترم مرخصی می گیری، بعد از جراحی با اسم جدید و جنسیت جدید و شحصیت جدید دوباره بر می گردی به دانشگاه، هیچ احدی هم حتی به ذهنش خطور نمی کنه که شما همون دختره باشی، مگه این که خودت لو بدی!
البته به قوله آنی گرامی، حتما به یه مشاور خوب مراجعه کن.
موفق باشید.
با سلام
معرفی ایمیل در فضای عمومی خلاف قوانین تالار است،از وظیفه مدیران نیز خارج است تا نسبت به این موضوع اقدام کنند
روانپزشک گفت که چون دردسرای تغییر جنسیت خیلی زیاده بهتره بهش فکر نکنم. ولی بعد از اینکه با اون صحبت کردم یه چند ماه راجع به ای قضیه فکر کردم. من حتی اگه یک درصد هم شانس تغییر جنسیت داشته باشم واسه همون یه درصد تمام تلاشمو میکنم. انتخاب با منه نه با فرد دیگه اینقل قول:
نوشته اصلی توسط یک زن امیدوار