لطفا راهنماییم کنید

متاسفانه با دست خودتون دارید زندگیتون رو می پاشید. شما در سن و شرایطی نیستد که بخواهید فقط به خودتون فکر کنید.
متاسفانه راهی که برگزیدید جز تباهی زندگی خودتون به فرزندانتون هم آسیب می زنه.
کاش کمی عاقلانه تصمیم بگیرید.

فردا را ديديد؟ عروس شما به پسرتان سركوفت ميزنه؟ تو كه مامانت......
شما كه از اين طريق كمك خواستين حتما خيلي فهميده تر فكر خواهيد كرد
ان النفس الاماره بسوء الا ما رحم ربي..

فردا را ديديد؟ عروس شما به پسرتان سركوفت ميزنه؟ تو كه مامانت......
شما كه از اين طريق كمك خواستين حتما خيلي فهميده تر فكر خواهيد كرد
ان النفس الاماره بسوء الا ما رحم ربي..

اتفاقا بر عکس بقیه دوستان بنده جنابعالی رو تحسین می کنم که بهتر از این نمی شد جواب زحمت و تلاش همسرتون رو کف دستش بزارید و انسانیت رو شرمنده رفتارتون کنید.
ما که اخلاقیات رو بوسیدیم گذاشتیم لب تاقچه و فقط به هوس چسبیدیم، بیایید حداقل اسم "انسان" رو روی خودمون نذاریم.

ده سال کوچکتر ؟!دوری از همسر و احتمالا مشکلات زندگی بدجوری دوست من روی مغزو جسم و روان ا ت تاثیر گذاشته .سعی کن به واسطه سن و سال ات معقول تر فکر کنی . ملعون همه طرف تو خواهی بود . اول در مورد خودت که داری با دستان خودت ، خودت را به ته چاه می اندازی بعد هم بچه هایت که بزرگ هستند که اگر هم کوچک بودند حق نداشتی به آنها آسیب بزنی و بعد هم شوهرت که نمی دانم با هم مشگل داشته اید یا نه و بعد هم این پسر جوان که در شروع راه تجربه زندگی است .تو می توانی برای زندگی خودت و آبروی خودت تصمیم بگیری ولی در مورد بچه ها نه !هر چه سریع تر به یک مشاور مراجعه کن تا کمک بگیری وضع بد و خطرناکی داری .