نمایش نسخه قابل چاپ
این راه توصیه نمی شود و اشتباه است.نقل قول:
نوشته اصلی توسط هما11
نباید مراجع رو با آوردن چنین مثال هایی بترسانیم!نقل قول:
نوشته اصلی توسط هما11
محتاطانه بودن مهم است. البته منظور این است که طوری قطع رابطه شود که باعث خشم و کینه نشود.
آقای saddays با توجه به صحبت های خانم آنی، حضوراً به یک مشاور خوب مراجعه کنید.
موفق باشید.
[align=justify]- اول از همه، دقیق برا خودتون روشن کنین که بدترین کاره ممکن که این آقا می تونه انجام بده چیه! بالاتر از سیاهی رنگی نیست!! هست؟؟؟؟؟؟؟؟ احتمالا کاره اشتباهی نکردین که دوستتون داره با فاش نکردنش ازتون باج می گیره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
- بعدش، دلیل نداره که وقتی می خواین با یکی قطع ارتباط کنین، مستقیم بهش بگین از این لحظه به بعد قطع ارتباط!!! شما باید با سیاست پیش برین، کم کم ارتباط رو کم کنین، مثلاً کمتر باهاش تماس بگیرین، اگه قبلاً دو روزی یه بار تماس می گرفتین، حالا 4 روز یه بارش کنین! با احترام باهاش صحبت کنین اما صمیمیت گذشته رو نداشته باشین! هر وقت باهاتون تماس گرفت، تحویلش بگیرین، کم محلی نکنین! سعی کنین توی تماستون یه حرفی نزنین که سره صحبت باز بشه و مدت تماس افزایش پیدا کنه، لازم نیست برنامه روزانتون رو براش بگین! سعی کنین اون حریم هایی که باید بین دو تا دوست باشه و شما رعایت نکردین رو دوباره باز سازی کنین! چه دلیلی داره اون بدون شما بقیه روز رو با کی می رین و می یاین و چی کارها می کنین؟؟؟ اگه ازتون در این زمینه سوالی پرسید، مثلا پرسید امروز چی کار می کردی؟، با همون صمیمت بهش بگین همون کاراهای همیشگی و یه جوری بحث رو منحرف کنین! با این رفتارها خودش کم کم ازتون سرد می شه،نه این که شما رونده باشینش!!! و بین این دو تا خیلی فرق هست!
من در گذشته تجربه شما رو داشتم، با یه خانومی به مدت یه سال هم اتاق بودم که من رو تا حد جنون برد!!! واقعا خیلی بد بود، تمام وقت زیره نظرش بودم، دست و پام رو کاملا بسته بود! اما اون من رو نمی ترسوند، اوایل قهر می کرد، و بعدش که دیگه قهرش تأثیر نداشت، گریه کردن رو شروع کرد و بعد از یه مدت که گریه کردنش هم دیگه روی من تأثیر نداشت، می رفت به اون هایی که من ازشون حساب می بردم می گفت که فلانی رفتاره مناسبی با من نداره و یه خورده هم گریه می کرد، خلاصه اون ها هم فک می کردن من مقصرم و می یومدن پا در میونی!
اما منو خیلی دوست داشت، اتفاقا 4 سال از من بزرگتر بود، اما مثله این که من دخترشم با من رفتار می کرد! تمام کارهای من رو می کرد، مریض می شدم می بردم دکتر، مواظب بود قرصام رو بخورم، سوپ درست می کرد!!!!! خیلی محبتش زیاد بود اما این محبت باعث نمی شد من یه لحظه بقیه کاراش رو تحمل کنم!
مقصر خودم بودم، بار اول که قهر کرد و من دیدم قهرش بی دلیله، نباید می رفتم جلو و می گفتم چیزی شده که قهر کردی؟ یا نباید به گریه هاش بها می دادم و ترحم زیادی به خرج می دادم! خودم رو انداختم تو درده سر!
دوستی حریم می خواد! زود نباید با کسی جوشید، حتی توی محیط مجازی!
این خیلی اشتباهه که تو اولین دیدار، تصمیم بگیری با کسی دوست بشی!!! وقتی شرایط باعث ادامه ارتباط شما با یه نفر شد و شما دیدید احتمال داره برای دوستی مناسب باشه(چند تا از معیارهای انتخاب دوست رو در اون مشاهده کردین)، باید یه مدت طرف رو زیره نظر داشته باشی ، ببینی این ارزش دوستی داره، بعد دوست بشی(دوستی با چهارچوب های مشخص)، نه این که اول باهاش دوست بشی، بعد که دیدی مناسب نیست، به زور قطع ارتباط کنی! من که زجر کشیدم تا این تجربه رو بدست آوردم!
[/align]
دوست عزیز یه جای حرفات مبهمه....
خانواده دوستتت چه طورین؟؟ ÷در ومادرش تو قید حیات هستن؟ خواهر برادر داره؟ چتدتا؟
شما قطعا یه کاری کردی یه نوع محبت کردی که انقد بهت وابسته شده!!!!!
برجسته ترین محبتت به اون جی بوده؟؟؟؟؟؟؟
شما برای دوستت فارغ از نوع جنسیت شما ؛ داری نقش یه فردی که قبلا توی زندگیش داشته بازی میکنی... که به اون فرد قبلی خیلی وابسته بوده ... از اون شخص تامین محبت وعاطفه میشده.... و الان شما ناخواسته داری با رفتارات اون فرد رو براش تداعی میکنی.....
باید جستجو کنی ببینی برای دوستت مثل چه کسی براش هستی؟؟ تا حالا بهت گفته تو مثل فلان شخص زندگیم هستی....
این دوست شما به گفته خودتون هنرمنده... هنرش جیه؟ جرا فک کردی شخصیت جالب داره؟؟ اصولا هنرمندا احساس وعاطفشون زیاده.....
اگه حرفای من ایشالا درس باشه و براش تداعی کننده کسه دیگه باشی.... تا از اون نقش بیرون نیای نمیتونی کاری بکنی......
چرا با خانواده خودت درمیون گذاشتی ولی با خانواده اون حرف نزدی؟؟؟؟
saddaysگرامی
به تالار همدردی خوش آمدی
ارتباطتت را قاطعانه قطع کن ، این رابطه کاملاً آسیب زاست ، دوست شما نیاز جدی به مراجعه به روانشناس و روانپزشک دارد . در پناه حمایت خانواده از ارتباط با وی سر باز بزنید . خانواده شما نقش مهمی دارند و لازمه که قاطعانه مقابل ایشون ایستاده و از شما و قطع ارتباطتتون به طور جدی حمایت کرده و در صورت لزوم با خانواده وی صحبت و اتمام حجت داشته باشند .
پاورقی
======
انتخاب دوست بسیار مهم است یکی از آیتمهای مهارتی هوش هیجانی است . لذا دوست و نقش آن در زندگی آنچنان مهم است که انتخاب و مدیریت رابطه با دوستان یک مهارت است .
عزیزان دقت داشته باشید که معمولاً در جایی که ارتباطات دوستی نسنجیده وجود دارد ، پای هیجانات و احساس محور بودن در دوست گزیدن در پیش است و یکی از راه کارهای حفظ و کنترل هیجان و احساس در این رابطه ، روش تأخیری است . هر گاه با افراد آشنا می شوید بخصوص آنها که زود آشنا هستند و طرح دوستی می ریزند ، بهتره روش تأخیری را در کمال جرأت مندی در پیش بگیرید و نه خود زود و بدون بررسی های لازم وارد فاز دوستی شوید و نه اجازه دهید کسی با هیجان محوری شما را در دایره رابطه وارد کرده و مواجه با عمل انجام شده ( رابطه دوستی ) قرار دهد .
خلاصه :
برای انتخاب دوست نیاز است مهارت کسب کنید ، دوست چیزی نیست که بخواهید راحت و سریع انتخابش کنید .
.
با سلام sadayas من اشتباه چون چند صفحه باز کردم این رو برایشما اشتباها فرسادم ببخشید
الان خوندم عنوان مشکلتون رو. خیلیی شخصیت عجیبی داره و ایشون احتیاج شدیدی به روانپزشک داره بهتره رابطه ات رو باهاش آروم آروم کم کنی و بهانه ای بیاری که کاری نکنه
شما کجا باهاش آشنا شدی؟خانوادشو کاملا میشناسی؟
آیا دوست مشترکی داشتید؟
تا چه حد خطرناکه و هر کاری میکنه؟
با سلام sadayas من اشتباه چون چند صفحه باز کردم این رو برایشما اشتباها فرسادم ببخشید
الان خوندم عنوان مشکلتون رو. خیلیی شخصیت عجیبی داره و ایشون احتیاج شدیدی به روانپزشک داره بهتره رابطه ات رو باهاش آروم آروم کم کنی و بهانه ای بیاری که کاری نکنه
شما کجا باهاش آشنا شدی؟خانوادشو کاملا میشناسی؟
آیا دوست مشترکی داشتید؟
تا چه حد خطرناکه و هر کاری میکنه؟
ممنون از همه بابت حرفاتون ...
سوالاتی که پرسیدید تقریبا مشابه هم هستند و یکجا جواب می دهم .
خانواده ی ایشون از این دوستی بی اطلاع هستند اوایل با خانواده اش مشکل داشت اما الان مشکلش تقریبا حل شده است ... پدرش نیز فرد به نامی هست ولی نمی خواد زیاد خانواده اش در جریان باشند اخیرا خودش گفته برای این که خیالت راحت شه مادرم یا خواهرم را می تونم آشنا کنم اما پدرش نه چون مثه اینکه روابطش با پدرش زیاد خوب نیست ...
اون اوایل خانواده ی من تصمیم گرفتند که با خانواده اش تماس بگیرند و شماره خونشون را گیر آوردند و تماس گرفتند اما نتیجه نداد یعنی با پدر و مادرش نشد صحبت کنیم نبودند خونه و بعد که فهمید هم تماس گرفت و حسابی تهدید کرد و شروع کرد به فحاشی که چرا با خونه ی ما تماس گرفتید .. ما هم نهایت سعیمون بر این بود که مشکل را به صورت آروم حل کنیم و بی آبرویی برای هیچ کدوم اتفاق نیفته یعنی پدرم همیشه این رو می گفت ...
اینجور که میگه من اولین دوستی جدی اون هستم .. اینجور که تا الان فهمیدم به دوستی با پسر فقط علاقه داره ولی خب گاهی از دخترها هم تعریفی کرده که بیشتر روی شوخی بوده و گاهی یه اشاره ای هم کرده که خب بله بدون جنس مخالف نمیشه زندگی کرد و این حرفا .. بارها بهش گفتم ازدواج کن تو که پول و موقعیت اجتماعی و همه چیز داری منتظر چی هستی اما عصبانی شده و میگه برای این کار هنوز بچه س و هنوز خیلی زوده ...
ولی مطمئنم ایشون با این اخلاق اصلا نتونه ازدواج کنه یا اونی که به تورش می خوره زندگیش سیاهه ... البته خب خیلی محبت می کنه و عشق میورزه اما بعضی اخلاقاش غیر قابل تحمله ...
سردی توی رابطه تا الان جواب نداده من همین راه رو پیش گرفته بودم اما خودش می گه این کاری که داری می کنی اشتباس و تازه داری منو تشنه تر می کنی و راست هم میگه افاقه نکرد یا اگه افاقه می کرد مقطعی بود بعد که منو می دید انگار همه چی براش زنده می شد ...
یکی از شک های بزرگی که خودش میگه بدتر بهمش ریخته اینه که میگه تو که یهویی از من کنده شدی حتما پای رابطه ی دیگه ای در میونه و تو به من خیانت کردی !!!!!! منم گفتم من نمی دونستم که تو اینجوری هستی وگرنه هیچ وقت دوست نمی شدم باهات اما میگه دیگه برای این حرفا دیره
اصلا هم به طرف اجازه ی صحبت نمیده و فقط می خواد حرف خودش باشه و یه جوری مخت رو می پیچونه که خرفتو تغییر بدی !
اینجوری که میگه به دلیل آروم بودن مودب بودن قیافه ام و این جور چیزا به من علاقه پیدا کرده ...
البته هر کی می فهمه میگه تمایلات همجنس گرایانه داره اما من باور ندارم چون میگم خب خیلی ها بهتر من هستند میتونه سراغ اونا بره البته خب حرف مسائل جنسی بینمون بوده ولی خودش بعدا بارها گفته که اونا به خاطر صمیمیت بیشتر بوده که میگه الان پشیمونه از اونا و البته حرکاتی مثل بوسیدن رو میگه چه اشکالی داره و اینا از روی محبت خیلی زیاده ...
ببینید آدمی که زیادی به یه چیز وابسته میشه از شدت علاقه هر کاری می تونه بکنه تا به اون برسه .. خصوصا اگه عاطفه اش غیر عادی باشه سر بحث آخری هم خودش گفت که چون دوسم داره اگه باهاش نباشم دوس داره بیچارم کنه ...
البته بعدا حرفشو تغییر داد و گفت خب نه هر کاری دوس داری بکن برو فکر کن اگه خواستی دوست باش اگه نه برو به سلامت ... اصلا شخصیت پایداری نداره ...
می دونم به یه مشاوری روانپزشکی چیزی صد در صد نیاز داره و خودم هم اگه پیش مشاور برم حتما چنین چیزی میگه اما اصلا احتمال نمی دم راضی بشه چنین کاری بکنه چون خیلی غرور داره ...
اگه بخوام باهاش باشم می دونم خیلی ممکنه از این به بعد خوش بگذره بهم ولی می دونید دیگه از عاقبت این رابطه می ترسم از خودش هم همینطور و دلم دیگه باهاش نیست ...
این رابطه به هیچ وجه سالم نیست و کار درست قطع آنستنقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته مهربان
.