نمایش نسخه قابل چاپ
دقیق همون طوریه که دختر مهربون میگن
الان باید زنگ بزه بببینه تو نظرت عوض شده یا نه؟
این که هیچ تماسی نگرفته اصلا جالب نیست به نظر من
عقب نشینی کرده
فقط تو نرو سمتش.بهش فکر نکن با این که می دونم سخته
ولی خیلی خوبه که الان فهمیدی
امتحانش کردی و الان داری جوابشو میگیری.به جنبه های مثبتش فکر کن.که چه قدر واسه خودت خوب شد که شناخت پیدا کردی نسبت بهش.
من هنوز سر این حرفم هستم که با یه صحبت میشد این موضوع رو حل کرد.
دوست عزیز
شناخت پیدا کردن قبل از عقد یعنی همین؟!؟!
قرار است که شما دغدغه های ذهنیت رو بگی طرف مقابل هم بگه ببینید چقدر انعطاف هر کدوم دارید و به چه نتایج مشترکی می رسید.
ولی یاد دوستی افتادم که قرار بود با شخصی از دواج کنه و آقا گفته بود می خواهم در ساختمان طبقه پایین مادرم زندگی کنم و دختر خانم گفته بود من تر جیح می دهم کمی دورتر از خانواده ها زندگی کنیم .
آن آقا وقتی با خانواده اش موضوع را مطرح کرده بود آنها اعلام انصراف از این خاستگاری کرده بودند و بلافاصله دختر دیگری یافته و برای پسرشان عقد کرده بودند؟!؟!
به نظر می آید آقایان بیشتر از خانمهایی خوششان می آید که مطیع محض باشند و هیچ شرطی نگذارند مثل
حق مسکن - حق طلاق - حق حضانت بچه و حق خروج از کشور و.........
اگر مهریه را هم پایین بگیرند که دیگر عالی است:227:
ممنون دوستای خوبم برام نوشتید ، راستش الان اینقدر شوکه شدم که اگر نمی خواهن ادامه بدن چرا حتی یه زنگ نمی زنن تا من تکلیف خودمو بدونم ، نمی تونم آروم بگیرم نمیدونم چی کار کنم ، می دونم اشتباه کردم و رفتارم خوب نبود ولی این یعنی منصرف شدن بطور کامل؟آنم برای یه بار اختلاف نظر؟آنروز اینقدر از اینکه باید بین جدایی و موندن شوکه شده بودم که نمی تونستم حرف بزنم برام خیلی سنگین بود که اینقدر راحت بهم ایشون گفت اگه قبول نکن جدایی
دوست خوبم شوکا من هیچ وقت دوست نداشتم راجع به طلاق و جدایی حرف بزنم ولی جامعه من بی اعتماد کرده اینقدر این مدت نمونه های مختلف دیدم و شنیدم که دختر ها چه بلایی سرشان آمده که خواستم حق طلاق داشته باشم ولی فک نمی کردم ایشون بزارن وبرن و 3روز یه خبر از من نگیرن
مامانم میگه اگه زنگ زدن که هیچی وگرنه ما پیش قدم نمیشیم ، مامانم میگه حداقل مامانش باید واسطه گری می کرد ولی انگار نه انگار
بهم بگید چطوری فراموش کنم چطوری با قضیه کنار بیام؟چطوری بر احساساتم غلبه کنم؟
عزیزم بنظر من این اقا اگه تورو بخواد و ادم محکمی باشه که الان داره فکرمیکنه که چه جوری این موضوع رو حلاجی کنه یا شما رو راضی کنه و تا چندروز دیگه باید پیداشون میشه وگرنه که فرضا قید شما رو زده و رفته دنبال زندگی خودش؛که در اینصورت هم بدون که خدا دوستت داشته که قبل از اینکه عقد کنین این اتفاق افتاده و تا شما آیندتو با این آقا خراب نکنی (چون اگه اینجوری رفته باشه تکیه گاه محکمی برای شما نمیشد)
حالا هم دلیلی نداره که خودتو سرزنش کنی
به خدا توکل کن و به زندگیت برس:72::72::72:
ممنون نیلوفر مرداب که برام نوشتی بله شما درست میگید و باید اگه برنگشت خدا را شکر کنم ولی من الان اصلا نمیتونم رو فکرم کنترل داشته باشم و ذهنم همش پیشه اونه ، من می خواهم بدونم تو این لحظه ها چطوری خودم را آروم کنم چطوری کمتر بهش فک کنم؟
با قطع وابستگی
بیشتر توجهت رو بده سمت خدا
ممنون نیلوفر مرداب که تاپیکم را خوندی راستش دوستان من الان می خواهم ایشون را فراموش کنم ولی نمیشه چون خانوادم هر ازگاهی بحث ایشون را تو خونه باز می کنن و این من را عذاب میده چون من به ایشون علاقه داشتم و این جدایی از طرف ایشون بوده اونم بدون هیچ تماسی نیلوفر جان من چطور باید بر وابستگیم را قطع کنم ؟
خصوصیات کلی وابستگی
http://www.hamdardi.net/thread-11497.html
مطالعه اش کن
نباید انتظار داشته باشی فراموشش کنی. اصلا بزار راحتت کنم فراموشش نمی کنی. حالا که چند روز بیشتر نگذشته. مخصوصا خانوم ها وقتی طرد میشن سوالی توی ذهنشون ایجاد میشه که این سوال تا پاسخ داده نشه همینجوری سرجاش می مونه. هنوز زمان زیادی نگذشته که بخوای قضاوت کنی تنها کاری که میتونی اینه که سرت رو با یه چیز جدید گرم کنی. بری مسافرت یه کلاس جدید اسمتو بنویسی . خلاصه یه کاربکنی که موقتا فکرتو مشغول نگه داری. یا حتی شده بشین و بنویس. برای خودت بدون رو در وایسی یا ترس از اینکه کسی بخوندش. درد دل کن داستان بنویس. ولی باید بدونی فراموش کردن چیزی نیست که هیچ وقت بهش برسی. خدا رو چه دیدی تو کل کن بهش و بگو بهش می دونم که برام بهترین چیزها رو میخوای پس سورپرایزم کن. بدون تو نمیتونم توی هیچ چی موفق بشم. از خدا بخواه که خودش غم رو از وجودت پاک کنه و بهترین سرنوشت ممکن رو برات زود زود رقم بزنه . بهش ایمان داشته باش. خدا دوستت داره و می خواد تو خوشجال باشی و از زندگیت لذت ببری فقط بهش اعتماد کن می بینی یه دقیقه ای احساست عوض میشه.:43:
ببين سارا جان اول از همه نبايد خودتو سرزنش كني كه واي رفتارم زشت بوده ،درخواستم غيرمعمول بوده به هر حال گذشته ها گذشته،ميدونم دوران سختيه. درسته كه هنوز دادن حق طلاق به زن جا نيفته ولي نه اونقد كه چند روز قبل عقد بدون خبر بذارن برن و پيداشون نشه .ميشد با صحبت كردن و مشورت با هر دو خانواده اين موضوع رو حل كرد. صبر كن عزيزم اگه خدا بخواد دوباره مياد طرفت،آرامش خودتو حفظ كن شايد حكمتي داشته ايشالا هر چي كه بهتر باشه برات ،همونطور شه. موفق باشي:321: