نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام من فکر می کنم اگه هر کس چه زن وشوهر و خانواده های هردو طرف حد حدود خودشونو بشناسند واز سرک کشیدن توی کار همدیگه پرهیز کنند همه با هم زندگی مسالمت آمیزی خواهند داشت . و مرد و زنی که هنوز بچه مانده اند باید باور کنند که بزرگ شده اند و نگذارندکه دیگران برایشان تصمیم بگیرند.
و من مطمئن هستم که خواهرشوهر خوب هم وجود داره چون خودم چند نفر رو به عینه دیدم
با سپاس از دوستان
تور آبی
با سلام
من فكر مي كنم ارتباطات بايد به آرامي زياد شود . يعني در اول آشنايي كمتر باشد و رفتارها و عقايد آنها را ارزيابي كرد و براساس ظرفيتي كه دارند حدود اين روابط را تعيين كرد . بايد دقت كرد آنها در مورد ديگران چه نظراتي دارند و چگونه صحبت مي كنند آيا در مورد افراد فاميل و دوست زياد اظهار نظر مي كنند يا كاري به كار ديگران ندارند . آيا رفتارشان در تنهايي و در حضور ديگران با شما يكسان است يا خير؟ آيا با كنايه حرف مي زنند و يا رك وصريح صحبت مي كنند . اگر در مورد شخصي غيبت مي كنند و در حضورش تعريف وتمجيد مي كنند خيلي بايد با آنها محتاط بود . معمولاً اويل آشنايي همه ذوق زده هستند و رفت وآمدها زياد است و راحت راز دلشان را مي گويند و آنقدر زياده روي مي كنند كه بعد ازمدتي روابط تيره وتار مي شود و از همه حرفها و صحبتها ي قبلي برعليه يكديگر استفاده مي كنند.
در مورد خانواده خودمان هم فرقي نمي كند و بايد سعي كرد تعادل را برقرار كرد . بايد رفت وآمدها را بگونه اي تنظيم كرد كه وقت يكساني را با خانواده هر دو صرف كنيم مگر در موارد خاص كه يكي از خانواده ها مشكلي داشته باشند و ه صرف وقت بيشتري با آنها لازم باشد.
هر خواهرشوهري هم خودش عروس خانواده اي خواهد بود پس بايد هرچه را براي خودش دوست ندارد براي خانم برادرش هم انجام ندهد.
من نمی خوام همه تقصیرها رو از خانواده شوهر بدانم بعضی موقع ها زن هم مقصره ولی خانواده شوهر باید بدونه که این دختر خانم که حالا عروس اونا شده با هزار امید وآرزو پا به خونه بخت گذاشته و ممکنه رفتار اشتباه از اون سر بزنه و درک کنند نه اینکه ماجرا را به جار و جنجال بکشاند و با اون صحبت کنند و خطاهای اونو تا حدی نادیده بگیرند و نگذارند و مرو زمان همه چیزو درست می کنه خاطرات اول زندگی برای زن مثل عقده بشه تا هرموقع تونست تلافی کنه
من یه خواهر شوهر دارم که خیلی نازنه(همون نامرد)!
نه تنها به همسرم علاقه نداره بلکه کلی هم به من بی اعتنایی می کنه مثلا وقتی همدیگه رو میبینیم جواب سلام منو نمیده ولی شوهرم که خیلی هم دوسم داره بهش اعتراض نمی کنه و من کلی غصه می خورم .نمی دونم این چه دوست داشتنی که هر وقت در مورد خواهرش صحبت میکنم شوهرم اتیش میگیره. با اینکه میدونه حق با منه. رابطمون داره به خاطر اون دختر تیره میشه کمممممممممممممممممممممممم ممممممممممک
من فکر می کنم این موضوع تو زندگیهای امروز چندان مطرح نیست .چون امروز دیگه انقدر آدما درگیر خودشونند که رفت و آمدی نیست که بخواد حرفی پیش بیاد .به نظر من اگه همه به هم احترام بزارن و قدر هم و لحظه های باهم بودنو بدونند این مسائل اصلا بوجود نمیاد
هیچ موجودی به کثیفی خواهر شوهر در عمرم ندیدم مخصوصا اگر مجرد باشد و عقده شوهر داشته باشد
در پاسخ به آن خانم که می‌گوید که باید احترام بزاریم گاهی اوقات احترام بیش از حد باعث پرو شدن خواهر شوهر و مادر شوهر می‌شود تو اینقدر احترام بذار ولی وقتی آنها به تو احترام نزارند چی کار می‌خوای بکنی من یکی از اون بدبختام که همش در حال احترام گذاشتن هستم ولی از آنها احترامی نمی‌بینم بدتر ازاین که شوهرم هم با من نیست و می‌گه باید به آن احترام بذاری اگر آنها حرفی می‌زنند از روی دلسوزی است از روی دوست داشتن ولی من می‌دونم که این طور نیست همش از روی حسودی است چون هیچکدامشان ازدواج نکرده‌اند و عقده دارند نمی‌دونم کسی اینجا من را درک می‌کنه یا نه نمی‌دونم من باید چی کار کنم تو رو خدا یکی من را راهنمایی کنه شوهر من خیلی خوبه ولی راجع به خانواده اش حساسه آنها را می‌پرسته من چه کار باید بکنم
من قربون داداشی های خودم و زن داداش هام و بچه های نازنین اونها می شم.
دل ندارم به اونها بگم بالای چشم شما ابرو است چه برسه به اختیارداری.
به نظر من کلا خانمها حساسند چه طرف عروس باشه چه خواهر شوهر و چه ... اگر هرکسی سرش توی زندگی خودش باشه هيچ وقت با ديگران به مشکلی پيدا نمی کنه توی زندگی مشترک اول و آخر بايد هوای همسرمونو داشته باشيم .