آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟

نمایش نسخه قابل چاپ

نمایش 40 پست از این موضوع در یک صفحه
صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین
  • پنجشنبه 21 مهر 90, 22:53
    sanjab
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    از همه دوستانی که نظر دادند بینهایت متشکرم.
    من دارم زندگی مو می کنم و تقریبا دارم رفتارها و صحبتها ایشون رو هم فراموش می کنم گرچه ما غیر از صحبتهایی که در محل کار می شد هیچ خاطره مشترکی نداریم که بخوام دلبسته اونا باشم. آنچه که بین ما کشش ایجاد کرده بود همفکری و داشتن اهداف مشترک بود.
    چون به خاطر شرایط کاری که پیش اومده برای هردو ی ما نزدیک هزار کیلومتر فاصله هست بین شهر من و شهر محل کار ایشون.
    وبا توجه به شرایط سخت پیدا کردن شغل مناسب و تعهداتی که لااقل تا سالهای آینده به محل کارمون دادیم امکان انتقال نیست.
    می دونم که ایشون انسان عاقل - سالم و جاه طلبی هست و چون آنجا شرایط کاریش خوب هست ریسک نمی کنه و فکر می کنه چون من بزدگ شده یک کلان شهر هستم به اون شهر محروم نمی رم و مطمئنم تمام تلاششو می کنه که این حسی که داره رو فراموش کنه (فکر کنم موفق هم شده) و انتخاب عاقلانه بدور از احساس بکنه (شایدم تا حالا انتخاب کرده:311:)
    ولی آنچه که برام سوال اینه که خیلی خوبه که اکثرا در آقایون اینهست که راحت حسی که درشون هست به آن توجه نمی کنند و یا فراموش می کنند.
    یا شاید خیلی سریع کسی پیدا می شه که دویاره با عقلشون انتخاب می کنند و احساس قوی عشق و دوست داشتن براشون ایجاد می شه ولی لا اقل برای اکثر خانمها حتی اگه یک موقعیت کاملا معقول پیش بیاد احساس عشق و دوست داشتن براحتی منتقل نمی شه و پروسه خیلی زمانبر و یا عملا غیره ممکنی هست.


  • جمعه 22 مهر 90, 19:37
    Oghyanoos2
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    من فکر می کنم
    اقایون هم نمی تونند براحتی حسشون رو نادیده بگیرند و برند سراغ کسی دیگه
    شایدم بشه گفت این پروسه براشون طولانی تر هم هست ولی اگر شرایط فراهم نباشه درون خودشون می ریزند
    و کمتر بروز می دهند یا آه و ناله می کنند.
    خوبه اگر اقایون تالار و یا دوستان دیگه موافقتند یا مخالفند نظراتشون را بگند برای شناخت یکدیگر؟!
    موفق باشید:72::72:
  • سه شنبه 02 آبان 91, 05:35
    شب شکن
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    چون نظر آقایون رو جویا شدید من هم نظرم رو می گم. اینکه شما بر اساس حدس و گمان و پیش بینی زندگی شغلیتون رو تنظیم نکردید کار بسیار درست و عاقلانه ای انجام دادید. در مورد برخوردتون باید بگم شما خانم ها باید بدونید اینجوری هم نیست که خیلی خشک و رسمی باشید و توقع داشته باشید یک مرد عاشقتون بشه. به نظر من یه آقا می تونه جذبتون بشه و علاقه یا کشش اولیه درش به وجود بیاد ولی چیزی که یک پسر رو مصمم می کنه با وجود تمام مسئولیت ها و مشکلات پیشنهاد آشنایی برای ازدواج بده وجود جرقه و یا حرارتی در دلش نسبت به اون دختر خانمه که این حرارت با بی محلی و یا بی تفاوت رفتار کردن ایجاد نمی شه. گاهی اوقات کش دادن 2 ثانیه بیشتر یک نگاه معمولی، به چشم طرف نگاه کردن در حین یک گفتگوی دوستانه یا علمی، تبریک یک مناسبت یا عید به طور صمیمانه و یا لبخندی خیلی کوچک بر لب باعث برانگیخته شدن احساس پسر به دختر می شه. من منظورم اصلاً عشوه و قر و قمیش نیست. یک دختر باهوش می فهمه منظور من چیه. حالا اینکه شما آیا خیلی خشک و رسمی بودید یا نه رو نمی دونم اما اگر بیشتر ملایم و نرم با ایشون برخورد می کردید در تشدید علاقه ی ایشون بی تاثیر نمی بود.

    این آقا احتمالاً یک کشش اولیه رو نسبت به شما در خودش احساس کرده اما بنا به شرایط خودش یا تردید در علاقمندی عمیق به شما و یا نداشتن آمادگی ازدواج و یا تردید در مثبت بودن جواب شما پیشنهادی رو مطرح نکرده. یک پسر تقریباً خجالتی و یا مغرور نیاز بیشتری به چراغ سبز دختر داره برای پا پیش گذاشتن. اما اگر خجالتی یا مغرور نبوده باشه من مانعی نمی بینم در اینکه خواسته باشه پا پیش بذاره. و اگر خودش رو از شما پایین تر می دیده هم ممکنه همونطور که گفتید پیش خودش یه حساب کتابهایی کرده باشه و ریسک جلو اومدن جواب منفی گرفتن رو به جون نخریده.
    آقایون هم احساسات عمیق دارند و زود فراموش نمی کنند اما ما فرقمون با شما اینه که به کسی بروز نمی دیم. همش تو ذهن خودمونه و شاید دوستای صمیمی مون هم ندونن از لحاظ عاطفی داریم رنج می کشیم یا نه. دلیلش هم اینه که ما یه جوری بار اومدیم که فکر می کنیم مردی که همش بخواد از دلتنگی و شکست عشقی و این مسائل حرف بزنه اون وجهه و ابهت مردونگیش رو تضعیف می کنه. من خودم فکر می کنم اگر بین دوست و آشنا های مونث بخوام از دل تنگی و این چیزا زیاد بگم نگاه اون ها به من مثل قبل نخواهد بود و یک جور ضعف رو القا می کنم. احتمالاً کما بیش خیلی از آقایون هم همین نظر یا طرز تلقی رو دارند.
    من خودم از پسری که برای دختر گریه کنه خوشم نمیاد. عشق زیباست و نشان دادنش هم زیباست اما به نظر من هیچ دختری با دیدن گریه ی یک پسر بهش علاقمند تر نمی شه فقط ممکنه احساس ترحم بهش دست بده.

    خلاصه اینکه به نظرم فکرش رو دیگه نکنید. ایشون اگر خیلی خواهان باشه زود پا پیش می ذاره که شما رو از دست نده. اگر این پا اون پا کرد یعنی تصمیم قاطعی نداره.
  • سه شنبه 02 آبان 91, 07:49
    sanjab
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    نقل قول:

    نوشته اصلی توسط شب شکن
    این آقا احتمالاً یک کشش اولیه رو نسبت به شما در خودش احساس کرده اما بنا به شرایط خودش یا تردید در علاقمندی عمیق به شما و یا نداشتن آمادگی ازدواج و یا تردید در مثبت بودن جواب شما پیشنهادی رو مطرح نکرده. یک پسر تقریباً خجالتی و یا مغرور نیاز بیشتری به چراغ سبز دختر داره برای پا پیش گذاشتن. اما اگر خجالتی یا مغرور نبوده باشه من مانعی نمی بینم در اینکه خواسته باشه پا پیش بذاره. و اگر خودش رو از شما پایین تر می دیده هم ممکنه همونطور که گفتید پیش خودش یه حساب کتابهایی کرده باشه و ریسک جلو اومدن جواب منفی گرفتن رو به جون نخریده.

    شب شکن عزیز:72:

    ممنون که بعد از مدتها این تاپیک را بالا آوردی. شاید نزدیک 2 سال یا بیشتر از این موضوع می گذره و من دارم کم کم فرا موش می کنم.

    می دونم که ایشون خجالتی و مغرور بود ولی بسیار کوشا و با هیچ دختری رابطه عاطفی نداشت.

    متاسفانه چند تا بد شانسی در کارودرسش پیش امد که با وجود تمایلش برای کار در شهر دیگه

    مجبور شد در یک شهر پرت کار پیدا کنه و آنجا حسابی الان موفق هست. رفتار من اصلا خشک و رسمی نبود

    ولی خیلی با حرارت و گرم در مورد موضاعات کارودرس بود هیچوقت وارد حاشیه ای نشدم.

    من خدا را شکر کارم سریعتر پیش رفت و زودتر درسم تمام شد و کاری در شهر خودم که از

    شهرهای بزرگ هست پیدا کردم. فکر کنم ایشون کمی احساس ضعف کرد و یا تردیدهاش

    بیشتر شد وقتی دید من تمایل بیشتر به رفتن به شهر خودم دارم و ایشون نمیتونه فعلا کار اونجا پیدا کنه.

    حتی سال بعد که در کنفرانس دیدمش احساس کردم یجوری میخواد فرار کنه از من ... یا از احساسش.....

    من دوست داشتم اول ایشون بصورت جدی تر و مصمم تر تصمیمش را بگه.....

    بازهم ممنون از راهنمایتون. :72:


  • سه شنبه 16 آبان 91, 05:57
    mehran21
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    درود

    مریم خانوم، فرمایش شما صحیحه . ولی نه در مورد مردی که تا حدی پخته شده. مردها در روابط ابتدایی خودشون یا در سنین اولیه تکامل فکری به مراتب بیش از زندگی شخصی به احساسات عمیق خود وابسته هستند و این هم به آنها و هم به طرف مقابلشان لطمات فراوانی وارد می کند. مثلا مردی ممکن است 5 سال در قید و بند احساسی باشد که هیچ دلیل منطقی وعقلانی در آن نیست.
    من البته تازه وارد هستم. ولی عقیده دارم که خب طبیعت خانومها هم با احساسی بودن یا ابراز احساسات یک مرد خیلی میونه خوبی نداره. البته تجربه من و مطالعات من هم صحه گذاشته بر این موضوع. مردهای دارای احساسات بویژه از نوع عمیق هرچند ممکن است مطلوب یک زن در نگاه اول جلوه کنند، ولی معمولا با عبارتهایی مانند وابسته یا ضعیف بدرقه می شوند. مقالات بسیاری وجود دارد که به زبان بی زبانی بازگو می کنند مردان احساساتی، مثبت، آرام، بسیار علاقه مند .... مردان جذابی نیستند.

    به همین خاطر مردانی موفق هستند که ضمن آنکه به حرفها و احساسات خود و دختر مورد علاقه خوود توجه می کنند چهارچوبهای منطقی وعقلانی پیشرفت خود را ضمیمه می کنند و به نوعی زندگی را مدیریت می کنند.
    بهتره با این واقعیت کنار بیاید که مردها چه بد چه خوب، به همون دلایلی که براتون ارزشمند هستند نمی تونند همه چیزشون روهمسرشون بدونند چون بعدا به همین دلیل انسانهایی وابسته و ضعیف خطاب خواهند شد. برای یک مرد، شغل، پیشرفت تحصیلی، کاری ، رفاه، آینده روشن یک قسمت مهم از زندگی هستند و بسیاری از مردان بیم آن را دارند که به طور مثال بعد از رها کردن شغل پردرآمد اولین کسی که سرکوفت درآمد کم را به او بزند همین خود شما باشید!

    من تصور می کنم این آقا با اشراف بر تمامی این مسائل، انتخاب کرده است.
  • سه شنبه 16 آبان 91, 09:25
    saaber
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    سلام دوستانه جدیده من:43:
    خانم سنجاب من یه پیشنهاد دارم...شما تمایله نسبی خودتون رو یک جوری نشون بدید ولی بصورت جزئی و گذرا... مثلا" ارسال یک مسیج یا ایمیل عاشقانه و با محتوای به در بگی دیوار بشنوه!!!
    بعد ازین منتظره عکس العمله اوشون باشید اگه خواهان واقعی باشه میاد جلو و هرکاری میکنه و اگر هم نه که شما ذهنه خودتونو آروم کردید
    من اینارو از طرفه یه پسر گفتم که شاید در شرایط مشابه بودم
    با این کار برای همیشه خیال و وجدان خودتونو راحت کنید:227:
    درووود
  • سه شنبه 16 آبان 91, 23:47
    sanjab
    RE: آیا من در ازدواج پر توقع هستم؟؟
    نقل قول:

    نوشته اصلی توسط mehran21
    بهتره با این واقعیت کنار بیاید که مردها چه بد چه خوب، به همون دلایلی که براتون ارزشمند هستند نمی تونند همه چیزشون روهمسرشون بدونند چون بعدا به همین دلیل انسانهایی وابسته و ضعیف خطاب خواهند شد. برای یک مرد، شغل، پیشرفت تحصیلی، کاری ، رفاه، آینده روشن یک قسمت مهم از زندگی هستند و بسیاری از مردان بیم آن را دارند که به طور مثال بعد از رها کردن شغل پردرآمد اولین کسی که سرکوفت درآمد کم را به او بزند همین خود شما باشید!
    من تصور می کنم این آقا با اشراف بر تمامی این مسائل، انتخاب کرده است.

    دوست عزیز:72:

    ممنون از پاسختون و این که این تاپیک زیر خاکی رو بالا آوردید. آنچه برای من بعد از این اتفاق علامت سوال بود و دوست داشتم در مورد خصوصیات رفتاری آقایون بیشتر بدانم این بود که چرا ایشان که

    از لحاظ گفتار و رفتار بگونه ای نشان می داد که علاقمند است، و با توجه به اینکه مرد باید نیاز باشد و زن ناز با بوجود آمدن مشکل شغلی

    در شهرهای متفاوت به این راحتی عقب نشینی کرد و هیچ تلاشی نکرد در کسب رضایت من؟! می دانم که این روزها یافتن شغل مناسب اصلا کار آسانی نیست ولی می توانست

    بجای غیر مستقیم درخواست کردن برای رفتن من به آن شهر مستقیم و شفاف احساس خود رابیان کندو درخواست رفتن من را بکند؟ آیا جواب نه شنیدن اینقدر دردناک است؟

    با توجه به اینکه ایشان می دانست من برای کمپانی که ایشان کار می کردند در ان شهر پذیرفته شده ام و براحتی می توانم آنجا مشغول شوم؟! ولی ترجیح دادند مسئله پاک شود.

    آیا واقعا اینقدر کار در اولویت اول هست برای آقایون نسبت به عشق و احساس قلبی که حتی باعث اظطراب و لرزش می شد؟؟

    من واقعا از رفتار ایشان احساس می کردم علاقه مند هستند ولی آیا اینقدر امکان شنیدن پاسخ منفی برای آقایان سخت است؟

    ایا براحتی این احساس علاقه ای که من در ایشان احساس کردم، لرزش و اضطرابی که داشتند (با توجه به اینکه ایشان فرد مثبت و معقولی بودند)

    بدین راحتی فروکش می کند و یا به راحتی نسبت به شخص دیگری این احساس ایجاد می شود و مورد قبلی فراموش می شود؟؟

    نقل قول:

    نوشته اصلی توسط saaber
    من یه پیشنهاد دارم...شما تمایله نسبی خودتون رو یک جوری نشون بدید ولی بصورت جزئی و گذرا... مثلا" ارسال یک مسیج یا ایمیل عاشقانه و با محتوای به در بگی دیوار بشنوه!!!
    بعد ازین منتظره عکس العمله اوشون باشید اگه خواهان واقعی باشه میاد جلو و هرکاری میکنه و اگر هم نه که شما ذهنه خودتونو آروم کردید
    من اینارو از طرفه یه پسر گفتم که شاید در شرایط مشابه بودم
    با این کار برای همیشه خیال و وجدان خودتونو راحت کنید:227:
    درووود

    دوست عزیز ممنون از پاسختون. ولی با توجه به مدتی نزدیک به 2 سال که از این موضوع گذشته و خصوصیات اخلاقی من که تابحال بچه مثبت بودم

    و برخورد ایشان در آخرین دیدار که توام با اضطراب و لرزش و یک نوع ترس و فرار از من...... یا از احساسشون .......بود ترجیح می دم

    که موضوع رو بدست فراموشی بسپارم؟! گرچه هنوز هم برایم سوال است که چرا شخص تحصیلکرده، معقول، مثبت و متینی که خودش احساس علاقه ای داره و

    احساسش رو به فرد دیگه با رفتار و اعمالش منتقل می کنه به این راحتی و بدون هیچ تلاشی فراموش میکنه و یا شاید هم جایگزین؟!
  • نمایش 40 پست از این موضوع در یک صفحه
    صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین