نمایش نسخه قابل چاپ
متاسفانه من راهکاری را نمی توانم به شما معرفی کنم. بهتر هست که منتظر نظر کارشناسان باشید و یا اینکه حضوراً به مشاور مراجعه کنید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط تمام
ولی اینکه او رو با دوستانش مقایسه کنید، از نظر من کار درستی نیست.
ممکن است غرورش جریحه دار شود.
فرض کنید شوهر شما مثلاً از دست پخت شما راضی نباشد، بعد بیاید به شما بگوید از فلان دوستت یاد بگیر! جالب نیست، درسته؟
دوست عزيز سلام
ابتدا توضيح بدهيد كه اين راحتي را همسر شما از روز اول كه ايشان را انتخاب كرديد داشتند يا اخيرا و يا طي زمان به اين مرحله رسيده اند ؟!
اگر جواب شما اين است كه ايشان از روز اول همينگونه بود پس شما ايشان را با همين روحيه و عملكرد انتخاب كرده ايد و چرا امروز اين حساسيت در شما رنگ گرفته به خودتان نگاه كنيد و دليل اين حساسيت را در خود بيابيد .
اين حرف به معناي بي اشكال بودن همسرتان نبست بلكه به اين معني است شما در وجود خود به نتايجي از جمله وابستگي برسيد .
راستي چرا فيس بوك همسرتان را چك مي كنيد كه خودتان را آزار بدهيد يا او را و اطرافيانش و ....را به نوعي كنترل كنيد ؟!
اين امكان وجود دارد كه هر كسي در پيج ايشان مطلبي بنويسد و ايشان هم ناخشنود از آنچه كه مخاطب نوشته كه مسئول آن نوشتار هم ايشان قطعا نيست اقدام به پاك كردن مي نمايد اما شما همچنان به آن نوشتار و اعمال و افكار همسرتان فكر مي كنيد !
من نمي دانم كه ايشان استفاده ي مسئولانه و درست از فضاي مجاز دارد يا خير اما اين را مي دانم كه اين چيزها به حريم خصوصي ايشان مربوط است و شما با تجسس وارد حريم ايشان مي شوي گويي قصد داري با تجسس گافي از ايشان بگيري ،اساسي!
پس عزيزم تجسس نكن .
و اما عكس هاي ايشان . ..........
مي تواني در فضايي كاملا دوستانه بدون اينكه اشاره اي به عكس و رفتار همسرت داشته باشي با سباست باب گفتگو را به نوعي باز كني و بكشاني به يك نظر خواهي ساده
مثلا
عزيزم نظر تو در مورد حريم خصوصي افراد چيست ؟ .............
اگر كسي دستش به بدن من بخورد حتي اگر منظور سويي نداشته باشد و يا مثلا مرا در آغوش بگيرد و .....من حس مي كنم به حريم خصوصي من وارد شده و ..................من احساس ناامني مي كنم و ........
حامد گرامی،
با تبریک مسئولیت تان در تالار همدردی.
می دونم که مقایسه کار درستی نیست ولی گفتم شاید در این مورد بشه استفاده کرد.
آنی عزیز،
من تجسس نکردم. من به دعوت خودش در گروه دوستان فیس بوکش هستم. طبیعی هست که تغییرات را ببینم. در ضمن دوستان ندانسته عکس می گذارند و حرف می زنند، ولی کسی را که مجبور نمی کنند که لایک بزند. لایک یعنی من دیدم، خوندم، فهمیدم، خوشم اومد، ادامه بده ... لایک معنی ندیدن و نخواستن و نشنیدن ندارد.
در جواب قسمت اول سوالتون هم باید بگم که بله. این رفتار را داشتند ولی شاید من بی دقتی کردم یا فکر می کردم مهم نیست و برای هر کسی قابل کنترل است و چون فعلا مجرد است یا ... کمی با خانمها راحت تر یا گرم تر است. البته قبول دارم که اشتباه کردم.
با تشکر از توضیحات و جوابهای دوستان، من دو هفته قبل صحبت کردم. گفتم که این رفتارها در شان اون نیست. گفتم که می دونم هیچ قصد و غرضی پشت این عکسها و کامنت ها و تلفن ها و لایک ها و ... نیست. اما دلم می خواد رفتاری در شان تحصیلاتش، خانواده اش و شخصیتش داشته باشه ( مجبور بودم تا می تونم تعریف کنم ) ... گفت که در یک بازه زمانی در فضایی زندگی کرده که این بی توجهی ها را براش راحت کرده و حتما حتما ( خیلی محکم قول داد ) در رفتارش تجدید نظر می کنه.
هفته قبل سفر کاری بودن. از سفر که برگشت عکسهاش را گذاشت که نشونم بده ( بدون اینکه من بخوام یا بگم ) داشت نشون می داد که یکی دو تا عکس دو نفره و جمعی و بغل و ... را هی رد کردم و به روی خودم نیاوردم. توی یکی از عکسها یکی از همکارهاش را درست مثل عکسهایی که ما برای شب عروسی می گیریم و دیگه هیچوقت تکرار نمی شه بغل کرده بود!!!!!!! فقط بوسه اش کم بود.
بدون هیچ حرفی بلند شدم و یک لیوان آب خوردم و رفتم دراز کشیدم. صحبتهای بعدش و توضیحات اون و حرفهای من و ... را فاکتور می گیرم. خیلی حرف زد ولی دیگه برای من فرقی نداره. یا می فهمه و از قصد انجام می ده و من را احمق فرض می کنه. یا نمی فهمه و من دیگه با این سنش نمی تونم بهش بفهمونم که درست و غلط چیه. باید فکری برای خودم بکنم. برای اون نمی شه فکری کرد.
من فکر می کنم ایشون از خلق خوب شما سوء استفاده می کنند. چون بعد از قول دادن معنی ندارد اون جوری عکس بگیرد. من مشاور نیستم و شاید راه حلم غلط باشه اما شاید جای شما بودم قهر می کردم ( البته من پسرم) و به خانه ی پدر و مادرم می رفتم و وقتی که همسرتان آمد دنبالتان جلوی همه از ایشان تعهد می گرفتم که تکرار نکنه. در ضمن مگر فیسبوک داشتن واجبه؟ درسته خیلی استفاده های مفید از این سایت می توان کرد اما اگر می بینید ایشان جنبه ندارند هر دو از عضویت در آن صرفه نظر کنید تا زندگیتان که مهم تر است حفظ شود. بعضی از مسائل مثل استفاده از پیامک یا سایت های اجتماعی جنبه می خواهد که بعضی ها فاقد آن هستند.
تمام محترم
باور مي كني در اين هفته چندمين نفري هستي كه از پيج فيس بوك و كامنت و عكس و .....طرف مقابلش شكايت مي كند ؟!
البته برعكس تو چند تايي از شاكيان آقا بودند !
پس يعني اينكه با توجه به فرهنگ ايراني و ميزان حساسيت ها و عدم رعايت استفاده ي درست و مسئولانه و .... ما هنوز آماده ي استفاده از اين بخش از تكنولوژي نيستيم . به جاي بحث كردن شوهرت را از ليست دوستان حذف كن . اجازه نده كه فيس بوك ايجاد مشكل حاد ميان تو و همسرت باشه .
ضمن اينكه در پيجهاي فيس بوك از سياسي گرفته تا پيجهاي شخصي علاوه بر وقت گذراني چيزي كه زياد مشهود مي شود همين بازي رواني بين افراد است . حتي خارج از فضاي رابطه خانوادگي و .....
لايك زدن به نوعي تائيد كردن و نوازش دادن و نوازش و تائيد گيري است كه نياز انسان در به در محبت است ( به درست و غلط روشهاي تائيد و نوازش ماجرا و چگونگي و....هم كاري ندارم )
شايد اگر همسرت اينجا حضور داشت براي او هم بعداز اينكه حرفهايش را شنيديم حرفهايي براي گفتن داشتيم اما او اينجا حضور ندارد تو هستي و تو . پس ما مجبوريم به تو بگوييم چگونه از روان خود مراقبت كني .
و نكته ي ديگر اينكه عزيزم اگر همسر تو كار خلافي از نگاه خودش انجام مي داد قطعا دست تو را نمي گرفت و تو را مستقيم دعوت به تماشاي عكس و .....نمي كرد . معمولا خلافكاران دوست ندارند كسي از كار خلاف آنها با خبر شود و اقدام به پنهانكاري مي كنند .
پس واقعا شوهر تو فكر نمي كند كه كار بدي انجام مي دهد و زماني كه اينگونه است تو از ميزان حساسيت خودت كم كن و اگر مي بيني توان ديدن نداري اينكار را واقعا نكن . ضمن اينكه برخورد و واكنش تو مي تواند بي دليل همسرت را به سمت پنهانكاري هدايت كند ...........حواست به اين قسمت ماجرا باشه .
سعي كن با روش مهر و محبت و به شكل غير مستقيم حرفها و خواسته هايت را به گوش همسرت برساني . با اين روش بهتر جواب مي گيري .
ابدا در قالب بي تفاوتي نرو كه اين بي تفاوتي سازنده نيست . تو مي تواني همسرت را به سمت مسئولانه عمل كردن هدايت كني .زمان بر هست اما كار سخت و غير ممكني نيست كافي است كه بخواهي و مهارتهاي ارتباطي خودت را تقويت كني .
آنی عزیز،
متشکرم از توضیحاتتون.
واقعا بین دانش و عمل فاصله زیادی هست. خیلی چیزها را می دونم اما عملی کردنش سخت است. از دور می شه راحت گفت این کار را بکن یا نکن. اما در عمل خیلی سخت است. من این همه توانایی ندارم.
خیلی سعی می کنم اما متاسفانه دیگه در آغوشش راحت نیستم. دیگه بهش اعتماد ندارم. حتی مسایلی را که قبلا به راحتی گوش کردم و رد شدم، امروز دوره می کنم و می گم من چقد ساده بودم که اون زمان نفهمیدم.
احساس می کنم شب شکن درست می گن. از آرامش و سکوت من سواستفاده می کنه. اما این آرامش ظاهریه. دایم خودم را به خاطر این انتخاب سرزنش می کنم. احساس می کنم دنیای ما فاصله زیادی داره.
من خیلی خسته ام. توانایی این همه تلاش و وقت گذاشتن را ندارم. ترجیح می دم از این میدان خارج بشم تا اینکه وایسم و بجنگم.
سلام عزیزم
به نظر من تا جایی که می تونی حساسیت نشون نده و وقت هایی که فکر می کنی حرفاتو بهتر می فهمه و درک می کنه با ذکاوت و شناختی که از همسرت داری بیان کن و مدام همسرتو دعا کن و اونو بدون ای اخلاقش تصور کن ... به خودت فشار نیار هرچه قدر آروم باشی مشکلت راحت تر حل می شه:R