حالات مانیک و ازدواج

ببخشید که اینقدر متکلم وحده شدم تو این تاپیک ولی اینو باید بگم: بابا تازگی خیلی اصرار می کنه که دنبال فامیل راه بیفتیم مهمونی. منم میرم و درب و داغونتر برمی گردم اما اون دست بردار نیست....
هر بار مهمونی میریم سر و صدای موزیک و شب بیداری و اینکه باید یه جا بشینم برام دردسر میشه.
راستش من از بچگی حالتی داشتم که نکون دادن سر و چرخش و این جور چیزا ناراحتم می کرد. اوایل می گفتن مال چشمامه. دوست نداشتم کسی بالا پایینم بندازه یا به سرعت تابم بده. الانم که بزرگسال هستم از تکون و سرعت زیاد ماشین اذیت میشم. گاهی حتی کارهای روزمره که نیاز به بالا پایین کردن زیاد سر داشته باشه (مثل مرتب کردن قفسه ها) سردرد آور میشه.
متاسفانه این مشکل با حالات مانیک یه جا جمع شده! یعنی درست مواقعی که باید تکون خوردن رو به حداقل رسوند من مضطرب میشم و حرکتم ده برابر میشه. الان مشکلم اینه که پزشک هیچ نام دقیقی به من نمی ده و اصرارم مبنی بر دونستن نام بیماریم بی حاصله. فقط یه توصیف "حالات مانیک و خلقی" رو دادن ولی من الان می خوام بیشتر بدونم تا بتونم توضیحی به خواستگارم بدم. چون چیزی که تو جلسه اول گفتم خیلی کلی بود. شاید اگه بیشتر بدونن نظرشون عوض بشه.

عزیزم همه ی ما در زندگیمون لحظاتی در فاز مانیک هستیم و لحظاتی در فاز افسردگی ...حالا اگر بیشتر لحظاتون در یکی از این فازها بگذره می گن افسرده یا مانیک هستیم و اگر در یک دوره ی متناوب مدام از یک فاز به فاز دیگه نوسانات خلقی داشته باشیم که اونوقت دچار اختلال شخصیت دو قطبی هستیم. مانیک بودن شما یک بیماریه و صحبت در مورد اون اصلا کار یک غیر کارشناس نیست... و از عهده ی ما اعضای عادی همدردی خارجه...اما بچه دار شدن شما اصلا به مانیک بودن شما ربطی نداره...اینکه شما دارو درمانی داشتید اشاره به تکان دست ها و توصیف حالتهای فیزبولوزیکی حاکی از اینه شما فقط حالتهای مانیک ندارید و به صورت تیپیک یک بیمار مانیک هستید...بهتره ارتباتطون رو با روانپزشک اصلا قطع نکنید و در مورد ازدواج حتما مشاوره از متخصص بگیرید...

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

از مشکلتون به هیچ عنوان به خواستگار چیزی نگید...حتما مشاوره ازدواج بگیرید.حنماااااا

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

در ضمن پدر من دکتر روانشناس هستن و من فقط در حد آشنایی اندکی که با روانشناسی دارم نظر دادم اما شما به روانشناس نیاز دارید .به توصیه های غیر کارشناسانه من باب همدردی اکتفا نکنید

خیلی ممنون. یه تشکر کم بود! البته من دکترم تهران بودن و اگه اسم بیارم میشناسین چون تو تلویزیون هم میان. اما خود ایشون گفتن که دیگه برو باهاش بساز و اگه یه وقت مشکل خاصی پیش اومد اونوقت بیا. و در مورد مشاور و روانشناس هم تو دانشگاه بود که باز هم همین جواب.
شما کمی منو به فکر فرو بردین در مورد اینکه میگین خودم چیزی نگم و گفتنش کار آدم غیر کارشناس نیست. به این خاطر که توضیحات خود دکتر به من هم سربسته بود. و تازه بیشتر تو فکر می رفتم و تو ذهنم معما ایجاد می شد. دقیقا مثل الان! تو اینترنت سرچ کردم بیشتر در مورد دو قطبی مطلب بود.