اختلاف فرهنگی و مخالفت خانواده

النای عزیز
من مشکلم شبیه به شماست.منم خانواده ی مادری ام ظاهر همسرم رو نپسندیدن.گفتن کلاس خانوادگی ما به هم نمی خوره.خانواده مادری ام اهل تجمل و ...و خانواده همسرم مثل خودم ساده و بدور از تجملات ....من با وجود مخالفت ها ازدواج کردم.اما مشکلی که الان دارم تنهایی ام هست.اینکه خانواده ام تنهام گذاشتن.یه کم سخته باید روی پای خودت بایستی اما اگه انتخابت درست باشه همین سختی ها هم شیرینه.البته من قبل از ازدواجم چون خودم داشتم تصمیم می گرفتم و باید تا آخرش پای این تصمیم می ایستادم از یکی دو جا هم مشاوره گرفتم .به نظرم بد نیست شما هم به صورت حضوری پیش یه مشاور بری عزیزم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hektor

سلام
اگه میشه راجب نحوه ی آشناییتون بگید
و اینکه رابطتون تا چه حدی بوده( اگه دلتون خواست)
اینکه میگن رابطه های قبل ازدواج باعث تحریف تو شناخت میشه واسه اینه که آدما به مرور زمان تحت تاثیر احساسات قرار میگیرن و زشتو زیبا می بینن (چه صورت و چه سیرت)
نظر خانوادتون اینه که بهتره شما با یک نفر که از هر لحاظی با شما یکسانه ازدواج کنید( چه غقاید چه سیما چه طرز فکر و ...)
اونها میخوان شما هدر نرید و ....
شاید خصوصیات منفی تو اون فرد دیدن که شما نمی تونید ببینید

---

تو دانشگاه با هم آشنا شدیم هم کلاسی من بود من اوایل خیلی حواسم بود هیچ ابراز علاقه ای تبود و به ایشون گفتم باید با خانوادت اقدام کنی و تو این مدت به رفتارای این اقا بیشتر دقت کردم قبل از این که بیاد خاستگاری حدود 5 ماه با ایشون در دانشگاه هفته ای یک بار گاهی 2 بار حرف می زدم خودم با ظاهر این آقا موافق نبودم ولی شخصیتی داشت که واقعا این کمبودا رو می پوشوند.و وقتی خاستگاری اومد دیدارمون بیشتر از قبل شد. نظر خانوادم اینه با کسی ازدواج کنم که پول دار باشه و متناسب عقاید اونا باشم.من از لحاظ عقاید خیلی فرق دارم. خانواده من این آقا رو لات و لوت دیدن آدمی که بخاطر پول پدرم اومده در صورتی که به خاطر ظاهر ساده اونا همچین برداشتی کردن وگرنه از لحاظ مالی مثل همیم.
خصوصیات منفی که دیدن مطمئنم اشتباه بود این آقا شاگرد اول کلاس بود آدم لات و لوتی هم نبود .تنها مشکلی که موافقم و می دونم عجله کردم این بود که کارو خدمت نداره اون نمی خواست الان بیاد خاستگاری من خودم بهش اصرار داشتم.دلم نمی خواست رابطه ما بیشتر بشه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tasnime_elahi

النای عزیز
من مشکلم شبیه به شماست.منم خانواده ی مادری ام ظاهر همسرم رو نپسندیدن.گفتن کلاس خانوادگی ما به هم نمی خوره.خانواده مادری ام اهل تجمل و ...و خانواده همسرم مثل خودم ساده و بدور از تجملات ....من با وجود مخالفت ها ازدواج کردم.اما مشکلی که الان دارم تنهایی ام هست.اینکه خانواده ام تنهام گذاشتن.یه کم سخته باید روی پای خودت بایستی اما اگه انتخابت درست باشه همین سختی ها هم شیرینه.البته من قبل از ازدواجم چون خودم داشتم تصمیم می گرفتم و باید تا آخرش پای این تصمیم می ایستادم از یکی دو جا هم مشاوره گرفتم .به نظرم بد نیست شما هم به صورت حضوری پیش یه مشاور بری عزیزم.

---

عزیزم به خاطر این تفاوت عروسیتون چه جوری بود؟ از لحاظ مالی چه طور بود؟ چه جوری خانوادتو راضی کردی؟منم می خوام برم مشاوره ولی تنهایی باید برم یا هر دو با هم؟ خانواده همسرت الان بهت سرکوفت نمی زنن؟که خونوادت کنارت گذاشتن؟ پدر مادرت چی کار می کنن؟ ببخشید انقدر سوال پرسیدم.:46:

یه چیزایی هم باید بگم اونم اینه که من به خانوادمم حق می دم نمی گم خانوادم بدن یا هر چی دیگه.
این آقا از لحاظ مالی مثل ماست ولی یه مشکل اسساسی داره آدمیه که پول خرج می کنه ولی اون لباس مناسبی که باید بخره رو نمی خره طرز لباس پوشیدنش جوریه که واقعا می خوره طرف فقیر باشه واقعا هر کس ببینه فکر می کنه طرف به خاط پول پدرم اومده یا موهاشو همیشه بلند می زاره خوب هر کس ببینه فکر می کنه آدم لاتو لوتی هستش و خانواده منم اینا رو دیدن اگه یه خاستگار با این تیپ بیاد خونمون خودم راشم نمی دم.ولی الان این آقا رو می شناسم می دونم ظاهرش اینطوریه که باعث این فکرا می شه.یا برای من کادوهایی که می خرید چون از روی عشق خریده بود پولی بود که براش زحمت کشیده بودو خودش در می یاورد برام با ارزش بودن ولی خودم بودم این چیزارو نمی خریدم.به طور کلی مشکل من تو سلیقه و طرز لباس پوشیدن این آقاست.به نظرتون می شه این تیپو تغییر داد؟ تمام اختلافات ریشش از اینجاست.می خوام چند ماه بهش فرصت بدم تاببینم می تونه این تغییراتو داشته باشه مثلا 2 ماه یه کارم پیدا کنه. این کارم درسته یا اشتباه؟

من دوست دارم مخاطبم همه دوستان باشن امیدوارم تجربه تلخ زندگی من درسی باشه برای همه
من سه سال پیش با شوهر سابقم اتفاقی آشنا شدم بااینکه میدونستم از لحاظ فرهنگی اجتماعی حتی بادو زبان متفاوت بودیم ولی بهش دل بستم وقتی به خواستگاری آمد همه ی خانوادم صددرصد مخالف بودن ولی برای من دیر شده بود چون احساس میکردم بدون او نمیتوانم زندگی کنم فقط دوسال طول کشید راضی شن وقتی تحقیق کردن فهمیدن معتاده قبول نکردم کور شده بودم ...
حالا من موندم بایه بچه یه ساله با یه دنیا پشیمونی ای کاش به حرف خانوادم گوش میکردم ولی افسوس دیگه خیلی دیره چون زندگیمو باختم :302:

خانواده من شک ندارن که این آقا سالمه.مشکل خانواده من ظاهر این آقاست.

شما خیلی سطحی به موضوع نگاه میکنید مشکل خانوادتون ظاهرش نیست شما به درد هم نمیخورید

چرا میخوای ظاهرشو تغییر بدی؟ باید همینجوری که هست بپسندید

حاضری قید خانوادتو بزنی؟ شما برداشتت از وضیعت مالیشون بر اساس گفته های آقاست؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamdam 96

شما خیلی سطحی به موضوع نگاه میکنید مشکل خانوادتون ظاهرش نیست شما به درد هم نمیخورید

چرا میخوای ظاهرشو تغییر بدی؟ باید همینجوری که هست بپسندید

حاضری قید خانوادتو بزنی؟ شما برداشتت از وضیعت مالیشون بر اساس گفته های آقاست؟

---

نه بر اساس گفته های این آقا نیست. مشکل خانواده من اینه که با توجه به ظاهر این آقا وخانوادش بردات هایی کردن که نه اینکه فکر کنید از روی احساس می گم ولی می دونم اشتباه کردن در بعضی موارد ولی نه همش مثلااینکه می گفتن کار نداره تو نمی تونی سختی ببینی یا از لحاظ ظاهر خیلی سرتری یا خانواده باکلاسی نداره .ولی این که گفتن به خاطر پول پدرت اومده یا اینکه لات و لوته ، یا آدم دروغگویی هست اخه کارایی که کرده بود مثل امریه شدنش که من خودم باعث شده بودم این امریه رو بگیره و بارها با اون مرکز صحبت کردم رو گفت ،گفت امریه شده گفتن با این ظاهر از دم در همچین جایی راهشم نمی دن ولی اشتباه بود.نه حاضر نیستم قید خانوادمو بزنم و حاضرم نیستم به این راحتی همه چیزو تموم شده ببینم.تمام زندگیم مختل شده خیلی عصبی هستم نمی دونم چی کار کنم گاهی سعی می کنم فراموش کنم ولی الان 2 هفته گذشته ولی همون طوریم.خسته شدم. می خوام ظاهرش تغییر کنه تا به خاطر ظاهرش شخصیتش زیر سوال نره. می دونید پدرم خانوادم با اینکه مخالف بودن به نظر من بازم احترام گذاشتن و حرفی نزدن ولی خانوادش شرط مهریه رو قبول نکردن شرط پدرم تضمین 100 سکه از مهر بود که این تضمینو قبول نکردن گاهی می گم اصلا شاید منو خیلی کم دیدن که اینو قبول نکردن یا همه چیز فکر می کردن تمومه گفتن قبول نمی کنیم اتفاقی هم نمی یفته.شرط پدرم زیاد بود؟ به اینا که فکر می کنم میگم باید فراموشش کنم اما چه طوری؟گاهی هم می گن حق داشته قبول نکنه شما بگید حق داشتن یا نه؟