دوستی طولانی مدت

سلام،

در این تالار بارها در تاپیک های مختلف توضیح داده شده که به علت خطر این دوستی ها و ضربه هایی که هر دو طرف در اثر این دوستی ها می خورند، به هیچ وجه ادامه چنین رابطه ای توصیه نمی شه.

شما رابطه خودتون رو قطع کنید.
به زندگی خودتون برسید.

در صورت تمایل به بقیه خواستگارها فرصت بدهید بیایند.

ایشون هم هر وقت شرایط ازدواجش فراهم شد، حالا یک یا چند سال دیگه، اگر شما هنوز مجرد بودید و تمایل داشتید و اگر او واقعاً هدفش ازدواج با شما باشد، به خواستگاری شما می آید.

مسئله این است که طبق گفته شما او کار می کنه و تا دو ترم دیگه درسش هم تموم می شه.
او اگر واقعاً هدفش ازدواج با شماست و قصد ازدواج دارد و حاضر است زیر بار این مسئولیت برود، می تواند همین الآن هم به خواستگاری شما بیاید. حداقل شرایط خودش را می گوید، چند ماه رفت و آمد خانوادگی می کنید.
کم کم نامزد می شوید و عقد می کنید و تا یک سال دیگه هم که درسش تمام بشه عروسی می کنید.
البته شاید این بهترین راه برای ازدواج نباشد ولی یک راهش هست.
ولی از قرار معلوم او فعلاً نمی خواهد زیر بار ازدواج برود. از کجا معلوم که سال دیگه نگوید که من فعلاً باید یک کار بهتر پیدا کنم، 2 سال دیگه صبر کن؟

به نظر من این اشتباه است که یک دختر بهترین سالهای جوانیش رو در انتظار کسی بگذراند که معلوم نیست آخرش طرف برای ازدواج اقدام می کند یا نه. این مسئله هیچ ربطی به شخصیت ایشون ندارد. بلکه کلاً در رابطه با هیچ کس نمی شود گفت که آیا طرف سال دیگه آمادگی ازدواج پیدا می کند یا نه! ما نمی دانیم تا سال دیگه چه اتفاقاتی خواهد افتاد و چه مسائلی نظر او را چند بار عوض خواهند کرد.

موفق باشید.

سلام
دوستان نظرات خوبی دادند
بحث اصی سر این موضوع هست که ایشان فعلا توانایی ازدواج ندارند ... از اینده هم کسی خبری ندارد ...
در هر صورت من هم افرادی رو می شناسم که سالها دوست بوده اند ولی بعد ها بنا به مشکلات متعدد از هم جدا شده اند
در این میان دختر و پسر اسیب روحی شدید خورده اند ... با توجه به دید جامعه ما ان نجابتشان از دست رفته و از همه مهم تر عمر و سالهای جوانی را بخاطر هیچ از دست داده اند...
من هم پیشنهاد می کنم شما تا وقتیکه ایشان دلیلی برای پنهان کردن موضوع از خانواده شان ندارند ارتباط را قطع کنید
این به نفع خودتون و ایندتون هست

رسمی شدن موضوع یکی از مهم ترین نتایجش وارد نشدن به روابط احساسی اسیب زا هست

ایشان می تونند با مادرشان صحبت کنند و شما هم با مادر و پدر خودتون . این افراد در درست رفتن راه به شما خیلی می تونند کمک کنند

ارتباط پنهانی ، به هیچ وجه توصیه نمیشه

ممنون از نظراتتون ، درسته فکر می کنم باید یکم بیشتر دراین رابطه فکر کنم و تصمیم درستی بگیرم

راستش خیلی فکر کردم ، اگه الان دوستانه ازش جدا شم و بگم اهل دوستی نیستم بهتره ، حداقل اگه بعد از یک سال اومد سراغم که نجابتم رو تحسین میکنه ، ولی اگه نیومد که یعنی اصلا منو نمیخواسته و سرکار بودم و باید خدا رو شکر کنم که این رابطه رو تموم کردم

آفرین گلدختر.پس می بینی که جدایی چه شما رو ول کنه چه رسمی اقدام کنه به نفعته.شک نکن که با این تصمیم

برنده ای.

یه چیزی بگم و..یه چیزی بگم ...
البته پیشکسوت نیستما و.... خلی کوچولوموچولو هم که بیا و ببین ...!
یه خواهش ریزه میزه ولی به بزرگی یه قلب صاف دارم ...
دوستان خواهشن اینقدر سریع و به راحتی در مورد همدیگه قضاوت نکنیم و مهر تاکید یا باطل رو به رو هرچی نزنیم ...
درهر صورت همین بود که میخواستم بگم...
لاقربطا :72:

دوست خوبم بحث مهر تایید و رد نیست
این موضوع ریشه در غریزه ادمی داره، در حال حاضر نمیشه بدون فکر به غریزه پاسخ داد
و مطمئن باشید تا انسان وجود دارد همین خصلت هاش هم خواهد ماند
یک پسر و دختر جوان وقتی باید ازدواج کنند که شرایط مالی انها فراهم باشد
باید حداقل های مالی فراهم باشه. مثل یک شغل قابل اتکا برای مرد
رابطه پنهان یک ریسک بزرگ هست . حتی اگر طرفین معصوم هم باشند ممکن هست عوامل خارجی مانع ازدواج بشه که باز هم اسیب زا هست
پس منظور ما قضاوت نیست بلکه بیان واقعیت جامعه انسانی هست

قضاوت ، تشخیص درست و یا غلط بودن یک کار ، بیان حقایق جامعه انسانی ، دلسوزی و ... خلاف اصول مشاوره است

مراجعه کننده با عنوان مشاوره ، مشاوره خواسته و یک مشاور هیچ گاه اجازه ندارد راهکار ارائه دهد.بلکه فقط باید مسیر ها را روشن کند و انتخاب رو به عهده مراجعه کننده بگذارد

وقتی مراجع تخته گاز به سمت پرتگاه می ره روشن کردن مسیر فایده ای نداره،اول باید متوقفش کرد بعد مسیر درستو

نشونش داد.البته تشخیص درست یا غلط بودن مواردی که اثبات شده خلاف مشاوره نیست.

سلام دوستان ، من دوباره اومدم ، من اون جوری که همه میگفتن بهش گفتم که باید رابطمون رو کم کنیم تا شرایطتت جور شه، اون اولش قبول کرد ولی ناراحت شد ، چون جفتمون نمیتونستیم یه دفه تموم کنیم قرار شد کم کم تمومش کنیم ، ولی بعد از اون رفتار اون خیلی باهام سرد شد ، نمیدونم چرا؟ دیگه محلم نذاشت و وقتی اعتراض کردم که چرا اینطوری شده جواب درست و حسابی نداد ، نمیدونم چی شد ولی خیلی ازش دلخور شدم ، یه بار که خیلی ازش عصبانی شدم ، یه نقل قول از دکتر شریعتی خونده بودم در مورد مردا ، و اینکه تو عشق نامردی میکنن ، اونو واسش فرستادم ، بعد از اون اس ام اس انگار که دنبال بهونه میگشت ، گفت حالا که فکر می کنی من نامردم پس بزار نامردی کنم تا دلم نسوزه ، گفت دیگه بهم زنگ نزن و اس ام اس نده چون هیچ جوابی نمیدم ، دیگه واسه همیشه خداحافظ
هر چی ازش عذرخواهی کردم و گفتم از رو عصبانیت اون حرف رو زدم دیگه محل نذاشت ، فکر کنم واقعا دنبال بهونه بود ، بهر حال من که دیگه فراموشش می کنم ، اگه واقعا عاشقم بود منو میبخشید ، ولی گفتم بیام اینجا اینو بگم که بقیه که مثل من میان این سوالا و جوابا رو میخونن مثل من اشتباه نکنن ، ممنون دوستان ، موفق باشین

دوست خوبم باید واقعا از این موضوع خوشحال باشی که این آدم از زندگیت رفت بیرون
انشالله به زودی نیمه گمشدت رو پیدا میکنی
صبور باش و به خدا توکل کن
تاپیک های پریما رو پیدا کن و بخون
ببین صبر همیشه چه نتیجه شیرینی در بر داره