با توهین چه کنیم؟

[size=large]خیلی خوشحالم که من رو از تحلیل هاتون بهره مند می کنید. این موضوع داره واقعا برام پیچیده می شه و اصلا نمی تونم باهاش کنار بیام. تحلیل های شما باعث می شه موضوع برام روشن و شفاف بشه و از این سردرگمی بیرون بیام و بفهمم کجای کارم اشتباهه

می دونید من از ترس اینکه بهم توهین بشه سعی می کنم هیچ حرفی نزنم، هیچ نظری ندم، با همه مهربون باشم و هر کاری که از دستم برای اطرافیان بر میاد انجام بدم ولی آخرش نتیجه نمی گیرم و بقیه همه اش طلبکارن. شنیدید میگن "کار خوب بدون مجازات نمی مونه" "no good deed goes unpunished"...

مثلا من می خواستم از دوستم تعریف کنم، اون وقت اون سرم داد کشید...

هیچ وقت یادم نمی ره یه روز که خیلی ناراحت بودم و توی خودم بودم و داشتم توی یه راهروی باریک از پشت سر یه خانومی رد می شدم، این خانم یک قدم اومد عقب و پای منو لگد کرد، باورتون نمی شه........... به جای اینکه بگه ببخشید یه نگاهی به من کرد و گفت پاتو از زیر پای من بردار:163:
با اینکه چند سال از این موضوع میگذره ولی هنوز یادم نرفته که چقدر ناراحت و شوکه شدم و اطرافیان چطور نگاهم کردن و پوزخند زدن

فکر می کنم اشکال از رفتار منه که اینجوری می شه، ولی نمی دونم کجای رفتارم غلطه. هر وقت کسی کار اشتباهی می کنه و من بهش اعتراض می کنم به جای اینکه اون خجالت بکشه همچین جواب منو می ده که آخرش من بدهکار می شم.[/size]:(

می دونید من از ترس اینکه بهم توهین بشه سعی می کنم هیچ حرفی نزنم، هیچ نظری ندم، با همه مهربون باشم و هر کاری که از دستم برای اطرافیان بر میاد انجام بدم ولی آخرش نتیجه نمی گیرم و بقیه همه اش طلبکارن. شنیدید میگن "کار خوب بدون مجازات نمی مونه" "no good deed goes unpunished"...

چرا همیشه نگرانی که بهت توهین بشه؟
مگه به خودت شک داری؟
تو با دیگران ارتباط برقرار کن و بگو و بخند و صحبت کن اما وقتی تو حد خودت رو بدونی (در رابطه با افراد متفاوت عکس العملها متفاوته) چرا کسی باید بهت توهین کنه, گیریم توهین هم کرد, چرا مشکل رو تو خودت می بینی؟ اون مثال رانندگی که برات زدم... من داشتم راه خودم رو می رفتم و اون می تونست از بالای پل عابر رد بشه و حق با من بود اما اون به من توهین کرد اونم چه توهینی! واقعا احساس بدی کردم اما خب وقتی خودم می دونم حق با منه چه اهمیتی داره نفرات سوم یا بیشتر چه فکری می کنن؟

گاهی برای آدم سوء تفاهم پیش میاد و اون دوستت فکر کرده که قصدت بد بوده, شاید چون لحنت جوری بوده که اون این حس رو کرده شایدم اون حس و حال نداشته و تو فکر بوده و یه جور دیگه برداشت کرده
مثال اون خانمه هم که گفتی مثلا بقیه هم نگات کرده باشن مگه چیه؟ خب حتی اگرم شما لگد کرده باشی (که خودت می دونی نکردی و همین کافیه) پیش میاد و مردم هم این رو درک می کنن, این ذهنه توئه که داره این حرفها رو می بافه وگرنه کسی دنبال مقصر نیست, مردم مشغله شون بیشتر از ایناست که بخوان راجع به همچین موضوعات پیش پا افتاده ای اصلا فکر کنند

می دونی کجای رفتارت غلطه؟ اینکه زیادی داری روی رفتار دیگران تمرکز می کنی و همین اعتماد به نفست رو میاره پائین... اینکه تو ذهن خودت داری فکر اونها رو تحلیل می کنی در حالیکه شاید اونا اصلا تو همچین فکرایی نباشن, هر اتفاقی می افته تو ذهن هر کسی یه جور تحلیل می شه, هزاران طرز فکر اطراف انسان هست و اگه قرار باشه به تک تک شون اهمیت داده بشه و حساسیت نشون بدیم چی از خودمون می مونه؟ نقش ماکجاست؟

برندی رو می شناسی؟ خوانندست, یه جمله ی قشنگی تو یکی از آلبوم هاش ظبط کرده:

چیزی که من احساس می کنم راجع به انسان بودن اینه::72:
اینکه اونقدر آزادی داشته باشید که خودتون باشید, به اینکه دیگران چی فکر می کنند اهمیتی ندید, فقط آزادی داشته باشید که خودتون باشید, و من از این هراسان هستم که اگر خودتون نیستید پس شما کی هستید؟:72:
What I feel being a human is just having the freedom to be you, not care what other people think and I’ve been afraid because if you are not yourself then who are you?

خودت باش:72:
پیشنها می کنم راجع به اعتماد به نفس هم مقاله و کتاب بخونی:46:.

خب این بار همسرمه...
صبح بیدار شدیم که بریم سر کار. از شب قبلش هیچ حرفی با هم نزده بودیم، صبح هم در سکوت داشتیم حاضر می شدیم که من ازاش سوالی پرسیدم اون هم که هر چند وقت یکبار دنبال بهانه ای برای دعواست، شروع کرد به توهین کردن و داد و بیداد کردن:324:... بعدش هم طبق معمول می خواست منو برسونه سر کار، ولی توی این وضعیت اصلا دلم نمی خواست باهاش توی یه ماشین باشم. برای همین هم با تاکسی رفتم سرکار. نمی دونستم شب که میاد باید چه برخوردی باهاش داشته باشم؟
سعی کردم معمولی برخورد کنم ولی کمی رفتارم سرد بود. صبح که بیدار شدیم تقریبا بهتر بودیم:82:. خب حالا شما بگید این انصافه که همسر من هر چند وقت یکبار به من توهین کنه و من یکی دو روز ناراحت باشم؟ بعدش چی؟ جواب این توهین ها رو چی بدم؟ باید چجوری برخورد کنم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tell me

در مورد همسرت بشین و بهش عواقب کارش رو توضیح بده, اینکه دیگران چه فکری می کنند و تو با اینکه می گی بخشیدیش اما بازم ازش دلخور هستی, بهش بگو من بهت احترام می ذارم وگرنه منم می تونم توهین کنم و منم زبون دارم اما آدم وقتی می تونه با حرف زدن مشکلش رو حل کنه چرا باید توهین کنه؟ می تونی هفته ای یک بار تنها برید جایی یا تو خونه خلوت کنید و راجع به مشکلات و ناراحتی هایی که اون هفته برای هم بوجود اووردید صحبت کنید و رفعش کنید

---

لینکی که آقا حامد رو گذاشته بود رو رفتی؟

با همسرت چی؟ صحبت کردی نگار جان؟

دیشب با همسرم صحبت کردم، بهش گفتم وقت داری یک جمله جدی بهت بگم؟ گفتم قول می دی عصبانی نشی و فقط راجع به همین موضوع صحبت کنیم؟ مسائل دیگه رو که هیچ ربطی نداره رو نمی کشی وسط؟

ازاش پرسیدم چرا دعوا راه انداختی؟ گفت اون حرفی که به من زدی ناراحتم کرد. (البته من می دونم که عصبانیت اش ربطی به حرف من نداره و فقط چون اون لحظه ناراحت بود می خواست به یه چیزی گیر بده)

اصلا بذارید واضح بگم.........

چند وقت پیش گفته بود بیا بچه دار شیم منم گفتم هزینه هاش رو چیکار کنیم؟ اونم جواب داده بود که خب کم تر خرج می کنیم (درحالیکه الان با وجود درآمد من ما داریم در نهایت صرفه جویی زندگی می کنیم)

همین حرف باعث شده بود من نگران هزینه های بچه بشم و اون روز صبح ازاش پرسیده بودم اگه من سر کار نرم برای هزینه های من، بچه، لباس، دکتر و ... چطور می خواد هزینه هامون رو تامین کنه؟

اونم دعوا راه انداخت که که دفعه آخرت باشه اینجوری با من حرف می زنی، اصلا بچه ازات نمی خوام، خودم یه کاریش می کنم.....

دیشب هم نتونستم متقاعدش کنم و با اینکه قول داده بود ولی آخرش داشت حرف به بیراهه کشیده می شد که من دیگه دنبالشو نگرفتم

حامد عزیز لینکت خیلی خوب بود مممممممممنننننووووووووننن ننننن :43:

نگار جان:72:
پشینهاد من به شما اینه که به جای اینکه با این سوال شروع کنی که چرا دعوا راه انداختی ( محکوم کردن) نحوه ی سوالت رو عوض کنی, مثلا بگی عزیزم می خوام یه بار هم که شده با هم خیلی منطقی و به دور از عصبانیت صحبت کنیم, به نظرت بهتر نیست مشکلات رو به جای اینکه به هم توهین کنیم با آرامش حل کنیم؟ به جای اینکه روبروش قرار بگیری سعی کن کنارش باشی, وقتی می خوای باهاش در این باره صحبت کنی باید زمانی باشه که حس دلخوری از هم نباشه و اوضاع آروم باشه و یا وقتی داره بهت محبت می کنه شروع کن با سیاست تمام با لحنی مهربان حرفت رو بزن, باز هم می گم نذار حس کنه در مقابلش هستی, حس دوستانه رو با تغییر کلامت توش بوجود بیار.:72:

فرض كنيد در توهيني كه به من شده،‌ حق با من بوده يا نبوده،‌ همسرم يا هر فرد ديگه عذرخواهي مي كنه يا نمي كنه.... مشكل من اينجاست كه اون توهين رو شنيدم يا اون ضربه رو خوردم،‌ مي شه چيني بند زده،‌ ديگه هيچ وقت نمي شه يه چيني صحيح و سالم،‌ اونو بايد چيكار كرد؟

تا اينجا از حرف هاي دوستان فهميدم كه نبايد خودمون رو توي موقعيتي قرار بديم كه بهمون توهين بشه. حرفتون رو قبول كردم و دارم عمل مي كنم. ولي بعضي مواقع غير قابل اجتناب هست،‌ اون مواقع چطور بايد دل شكسته رو ترميم كرد؟ چطور به قول معروف اعاده حيثيت كرد؟:162:

پست ها رو با دقت بخون و نت برداری بکن گلم جواب سوالت اومده... مثلا اینکه توی جمع دلیل توهینش رو جویا بشی یا اینکه اگه همسرت بود در خلوت و با آرامش تمام ازش بخوای رفتارش رو تغییر بده...:72:

به خدا منم می خوام این کار رو بکنم ولی همونطور که گفتم آخرش خودم گناهکار شناخته می شم.

بذار یه مثال دیگه براتون بگم... یکبار فامیل های همسرم وسیله ای رو ازام قرض می خواستن منم اون وسیله رو زودتر براشون بردم، بهم گفتن زود آوردی اینجا ممکنه بشکنه، اشکال نداره فوق اش خسارتش رو می دیم. منم ناراحت شدم:( و با خنده گفتم پس مشخص کنید مسئولیتش رو کی قبول می کنه که من خسارت رو از اون بگیرم. اونها هم جواب دادن خب یک کاسه می گیریم می گردونیم پول جمع می کنیم. این بار دیگه خیلی عصبانی شدم:320:، ولی نتونستم چیزی بگم.
آخرش هم همسرم منو مقصر دونست و کلی باهام دعوا کرد:302:
می بینید من به هیچ وجه نمی تونم از خودم دفاع کنم و ناراحتیم رو بگم. آخرش همه ازام طلبکار می شن