RE: وقتی که تذکری بهش میدم (حتا با ادب و متانت)واکنشش بی محلی و بی تف
مشكل برميگرده به شيوه ي انتقاد شما از همسرتون. اولا كه انتقاد نبايد خيلي انجام بشه،:305: چون باعث ميشه طرف مقابل با خودش فكر كنه كه من از ايده آل همسرم خيلي فاصله دارم. ثانيا اگر هم باشه، بايد خيلي دوستانه و بااحتياط باشه. مقالاتي در مورد انتقاد كردن از همسر در اين تالار وجود داره، اونها را حتما بخوانيد.:305: به دردتون مي خوره.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
مثلا وقتی بهش راجع به اینکه دیر میره سرکار و یا انگیزه نداره و افسرده اس و باید شاد باشه و برای دو تا بچه ش بیشتر تلاش کنه بهش تذکر:163: میدم. واسش گرون تموم میشه و به نظر خودش تمام تلاشش را کرده و من در اصل دارم نا امیدش میکنم. و این باعث میشه که به ایشون بربخوره و با من سر و سنگین بشه.
همين كه اون بهش برمي خوره يعني اين كه ايراد از نحوه ي انتقاد كردن شماست.:305: انتقاد كردن خيلي مهارت مي خواد و وقتي كه همسرت ناراحت نشد، يعني شما كارتون را درست انجام دادين. بنابراين به جاي اين كه روي اين كار كني كه چطور همسرت از انتقاداتت ناراحت نشه، روي شيوه ي انتقاد كردنت كار كن. اگر مهارت انتقاد كردن را نداريم، بهتره اصلا انتقاد نكنيم.:305:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
و میدونه که من نمیتونم تحمل کنم و دست روی نقطه ضعفم میگذاره
خب طبيعيه وقتي ناراحتش كني، اون هم قرار نيست مهربون باشه.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
آخه وقتایی هم که تشویقش میکنم روحیه بگیره بدتر میشه و فکر میکنه دارم دروغ میگم
خب ديگه وقتي يه دفعه تغيير رويه ميدي، اون هم فكر ميكنه داري دروغ ميگي. بايد هميشه روند تشويق داشته باشي و كلا انتقاد را براي هميشه كنار بگذاري. تاپيك به مردان قدرت دهيد تا صميميت فوران كند را حتما بخوان. يه مرد هر چي هم كه قوي باشه، باز به تشويق زنش نياز داره، هر چند كه تظاهر كنه كه بي نيازه.:311:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
و یا از خودش راضی میشه و فکر میکنه که دیگر بیشتر از این احتیاجی به تلاش نداره
آهان وقتي هم كه از خودش راضي ميشه، يعني داره به تو اطمينان مي كنه كه قبولش داري، اما تو كه ميبيني داره شل ميشه، دوباره انتقاد ميكني كه چرا اين طوري شدي و اون باز با خودش ميگه: من هر كاري كنم، زنم راضي بشو نيست. پس كلا بهتره بي خيال بشم و بعد هم بهت بي محلي ميكنه.
پس ديگه انتقاد را رها كن و مدتي تعريف كن تا به تو اطمينان كند. بعد اگر ديدي شل شد و سستي كرد، نگو: باز دوباره دير رفتي سر كار؟:163: مثلا بگو: وقتي صبح هاي زود ميري سر كار و تا عصر كار ميكني، من كلي دلم برات مي سوزه كه اين قدر زحمت ميكشي. منم همش انگيزه پيدا مي كنم كه خونه را بهتر و تميزتر كنم تا تو وقتي ميايي خستگي ات در بره. اون وقت ميبيني كه دوباره موتورش راه مي افته.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
گاهی وقتا احساس میکنم این با این همه نازک نارنجی بودنش چرا مرد شد؟
چه ربطي داره، كلا مردها در مقابل انتقاد همسرشون خيلي شكننده تر از زنان هستند.:305: چون مردها فكر مي كنند كه قهرمان زندگي زنشون هستند و وقتي كه زن انتقاد مي كنه، فكر مي كنند كه قهرمان اون نيستند.:302: اگر اون تاپيك قدرت دادن به مردان را بخواني ميبيني كه توش نوشته: زني كه از شوهرش خيلي انتقاد كنه، باعث ميشه مرد فكر كنه بي عرضه است و ديگه اون زن نمي تونه هيچ وقت پري روياهاي اون مرد بشه.:305:
RE: وقتی که تذکری بهش میدم (حتا با ادب و متانت)واکنشش بی محلی و بی تف
وقتی خودت رو تغییر دادی می بینی دیگران هم تغییر می کنند
جمله زیبایی هست
درسته که آدمها میتونند خودشون را تغییر بدهند اما باز هم سخته
ولی میشه
ممنونم اقلیما جان
آقای تسوکه
:104:
شما درست میگید ولی این وسط من چیکار کنم
مادرو پدرم از وقتی ما نامزد کردیم همش جلو ایشون از من ایراد میگرفتند و من همیشه با وجود تمام نکات مثبتی که داشتم خودم را نادیده میگرفتم
و این رفتار اونها باعث شد که همسرم و مادر و پدرش از من به راحتی انتقاد کنند و من هم اگر انتقاد به جا باشه قبول میکنم و تذکر را به جان میخرم فرقی نداره چون عادت کردم و برام عادی شده تذکر شنیدن
ولی همسر من تو خانواده ش طوری بوده که هیچوقت یا خیلی کم بهش تذکر میدهند
خانواده ایشون حتا انتقاداتی که باید از پسرشون بکنند از من میکنند و من هم چند بار بهشون گفتم که باید اینها را به پسرتون بگید نه به من
اما همسر من با همه طوری رفتار میکنه (حتا با پدر و مادر خودش)که کسی جرات نکند ازش ایراد بگیرد
مشکل من و همسرم از ابتدا این بود که در بیشتر موارد خیلی شبیه هم هستیم و در برخی موارد دیگر زمین تا آسمون با هم فرق داریم
از جمله تربیت پدر و مادر
مثلا پدر و مادر من همیشه به خصوص مادرم دائم شماتت سرزنش سرکوفت مقایسه
ولی همسرم مادرش درسته که خیلی ازبچه هاش تعریف نمیکنه ولی سرکوبشون هم نمیکند
وقتی من به مادرم میگم میگه خب حالا ما بد کردیم تو را سرخورده کردیم تو با بچه هات اینطوری نکن
RE: وقتی که تذکری بهش میدم (حتا با ادب و متانت)واکنشش بی محلی و بی تف
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
مثلا پدر و مادر من همیشه به خصوص مادرم دائم شماتت سرزنش سرکوفت مقایسه ولی همسرم مادرش درسته که خیلی ازبچه هاش تعریف نمیکنه ولی سرکوبشون هم نمیکند
وقتی من به مادرم میگم میگه خب حالا ما بد کردیم تو را سرخورده کردیم تو با بچه هات اینطوری نکن
اين كه شما اجازه ميدين كه ديگران از شما انتقاد كنند، دليل اين نيست كه شما درست عمل ميكنين و بايد همسرتون هم اين طوري باشه.:305: خودتون ميگين كه شما را سرخورده بار آورده اند. بنابراين اين كه شما راحت انتقاد ميكنين به دليل اينه كه تو خانواده شما اين جوري بزرگ شدين و فكر كرديد كه حق نداريد از انتقاد ديگران (انتقاد تند و نه درست و دوستانه) ناراحت بشين.:163: حالا هم انتظار دارين كه همسرتون هم راحت قبول كنه. يه جورايي شما دارين همون تربيت را روي شوهرتون هم پياده مي كنين.:163:
در هر حال مادرتون هم ميگه كه ما اشتباه كرديم، تو اين كار را نكن. بنابراين به نظر من بهتره كه شما با خودت تصميم بگيري راه غلط مادرت را ادامه ندي.:305:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
شما درست میگید ولی این وسط من چیکار کنم
ببين الان طرز فكر شما اينه: شوهرم از من خيلي انتقاد ميكنه و خانواده اش هم همين طور. من هم قبول مي كنم. (هر چند مطمئنم از اين همه انتقاد خسته شدين) پس منم وقتي از شوهرم انتقاد ميكنم:324: اونم بايد مثل يه پسر خوب گوش كنه. حالا هم اومدم توي اين سايت تا شما بهم ياد بدين چطور كاري كنم تا همسرم به انتقادام گوش بده.:303: اين راهي كه شما ميرين كاملا غلطه.
راه درست: شما بايد يه جايي جلوي اين اشتباه را بگيرين. سعي كنين هم شما و هم شوهرت از انتقاد و ايرادگيري زياد دست بردارين. نبايد حالا كه خودت در راه اشتباه رفتي شوهرت را هم بكشوني تو اين راه غلط. بايد تصميم بگيري كه راه درست را وارد زندگي خانواده كني تا همه از داشتن هم كيف كنين. مثلا يه تاپيك خيلي خوبي از يه خانوم چند روز پيش ديدم كه توش پرسيده بود كه چطور به همسرم بگم شيو كنه كه ناراحت نشه.:104: مي بيني چقدر مواظبه كه شوهرش ناراحت نشه.:43: اما اگر قرار بود كه شما اين سوال را مي پرسيدي، مي گفتي كه چرا وقتي به شوهرم ميگم شيو كن، ناراحت ميشه.:163: فرق اين دو سوال از زمين تا آسمونه. اولي به طرف مقابل حق ميده كه ناراحت بشه و دومي به خودش.
راهكار:
1) راه هاي انتقاد سازنده را در سايت هست، پيدا كن و بخوان.
2) براي خودت بيشتر ارزش قائل شو و فكر نكن هر كي حق داره از تو انتقاد كنه.
3) سعي كن، كم كم فضاي خانه ات را از انتقاد و تذكر به سمت تشويق و تاييد همديگر بكشاني.
كمي طول ميكشه اما بعدش مي توني جو خانه را براي همه ي اعضاش عوض كني و بشي يه همسر و مادر بهتر. :104:
RE: وقتی که تذکری بهش میدم (حتا با ادب و متانت)واکنشش بی محلی و بی تف
نه نه تسوکه میدونید
من کمی سرخورده شده بودم کم کم چند بار که تو محیط کار با مشکل مواجه شدم و اعتماد به نفس نداشتم و استعفا دادم کمی با این سرخوردگی مبارزه کردم
و البته من در مقابل مشکلی که داشتم و میدونم که دارم و در مقابل انتقاد با متانت و مودبانه دیگران تسلیمم
نه هر حرفی اگر هم کسی بخواد انتقاد بدی با لحن بدی بکنه از من فقط به مادرم اجازه میدم چون اصلا حوصله بحث را ندارد
ولی همسر من و خیلی از مردم اینطورین که اگر با محبت و با ادب هم ازشون انتقاد کنیم یا انتظارمون را بگیم یا حتا اگر کمی هم حالت خشونت داشته باشه ولی برحق باشه
همه جبهه میگیرند
یعنی منظورم اینه که همه خودشون را مبرا میدونند و حتا در مقابل انتقاد و انتظار سازنده ای که همسرشون عروسشون و یا دوستشون ازشون میکنه حساسیت و یا حتا قلدری نشون میدن:82:
باز هم از شما ممنونم تسوکه که برام وقت گذاشتی بیشتر صحبتهات را قبول دارم
ولی از همین یه موضوعی که مطرح کردم دلم پره
http://www.hamdardi.net/thread-16726.html
RE: وقتی که تذکری بهش میدم (حتا با ادب و متانت)واکنشش بی محلی و بی تف
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مادر دو کودک
ولی همسر من و خیلی از مردم اینطورین که اگر با محبت و با ادب هم ازشون انتقاد کنیم یا انتظارمون را بگیم یا حتا اگر کمی هم حالت خشونت داشته باشه ولی برحق باشه همه جبهه میگیرند.
اگر كمي حالت خشونت داشته باشه كه همسرتون حق داره ناراحت بشه و جبهه بگيره.:305: اما اگر با رعايت كامل احترام و مهرباني و ... باشه:46:، اون وقت همسرت گوش ميده. اگر هم جبهه بگيره حتما به خاطر اين نيست كه مغروره، شايد هم به خاطر اينه كه نمي تونه قبول كنه كه قهرمان زندگي تو نيست.:305: گفتم كه مردا چقدر نسبت به انتقاد همسرشون حساسند.:305:
در انتها هم از من خواستين كه در تاپيك ديگه تون نظر بدم، پس من سراغ اون بحث ميرم و در اين جا فقط حرفاي قبلي ام را كه شما بيشترش را قبول دارد، تكرار مي كنم. بگذارين تو اون تاپيك بيشتر بحث كنيم. :303:
اما من كمي تاپيك هاتون را خواندم و ديدم كه شما همچين هم خوب توي اين انتقاد كردن عمل نكردين. اين ها حرف هاي خود شماست:
البته من هم خیلی در این مساله بهش سرکوفت زدم و خیلی شماتتش کردم که دیدم این شماتت ها بدترش میکنه و حتا مواقعی که بهش گفتم این کار را نکن بدتر انجام داده.
مثلا عصبانی که میشه به خصوص از دست داد و قال من که البته خودش مقصره میره اونکار را میکنه.
اما چند بار باها جنگ و جدال هم کردم و تهدیدش هم کردم که باید زودتر این کار را بگذاره کنار
