نمایش نسخه قابل چاپ
یه مدت بهش گیر نده که باید با خوانوادت ارتباط بر قرار کنه.چون نقطه ضعف بهش می دی مهم اینه که تو با خوانوادت ارتباط داری.هستن کسایی که حق دیدن پدر و مادرشونو ندارن خدارو شکر کن وضع تو بهتره.مطمئن باش این وضع موقته.تو با خوانواده شوهرت رابطتو برقرار کن اما هیچ منتی سر شوهرت نذار و در قبالش ازش نخواه که بیا د خونه پدر و مادرت.اونقدر ادامه بده که شرمنده بشه.محبت به شوهرتو چند برابر کن.به خوانوادتم بگو چه تصمیمی داری بگو به خاطر تو از شوهرت ناراحت نباشن.امیدوارم موفق بشی
سلام
دوستای گلم میشه بهم یه راهکار کاربردی بدید فقط نگید قید رابطرو بزن که دیگه واقعا" دارم کلافه میشم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahra100
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahra100
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sahra100
سلام دوست خوبم
روی اون قسمت هایی که مشخص کردم یه مقدار زوم کن
1) درخواست راهنمایی داری اما در مسیر راهنمایی ها قرار نمی گیری
2) دیدن همه و هیچ نشان دهنده خطای شناختی هست
3)مرتب درخواست داری که نگوییم با پدر و مادرت قطع ارتباط کنی
عزیزم وقتی شما همه چیز رو مطلق می نگری ، وقتی دوستان راهکار می دهند که یه مدت بی خیال ارتباط همسرت با پدر و مادرت بشو ، شما فکر می کنی که یعنی برای همیشه قطع ارتباط ؛ در حالیکه بهت راهمایی می دهند فعلا با روی این قضیه اصراری نورز و خودت را اصلاح کن تابتونی اون قضیه رو هم اصلاح کنی
تا این دیدگاه همه یا هیچ را اصلاح نکنی نمیشه کاری از پیش برد
در ضمن این تاپیک رو حتما بخون
یافته های من
بالهای صداقت خواهر مهربانم سلام
شاید تحت تاثیر احساس بدم سعی کردم به نحوی میزان و اندازه بدی این احساس توی نوشته هام بیان کنم واسه همین از کلماتی مثل همیشه یا هیچ استفاده کردم که البته خوب خانواده همسرم واقعا" موردی برای بیان رفتار گفتار یا عملکرد بد من نداشتن البته تصور میکنم شاید شما اینو اغراق بدونید ولی حد دریافت من این بوده
(دو شنبه ۱۶ خرد ۱۳۹۰ ۱۴:۴۵ عصر)sahra100 نوشته است:
ممنون میشم بهم راه حل بدبد
شما بهم راهکار بده فقط تورو خدا نگو خانوادت بیخیال شو که این مساله به شدت داره ازارم میده)
خواهر گلم من به راهکارها خیلی دقت میکنم ولی تو طول این 9 ماه من این مسالرو کنار گذاشتم و فقط فقط به ایجاد روابط صحیح با همسرم فکر کردم که خدارو شکر دیگه مساله جدی یا لاینحلی بینمون نمیبینم و تا حدی به ثبات رسیدیم البته نمیگم هیج مشکلی نیست و مشکلاتمون موردیه و با یکم تدبیر و اموزش حل می شه ولی الان بعد 9 ماه که فقط رفت و امدمون با دوستاش هست دیگه خسته شدم و تحت فشارم یعنی 9 ماه واسه این مسایل کافی نیست؟؟:161:
یواش یواش دارم بداخلاق و بهانه گیر میشم میخوام نشم ولی یهو عکس العمل نشون میدم البته 70 درصد هیچی نمیگم ولی یهو صدام در میاد :223:
حالا شما میگید راهکار قبول خوب بهم راهکار بدبد که چیکار کنم میگید فعلا" بیخیال شو قبول ولی چه مدت ؟؟ اخه فقط میگید رها کن خوب بخدا خستم داره بهم فشار میاد:162::33:
راجع به تاپیکتون ممنون خیلی جالبه حتما" باید رو خودم امتحان کنم:72: