دوستی قبلی همسر

شیوای عزیز من هم اوایل مثل شما فکر میکردم. نمیدونم واقعا این طور بوده یا نه. ولی اونطور که گفته شده. اون میخواسته کار خیر کنه و به خیال خودش یکی رو سر و سامان بده. حتی از فامیلای خودش هم کسی رو معرفی کرده بود. وقتی از همسرم پرسیدم چرا وقتی دیدی که اون متاهله بازهم ادامه دادی. مخصوصا با شناختی که از ما داشت، خانوادمون، حتی دوستی با برادرم. جواب میداد آشی که میدن باید خورد. میگفت من مجرد بودم و برای اون بد بود.
باران عزیز مرسی از راهنماییهایت. دقیقا گفته های شما را انجام داده ام. یعنی برای هر دو طرف. حتی در بعضی مسائل (:163:) دیگه هم جدی برخورد کردم. سعی میکنم حرفم رو بگم. هرچند که ممکنه اولش ناراحت بشه. یا یک روز دلخوری پیش بیاد ولی خیالم راحته که اون مساله دیگه تموم شده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط AUTUMN

شیوای عزیز من هم اوایل مثل شما فکر میکردم. نمیدونم واقعا این طور بوده یا نه. ولی اونطور که گفته شده. اون میخواسته کار خیر کنه و به خیال خودش یکی رو سر و سامان بده. حتی از فامیلای خودش هم کسی رو معرفی کرده بود. وقتی از همسرم پرسیدم چرا وقتی دیدی که اون متاهله بازهم ادامه دادی. مخصوصا با شناختی که از ما داشت، خانوادمون، حتی دوستی با برادرم. جواب میداد آشی که میدن باید خورد. میگفت من مجرد بودم و برای اون بد بود.

---

ممکنه باز هم آش بدن ...

این دفعه مثلا یه دختر مجرد و همسرتون. برای مرد متاهل که اشکالی نداره خداگفته، پیغمبر هم تاکید کرده ...

به تفکری که پشت این رفتار پنهانه فکر کن. کسی که تفکرش اینه ...

من در مورد اين موضوع نظرم اين هستش اگه كسي توي شرايط و موقعيت بود و تونست خودش رو حفظ كنه اون هنره نه اينكه يه نفر رو زنداني كني كه كسي رو نبينه بعد بگي آهان ديدي چقدر خوبه ديدي ديگه طرف براش مهم نيست . :104::104:
آیلار عزیز این جمله ات را خیلی دوست دارم و حرف من هم درست همین است. ولی در آن شرایط تنها راه را همین دیدم. بخاطر اینکه بعد از مدتی دوری انسانها حتی محبتها را فراموش میکنند یا محبتهای دیگر جایگزین میشود. فقط نیاز به زمان داشتم که بگذرد. تا موقعیت خودم را پیدا و حفظ کنم.
این را هم اضافه کنم که همسرم احساس و عشق زیادی به من نشان داده. و فکر اینکه بخاطر او با من ازدواج کند بعید است. ولی برای اون خانم شاید، همسرم نقل میکرد: میگفته چقدر خوب میشه ما فامیل میشیم و با هم میریم گردش و.... این حرف ها بیشتر عذابم میداد.
وقتی فهمید که من همه چی رو میدونم با جسارت تمام گفت خوب کردم. مهم شوهرمه که منو دیوانه وار میپرسته و بعدش گفت از این ناراحتی که تفاله من نصیبت شده. برای اینکه کم نیارم گفتم همسر من مجرد بوده و نهایتا برای اون مشکلی نداشت ولی برای تو چرا که ادعا داشتی همسرت رو عاشقانه میپرستی.:316: واقعا زندگی چقدر حقیره در چشم این افراد. چه بدتربیتی داشته اند.:316:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

:72:شیوای عزیز. درست میگی همین باعث شده بود همسرم از من ناراحت بشه. و مدتی هی اون زن رو نفرین میکرد که باعث شدم بهش بدبین بشم. یا طرز فکرم ....عوض بشه.
خب بعضی وقتا پسرای مجرد یه طور خاصی زندگی میکنند که انگار فقط خودشون مهم هستند. به قول خودش کمی طول میکشه تا آدم عاداتش رو تغییر بده. وقتی میخوام بهش نمره بدم از ۱۰۰ بهش ۹۸ میدم چون اون خیلی محسنات دیگه داره که بعضی از مردها مشکل دارن.
از این بابت باید ازش تشکر کنم:72: خیلی وظیفه شناس هست. به امور شخص من خیلی بها میده. شاید بعضی از وظایفی که خیلی ها در دوران نامزدی اهمین ندن. و نظر من تو زندگی خیلی براش اهمیت داره. نقاط ضغفش رو یک: عصبانیت شدید اگر قوانینی یا معیارهایی که برای خودش داره رعایت نشه
دو: در برخورد با خانمها زیاد احتیاط نداره. مثل نگاه کردنهایی که خیلی تابلو میشه. ولی در مورد موارد خاص مثل موردی که یک مزاحم ایرانسلی داشت پیگیری قانونی میکرد که ببینه کی هست با خود من هم در جریان گذاشت. مشکلی که شاید داره خیلی صادقه و زرنگ بازی در نمیاره مثل بعضی از مردها. بنظرم اون چیزی که شیوا اشاره کردی اون رو گذر زمان معلوم میکنه. اون موردی هست که همه زنها تو زندگی باید مواظب باشن. و تنها مختص همسر من نیست.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خب بحث تربیتی هم مطرحه . همسرم از اول طوری بوده که در برخورد با افراد فامیل مثل زن برادراش راحت بوده مثل تماس دست و...و شوخی ها... و اینها را زیاد بد نمیدانستند. به حدی که برایشان عادی شده بود. تا اینکه بعد از مواضعی که من نشان دادم عقب نشینی کرد. زندگی یعنی خواسته های متقابل. اون هم ممکنه که خواسته هایی از من داشته باشه که من باید رعایت کنم. به قول خودش زندگی باید ایرادات هم رو بگیم ممتهی به زبانن خوش. دوست دارم بچه ها ایراد کارم یا نمره دادن منو بگن:310:
حرف من بیشتر سر این هست با مواردی که گفته شد از این به بعد در ارتباط با خانواده ام چطور برخورد کنم. همان پنهان کاری یا .... از دوستان یا باران عزیز اگر بود راهنمایی کنند.:72:

حالا بحث شما به كنار ، اين موضوع واقعا ذهنم رو خيلي مشغول كرده كه اگه يه نفر ببينه خانم برادرش همچين موردي داشته واقعا چه مسئوليتي در قبال برادرش داره ؟ آيا اصلا مسئول هست يا نه ؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

حرف من بیشتر سر این هست با مواردی که گفته شد از این به بعد در ارتباط با خانواده ام چطور برخورد کنم. همان پنهان کاری یا .... از دوستان یا باران عزیز اگر بود راهنمایی کنند

---

متوجه اون قسمت كه نوشتين پنهان كاري نشدم ، منظور از چه جهت هستش ؟

آیلار عزیز : پنهان کاری منظورم اسباب ندیدن طرفین و عدم رفت و آمد است.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

آیلار عزیز من بیشتر از خودم به براردم دلم واقعا سوخت. و بعد از مدتی که سر بحث باز شد برادرم هم در جریان قرار گرفت ولی شدیدا موضع گرفت و من رو تهدید کرد که چرا با زندگیش بازی میکنم. اون شاید بیش از اندازه ساده هست و زنش بیش از اندازه زرنگ. ولی من به برادرم به مرحله اثبات نرسوندم . چون عقب کشیدند. چون تحمل و ظرفیت و عکس العمل نشان نداد. و فقط انکار میکرد. تازه من هم متهم شده بودم. من هم برای حفظ زندگی سکوت کردم.

دوست خوبم به نظرم با همسرت خيلي صحبت كن ببين نظرش چيه ، با چه ديدي به موضوع نگاه ميكنه ؟
مستقيم به منزل هم رفت و آمد نكنين ولي در جمع هاي خونوادگي و مهموني ها باشين و رفتار همسرتون رو ببينين .

اگه من باشم فقط به اين اهميت ميدم ببينم همسرم چه رفتاري داره و كاري با اون خانم حالا هركي ميخواد باشه كاري بهش ندارم چون از ديد من اون خانمي هستش كه پايبند به اصول اخلاقي نيستش و دلش براي زندگيه منم نميسوزه پس حتي اگه بياد جلو دلبري كنه عشوه گري كنه من كاري باهاش ندارم يعني اون ارزشي نداره كه من باهاش دهن به دهن بشم ولي رفتار و عكس العمل همسرم توي اون موقعيت بي نهايت برام مهمه و ميتونه معرف خيلي چيزا باشه .

پس سعي نكن از مهموني ها و بودن در جمع هاي خانوادگي بخاطر حضور اون خانم دوري كني شايد بودنت خيلي مسائل رو روشن كنه كه نبودنت نه .

آخه بنظرم اين كه بخواي همسرت رو اونطوري محدود كني زياد نتيجه نميده ، تو مهموني ها نباشين رفت و آمدتون قطع بشه هركاريم كه شما انجام بدين ديگه با همسرت كه نميري بيرون و مدام مواظبش نيستي كه ، باهاش كه سركار نميري ، اگه قرار باشه رابطه اي باشه مثل آب خوردن ميشه پس سعي كن از راهي وارد شي كه منطقي تر باشه و زودتر نتيجه بگيري .

موفق باشي :72:

صحیح میگی عزیز. در مهمانیهای مشترک حاضر میشیم. (بجز موردی که خودش دعوت کرده بود). البته یه چند تایی رو که مجلس زنونه بود.من کار و درسم رو بهانه کردم نرفتم. بخاطر اینکه حوصله دیدنش رو نداشتم.
همسرم طوری برخورد میکنه که تو مهمونی های خودشون دعوتشون نمیکنه. ولی بعضی وقتا یه عکس العملهایی نشون میده که تعجب میکنم. مثلا دو ماه پیش که صبح منو میبرد سر کار، دو بارتو مسیر دیدیم . با خنده گفت هه چرا اون رو میبینیم. من ناراحت شدم اینکه این مساله هنوز تو ذهنش هست. واقعا اگه بدش بیاد که از دیدنش خوشحال نمیشه. شاید هنوز زوده کامل فراموش کردن. اوایل میگفت وجود تو رو مدیون اون میدونم که زمینه ساز شد. و خودش رو مدیون میدونست. ولی الان بعضی وقتها حتی نمیخواد اسمش رو به زبان بیاره. به قول شما باید در موقعیت ها قرار بگیره تا آدم بشناسه. اینطوری که معلوم نمیشه.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یه مسئله دیگه که نمیخواستم اینطوری بشه ولی شد توی جمعها که همدیگرو میبینیم حرف نمیزنیم. این مسئله زمانی شد که دعوتمون کردند ما نرفتیم چند روز بعد از اون هم دیگه به ما محل نذاشتند. ولی ما قصدمون یک سلام خشک و خالی که بود. الان این هم انجام نمیشه واین توی جمع کمی آزار دهنده هست.

خانم عزیز،

با ازدواج فردی به جمع ما و خانواده ما و زندگی ما وارد می شه که قراره زندگی ما را زیباتر و کاملتر کنه، نه اینکه با اومدن ایشون پیوند خواهر برادری را که هیچ جور گسستنی نیست فراموش کنیم.

نمی دونم راه حل چیه و چه کار باید کرد. ولی می دونم که یک جای کار اشتباه است. رابطه ی خواهر و برادر چیزی نیست که شما بتونید ازش بگذرید.

اگر ممکن است از میزان ارتباط خودتون و همسرتون بگید؟ عقد هستید یا ازدواج کامل کردید؟ خانواده ایشون را تا چه حد می شناسید؟ مسایل از این قبیل در خانواده شون رایجه؟

چیزی که شما مطرح کردید خیلی مشکل بزرگیه. ارتباط همسرتون با خانوم برادرتون ! خیلی ریلکس در موردش حرف می زنید و جالب این که میگید خانوم برادر من کلا این مدلیه و ارتباطاتی با دیگران داره !!

همسر برادرتون چند سالش است؟ شاید هنوز توی دنیای دبیرستان و دوست دختر/ پسر زندگی می کنه. یعنی چی که دوست پسرش را به شما معرفی کرده؟ یعنی چی که زمان تاهل دوست پسر می گیره؟

جدی تر فکر کنید. اگر هنوز دیر نشده حتی شاید بشه به جدایی هم فکر کرد. البته همه اینها بستگی به شما و نوع فرهنگ و ارتباطاتی که توش زندگی می کنید هم داره.

ما فعلا عقد هستیم. در مورد اونها نه بچه نیستن. عاقل و بالغ.
در مورد خانواده همسر بله یه چند مورد دیده شده (برادراش). بااینکه متاهل بودن ولی متاسفانه... دوست دختر...
بعضی عزیزان با حرفاشون بیشتر نگرانم میکنند. یعنی درست چیه؟ شاید من بخاطر دلبستگی زیاد به همسرم دارم همه چی رو چشم پوشی میکنم یا اینکه شاید مساله ای که اتفاق افتاده باهاش کنار اومدم. ولی خیلی وقتها دلم به برادرم تنگ میشه. اگه میدونستم که ارتباط اینطوری میشه.... هرگز جلو نمی امدم.
یک مسئله که تو حرفای اون زن بود، میگفت من هدفم این نبود که خودم سودی ببرم. فقط هدفم شماها بودین. اون وقتها خیلی خوب از محسنات همسرم میگفت. شاید که سرتر از همسر خودش میدید. منو هم دوست داشت. به گفته خودش میخواسته خیر کنه. از خواستگارام میپرسید و از وسواسی بودنم جویا میشد تا اینکه...

سلام
ببين عزيزدلم شما كه نبايد با هر نه نااميد و به هر بله اي اميدوار باشين بايد واقع بين باشي ، ميدونم همسرت رو خيلي دوست داري ميخواي فقط مال خودت باشه ولي اين دوست داشتن تنها كافي نيست و اجازه نده كه اين دوست داشتن چشم عقلت رو ببنده درست فكر كن درست تصميم بگير حتما از صحبتهاي كارشناساي خوب تالار و بقيه ي دوستاي عزيز استفاده كن مشاوره حضوري برو با شك و شبهه و ترديد و دودلي زندگي نكن .

نظر شخصيم اينه كه دوربودن دليل فراموش كردن نيست .

من صحبتم اينه خواهر خوبم دوست عزيزم من هيچ حرفي در مورد رفتن نميزنم من تنها حرفم اينه كه با منطق پيش برو چون موضوع حساسيه البته با توجه به حساسيت شما كه اينم بگم من خودمم بودم بدتر از شما ميشدم از نظر حساسيت ، سعي كن همسرت رو بشناسي به هر نحوي كه شده ، منتظرت هستيم عزيزم :72: