رفتارهای اشتباه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نجوا

m25...تلفن رو روی بلندگو میگذارم تا اون هم گوش بده..و البته سعی میکنم حساسیتم هم کم کنم..مطمئن هستم نتیجه میگیرم...

---

این کار اشتباهه . باب روندهای اشتباه رو باز نکنید.
همسران در عین زندگی مشترک حیاط خلوتهایی برای خود دارند که باید محترم شمرده بشه .

اینکه آهسته صحبت کردن همسرت پشت گوشی شما را ناراحت می کنه شاید از اینه که احساس می کنی نامحرم دیده شدی ، نادیده انگاشته میشی یا راجع به شما صحبت میشه و ...... . کافیه به این ذهنیتها میدان ندی و خیلی طبیعی فقط بدانی داره با خانواده اش صحبت می کنه و این عادت و رویه اونه که در حضور کس دیگه ای با اونها آهسته صحبت کنه . به عبارتی طور دیگری ببین و به ذهنیت مسموم توجه نکن .

هر وقت هم از همسرت دلخوری داری بهتره ، عزیزم دلخوریهات را به قصد اینکه در دل تلنبار نکنی در عین مهربانی و در کمال ادب و احترام و ذکر عشق و علاقه بیان کن و بگو فلان رفتار من را ناراحت می کنه . از طرف دیگه روی خودت کار کن که حساس نباشی .

به نظر من رفتار شما اشتباه است. یا بهتر بګویم حساسیت زیادی نشان می دهید.
قرار نیست همسرتون چون با شما ازدواج کرده دیګه با هیشکی حرف نزنه.

ممکن بود شما هم اګه مادرتون زنګ می زد می ګفتید که چی درست کردید یا مثلا می برسیدید لازمه فلان کار را هم بکنم؟ حتی با دوستتون !

مشکل شما اینه که خیلی ایشون را محدود می کنید. راجع به چی با مادرش حرف بزنه؟ هر چی بګه بخشی از اون مربوط به شما و زندګیتون می شه چون شما نیمی از زندګی ایشون هستید.

تحمل و ظرفیت خودت را ببر بالا و واقع بین باش تا بتونه جلوت راحت باشه.

سلام.
فرشته مهربان و بهشت عزیز
ممنون بابت راهنمائیتون...
راستش با خودم گفتم الان میاین و از من دفاع میکنین ولی دیدم نه برعکس...پس این نشون میده که من کاملا در اشتباهم و این منم که باید حساسیتم رو کم کنم..و البته آهسته صحبت کردن اون رو به حساب عادت بگذارم..
ممنونم از راهنمائیتون و سعی میکنم این رفتار اشتباهم رو نصحیح کنم

با سلام
نجواي عزيز
چرا اينقدر با حساسيت هاي بي جا خودتو اذيت ميكني اينكارارو كردي كه شوهرتم جرات نميكنه با مادرش بلند و واضح صحبت كنه چون هر وقت اينكارو كرده بعدش به يه بهونه اي باهاش دعوا كردي .
بذار اينقدر با مادرش حرف بزنه تا خسته بشه

بذار مادرش واسه مهمونيت نظر بده . ولي تو اگه دوست نداري اهميت نده .

بذار شوهرت مشورت كنه ، نظر بپرسه ، نهايت تصميم بگيره . ولي تو هر كاري كه دوست داري بكن اگه گفت مامانم ميگه فلان پذيرايي رو بكن بگو چشم . ولي انجام نده بگو فلان چيز تو خونه نبود كه اونو درست كنم .

اينجوري هم خودت آرامش داري هم اعصاب اونو خورد نميكني .

نقل قول:

---

بذار شوهرت مشورت كنه ، نظر بپرسه ، نهايت تصميم بگيره . ولي تو هر كاري كه دوست داري بكن اگه گفت مامانم ميگه فلان پذيرايي رو بكن بگو چشم . ولي انجام نده بگو فلان چيز تو خونه نبود كه اونو درست كنم .

---

اين يعني چي ؟

به نظر من لازم نیست الکی بگی چشم. اگر معقول بود و صلاح دونستی انجام بده. اگر هم به دلیلی دوست نداشتی، به همسرت بگو به این دلیل نمی خوام و انجام هم نده. معنی مشورت گرفتن هم همینه دیگه. نظرات بقیه را می شنوی و خودت تصمیم می گیری. بعد از یه مدت هم همسرتون متوجه می شوند که شما دنبال انتخاب بهترین راه هستید، نه لج و لجبازی و مخالفت با هر آنچه که مادر ایشون می گن.

ضمن اینکه اگه چندبار هم به دروغ بگید چشم و انجام بدید بالاخره می فهمند که دارین دروغ می گین.

اگه مامانشون داره راهنمایی درست می کنن، شما فقط چون مادرهمسرتون گفته رد می کنید؟؟

بهشت عزیز ممنون از راهنمائیت..
راستش همونطور که گفتم من هیچ مشکلی با مادر همسرم ندارم و دوستش هم دارم...
من فقط مشکلم این بود که همسرم به درست پذیرائی کردن من اعتماد نداشت..به عنوام مثال دفعه قبل که قرار بود خانواده همسرم بیان خونمون برای شام..تمام مواد اولیه رو آماده کرده بودم...همسرم مدام میگفت کمه....من میگفتم کافیه...و واقعا خیلی زیاد هم بود...اما حرف منو قبول نکرد تا وقتی با مادرش تماس کرفته بود و با اون چک کرده بود که بعد به من گفت خیلی زیاد میخوای کمش کنیم؟؟؟ من هم تعجب کردم ولی بعد فهمیدم با مادرش چک کرده..خوب اون بنده خدا هم حرف راست رو گفته بود.... من هیچ مشکلی با مادرش ندارم چون بالاخره پاسخ اون در جواب پرسش همسرم هست...
دنبال دلایل این رفتارهای همسرم در رفتارهای اشتباه خودم میگردم...
اگر چیزی به ذهنتون رسید راهنمائیم کنین
ممنون

ببین خانومی شما باید خوشحال باشی که همسرت براش مهمه که اشکالی توی پذیرایی وجود نداشته باشه.چون اگر پذیرایی عالی باشه این نشون دهنده کدبانوگری شماست و این نشون میده همسرت چقدر به شما علاقه داره که حاضر نیست هیچکس بعد از مهمونی به کار شما ایراد بگیره .چون مهمونها هیچوقت به این فکر نمیکنن که کی چه نظری داده ؟بلکه اول چیزی که به ذهنشون میاد اینه که خانوم خونه چه کدبانویی هست.بهتره نیمه پر لیوان رو ببینید.
در مورد تلفنی صحبت کردن فقط کافیه شما حساسیت نشون ندی. من توی خوابگاه که بودم هیچکس سعی نمیکرد جلوی من یواشکی صحبت کنه و یا بره بیرون از اتاق و خونه دانشجویی هم همینطور.چون اصلا گوش نمیدادم و خودمو با یه کاری سرگرم میکردم و گاها خودم میرفتم بیرون.جالب اینه که بعد ا هم نمیپرسیدم ولی همیشه همه میومدن و برام تعریف میکردن که فلانی چی گفت و ...ولی یکی از دوستام بود که خیلی حساس بود دختر خوبی بود ولی دوست داشت همه بهش بگن و چون مدام کنکاش میکرد و فشار میاورد همیه حتی مسائل و کوچک و ساده رو ازش مخفی میکردن.من همیشه بهش میگفتم شما سوال نکن تا اگه لازم باشه بهت بگن میگفت نه منو غریبه میدونن؟چرا به من نمیگن؟ خوب شما فکر میکنی چرا؟

پرناز عزیزم درست میگی....
ممنون از این راهنمائیت..من هم خودم موافقم که عکس العمل من خیلی بد بوده و البته گذاشتم به حساب اینکه خودم هم چند روز بود از لحاظ روحی حالم خیلی مساعد نبود ..این چند روزه خیلی بهتر شدم و همین که حساسیتم کمتر شده خودم هم راحت تر شدم..
ممنون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نيكا.امين

با سلام
نجواي عزيز
چرا اينقدر با حساسيت هاي بي جا خودتو اذيت ميكني اينكارارو كردي كه شوهرتم جرات نميكنه با مادرش بلند و واضح صحبت كنه چون هر وقت اينكارو كرده بعدش به يه بهونه اي باهاش دعوا كردي .

---

:104::104:

البته جمله زیر بارمنفی زیادی داره
بذار اينقدر با مادرش حرف بزنه تا خسته بشه :327:

نجوای عزیز شاید این مسئله به ظاهر خیلی کوچک باشه ولی پایه به وجود اومدن خیلی از سوءتفاهم هاست

از نظر من یکسری از رفتارهای اشتباه در زندگی انعکاس رفتار اشتباه همسران می باشد
اگر تمایل داشته باشی
اونچه که از نظر من اشتباه هست در زیر بیان می کنم : :43:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نجوا

بالهای صداقت عزیز..
همسر من یک مشکل کاری داره که مدتی هست درگیر این موضوع هستیم..چند روز پیش وقتی از سر کار برگشتیم و ناهار خوردیم مادرش تماس گرفت و راجع به ماجرای جدیدی که پیش اومد برای مادرش تعریف کرد..در صورتیکه هنوز برای من تعریف نکرده بود..

اینکه از این رفتار شوهرت آزرده بشوی حق مسلم شماست چون شما نزدیکترین شخص به همسرت هستی



خوب این خیلی عادی بود و من به حساب اینکه خسته بوده و وقت نشده بود برای من تعریف کنه گذاشتم


آفرین :104::104:
به این می گن مثبت دیدن و رفتار درست


بعد از اینکه مکالمش تمام شد اومدم پیشش و گفتم جریان چیه چرابرای من تعریف نکردی و اون هم شروع به تعریف کرد..خیلی عادی این موضوع تمام شد..

بهتر بود به جای استفاده از لفظ چرا
احساست رو عنوان می کردی ( مهارت های ارتباطی)
مثلا
عزیزم اونقدر حس خوبی بهم دست میده که همیشه خبرهای داغ شما رو من اول می شنوم
==وقتی مردی به جای اینکه مورد توضیح قرار بگیره ( معولا جواب "چرا" با "چونکه" داده می شود) تشویق میشه بیشتر راغب به انجام کاری میشه ==

گاهی اوقات عوض کردن بعضی کلمات کوچک؛ اما هم منظور ؛ میتونه کمک شایانی به بهبود روابط بکنه


تا 2 روز پیش که فرداش مهمون داشتیم از اقوام خانواده اون.هر دو توی یک اتاق بودیم که مادرش تماس گرفت شروع به صحبت کردو من هم مشغول کارهام بودم تا اینکه مادرش پرسید برای فردا چه کار کردین همسر من هم گفت فلان میوه خریدم شیرینی خریدم و اینکه من یک دسر درست کرده بودم...بعد پرسید میخوای شیر موز هم بدیم...راستش من کمی ناراحت شدم..


اینجا هم حق مسلم شماست که آزرده بشی
من هم باشم ازرده می شم

چرا که من میزبان بودم و همه تدارکات رو برای پذیرائی به نحو احسنت دیده بودم..

دقیقا موافقم

و این سئوال اون این نشون میداد که من هنوز نمیدونم چه طور پذیرائی کنم از مهمونام...بعد از اینکه تلفن رو قطع کرد ازش گلایه کردم که این سئوالت جالب نبود و من خودم از شیوه پذیرائی خودم مطمئنم و احتیاجی نیست با مادرش چک کنه(این هم بگم که کلا عادتشه ..توی مهمونیهای قبلیم هم همین رفتار رو انجام داده..که فلان غذا رو درست کرده...بسه این قدر برنج؟؟ فلان غذا خوبه؟؟)
به من حق بدین که ناراحت بشم..

بهت صد در صد حق می دهم
اما نکته این هست که عزیزم شما بتونی با مهارت های کلامی این ناراحتی ات رو جوری عنوان کنی که شوهرت رفتارش رو اصلاح کنه


سر این موضوع بحث کردیم و وسط دعوا اون هم گفت اصلا کی گفت به حرفهای من گوش بدی؟؟و این که من نمیتونم با مادرم راحت صحبت کنم؟؟!!

ببین خانومی
متاسفانه چون نتونستی با لحنی خوب به شوهرت دلخوری ات رو انتقال بدهی
نه تنها مشکلت حل نشد
بلکه محکوم هم شدی ===>>> " من نمیتونم با مادرم راحت صحبت کنم"
به خاطر همین موضوع من در پست قبل ازتون سئوال کردم "تا حالا شده به شوهرت ناراحتی ات را خیلی شفاف و مهربانانه بگویی؟"



خیلی بهم برخورد و دیگه هیچی نگفتم...

اینجا یه کمی تو به همسرت حق بده

اینکه دیگه هیچی نگفتی ، آفرین داره :104: ( به عبارتی دیگه قضیه رو کش دار نکردی)

راستش فراموش کردم اما حتی بازگو کردن مجددش ناراحتم میکنه..احساس میکنم من رو غریبه حس میکنه ..

نه تو رو غریبه نمیدونه منتها به خاطر این دعواهای کوچولو به اون هم حس بدی دست داده از کجا معلوم شوهرت در ذهنش با خودش نمی گه
" چرا همسرم از من ناراحت میشه ؟
چرا نمی تونم با همسرم راحت باشم؟ "


این رو هم بگم که تک پسره و ما 4 ماهه اومدیم خونه خودمون و البته به خاطر اینکه 1 سال بیکار بود توی خونه همصحبت مادرش بوده...اینها رو درک میکنم و از شما میخوام که کمکم کنین که این عادت بد چک کردن همه چیز رو با مادرش ازش دور کنم...

نجوای عزیز با یه کم مطالعه در خصوص ارتباطات کلامی و زدودن حساسیت های کاذب خیلی خوب می تونی این عادت بد چک کردن رو از شوهرت بگیری
و یه چیزی نمی دونم خواهر شوهر داری یا نه ؟
اگر خواهر شوهر داری و طبق گفته خودت همسرت تک پسر هست
و معمولا هم دخترها با مادرانشون در این خصوص خیلی نظر رد و بدل می کنند شوهرت این الگو را از خانوده اش گرفته
مثلا وقتی خواهرش مو به مو موارد رو با مادرش چک می کنه و بعدش میاد کلی از مهمونی ها و کارهایش تعریف می کنه و میگه مامان اون نظرت خوب بود و یا فلان غذایی که تو گفتی عالی بود
ناخودآگاه توی ذهن شوهرت ثبت میشه که اگه با مادرش چک کنه همه چیز عالی پیش میره

اشتباه مسلم اینه که شما سعی کنی با دعوا و گله کردن جلوی اینکار همسرت رو بگیری


با تشکر از شما..لطفا منو راهنمائی کنین

---