عکس شوهرم رو با یه زن دیدم!!! چی کار باید کنم؟

داشتم تاپیک زیر رو می خوندم:
نقش زنی که طلاق گرفته در زندگی من؟

که به این دو جمله رسیدم:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط talebi90

به نظر من اون خانم خیلی پروروه چون می دونه که شوهرش دوستش نداره ولی حاضره تحقیر بشه و از زندگی نره بیرون
برای همین من دوست دارم یه جورهایی کمک ایشون کنم ولی خودم هم نمی دانم با این زن سرتق چه کار می شه کرد

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط talebi90

شما فکر می کنید وقتی یک نفر حاضر به تحقیر شدن می شه دلیلی جز ضعفش می تونه وجود داشته باشه

---

به این دو جمله که رسیدم واقعا دلم شکست. چقدر ما زنها می تونیم بد باشیم. وارد زندگی یکی بشیم، تحقیرش کنیم که از حقوقش بگذره و ول کنه بره! و اگه نرفت با القاب ناشایست صداش کنیم!

نمی دونم شاید شوهر من هم گرفتار یه همچین زنی شده باشه که مدتهاست منو تحقیر می کنه. تا وقتی چنین گرگهایی در اطراف ما هستند، چطور می شه گله داری کرد؟!

خیلی دلم شکسته و بدتر اینکه راهی براش پیدا نمی کنم. دوباره شوهرم شب میاد می ره حموم. صبحم زود می ذاره می ره بیرون. دوباره روز از نو و روزی از نو. بدون اینکه ذره ای نگران زندگیش باشه!

به نام خدا

سلام علیکم

والله شما راه خودت رو گرفتی داری میری به حرف هیچ کسی هم گوش نمیکنی و اتفاقا میری دنبال جمله هایی میگردید که دلتون رو بشکنه و بیشتر ناامیدتون کنه و بیشتر برای جدایی تشویقتون کنه .

به نظر من ، شما راهتون رو پیدا کردین اما نمیتونید همراهی پیدا کنید و چون ناخدائی نیست که در این راه اختیار هدایت مسیر رو بهش بسپارید میترسید از اینکه خودتون ناخدای زندگی خودتون باشید .

مثلا اگه یکی از مشاورین بیاد بگه شما طلاق بگیرید من تا آخر مشاوره میکنم و بهتون میگم چطوری زندگی کنید شاید بیشتر جدی بگیرین و با جون و دل این کارو بکنید .

دوستی گفته بود که بقیه که میگن صبر کنید و زندگی رو بسازید نفسشون از جای گرم در میاد ولی باور بفرمائید تک تک بچه ها همه حسابی زندگی بهشون گوش مالی داده و خوب و بد دارن راه رو جستجو میکنن .

به هر حال من باز هم مشاوره ندادم فقط صرفا خواستم نظرمو بدم ، سعی میکنم کمتر بنویسم و ساز مخالف بزنم .

موفق و پیروز باشید
در پناه حق
یامولاعلی

هیچی عزیزم شوهرت عکس اون خانومو پاره کرد یعنی برام ارزش نداره حداقل به دل شکستن تو نمی ارزه و تو هم عکس و اون خاطره رو از ذهنت پاره کن یعنی برای تو هم ارزش نداره یعنی به از هم پاشیدن زندگیت نمی ارزه .والسلام.خیلی سخت نیست
هر چی این آش سوخته رو هم بزنی بیشتر بوی سوختگیش در میاد بیخیال شو:316:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یه کار دیگه هم میتونی بکنی یه دعوای حسابی راه بنداز و حسابی کتک کاری کنید نتا دلت خنک بشه و البته بعد از کپمرس یخ که باید بذاری تا کبودیها بره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پرناز

یه کار دیگه هم میتونی بکنی یه دعوای حسابی راه بنداز و حسابی کتک کاری کنید نتا دلت خنک بشه و البته بعد از کپمرس یخ که باید بذاری تا کبودیها بره

---

:311::311::311:
کاش رزمی کار بودم و حسابی ادبش می کردم تا دیگه هوس قلیون کشیدن با نامحرم به سرش نزنه!
:302::302::302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

هیچکی که بهم راهنمایی نداد! مجبور شدم تنهایی تصمیم بگیرم!

بهش زنگ زدم که امروز می خوام بیام محل کارت که باهم بریم برای ناهار! گفت بیا همه جا رو هم بگرد تا خیالت راحت شه! گفتم نمی خوام بیام تو، میام دم در باهم بریم برای ناهار!

حقیقتش دل چرکینم. اعتمادم بهش کامل از دست رفته! می خوام تو محیط (اطراف تهران کار می کنه) زنش رو ببینن و بدونن که زنش کیه! اینجوری بنظرم براش سخت تره که احیانا با کس دیگه ای بره قلیون بکشه!
چند دفعه ای بی هوا رفتم سرکارش، خیلی باهام بد رفتار کرد! جالبه یه بار که یکی از منش هاش که رفتارش باهام افتضاح بود. به اون منشی اش هم حسابی شک کرده بودم. راستش باهاش که تلفنی حرف می زدم، وقتی صدای منش اش میومد، بی اختیار صدای شوهرم می لرزید و این رو من واضح می فهمیدم و نمی تونستم به روش بیارم.
خودش هم چندباری مواردی برام تعریف کرده که حسابی نسبت به محیطی که توش هست بدبینم!

خلاصه که گفت نگران می شم بیایی اینجا و اگه بخوای آژانس بگیری هزینه داره و ... . اول گفت خودم میام دنبالت بریم ناهار و بعد من برمی گردم. و در نهایت قرار شد که شب برای شام بریم!

می خوام باهاش حرف بزنم. این روش قهر کردن اصلا فایده ای نداره. چند ماهی باهم قهریم و بعدش صرفا بابت مساله جنسی میاد سراغم و اونقدر قهری طول کشیده که اصل قضیه فراموش شده! بخاطر همین باید یه راه دیگه رو برم! نمی دونم درسته یا نه ولی عقلم به همین جا رسید!
می خوام بهش بگم که ظاهرا که هیچ تلاشی نمی کنی من حقیقت رو بفهمم و برات هم مهم نیست که من دل چرکین باشم یا نه! بهش می گم حالا که تو هیچ اقدامی نمی کنی، من با روش خودم می خوام تحقیق کنم. حالا اگه تو این راه از بعضی روشهام خوشت نیومد مقصر خودتی!
می خوام بهش بگم، بقیه حرفهام بمونه برای زمانی که این قضیه برام مشخص شد! می گم احساس می کنم هنوز نشناختمت!

خاموش عزیزم،

کاملا می فهمم داری چی می گی. متاسفانه حتی توی همین تالار هفته ای یکی دو مورد خیانت و سوالهای مربوط به اون شروع می شه ( به جز قبلیها که ادامه داره ). تا جایی که من به اعتماد در زندگی زناشویی بی اعتماد شدم و ... که آقای اریکس گفتند این تالار مربوط به مشکل دارهاست و نباید از زندگیهای خوبی که گزارششون توی تالار نیست غافل شد.

به هر حال این مساله ای است که انگار فراگیر شده، اپیدمی شده و باید به فکر یک داروی جدید باشیم. خیانت های امروزی انگار در مقابل همه جور دارویی دارن مقاومت می کنن.

من جواب خیلی از سوالاتم را و راه حل خیلی از مشکلات را در این تالار پیدا کردم. ولی هنوز نتونستم بفهمم چطور می شه با این مساله کنار اومد یا شاید بهتره بگم نگاهم به این مساله بدتر از قبل شد. اگه تا حالا فکر می کردم شاید توی بعضی زندگیها باشه، الان حس می کنم انگار توی همه ی زندگیها هست.

اینها را نوشتم تا نگی که شما من را درک نمی کنید و نمی فهمید و ... تا فکر نکنی تنها تویی که این مشکل را داری و تا بدونی که با رفتن از این زندگی چیز بهتری به دست نمی آری. پس بمون و همین زندگی را بساز.

یک چیزی که هست اینه که شما هنوز مطمئن نیستی که همسرت در زمان حال این روابط را دارد یا خیر. عکس به احتمال زیاد مربوط به گذشته بوده که در انباری خانه ی مادری است. وگرنه عکس جدید که آنجا نمی رفت و همسرتون هم اینقد حواسش بود که کارتون وسایل را جلوی شما باز نکند. پس حتما قدیمی بوده که یادش رفته. بعد هم زیاد پی گیر اون عکس نشو. هنوز از دست ندادن تو و زندگیش براش مهمه. یعنی هنوز یه حرمتی براش مونده. یعنی هنوز یه چیزایی را داره رعایت می کنه. بذار بهت هشدار این را بدم که اگه یه کم دیگه ادامه بدی، برمی گرده بهت می گه بله. هست. حق شرعی و قانونیمه. می خوای چیکار کنی؟؟؟ نذار روش اینقد باز شه که برگرده این حرف را بزنه. بشین خوب فکر کن

1- آیا مطمئنی که الان این روابط را دارد؟ شما هنوز مطمئن نیستی و شک داری.
2- اگر شک شما درست باشد و ایشون همسر دومی اختیار کرده باشند تصمیمتون چیه؟

فعلا با همسرت کاملا معمولی رفتار کن. انگار که هیچ چیز نبوده و خوب راجع به دو سوال بالا فکر کن. مخصوصا سوال اول.

در ضمن اینقد نگو همسرم شب می آد می ره حموم. بعضی ها عادت دارند صبح دوش می گیرند و بعضی ها شب. من خودم ترجیح می دم شب دوش بگیرم که توی خونه، تمیز و راحت باشم. حس می کنم خستگیم در می ره. پس سعی کن خودت به شکهات دامن نزنی.

خاموش جان

پیاده شو با هم بریم عزیزم

چرا عجله می کنی ؟، چرا این همه می ترسی که دیر بشه ؟؟؟؟ چرا به جای اینها سعی نمی کنی هرچی سنجیده تر عمل کنی .

جز اینه که تو بخواهی یا این زندگی به خوبی ادامه پیدا کنه ، یا ببینی و بفهمی برای هم و در کنار هم نمیتونید زندگی خوبی داشته باشید ؟ از این دو حال خارج نیست ، هر آدم عاقلی اول انرژیش رو روی گزینه اول متمرکز می کنه و اگر نشد با وجدان راحت گزینه 2 رو پیش میبره و آمادگیش رو هم پیدا می کنه .

عزیز دلم کمی از این حساسیت ها دست بردار .

این حرفهایی که گفتی به شوهرت میزنی کاملاً نابجاست و اوضاع رو بدتر می کنه ، حاصلی جز عمیقتر شدن شکاف بین هر شما را نداره ، آیا اینرا می خواهی ؟ یا میخواهی مسئله حل بشه ؟

اول میخواهم جهت رو مشخص کنی تا بعد بهت راه کار بدهم . کدامیک منظور نظرته ، حل مسئله یا شکاف عمیقتر ؟

تا وقتی مشخص نکردی و راهکار من رو ندیدی هیچ صحبتی با شوهرت در این زمینه نداشته باش .

باشه ؟

.

سلام خاموش جان
من ديروز اين پست رو بيشتر به نيت شما نوشتم. بخونش:
http://www.hamdardi.net/thread-15572.html
بنظرم اين مدلي كه مي خواي توي قرار امشبت حرف بزني و تهديد كني خوب نيست! يكم بيشتر فكر كن. شايد بهتر باشه بهش همونجا نامه محبت آميز بدي و بگي جلوت بخونه...

خاموش عزیز
سلام ، امیدوارم قدری از دل چرکینی قبلی کم شده باشه.
توصیه های دوستان رو خوندم و همچنین اظهار نظر شما رو :

"هیچکی که بهم راهنمایی نداد! مجبور شدم تنهایی تصمیم بگیرم!"

بنظر من همین که می خواهی توضیح همسرتون رو در این قضیه بخواهی کافیه. حرفهای شما بسیار تاثیرکذار خواهد بود اگه در جهت مثبت و برای سازندگی و نه تخریب بیان بشه.
قطعا تهدید و .... زندگی رو به تباهی و بن بست می رسونه. و بالعکس صحبت کردن با خیرخواهی و مهربانی همراه با قاطعیت و عزت نفس در این مساله راهگشا خواهد بود.

بنظر من بسیار آرام باید جلو بری ، فرض کن همسرت دچار بیماری روحی شده و در این شرایط به کمک شما نیاز داره. اگر فکر می کنی داره به سمت هرزگی میره ... (اینا نشانه س ، شما به اطمینان نرسیدی که؟)
بذار اینجوری بگم ، اگه من مرد در یه همچین شرایطی قرار گرفتم (شروع ارتباط با یه زن دیگه ) دوست داشتم همسرم اینگونه با من برخورد می کرد:

1-قهر نمی کرد.
2- با توجه به حرفام گوش می داد. تا لابلای حرفام انتظاراتم رو ازش می گفتم.
3- به من اطمینان و اعتماد داشت. (اگه مطلبی رو از روی صداقت می گفتم اطمینان می کرد. مثلا اگه از روی شیطنت و وسوسه شیطان گرایش به این رابطه پیدا کردم ، همسرم رو همسرم دونستم و مشکلم رو بیان کردم اونو کنار خودم می دیدم که با کمک و همراهیش بتونم بر این مشکل فائق بیام )

4- جریمه ای که برام در نظر می گرفت به اندازه اشتباهم بود ، نه بیشتر.
5- من باید در زندگی مشترکم احساس آسایش و آرامش داشته باشم . اگه همش قهر و ناراحتی باشه ترجیح میدم کمتر نزدیک همسرم باشم. در اینصورت اگه اعتقاداتم سست باشه زمینه برا انجام گناه بیشتر میشه.



دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

فردا روزی :

دوست میگه من گفتم

دشمن میگه میخواستم بگم

به نظر من ، شما میخوای اثبات کنی که با راه خودت هم موفق میشی . لطفا به ما هم جواب اخر کار رو بگو تا ببینیم چی شد ! ممنون

چند اقدام دیگه رو هم تو این پست می تونی مطالعه کنی:

چگونگی برخورد با شوهر خیانت کار
http://www.hamdardi.net/thread-15589-post-139963.html#pid139963