نمایش نسخه قابل چاپ
منتظر جواب دوستان هستم کسی نیست به داد من برسه :325:
مرسی از اینکه دلداری میدی ولی من فردا میخوام برم طلاقمو ثبت کنم از هیچی نمیترسم فقط از یه چیز میترسم اونم خانواده ام هستن میترسم من رو ترد کنن یا برام مشکل درست کنن این اقا هم که هست میگه من در هر شرایط پیشتم نگران نباش ولی دست خودم نیست به هیچ چیز نمیتونم امید داشته باشم
چرا کسی به دادم نمیرسه دارم از غصه میترکم واقعا در عذاب هستم جواب نمی خواین بدین:302:
دوست عزیز
یه سوالی رو دوستمون بهشت از شما پرسیده بود :
- وجود این آقا مانع این است که شما به زندګیتان و امکان بهبودش فکر کنید. مطمئنا ایشون یکی از عوامل محرک شما برای طلاق هستند. ایشون را کنار بګذارید و یک مدت روی زندګیتان تمرکز کنید و بدون ایشون تصمیم بګیرید که آیا واقعا می خواهید طلاق بګیرید؟ حتی اګر با ایشون ازدواج نکنید؟؟
اگر این آقا با شما ازدواج نکنند و الان به شما بگویند قصد ازدواج با شما ندارند ، آیا از همسرتون طلاق می گیرید؟؟
چرا در طلاق گرفتن اینقدر عجله می کنید؟
به خودتون و او فرصت بیشتری بدهید. راستی برای بهبود زندگی تون چند جلسه مشاوره رفته اید؟
چقدر به توصیه مشاور عمل کرده اید؟ برداشت من از صحبتهاتون این بوده که زندگیتان به فرصت بیشتر برا بهبود نیاز داره. الان برای جدائی و طلاق زوده.
ضمنا قرار بود که هیچ ارتباطی با این آقای جدید نداشته باشید ، ظاهرا اینطور نیست و او در جریان تمام مراحل و اقدامات شما قرار داره . باید مراقب باشید.:305:
نه ایشون محرک من نبودن من خودم تصمیم گرفتم و چون دیدم بعد از طلاق من میتونم تکیه گاهی داشته باشم بشتر امیدوار شدم ولی بازم این آقا به من بگه قصد ازدواج نداره من باز این کار را میکنم چون از مرد بودن خسته شدم من که از پس مشکلات بزرگی برآمده ام بعد از این چرا نتونم فقط میخوام یه خونه داشته باشم و سرمو بندازم زندگی کنم کسی کاری به کارم نداشته باشه حتی خانواده ام و سرم تو لاک خودم باشه من شرح کامل زندگیم رو ندادم شاید این باعث میشه که این طور قضاوت کنین
حتی اگه طلاقتون طبق اون چیزهایی که گفتید از زندگیتون ما نمی دونیم، درست باشه. به نظر نمی رسه ارتباطتون و ازدواجتون با این آقا درست باشه.
در ضمن شما دایما روی دو نکته تاکید می کنید 1- مثل مرد در زندگیتون تلاش کردید و جنگیدید.
2- از تنهایی بعد از طلاق می ترسید. اون هم مشکلاتی مثل اجاره خونه و ...
قصدم مچ گیری نیست. می خوام بگم حرفهای شما با هم هماهنگ نیست. شما تحت فشار و احساسات دارید تصمیم می گیرید. وگرنه اگر مورد یک درست باشد و شما همه ی بار زندگی دونفره تان را کشیده باشید، خب از پس زندگی یک نفره هم حتما بر می آیید. شهر هم پر است از زنان مجردی که تنها زندگی می کنند. یک زمانی این کار مشکل بود. الان نصف خونه های شهر در اجاره ی مردان و زنان مجرد است.
باز هم می گم که وجود این آقا در تصمیم شما بی تاثیر نیست.
زندگیت را بساز. مردی که تنها مشکلش نه کار نکردن، که اشتباه کار کردن است، قابل اصلاح است. شما هیچوقت سعی نکردی زندگیت را درست کنی. کار کردن و پول درآوردن و به اصطلاح ماهی دادن به همسرت اسمش کمک نیست. شما مشکل را بیشتر کردی. به همسرت ماهیگیری یاد بده. برش گردون به زندگی. برگرد به زندگیت.
ببنید من الان که از خونه پدرم در اومدم (که به اونجا هم اجاره میدادم) یه خونه اجاره کردم رهن و اجاره این خونه رو من میدم کلا همه چیز به عهده منه حتی پول تو جیبی شوهرمم من میدم من از اجاره دادن نمی ترسم ولی اون جور که شنیدم کسی به زن مطلقه خونه نمیده و من هم بعد از طلاق نمیخوام به خونه پدرم برگردم چون من همیشه سربار بودم میخوام رو پای خودم واستم ترس منم از اینه که خانواده ام بیان با من درگیر بشن و صاحب خونه منو از اون خونه بنندازه بیرون من از صدا بلند شدن خیلی می ترسم و یه برادر دارم که خیلی عصبی هست و الان با خودم میگم الان اگه بشنوه میاد منو میکشه. من وقتی با شوهرم ازدواج کردم تنها شرطی که کردم این بود که فقط به درست ادامه بده و تموم کن و من هم از این بابت هرطور میتونم کمکت میکنم ولی اون به بهونه های واهی دانشگاه گذاشت کنار بعد اون نه به یاد گرفتن حرفه رفت نه به فکر سربازی رفتن و همیشه این ورد کلامش بود میرم سربازی میام میرم دانشگاه حتی قبل ازدواج یه شرکت باز کرده بود که ورشکسته شده و آخرین بردهی های اونم من دادم اخه چطور به فکر ساختن باشم وقتی اون تو رویا سیر میکنه و همیشه تو خیال خودش واسه خودش یه کارهایی میکنه که واسه من نامفهوم هست کدوم آدم عاقل بدون سرمایه مرغداری میزنه مادری که واسه عروسیه ما یه ریال هم خرج نکرد واسه این کار پسرش 5 میلیون پول داد ولی بهش نگفت اگه میخوای کاری کنی تو این شهر و پیش خانوادت این کارو بکن و زنتو که 3ماه هست اومده سر خونه زنگیش تنها نذار این انصاف که من بازم با این وضع بسازم؟
دوستان به نظر شما الان اگه خانواده ام بدونن من طلاق گرفتم چه برخوردی با من میکنن؟
نباید این کار را بکنی.
نباید بدون اجازه و اطلاع خانواده و تنهایی اقدام کنی.
نباید اینقد عجولانه و احساساتی تصمیم بگیری.
ازت دورتر می شن. باهات غریبه تر می شن. ناراحت می شن. حداقلش اینه.
زندگی بدون خانواده و دوستان و آشنایان و اقوام و ... معنی نداره. زندگی شما را مجموعه ی این افراد و ارتباطاتی که باهاشون داری انسانی می کنه. انسان محتاجه به این ارتباطات. خودت را ازشون جدا نکن.
من به خانوادم اطلاع دادم ولی اونا نمیخوان قبول کنن که این اقا به درد زندگی من نمیخوره فقط حرف اونا اینه که ما آبرو داریم تو خانواده ما کسی تا حالا طلاق نگرفته و میگن تحمل کن همه چی حل میشه چطور تحمل کنم الان اگه بخوام برگردم باید یه بدهی چند میلیونی رو پرداخت کنم بعد 2 سال بشینم اقا سربازیشو انجام بده بعد این ماجرا لیاقت داشته باشه یه کار پیدا کنه این چند مدت کی میخواد از پس این خرج زندگی بر بیاد مادر پدرم یا خواهر برادرم اونایی که تا حالا یه بار از حال من خبر نگرفتن چه برسه به کمک.
زمان ازدواجت باید این فکرها را می کردی. اون زمان می دونستی که دانشجوی فوق دیپلم است و سربازی نرفته اما به خانواده ات دروغ گفتی. این مشکلات ریشه در رفتارهای گذشته ی شما داره. قصدم سرزنش نیست. منظورم اینه که رفتارهای بعدیت را اصلاح کن. از گذشته ی خودت درس بگیر.
اگر از این آقا جدا شدی و همسر بعدیت هم مشکل دار شد و جدا شدی و ... می دونی چی می شه؟ یک زن که دوبار طلاق گرفته، خانواده اش ترکش کرده اند و ... مشکلات روحی و روانی و فشارهای جامعه کاری می کنه که از زندگیت هیچی نمی مونه. سرگردون و تنها و خسته. بدون هیچ خانواده ای. کدوم مردی می آد با زنی که خانواده نداره و دوبار هم طلاق گرفته ازدواج کنه؟
پس به خیال اون آقا طلاق نگیر. تمام سعیت را بکن تا این زندگی را بسازی. برو مشاوره. از دوستان تالار کمک بگیر.
------------------------------
شما بدهی همسرت را پرداخت نکن.
همین کار را کردی که هم بی مسئولیتش کردی و هم احساس غرور و قدرتش را ازش گرفتی. هر روز هم بدتر می شه.
بدهی ایشون را به هیچ وجه پرداخت نکن. حتی اگر برای بدهی رفتند زندان.
نگو نمی دم. بگو نمی تونم بدم. ندارم بدم. منظورم اینه که باهاشون بحث و دعوا نکن. با روی خوش و زبان خوش با ایشون ابراز همدردی کن. بگو که از مشکل پیش اومده ناراحتی. اما حرفی هم از پرداخت بدهی نزن. اگر هم درخواست کردند بگو که نمی تونی. پول نداری.
در مورد مسایل مالی بحث ها و راهنمایی های قشنگی توی تالار هست. پیدا کن بخونشون.
شما مسئولیت های خودت را درست انجام بده و در مسائل مالی اینقدر حمایتش نکن تا درست بشه. شما زن خونه هستید، نه مرد خونه.