کمک کنید به آرامش برسم

ممنونم سیسیلی عزیزم از نظراتت
من دلم میخواد ایراد کارمو پیدا کنم تا لااقل در آینده تکرار نکنم اینکار برای رسیدن به آرامش هم به من کمک میکنه
در ابتدای آشنایی من در مورد ایشون مردد بودم اما ایشون مرتب به من اطمینان میدادند که ما برای هم مناسب هستیم پافشاری ایشون و ابراز علاقه و صحبت هایی که با خانواده من کردند و بعد از چند جلسه صحبت با مشاور من به این امر راضی شدم و کم کم علاقه در من شکل گرفت و رشد کرد و من تا مدتها علاقه ام رو از ایشون مخفی میکردم امامن هم فکر میکنم بعد از اینکه از علاقه من نسبت به خودشون مطلع شدند رفته رفته سرد شدند
به هر حال فکر میکنم یک اشتباه من همین بود بازم ممنونم


بقیه دوستان نظری ندارن؟خوشحال میشم نظراتتون رو بدونم:82:

ولی من فکر نمی کنم این اشتباه بوده. خب شما گفتید که بعد از مطمین شدن از اینکه قصد ایشون ازدواج است و چند جلسه مشاوره و صحبت با خانواده و ... وارد فاز احساسات شدید. آیا این غلطه؟ یعنی باز هم زود بوده؟ شاید زیاد بوده نه زود؟؟
فکر می کنم شما برای اینکه بفهمید کجای کار اشتباه بوده بهتره از مشاورتون بپرسین که اطلاعات بیشتری راجع به شما و ایشون و این مساله دارند. شاید واقعا اشتباهی در کار شما نبوده و ایشون آدم لایقی نبودند. منظورم اینه که شما کاملا مسیر را درست رفتید اما ایشون چون آدم ضعیف و ترسویی بوده از زندگی و مسوولیت هاش ترسیده، وقتی دیدن قضیه جدی شده جا زدن.
خیلی هم دنبال این نباش که در خودت ایراد خاصی پیدا کنی. شاید ایرادت شناخت نادرست ازایشون بوده که نباید زیاد به خودت خرده بگیری. چون حتی مشاورتون هم که تخصصش این است در این زمنیه نتونسته بود کاری بکنه.

تابش عزیز:72:
این روحیه خوبیه که وقتی این رابطه به شکست منجر شده ، دلائلش رو پیدا کنی و در آینده از اونها استفاده کنی. قطعا تا اینجای کار بسیار تجربه کسب کرده ای.

بنظر من هیچکس مثل نامزدتون نمی تونه علتها رو بگه ، ازش بخواه حالا که این رابطه تموم شده علل اصلی رو از زاویه دید خودش بیان کنه. (البته اگه تمایلی هم به اینکار نداشت شما خیلی اصرار نکن)
از نظر من شما درست حرکت کردی (کلیات رو عرض می کنم - اینکه در کنار تون یه مشاور بوده) ، چه بسا مشکل از ضعف و ترس از مسئولیت زندگی مشترک از طرف اون اقا بوده

بهرحال اگرچه " گذشته چراغ راه آینده هست " ، اما توجه زیادی به اتفاقاتی که در گذشته افتاده و کنکاش و تحلیل اونها ، باعث هدر رفتن انرژی رهرو برای ادامه مسیر میشه..

متشکرم از همه شما عزیزان:82:
دوستتون دارم:72:
بازم اگه نظری باشه خوشحال میشم

وضعیت روحیم شدیدا به هم ریخته
بدترین اتفاق ممکن امروز افتاد این 2 هفته آنچنان درگیر مشکلم بودم که زندگیم رو فراموش کردم
خدایا امروز فهمیدم آزمونی خیلی مهمی که1سال بود منتظر برگزاریش بودم مهلت ثبت نامش تموم شده به هر دری زدم ولی نتونستم کاری بکنم
فکر میکنم تمام دنیا داره بهم فشار میاره ه نمیدونم چکار کنم تنها امیدم همین امتحان و ادامه تحصیل بود
از خانواده ام دورم منکه اینقدر خانوادمو دوست داشتم حتی دلم نمیخواد ببینمشون اونها هم سهم مهمی تو مشکلاتی داشتند که برای من پیش اومد
دیگه طاقت ندارم دارم له میشم
خودم هم مقصرم از خودم بدم میاد دیگه نمیتونم به این زندگی ادامه بدم همه چیزم از من گرفته شد حتی امیدی که داشتم نمیدونم دیگه چرا ین اتفاق افتاد
خدایا کمکم کن چرا این همه بلا باید برسر من نازل بشه

دوستهای مهربون همدردی کجان؟
انگار کسی نمیخواد به من کمک کنه؟:302:
داشتم سعیمو میکردم تا با مشکل جدایی کنار بیام که امروز این اتفاق افتاد و فرصت ادامه تحصیل رو از دست دادم
نمیدونم حکمتی در کار بوده یا همش سهل انگاری و اشتباه خودم بوده؟
لطفا نظر بدید حرفاتون خیلی میتونه بهم آرامش بده:203:
بگید چه کاری میتونم تو این شراط انجام بدم؟؟؟

دوست خوبم سلام....:72:
رسيد مژده كه ايام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنين نيز هم نخواهد ماند.
دوست عزيزم وقتي هر مشكلي و هر غصه اي روزي پايان ميپذيره، چرا انقدر نگراني؟ بهتر نيست جاي غصه خورن و ندونم كاري، سعي در پذيرفتن شرايط و سازگاري كنيد تا زودتر از اين وضعيت خارج شين؟ تازه شايد حكمت خداوند باشه.اگر از تحصيل عقب افتادين مشغول كارهاي ديگري بشين. همه چيز كه تحصيل نيست! اصلا شايد حكمتش تو اين يك سال عقب افتادن باشه. كم نياريد. هر روز ايمانتون رو قوي تر كنيد، هميشه به خدا توكل كنيد. دعا كنيد و از ته دل بگين خدايا راضيم به رضاي تو.... هرچه از دوست رسد نيكوست... و تلاش كنيد براي آرامشتون، براي موفقيت هاتون و بيشتر از همه براي خشنودي خداوند!!! با غصه خورن و دست رو دست گذاشتن كه چيزي درست نميشه. اجازه ندين احساستون شما رو در گرداب پريشوني غرق كنه. بذارين منطقتون بر احساستون چيره شه و نجاتتون بده. خداوند هم حتما كمكتون ميكنه.
پيروز باشين.