مشکل در رابطه با ازدواج سنتی

ببین آقای فرهنگ اصلا به نظر من مسخره است شرط ازدواج بزارم که همسرم اجازه می دی من درس بخونم؟؟! یعنی چی؟مگه قراره اینقدر شعورش پایین باشه که من مجبور شم شرط ضمن عقد بزارم؟؟!من مشکلم اینه که چرا متوجه نیستن مسئله ی درس خوندن از نظر من 20-30 ساله حل شده من که تو روستا زندگی نمی کنم اینجا تهرانه
بعد هم من تو کل آشنایان تنها دختری هستم که فوق لیسانس دولتی مهندسی قبول شدم تا حالا، ما تقریبا تحصیل کرده نداریم که مامانم بخواد اونا رو ببینه و با من مقایسه کنه
ببینید من عاشق مادرم بودم نمی خواستم یه مو از سرش کم بشه اما حالا با نیش و کنایه هاش دارم ازش متنفر میشم...این سخته برام...نمی خوام اینجوری باشه من تو فکر فرارم ازش، همش داره منو اذیت می کنه نمی دونم این 10-12 روز مونده به کنکورو چه جوری باهاش کنار بیام
ببخشید اگه تند صحبت می کنم من الآن واقعا حالم بده

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط elnaz_88

ببین آقای فرهنگ اصلا به نظر من مسخره است شرط ازدواج بزارم که همسرم اجازه می دی من درس بخونم؟؟! یعنی چی؟مگه قراره اینقدر شعورش پایین باشه که من مجبور شم شرط ضمن عقد بزارم؟؟!من مشکلم اینه که چرا متوجه نیستن مسئله ی درس خوندن از نظر من 20-30 ساله حل شده من که تو روستا زندگی نمی کنم اینجا تهرانه

---

سلام

متاسفانه اين باورهاي خوشبينانه در ابتداي ازدواج در مسير زندگي مي تواند مشكل ساز بشود .

اين ديدگاه شماست.
چرا فكر مي كنيد ديگران بايد و حتما مثل شما فكر كنند يا به افكار و احساسات شما احترام بگذارند ؟!

صورت قشنگ ماجرا همين است كه شما مي گوئيد اما هميشه اين قشنگي ها صورت عملي به خود نمي گيرد .
شرط عقل و احتياط اين است كه درصدي براي روز مبادا آينده نگري داشته باشيد اگر نه كه فرهنگ در اين ميان ذي نفع نيست كه به شما پيشنهاد آينده نگري بدهد .

ممنون از همگی ولی راجع به این موضوع و دلایلش لطفا بعد 2هفته دیگه بحث کنیم من الآن مشکل اصلیم در حال حاضر اینه که هفته دیگه 5شنبه کنکور دارم و مادرم داره هر حرفی به من به خاطر رد کرن خاستگارم می زنه(گفتیم اگه می خواین بیاین بعد کنکور) 3ماهه!!دارم همش نیش و کنایه و حرفهای بد ازش می شنوم چی کار کنم تا با آرامش کنکورمو بدم؟چی کار کنم بحث این خاستگار بین من و مامانم حداقل تا روز کنکور تموم بشه؟خواهش می کنم لطف کنین یه بار دیگه دو تا پست قبلیمو بخونین

مرسی آنی خانم.


خودت گفتی خانوادم سنتیه،پس باید بدونی تو خانواده سنتی معمولن دختر زود شوهر می کنه،حالا شما داری برای ادامه تحصیل،

ازدواجتو عقب می ندازی.داری بر خلاف اعتقاد خانوادت عمل می کنی.معلومه یه دلخوری همراه با نگرانی به وجود میاد

که خودشو با کنایه نشون می ده.

خب حالا چی کار باید بکنم؟
اینجا مگه اسمش همدردی نیست؟پس چرا هیجکی "همدردی" نمی کنه؟: (

باید بپذیری روی اعتقاد خانوادت اگر به زود ازدواج کردن معتقد باشن پا گذاشتی.و این برخوردها طبیعیه.

روی هدفت متمرکز شو.به این حرفا اهمیت نده.فقط اگر خدا خواست قبول شدی دیگه نگو تا زمانی مدرک نگرفتم

ازدواج نمی کنم.

:) نه اینو نمی گم من اصلا مشکلی با ازدواج کردن ندارم ولی دوست هم ندارم با کسی ازدواج کنم که سنتی باشه عقایدش مثل مادرم باشه و متاسفانه مادرم در مقایسه با خاستگارانی که دارم بسیار روشنفکر و مدرن است، به همین خاطر به مادرم گفتم فعلا قصد ازدواج ندارم و رابطه مون بدتر شد...
مرسی خیلی کمکم کردین با پست اولتون خیلی عصبانی شدم ولی بعدش گریه هامو با پست هاتون بند آوردین

خانومی من تجربه کنکور رو داشتم
بهترین کار این لحظه اینه که عین اسکارلت تو فیلم بربادرفته سرتو بذاری بخوابی و یا درستو بخونی و درمورد مشکل با مادر و ازدواج بگی : بعدا راجع بهش فکر می کنم
سعی کن بیشتر وقتتو تو کتابخونه بگدرونی و وقتی خونه ای فقط شام بخور و برو تو اتاقت موزیک گوش بده اینترنت برو و انگار حرفهای ایشون رو نمی شنوی
بعد کنکور راجع به مشکلت فکر کن
درسته ایشون مادرشماس و احترامش واجب ولی همونطور که گفتید سنتی هستند و تو این دور و زمونه سن شما برای ازدواج یه مقدار کمه و با توجه به استعدادتون اگه الان به ازدواج سنتی تن بدید و درس نخونید بعدا هرجا با شوهرتون به مشکل برخوردید حسرت خواهید خورد که ای کاش درس می خوندم و من حیف شدم و ...
پس بهتره فعلا به درستون فکر کنید و درواقع اصرار های مادرتون رو نادیده بگیرید
حق با شماس تو این دور و زمونه شناخت انسان ها با دوجلسه تقریبا امکان پذیره
ولی مادر شما هم قابل تغییر هست و بعد کنکور و انشالله موفقیت سعی کنید به مروز ذهنیت ایشون رو عوض کنید و به ویژه به ازدواج های ناموفقی که با فشار اطرافیان انجام شدن اشاره کنید و قانعشون کنید تنها در صورت این خواستگار قبول م یکنید که زیر نظر خانواده دو سه ماه باهاش در ارتباط باشید و مشاوره قبل از ازدواج هم برید
مواظب باشید تحت این فشار به ازدواج تصمیم نگیرید

سلام.

من فکر می کنم که
1- درس خوندن هیچ منافاتی با ازدواج کردن نداره. پس هم برای ازدواج برنامه ریزی کنید و هم درس.

2- اگر مجبوری بین ازدواج و درس انتخاب کنی، اولویتت ازدواج باشه. ازدواج و تشکیل خانواده بخشی از مراحل عمر و زندگی همه ی آدمهاست. اما درس خوندن اون هم در سطح عالی، نه.
شما یک امر واجب ( ازدواج ) را که نباید فدای یک امر مستحب ( تحصیل ) کنید.

در ضمن درس خواندن و کسب علم و دانش و پیشرفت، فقط در تحصیلات آکادمیک خلاصه نمی شه. شما می تونید بعد از ازدواج و همیشه در حال یادگیری و پیشرفت باشید.


3- برای کنکور هم این دو هفته هیچ تاثیری نداره. نه با مادرت بحث کن و نه حرص کنکور را بخور. این دو هفته را بی خیال و بدون بحث بگذرون.

4- شما یک بار هم تحت همین گونه فشارها از ادامه تحصیل منصرف شدی. این نشون می ده که فشار و استرس زیادی برای درس خواندن به خودتان وارد می کنید. مدرکی که با این استرس و فشار و با کنار گذاشتن جنبه های دیگر زندگی و از صبح تا شب در کتابخانه گذراندن به دست بیاد اصلا ارزش نداره. قدر زندگیت و لحظات عمرت را بیشتر از این باید بدونی.

5- شما مجبوری که تا حدودی با فرهنگ و رسوم خانواده خود کنار بیایی. پس ترکیبی از سنتی و مدرن را انتخاب کن. خواستگار سنتی را بپذیر و بعد طی مراحلی که دوستان در بالا اشاره کردند دوران شناخت را طولانی تر کن. این سایت مقالات و تاپیکهای خوبی درباره ی دوره ی شناخت داره. اگر بخوای می تونی از اونها و دوستان کمک بگیری، مشاوره ازدواج هم بری و انشالله انتخاب مناسبی خواهی داشت.
موارد بسیار زیادی دیده شده که دو نفر مدتها ( گاهی اوقات چند سال ) با هم دوست بوده اند و بعد از ازدواج تازه متوجه شده اند که با هم تفاهم ندارند یا در انتخاب اشتباه کرده اند و ... مطمئن باش که اگر در روش سنتی مراحل شناخت را درست طی کنی ازدواج خوبی خواهی داشت.

ببین آقای فرهنگ اصلا به نظر من مسخره است شرط ازدواج بزارم که همسرم اجازه می دی من درس بخونم؟؟! یعنی چی؟مگه قراره اینقدر شعورش پایین باشه که من مجبور شم شرط ضمن عقد بزارم؟؟!من مشکلم اینه که چرا متوجه نیستن مسئله ی درس خوندن از نظر من 20-30 ساله حل شده من که تو روستا زندگی نمی کنم اینجا تهرانه
6- ازدواج شما قراردادی برپایه ی عرف، دین و قانون است، نه آرزوها یا ایده آلهای شما. پس بهتر است که هر آنچه که در عرف و قانون و شرع برای ازدواج هست رعایت کنی تا ازدواج خوبی داشته باشی. همسر شما در بسیاری از موارد این حق را دارد که شما را محدود کند. از انتخاب محل زندگی تا کار تا خروج از کشور و ... این که شما مردی را پیدا کنی که این مسایل برایش مهم نباشد تقریبا غیرممکن است. حتی در قشر تحصیلکرده و به اصطلاح روشنفکر و ... پس بهتر است به جای ایده آل گرایی، به فکر این باشی که حق و حقوق خودت را بدونی و هر آنچه را که لازم است قبل از ازدواج شرط کنی یا بگیری، مشخص کنی تا بعدها به مشکل کمتری بربخوری.
اونجا تهرانه! ولی بخشی از ایرانه و با فرهنگ و قانون ایران. در ضمن مساله ی تبعیت زن از شوهر در همه جا هست. فقط حد و حدودش کمی متفاوته. در اکثر موارد هم عرف برشرع و قانون غلبه می کنه. کما اینکه هیچ زنی وظیفه ی غذا پختن نداره. اما کدوم زنی را سراغ داری که غذا درست نکنه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

این لینک را هم ببین
http://www.hamdardi.net/thread-4536.html

سلام
به نظر من سعی کن زیاد در موقعیت جر و بحث قرار نگیری . به مادرت هم بگو چند روز رعایت کنه و بعد با هم صحبت کنید . سعی کن این صحبتها و بحثها رو تا روز کنکور نادیده بگیری . بعدا برو سراغ حل این مشکل .
موفق باشید .