نمایش نسخه قابل چاپ
:104::104::104::104:نقل قول:
نوشته اصلی توسط yekta 68
آفرین، خوشحالم که می بینم اونقدر دیدتون باز هست که سهم خودتونم در این ناراحتی ها می تونید ببینید.
حالا که ما به شوهرتون دسترسی نداریم، ولی شما هستید. نمی خواید یه خرده روی رفتارای خودتون کار کنید؟ شاید بخش عمده ای از تعصب های شوهرتون هم به دلیل کوتاهی های شما باشه.
هرکه بمن می رسد بوی قفس می دهد / جز تو که پر می دهی تا بپرانی مرا
یکتای عزیز
نمی دونم الان در چه وضعیتی هستی اما این رو به یاد داشته باش صداقت به معنی گفتن همه چیز نیست
یکتا جان؛ عزیزم، امیدوارم همون جوری که برای ازدواج زود تصمیم گرفتی و فرد مورد نظرت رو انتخاب کردی در شرایط بحرانی! نخوای که در شرایط بحرانی طلاق بگیری که این شاید بعدها حسرت و پشیمانی رو برای شما به ارمغان بیاره!
در ضمن این رو هم می دونی که زندگی توی دوران نامزدی با زندگی زیر یه سقف کلی تفاوت داره و اصولا توی این دوران به دلیل غلیان احساسات دو طرف منطقی بودن و درست تصمیم گرفتن یه کم سخته؟! مگر خودتون دو نفر مهارت و توانایی هایی داشته باشید که بتونید زندگی تون و روابطتون رو مدیریت کنید!
پس عزیزم؛ من به شما پیشنهاد می کنم که قبل از جدایی حتما حتما به یه مشاوره ی مجرب مراجعه کنید و سعی کنید که یه مدتی رو برای آرامش هم، به همدیگه اجازه بدید که روی اخلاق و مهارت های تصمیم گیریتون کار کنید؟!
در ضمن میشه به ما بگی که چه اتفاقی میافته که اصولا موضوع بحث های شما به دوست پیدا کردن و این جور صحبت ها کشیده میشه؟
من مطمئنم با توجه به کم بودن سن هر دوی شما؛ و همین طور متفاوت بودن فرهنگ خانوادگی شما و آگاهی نداشتن هر دوی شما نسبت به جنسیت و تفاوتهای مرد و زن؛ دارید راه رو اشتباه می رید و با احساساتتون و وابستگی هاتون نسبت به هم دارید به این موضوعات دامن می زنید؟
به نظر من مهمترین چیزی که همسر شما باید یاد بگیره؛ موضوع کنترل احساسات و عواطف و کنترل خشم و مدیریت کلامی هست و در مورد شما هم حتما لازمه که دیدگاه تون رو نسبت به زندگی و رابطه ی دوطرفه تغییر بدید!؟ یعنی چی که میگید من نمی تونم با سیاست رفتار کنم؟ حتما لازمه که شما هم یه سری مهارتها رو در رابطه با زندگی مشترک بدونید!
پس عجله نکنید و سعی کنید عاقلانه موضوع رو بررسی کنید!
از همه دوستان ممنونم.
به لطف خدا من و نامزدم پس از گفتگوهاي بسيار تونستيم به نتايج مثبتي برسيم. گرچه روح و قلب هر دومون زخم خورده و شكسته شده. بزودي (پي از 40روز دوري) همو ملاقات ميكنيم. كه اين ميتونه سهم بسزايي در رسيدن به آرامش و سكون احساسات هردومون داشته باشه. هر روز بيشتر از روز گذشته در تلاش براي رسيدن به يه رابطه ي مستحكم و عاقلانه و پايداريم. برامون دعا كنيد. ما بنده هاي پاك خدا هستيم. حقمون نيست اينطور سر مسايل بي ارزش ضربه بخوريم. برامون دعا كنيد. :72:
یکتای عزیز
الان که اول راه هستید ، بپذیرید که سرتاسر این جاده ، سرسبز و خرم نیست ، بخشهائی از مسیر کویری و خشک ، بخشهائی یخبندان و گاهی مه آلود و تاریکه.
اولا نباید از حرکت در این جاده ترسید و به محض افتادن در یک دست انداز به فکر بازگشت شد. باید خود رو مجهز به لوازم ایمنی و چراغ مه شکن (مهارتهای ارتباطی ، تجربه و یافتن راههای جدید و...) کرد تا به سلامت در این مسیر جالب و هیجان انگیز حرکت کرده و از دیدن موقعیتها و شرایط دل انگیز اون بهره برد.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط BABY
این احساس رو از خودت دور کن . اصلا به فکر جدائی و برهم زدن رابطه و این پیوند مقدس نباش.در عوض به فکر یافتن راه حلهائی برای بهبود رابطه باشید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط yekta 68
شما باید مسائلی بسیار پیچیده تر از این مساله رو حل کنید ، برزخ یعنی چی ؟
یه توصیه دیگه وقتی که همدیگه رو دیدید زود نرید در این رابطه با این موضوع صحبت کنید. (اهمیت ندید به این مساله )، سعی کن لحظات خوب و رمانتیکی رو برا همسرت بوجود بیاری. قدر این لحضات و فرصتها رو بدون . وقت و فر صت برای بیان این دلخوریها زیاده . من اصلا توصیه نمی کنم که حتما ابتدا بر روی این موضوع صحبت کنید و بعد مثلا برید بگردید. پیشنهادم اینه که اول برید بگردید اصلا انگار نه انگار که موضوعی برا اینکه سرش به تفاهم برسید وجود داره.
بیشتر سعی کنید دو طرف این دلخوریها رو فراموش کنید و اینقدر خاطرات و لحظات خوب و خوش برا خودتون خلق کنید که جائی برای این حرف و حدیثها باقی نمونه.
موفق و خوشبخت باشید:72:
صبر کن.شما نامزدید یا عقد کرده؟
ما مدت يكساله كه نامزد هستيم. بعد از يه جنگ و جدل حسابي و 40 روز دوري.... لحظه ديدار وقتي نگاهامون تو هم گره خورد تمام اون دلخوري ها و حرف ها دود هوا شد. البته من هميشه مد نظرم بوده كه تو دوران نامزدي چشم عقلمو باز و احساسات و هيجاناتمو كنترل كنم. نمي دونم تو اين زمينه چقد موفق بودم. ولي اينو خوب مي دونم كه روز به روز حس بزرگتر كاملتر عاقلتر شدن بهم دست مي ده. از تمام اشتباهاتم تو اين يك سال درس گرفتم و به خودم قول دادم كه ديگه تكرارشون نكنم. تا حد زيادي خودمو به دست خدا سپردم. هميشه از خدا ميخوام كه سرنوشت بدو از من دور كنه. به من اين فرصتو بده كه در كنار يه همسر خوب و كامل و باايمان راه بندگي خدا رو طي كنم تا به سعادت دنيا و آخرت برسيم.
حقيقتا فرصت نشد راجع به بحراني كه پشت سر گذاشتيم بحث كنيم ولي از هم بارها معذرت خواهي كرديم. مشكل رو ريشه يابي كردم و باز هم از اشتباهاتم درس گرفتم.
توصيه ي من به همه ي زوجين جوان كه تازه اول اين راه پر فراز و نشيبن اينه كه از ريز شدن تو مسايل گذشتشون به شدت بپرهيزن. شاد و سلامت باشيد.
یکتای عزیز:72:
بهترین کار ممکنه رو کردید. هیچ چیز تو زندگی زیباتر از این نمی تونه باشه. :104::104::104:بهترین کار فراموشیه. تو دلت هیچ نقطه تاریکی نگه نداری و انرژیت رو با مرور خاطرات تلخ گذشته و تحلیلهای وقت گیر و یافتن چراهای بی ثمر تلف نکنی.
خیلی خیلی خوشحال شدم از شنیدن این خبر. :310:
امیدوارم با کسب مهارتهای زندگی ، صبر و درایت و چاشنی کردن اونها با عشق ، به هدف والائی که در زندگی مشترک
"طی کردن راه بندگي خدا " مدنظر داری برسی.
موفق و خوشبخت باشی (در هر دو سرا) :72:
سلام
سلام به همه ی همدردهای عزیز بعد از تقریبا دو ماه و نیم
من یکتام. یکتای آقا علی که بلاخره از دوران نامزدیه به اصطلاح برزخیش به بهشته عشقه پاکش رهنمون شد.
حرفهایی برا گفتن دارم که در واقع درسهایی هستن از زندگی... از حس و درکه عمیقی از اسرار زندگی...
در ابتدا شرایطه فعلیه من و آقاعلی... بعد از دوره ی آموزشی به لطفه خدا به صورت سربازه امریه بعنوان مهندس شرکته نفت تو جنوب مشغوله به کارن. اخلاقشون به کلی عوض شده.یه طورایی مرد شدن. خدا رو شکر
و اما....
تو کامنت های قبلیم از شرایطه خانوادگیم گفتم....
متاسقانه یه مسایلی پیش اومد که از آبرو و اعتبار خانوادم یه شدت کاسته شد. همون خانواده ای که کلی سنگه پاکی و اعتقاد و آبروشو جلو همسرم به سینه می زدم!!!!!!!!!!!!
یک ماهه که همه ی فامیل و خانواده و دوست و آشنا با هم درگیرن و تو این مدت فقط من و علی آقا بودیم که در کمال صلح و صفا به سر می بردیم و می بریم!!!!!!!!!!!!!
علی مرد بزرگیه که با وجود مشکلاته خانواده و فامیلم تو این مدت کوچکترین سرکوفت و بی احترامی ازش ندیدم. و همیشه میگفت: "یکتای پاکم اگه بدتر از ایتها هم رخ میداد ذره ای از عشقه من به شما کم نمی شد."
خداوند به من یاد داد که فخرفروشی نکنم و به داشته هام چه معنوی و چه مادی مغرور و فریفته نشم. درسی برا یه عمر زندگیه ی با عزت. و انسانه ناسپاس در چشم به هم زدنی میشه که تمامه آبرو و حیثیت و ثروت و حتی تمامه اون دارای هایی که بهشون مینازیده رو از دست بده.
خدایا شکرت که یکی از بنده های پاکتو واسه همسفر شدن با منه دل خسته تا بهشت فرستادی.
خدایا ما همیشه بنده های سپاسگذارت هستیم.
برامون دعا کنید تا آقا علی بعد از اتمامه دوره اش همون جایی که خدمت میکنه به صورت قراردادی شروع به کار کنه تا بتونیم زندگی مشترکمون رو شروع کنیم. با آرزوی توفیق الهی