نمایش نسخه قابل چاپ
من یه خانم کارمند هستم . من و همسرم با وام 20میلیونی یه خونه خریدیم . الان من کل اقساط رو پرداخت می کنم . و شوهرم همون ماه اول سند خونه رو 6 دانگ زد به نامم. حالا هم خونه دارم . و این برام یه پشتوانست هم اینکه پولام هرز خرج نمیشه . الان هم تا مقداری زیاد میاد می رم سکه می خرم برا خودم . خیلی هم راضی هستم.
به نظرم شما هم اگه مسکن ندارید یا وامی چیزی میدید همین کاررو کن مثلا سه دانگ خونه رو بزنه به نامت . شما هم کار کن و کمک خرج همسرت باش.
من هنوز که ازدواج نکردم، اما در زندگی ام، خانمم هر چی کار کرد، مدیریت آن بر عهده ی من است. اما هر آن چه که پس انداز کردیم، به نام هر دو است. یعنی اگه خانه خریدیم به نام هر دو مونه و اگه ماشین هم خریدیم همین طور. هر چند ترجیح میدم خانومم خانه دار باشه.:72:
به نظر من همه چیز بهتره تو همون دوران نامزدی مشخص بشه. من میگم: اگه قراره زن به اندازه ی مرد کار کنه و همون حقوق برابر با مرد را به خونه بیاره، مرد هم باید در کارهای خانه کمک کنه و کارهای خانه هم نصف بشه. خونه و ماشین هم که می گیرند باید به نام هر دو باشه.
سلام
من 6 ساله که کارمندم شوهرم بعد از عقد بهم گفت که من خوشم نمیاد چیزی رو به اسم زن کنم منم دیگه یک قرون از پولهامو تو خونه خرج نکردم بهش هم گفتم اگه قرار نیست سهمی داشته باشم دیگه پولم رو تو خونه نمیارم اونم قبول کرد الان یک ماهه که با حقوق خودم و پس انداز خودم یک آپارتمان نقلی نوساز خریدم شما هم به نظر من ببین نظر شوهرت راجع به این مسائل چیه؟ اگه اونم مثل شوهر منه به نظر من اصلا" دلیلی برای کمک بهش وجود داره اون مرد هست باید هزینه ها رو پرداخت کنه.:72: