توضیحی واقع بینانه درباره مفهوم دونگاه بدبیننانه و خوشبینانه

موافقم که باید اشکالاتو دید،نباید به خواب غفلت فرو رفت،ولی کاربردشو تو کدوم قسمت سایت پیشنهاد می کنید؟انجمن افراد خوشبخت؟موسیقی و آرامش؟ارتباطات دختر و پسر؟آخه سایت که بخشی به نام مشکلات اجتماعی نداره.شما که عضو قدیمی هستید پیشنهاد کنید تالاری برای بحث در مورد معضلات اجتماعی بشری ایجاد بشه بعد گروهی خوشبینانه یا بدبینانه یا واقع گرایانه در مورد اون بحث کنند.
پست معشوق همینجاست منو متعجب کرد.ایشون ناگهان جوری همه چیزو مورد انتقاد و بهتر بگم تهاجم قرار دادند که باورم نمی شد بیش از سیصد و پنجاه پست در تالار دارند.شما که اینقدر دل پری دارید چرا بجای پستهایی در مورد روایات عجیب و غیر متواتر در مورد اهل بیت(علیهم السلام) چند پست روشنگرانه در مورد مشکلات اجتماعی ارائه نمی کنید؟
---در ضمن گرد آفرید گرامی نوع نگاهی که شما پیشنهاد می کنید برای همه قابل تجویز نیست.هر کس بنا به سطح فکر و طرز زندگی ای که داره به زندگی نگاه می کنه.شما نمی تونی به یه آدمی که مطالعه اندکی داشته و صبح تا شب کار می کنه تا خرج زن و بچه شو دربیاره بگید بیا درباره حقایق غم انگیز وجود انسان روی کره خاکی برات صحبت کنم.می گه این چیزا که برام آب و نون نمی شه.وضع زندگیمم عوض نمی کنه.پس یه آهنگی بذار،چهار تا کلمه امیدوار کننده بگو که فردا صبح با امید برم سرکار تا انگیزه داشته باشم که کار کنم و شب شرمنده خونواده ام نشم(که بعد همون مشکلات بیشتر بشن،فقر اعتیاد دزدی...).ها؟
در طول تاریخ همیشه عده ای بودند که حقایق رو فریاد می زدند و عده ای که عمری با این دردهای مزمن سپری می کردند.ولی هیچ وقت نتونستند بشریت رو از خواب خرگوشی بیدار کنند چرا که خودشون هم درمانی برای آن نمی شناختند.همه مشکلاتی که نام بردید کثیفی،سیاهی،بی اعتمادی،طلاق،قتلها،دزدیها ،کلاهبرداریها وامثال آنها بخش جدا نشدنی از تاریخ و اجتماعات انسانیه.می تونید از به دنیا اومدنتون پشیمون باشید ولی وقتی کاریش نمی شه کرد....

با درود؛
اول-عرفان جان،دوست گرامی،عزیز من=لطفاً اگر می شود دوباره نوشتار نخست مرا بخوانید و این اندازه هم درباره خوش بینی به سخنان دیگرانی که در اقالیم دیگر و با شرایط متفاوت از ما زندگی می کنند،توجه نکنید و آن را تکرار.
دوم-معشوق همینجاست ارجمند،همدرد قدیمی و فابریک خودم:حالت چطور است؟خوبی؟؟خوشی؟؟؟سال نو بر شما فرخنده باد؛بی مقدمه به تو بگویم که منظور بنده به هیچوجه قشر درگیر در امر روان مردمان(روانشناس،مشاور و . . . .) نبوده و نیست.
من همانطور که می دانی همواره از دیدگاه روانشناختی و نیز پردازش خردمندانه عادات،عقاید و روش مردم،بحث می کنم و البته این مستقیماً(با عرض پوزش) می تواند با آرای خود شما هم تقابل داشته باشد و . . . . .
سوم-no1 محترم،همراه همدلم،من نمی خواهم درمانی تجویز کنم(هرچند که باور داشته باشید توان این کار را دارم) بلکه در این روزگار نخست باید به *مردم بیمار* فهمانید که:آقاجان*شماها بیمارید**؛می دانید بیشتر ما مردم این اقلیم همه مان بیماریم و فاجعه آنجاست که **نمی دانیم **و بدتر اینکه:
*** نمی خواهیم بدانیم که: ب + ی + م + ا + ر + ی + م***؛؛؛بدرود.

جناب گردآفرید ارجمند.
چگونه می خواهید به افراد نشان دهید که زندگی بیمارگونه دارند و چه راهی برای رهایی از این طرز زندگی به آنان پیشنهاد می کنید؟بنده مشتاقانه در انتظار شنیدن(خواندن) راهکارهای شما هستم.

چو صبر کنی،ز غوره حلوا سازم . . . .
بگذارید یک مقدار دیگر دوستان نظراتشان را بگویند و تبادل و تعامل چند سویه صورت گیرد،شاید بتوان از میان همین بازخوردهای متقابل،راه هایی را جستجو کرد.