نمایش نسخه قابل چاپ
سلام دوست های عزیز منم با شوهرم قهر کردم و اون نمیذاره برگردم خونه میگه باید بریم طلاق توافقی بگیریم اما من دوسش دارم و نمی خوام ازس جدا بشم
من خودم شاغل هستم و از نظر مالی کاملا مستقلم اما از لحاظ عاطفی خیلی به شوهرم وابسته ام طوری که فکر طلاق دیونم میکنه تا چه برسه به عمل به این کار لطفا یکی راهنماییم کنه
ممنون از نظرتون دقيقا منم منتظرم تا كه اون برگرده يسري شرايط دارم مثل تغيير شغلش و اينكه هر دو با هم تحت نظر مشاور باشيم تا بهبود واگر شرايطمو قبول كرد بر مي گردم و گر نه اصلا حاظر نيستم همين طوري بر گردم تا اون بخواد سو استفاده كنه و اگرم نياد دنبالم قيد همه چيو مي زنم با اينكه خيلي برام سخته من هنوز همسرم و زندگيمو دوست دارم.ولي اميد دارم كه برگرده و با هم به توافق برسيم ولي حاظرم نيستم به هر قيمتي برگردم چون اونطوري هم زندگيم جهنمه.با خانوادش مشكل خاصي نداشتم اونا هم هميشه از دست شوهرم عصباني بودن و با هاش مشكل داشتن و يه جورايي بده شوهرمو پيش من مي گفتن و هميشه حقو به من مي دادن و مي گفتن ما بچه خودمونو مي شناسيم البته حالا اونا هم يه مقدار جبهه گرفتن.مشكل اصلي من برادرشه كه خيلي رو همسرم تسلط داشت با اينكه 1 سال از شوهرم كوچيكتر بود.همه وقتشونو با هم هستن و در واقع تصميم گيرنده خونشون اونه وبه حرف ديگران بهايي نمي داد.روز اخر منو برادرش دعواي سختي با هم كرديم سر اينكه من داشتم با همسرم بحث مي كردم و برادرش امد جلو و هر چي خواست به من گفت.بيشترين مشكل ما برادرش و دخالتاش تو زندگي ما بود واينكه همه جا با ما بود ولي شوهرم حاظر بود همه رو فداي اون كنه خانوادشونم خيلي سر اين مسله بابا هاشون مشكل داشتن ولي گوش نمي دادن.حالا من فكر مي كنم اون نمي زاره و با حرفاش شوهرمو قانع .خيلي كلا فه ام صبرو انتظار برام خيلي سخته از اينده مي ترسم احساس مي كنم زندگيم به پايان رسيده و ديگه هيچ ارزويي ندارم
به نظر من بهتره در حال حاضر خودتون تنها به يك مشاور مراجعه كنيد واز اون كمك بگيريد كه بايد چكار كنيد .شايد پا پيش گذاشتن شما باعث بدتر شدن اوضاع بشه واون حاضر نشه تغييري در خودش بوجود بياره .اگه واقعا شمارا دوست داره اونهم بايد براي زندگيش تلاش كنه وبه خواسته هاي شما احترام بگذاره وبرگرده بهتره در اين فرصت با كمك مشاور رو خودتون كار كنيد
سلام
من يه مردم!
مطمئني كه همسر شما بخاطر مسئله مهريه نميخواد طلاقتون بده؟!
من خيلي از مردها رو ميشناسم كه فقط به خاطر همين از طلاق چشم پوشي ميكنن.
چون توانائي اين مسئله رو ندارن!
اما مطمئن باش كه اگه علاقه در زندگي نباشه اگه زندگي يه طرفه باشه اگه همه فداكاريها براي يه نفر باشه و طرف ديگه زياد براش مهم نباشه !!!!!
......
نمي دونم البته من هنوز مهريمو اجرا نذاشتم و فقط گفتم مهريمو مي خوام و هنوز اقدامي نكردم وقتي اون روز گفتم مهريمو مي خوام گفت مي دم البته اون موقع همش 2 هفته از اختلافمون گذاشته بود و هر دو خيلي عصباني بوديم.البته مهريه من خيلي سنگين نيست 250 تا سكه است و اومنم چيزي نداره كه بخوان ازش بگيرن ومهريه رو تقسيم بندي ميكنن براش.ولي خوب اگه بياد براي حرف زدن ازش مي پرسم اگه براي مهريه مي خواد زندگي كنه حاظرم توافقي و بدون مهر برم چون اون زندگي از روي اجبار و زور يه روز به بن بست مي رسه و اگه حالا نرم 5 سال ديگه بايد برم و منم نمي خوام خودمو تحميل كنم اگرم شكايتمو پس گرفتم و گفتم مهريه فقط برا اين بود كه فكر كردم خيلي عجله كردم و خواستم به هر دمون يه فرصت فكر كردن بدم ولي واقعا تصميم گرفتنه مهرو ندارم.حالا كه هيچ خبري ازش نيست منم بلا تكليف و منتظر اينكه ببينم چي مي شه.البته اونم هنوز خونرو تحويل نداده و از منم نخواسته برم جهزيمو ببرم و پيش يكي از دوستامون گفته كه مقصر اونه و حالا داره فكر ميكنه گفته ولي اونم نبايد دادخواست مي داد.حالا 1 ماه ازين حرف گذشته و هيچ خبري ازش نشده نمي دونم نتيجه فكر كردنش چي شده.شايدم منتظره من برم مهرمو اجرا بزارم و من اقدام كنم تا اقدام از طرف اون نباشه.و اون حرفام فقط برا ظاهر سازي جلو دوستش گفته.اينقدر به همه چي بدبين شدم كه ديگه نمي تونم مثبت فكر كنم تازگي ها فكر ميكنم پشت هر حرفو حركتش يه حيله اي هست كاش اي روزا زودتر تمام بشه هر چي ميخواد بشه فقط تمام بشه
ایدئال ساختنی هست نه پیدا کردنی
منم تو زندگیم مشکل دارم ،خیلی بد، ولی میخوام خودمو بزرگ کنم ، اقیانوس آرام باش تا کشتیها(مشکلها) بتونن توت حرکت کنن نه مثل ادمهای که برکه هستنن و یه قورباغه باعث میشه بگندن، باید روحتو بزرگ کنی مطمئن باش میتونی همسرتو بیاری تو مسیر عشق، اصلا عشق یعنی همین ، عشق محدود به وجود یه همسر یا یه آدم نمیشه ،
پیشنهاد من اینه که خودتو بزرگ کن نه مشکلتو
این مشکل بزرگی نیست تو کوچیکی
استینها رو بزن بالا و برو با عشق شروع کن به ساختن زندگیت ،بالاخره همسرت متوجه این عشق میشه و برمیگرده به آغوشت ، اونم طعم عشق رو می چشه و میاد تو مسیر عشق
برای منم دعا کن بتونم .
ممنون از حرفاتون كاش منم مي تونستم مثل شما فكر كنم ولي حالا بخاطر شرايط روحي كه دارم خيلي بهم ريخته و نا اميدم سر هر كاري ميرم فقط تو گذشته سير مي كنم و حسرت مي خورم كه چرا اينطوري شد.خيلي دلم مي خواد مثل شما فكر كنم و خودمو ارتقا بدم ولي دوباره بر مي گردم سر جاي اولم من فقط اگه يه فرصت پيدا كنم خيلي تغيير مي كنم و خيلي تغييرات ايجاد مي كنم تو زندگي مشتركم ولي همسرم انگار دنبال اين موقعييت بوده تا بره.نمي فهمم چرا همه ازدواجا دچار مشكل شده وهمه مشكل دارن ايراد كار كجاست تربيت نسل ما مسايل اجتماعي نمي دونم اميدوارم مشكل شما هم حل بشه مي دونيد يه زن از شو هرش فقط محبت مي خواد و توجه همسر شما چه مشكلي دارن؟
تار گفتگوی همدردی » مشاوره خانواده » طــــــــرح مشکلات خانواده: ارتباط مراجعان-مشاوران>> عاشقشم بهش شک دارم (نامزدم) آیا ادامه؟؟؟
به تاپیکم به ادرس فوق مراجعه کن
همه حرفاتون تو پست 13 در مورد منم صدق میکنه شایدم بدتر ،، در ضمن منم دارم تلاش میکنم هنوز موفق نشدم،
حرفتونم درسته ، اگه بگیم همه ازدواجها دارن به مشکل میخورن به اعتقاد من خیلی اشتباه نگفتیم گنده گنده هاش موندن چه برسه به منو شما که هنوز اول راهیم بی تجربه و ...
پس ایدئال گرایی برای همیشه فراموش.
همسرمونو با همه عیبهاش عاشقانه بپذیریم ،زندگی بعد طلاق هم همینه ، البته در خوشبینانه ترین حالت ، فرصت نداریم چند سال دیگه مگه زنده ایم ، به طلاق فکر نکن ، عاشقانه منتظر جرقه ای که منتظرشی باش و شروع کن،
یه چیز دیگه : اگه بخشش و گذشت باعث کوچکی میشد خدا اینقد بزرگ نمیشد
در مقابل عشق هیچ باش چشماتو ببند و خودتو تسلیم عشق کن به همه چیز میرسی. قول میدم از همه سبقت بگیری.
اصلاح میکنم : پست 17 بجای پست 13 سطر سوم
حرکت نوسانی احساس توی شرایطی که توش هستی یه چیز طبیعیه، در حقیقت با احساست داری کشتی میگیری، من خودم باورهای غلطمو تحقیر کردم وقتی تفکرات منفی میاد سراغم بهشون تحقیر آمیز نگاه میکنم اینکه چقدر کوچیک و حقیرند، باورهایی که باعث کینه، دوری، عصبییت و نفرت میشن رو با اردنگی از ذهنت بنداز بیرون
سلام خوبيد من هر چي گشتم پيدا نكردم البته من حق عضويت پرداخت نكردم شايد برا همينه.اينجور كه فهميدم مشكل شما شك/ شك مثل خوره مي مونه و تمام وجوده ادما مي گيره گاهي احساس مي كني استخوناي ادم درد مي گيره از اين احساس.من تجروبه داشتم ولي بايد مطمئن بشيد.دودلي تو اين مورد خيلي سخت تا مطمئن نشيد وضعيت همين بعد اطمينان اگه دوسش داريد ببخشيد و اگرم نمي تونيد رهاش كنيد مي دونم خيلي سخته ولي بهتر از زندگي با عذابه زندگي با شك ادمو به جنون مي رسونه بايد روح بزرگي و منطق زيادي داشته باشي كه فراموش كني و ببخشي.منم منتظره اون جرقه و فرصتم تا بتونم تغيير ايجاد كنم با ارامش زندگي كنم ولي هيچ خبري ازش نيست كم كم دارم به اين نتيجه ميرسم صلاح نيست و كار خداست كه ما با هم نباشيم ديگه از انتظار خسته شدم دلم ميخواد از اين برزخ رد بشم حتي اگه ايستگاه بدي جهنم باشه.به قول شما مي خوام با احساساتم به يه نتيجه برسم راهمو انتخاب كنم و براش تلاش كنم حالا يا اينوري يا اونوري.