زندگی پر استرس

سلام و رحمت خدا بر شما همنوع!

خوبی؟!

اوضاع و احوال چطوره؟

میبینم هر روز میای ولی صدایی ازت در نمیاد!

یه ندا بده ببینیم حالات خوبه یا نه؟ زندگی چطوره؟ به لطف خدا بهتر شدی؟ زندگیت روبراه شده؟ یا طبق روال سابقه؟

گهگاهی به دوسال گذشتت فکر میکنم، از لحاظ علم روانشناسی در حدی نیستم که چیزی بگم، امیدوارم دوستان بیان یه کمکی بدن.
ولی 280 تا پست، سر جمع هر پست فکر کردن و جواب دادن و تایپش 5 دقیقه بطوله،سر جمع 24 ساعت میشه.16 هزار بازدید، هم هر کدم یه دقیقه طول بکشه میشه 11 روز!
یعنی هیچ اتفاقی نیفتاد؟

بدرود.

سلام افسون عزیز.
چرا هیچ خبری از خودت نمی دی؟ ما همچنان منتظریم.:46:

سلام بر افسون عزیز
1) خودت رو بشناس و به خودت احترام بگذار. مثلا اگر واقعا تمایلی به داشتن بچه نداری، اشکالی نداره. اما باید با کسی باشی که اون هم تمایلی نداشته باشه.
تو هم خدا رو می خوای هم خرما. هم می خوای اوضاع بر وفق مرادت باشه کامل (و نیازهات کمی فراتر از نیازهای بقیه زنان به صورت میانگین هست) و هم می خوای مورد پذیرش خانواده و جامعه باشی.
من فکر می کنم قسمتی از عذابت بابت این اتفاق هم دید اطرافیان و خانوادت نسبت به تواِ.

2)مشکلات تماما در مغز ما وجود داره.
می تونی اون قدر تو ذهنت یه مشکل رو بزرگ کنی که تو رو از پا بندازه
می تونی هم اهمیتش رو کم کنی و در نتیجه کوچکش کنی و کنترل اوضاع رو تو دست بگیری

3)یه موقع هایی که خیلییی خسته ای به خودت استراحت بده. مثلا بگو از الان تا 24 ساعت دیگه؛ اصلاااا نمی خوام به این موضوعات فکر کنم.

4)سعی کن زندگی رو زیاد سخت نگیری. زندگی همه ما آدم ها یه تراژدی یه. یه جور بازیه. می گذره.

5) دوستت داریم و برات آرزوی خوشبختی و آرامش می کنیم.

سلام دوستان!

اوضاع زندگی فعلا خوب است اما در کارم از مهر دیگه سرکار نمیرم چون تمدید قرارداد نشد. یعنی فقط تدریس که اونم فقط 2 روز از وقتمو میگیره. خیلی احساس گیجی میکنم. نمیدونم با روزهای باقیمانده هفته چیکار کنم . احساس شکست نمیکنم و یه جورایی ته دلم خوشحالم چون اصلا احساس رضایت از کارم نمیکردم. به هرحال این مرحله ای از زندگی هستش و امیدوارم سبب خیری باشه تا مفیدتر و راضی تر بشم.

سلام و درود بر خانم افسون،
کار زیاد و سنگین، بدون شک روی روحیات و رفتار آدمی زاد تاثیر بسزایی داره.

به نظرم فعلا چند ماه رو استراحت کن و به قولی خوش بگذرون، تا این شیوه رو هم امتحان کنی، شاید اوضاع و احوالت بهتر شد. اگر این شیوه هم برات خوشایند نبود، کار برای فردی مثل شما زیاده، براحتی میتونید برید سراغ شغل دیگه، یا حتی خودتون کسب و کاری رو آغاز کنید.

امیدوارم روز به روز بهتر شده و در زندگی با همسرتون هم موفق باشید. ای کاش تو این قضیه یه کدومتون کوتاه میومدید. نتیجش میتونست شگفت انگیز باشد!

و به قول دکتر شهید شریعتی عزیز:
ای کاش از صفر بودن و طواف بر دور خودمان در آییم و به جرگه خلقت پیوسته و در راستای دیگر صفرها جلوی یک قرار گرفته و معنا پیدا کرده و ارزشمند شویم . چون صفر به تنهای ارزش ندارد! یک، جلوش تا بینهایت صفر!


بدرود .

سلام
خدار و شکر که زندگیت فعلا بر وفق مراده امیدوارم که همیشه بر وفق مراد باشه و اگه احیانا روزی مثل همه زندگیها بر وفق مرادت نبود قدرت تحمل و داشته باشی تا از اون بحران بیای بیرون و روز بعد زندگیت شیرین باشه
به نظر منم کمی استراحت برات خوبه یه کلاس شاد و مفید بنویس که تو روحیت اثر خوب داشته باشه.
موفق باشید:72:

سلام افسون خانم.
خوب هستید؟
امیدوارم حالتون خوب باشه .راستش نمیدونم پیغامم به دست شما میرسه یا اون را میخونید یا نه.فقط میخوام یه چیزی بگم.من تازه این سایت را پیدا کردم و حرفهای خیلی از بچه ها را در پاسخ به تاپیک قبلی شما خوندم.به نظرم به شما ظلم شد هم در اون تاپیک و هم در زندگی مشترک.
ببینید من یه نظری دارم که فکر میکنم باید اینطوری باشه
البته دوست دارم بیشتر به صورت خصوصی با میل بهتون بگم اما خلاصه مطلب اینه.شما باید بین دو گزینه تصمیم بگیرید یا جدایی یا گرفتن اختیار زندگی مشترک و غیر از این هم راهی نداریدالبته ببخشید این را میگم ولی اگر بخواهید در قالبهای بقیه زندیگ کنید مطمئن باشید هم شما نابود میشید بدون لذت بردن از زندگی هم شوهرتون .برای همین من توصیه میکنم گزینه اول یعنی گرفتن اختیار زندگی را پیش بگیرید.ضمنا من یه نکته را بگم، بچه ها به شما اعتراض میکنند که چرا مدرک تحصیلی خودتون را گفته اید اولا چقدر این مملکت ما خاک بر سر شده که که ما به نخبه های خودمون توهین میکنی به جرم نخبه بودن.بله آقا بین چند صد هزار نفر آدم خیلی باید نخبه باشه تا توی شریف درس بخونه و تا کسی هم نره شریف این مطلب براش حل نمیشه. پس شما حق دارید به خودتون ببالید. در ثانی این درسته که گفته اند آدم باید متواضع باشه اما نه اینکه وقتی دو نفر هم قد هم نیستند یه نفر را به زور کوتاه کنیم تا هم قد بشنود .راه درمانش چیز دیگری است.اصولا من فکر میکنم شما باید یه جور دیگه به خودتون نگاه کنید کما اینکه خیلی از زنها هستند که این کار را میکننند اما در مملکت ما جا نیفتاده.

از آخرین ارسال این تاپیک بیش از 4 ماه گذشته .

تاپیکهای مشاوره ای که بیش از یک هفته از آخرین ارسال گذشته باشه ، به روز نمی شوند

با تشکر

اشتباهی بود حذف کردمش

با سلام
من امروز مطلب های شما را خواندم و خیلی متعصف شدم ، و به موقعیت اجتماعی و تحصیلیتان قبطه خوردم نمیدانم الان در چه وضعیتی هستید طلاق گرفته اید یا ادامه داده اید.
شما قبل از ازدواج صبوری نکردید و کاری که خدا نمیپسندد کردین چون با شرایط شما لیاقت بهترین را داشتی
حالا اتفاقی که افتاده اول از اخلاق خوب شوهرت میگفتی و من حسرت میخوردم با خودم میگفتم دختر جان هیچی نداشته باشه اخلاق داشته باشه فکر طلاق نکن ولی در صفحات بعد دیدم از اخلاقیات بدش نوشتی وسریع به ذهنم خطور کرد که تا الان شوهرتان از شما حساب میبردن و از ترس احترام میذاشته ولی این اخلاق بد تو ذاتش بوده و با عقب نشینی شما متوجه ضعف شما شده و شروع به بی احترامی و بد بیراه گفتن میکند تا شما اعتماد به نفستان را از دست بدهید و آسودگی خاطر برای درس وتحصیل نداشته باشید و در نتیجه از کار بیکار و یک فرد از همه جا رونده تبدیل شده و او را همین طور هست بپذیرید
نظر من که فقط در حد پیشنهاد وشما باید خودت تصمیم بگیری فردا قیامت یقه من نگیری بگی تو گفتی شما توانایی اداره یک زندگی رو به تنهایی دارید هر طور شده جدا شده به خارج برای ادامه تحصیل بروید یا تا یک مدت تمرکزتان رابه کارتان بدهید و یاد خدا غافل نشوید شما نیت بعد ازدواحت خیر بوده قدم برداشتی وشوهرت نخواسته تو را داشته باشد پس عذاب وجدان نگیر چون تو تو مدت زندگی مشترکتان کار اشتباهی که باعث گناه وخیانت بشه نکردی درسته؟؟؟
خواهشا وضعیت فعلیتان را به من خبر دهید