نمایش نسخه قابل چاپ
خانوم آنی عزیز، میشه لطف کنید و توی همین تاپیک بیشتر در مورد کنترل احساسات و همین طور دریافت نوازش از دیگران و خود صحبت کنید؟ فکر می کنم این موضوع هم بتونه به این آقای محترم کمک کنه و هم به من!
البته از آقای greenمعذرت می خوام که توی تاپیک ایشون این موضوع رو مطرح می کنم، اما فکر کردم شاید هم کمکی به شما باشه و هم به من!
ممنونم:82:
خواهش می کنم، اتفاقا یشنهاد خوبیه.
البته من هنوز با صحبت های خانم آنی قانع نشدم که این انتظار زیادی از یه زندگی مشترک باشه.
سلام
آقای green گرامی به نظر من هم ابراز علاقه و احساسات به اون شکلی که مدنظر شماست تا وقتی ازدواجی در کار نباشه درست نیست و درصورتی که یکی از طرفین چنین انتظاری از دیگری داشته باشه توقع بیجاییه(ببخشید)
زمانی که دونفر در دوره شناحت همدیگه هستند باید مواظب باشند که احساسات مانع شناحت واقعی طرفشون نشه که البته این خیلی هنر و مقاومت میخواد و خواه ناخوه اسن احساس پیش میاد اما وظیفه اینه که حداقل اجازه ندید بر عقل و منطق غلبه کنه.
تو همین دوره میشه با کمی هوش و ذکاوت و بدون دخالت احساسات متوجه بشید طرفتون برای احساست شما ارزشی قائل هست یا خیر و اینکه میتونه همراه خوبی برای شما باشه یا نه ؟
پس به ابراز علاقه ظاهری زیاد معتقد نباشید و توجه نکنید چون ظاهر علاقه ظاهری وقتی با عمل همراه باشه مفید و کارسازه.
خیلیها هستند که تو این مراحل شاید خیلی خشک و بی احساس به نظر برسند اما بعد اتفاقا فوق العاده مهربان و خونگرم و عاطفی هستند و همینطور حالت عکسش خیلیها از ابتدا خیلی احساساتشون رو دخیل میکنند و ظاهرا با محبت به نظر میرسند اما بعد و گاهی به زودی سرد میشن و تغییر رویه میدن .
این هم که گاهی خودش ابراز علاقه میکنه شاید میخواد ببینه شما چقدر ظرفیت دارید و اینکه قصد سوء استفاده دارید یا نه ؟ که البته این کار هم درست نیست چون هردو نفر باید مراقب باشند.
موفق باشید
با سلام
با اينكه از همه اعضاء به خاطر پستهايشان در اين تاپيك تشكر كردم. اما دلم نيومد، كه يك پست مستقل نزنم .
لذا لازم ديدم كه روي اين پاسخها تاكيد دوباره قرار دهم.
روش راهنمايي دوستان از همه زوايا انجام شد. و روشنگري خوبي نسبت به موضوع ايجاد گرديد.
هم تفاوت وابستگي و دلبستگي كه آني توضيح دادند و اشاره به مهارتهاي كنترل احساس كردند.
هم مطالبي كه ساير دوستان در مورد تفاوت قبل از ازدواج و بعد از ازدواج ارائه كردند. و اينكه نبايد با احساسي كردن مراحل شناخت در قبل از ازدواج ، موجب تحريف انتخاب صحيح شد.
در مورد تفكيك اينكه :« آيا اين دختر خانم مهارت هم حسي و ابراز احساسات ندارد؟ يا انكه به عكس او مهارت كنترل احساسش را در قبل از ادواج دارد؟»، نياز هست جلسات مشاوره قبل از ازدواج داشته باشيد، تا آشنايي بيشتري با تيپ شخصيتي يكديگر پيدا كنيد. همچنين نحوه ارتباط دختر خانم با دوستان همجنس خود، با خانواده ، والدين ، خواهر و برادر و فاميل ، نشان مي دهد كه تا چه اندازه خونگرم هست.
سلام
از خانم موعود و مدیر همدردی متشکرم
خانم موعود گفتید که "تو همین دوره میشه با کمی هوش و ذکاوت و بدون دخالت احساسات متوجه بشید طرفتون برای احساست شما ارزشی قائل هست یا خیر و اینکه میتونه همراه خوبی برای شما باشه یا نه ؟" ولی چه جوری می شه اینو فهمید؟ می شه چند نا راهکار و موقعیت به من پیشنهاد کنید؟
البته فکر می کنم دوستان از صحبت های من اینجوری برداشت کردند که انتظار دارم ابراز احساسات کنه! فکر می کنم این چیزا بیشتر دغدغه ذهنی دختراست نه ما پسرا. من بیشتر می خوام ببینم که خودخواه نباشه و به رضایت طرف مقابلشم اهمیت بده.
آقای مدیر همدردی می شه لطفا راهنمایی کنید که برای مشاوره قبل از ازدواج به چه نوع مشاوری باید مراجعه کرد؟ من یه بار برای همین مورد به مرکز مشاوره دانشگاه رفتم و اونها مشاور روانشناسی بالینی معرفی کردند، آیا در حیطه تخصص ایشان هست؟
سلام،
جناب green، اصلا نگران نباشید، من از دیدگاه دختری که این حالت رو تجربه کرده بهتون می گم. نامزد من هم مثل شما، در دوره شناخت، از همین شکایت می کرد. و جالب اینجاست که منم همین جوابها رو بهش می دادم! :163:
این دختر خانم، با پاسخی که داده کاملا نشون داده که متوجه احساسات شما هست، منتها در نوع ارتباط فعلی شما جایی برای ابراز توجهش نداره. من وقتی نامزدم ناراحت می شد شاید بیش از اون ناراحت می شدم و به فکرش بودم، ولی اینو نمی تونستم وقتی درکنارش هستم ابراز کنم، اما بعده ها وقتی دید هروقت که کاری از دستم بربیاد انجام می دم و پیگیری می کنم و خیلی اوقات مدتها بعد راه حلی برای مشکلش پیدا می کردم و بهش می گفتم، خودش متوجه شد که ناراحتی ها و احساساتش برام مهمه، ولی نمی تونم در اون لحظه بدون استفاده از "حرفهای احساسی" همدردی ام رو نشون بدم.
خب وقتی که شما قرار گذاشتید احساسی نشید چطور توقع دارید که ایشون بهتون نشون بده که احساسات شما براش خیلی مهمه؟ این ناخودآگاه رابطه رو وارد جریان احساسی می کنه. حداقل طرز تفکر من در اون زمان این بود.
ابراز علاقه گهگاهی ایشون هم کاملا طبیعیه. من هم این کار رو ناخوداگاه انجام می دادم.
به نظر من شما سعی کنید با بیهوده خرده نگرفتن به این مسائل جریان احساسات ایشون رو منحرف نکنید و آزارش ندید. چون به یقین می تونم بگم رضایت شما براش خیلی مهمه و اگه مکرر راجع به این مسئله ابراز نارضایتی کنید یا احساساتش بیش از حد کمرنگ می شه و یا احساسات بیهوده و نمایشی وارد کار می شه.
سلام
خیلی ممنون خانم yorsa از جواب کاملتون.
می تونم از خانمهای دیگه هم خواهش کنم که نظرشونو بگن؟
سلام این تاپیکو که خوندم یه سوال برام ایجادشد:اگه یه دختری فکر کنه یه پسر به خاطر حرفی که زده (در قالب اس ام اس یا ایمیل) ناراحت شده و بهش توضیح بده و ازش معذرت خواهی کنه این یه جور ابراز علاقه است؟ اصولا دوست ندارم کسی از دستم ناراحت بشه وسعی می کنم ازش معذرت بخوام.تو دانشگاه هم ارتباطی با پسرا ندارم فقط سر یه قضیه ای با یکیشون ارتباط کاملا رسمی داشتم و...الان احساس می کنم که اون احساس می کنه من بهش حسی دارم.که اصلا دوست ندارم چنین فکری بکنه. تو چند مورد مجبور شدم ازش معذرت خواهی کنم(میل یا اس ام اس) که اون هربار می گفت چیزی نشده دفعه آخرم اصلا جواب نداد.می خواستم بدونم دلیل فکر اون اینه؟
سلام ssszzz
این اتفاق تو دانشگاه برای من افتاده و دختری به دلیلی ازم معذرت خواهی کرده و من اصلاً همچین فکری نکردم که به من احساسی داره.
این بیشتر به اون پسر بستگی داره، برای بعضی ها معذرت خواهی خیلی عادیه و اصلاً کار مشکلی نیست و اگه اون پسر به معذرت خواهی اینجوری نگاه کنه همچین فکری نکرده که شما بهش احساسی دارید ولی اگه برای خودش معذرت خواهی کار مشکلیه ممکنه فکر کرده باشه که دوسش دارید.
به هر حال این فقط نظر منه، اگه برات خیلی مهمه و می خوای نظر بقیه رو هم بدونی می تونی یه تاپیک جدا با همین موضوع ایجاد کنی و مشکلتو دوباره اونجا مطرح کنی تا بیشتر بخوننش.
آقای green منظور من با این پاسخ خانم yosra یکی هست.نقل قول:
نوشته اصلی توسط yosra
وقتی که شما هنوز رسما ازدواج نکردید و به اصطلاح توی دوره شناخت همدیگه هستید درواقع نباید انتظار ابراز علاقه و محبت از همدیگه داشته باشید چون همین ابراز احساسات روند شناخت رو دچار مشکل میکنه و باعث میشه شما واقعیتها رو در مورد همدیگه متوجه نشید و تنها علاقه محبتی که بینتون ایجاد میشه به نظرتون کافیه و دیگه دوست ندارید به مسائل دیگه حتی مسائلی که مشکل زاست فکر هم بکنید.
تو این دوره عملا باید به همدیگه نشون بدید که احساسات و عقاید وافکار و مشکلاتتون برای همدیگه مهم و باارزشه.
مثلا اگر من تو موقعیت شما بودم به اینکه نامزدم تو مواقع ناراحتی یا مشکل عملا برای حل مشکلم یا رفع ناراحتیم کاری بکنه خوشنودتر بودم تا اینکه فقط با حرف زدن و ابراز محبت بخواد کمکم کنه و وقتی در عمل بهم ثابت کنه که مشکلم و ناراحیتم براش مهمه خیلی بیشتر میتونم بهش تکیه کنم تا اینکه فقط حرف بزنه.
البته من منکر ابراز علاقه کلامی نیستم و اون نوع ابراز محبت هم لازمه زندگیه اما اینکه از ابتدای آشنایی و در دوره شناخت همجچین انتظاری داشته باشیم درست نیست.
شما فکر کنید اون خانم طبق انتظار شما مدام بهتون ابراز علاقه کنه و از این بایت کم نذاره شما هم که این کارو دوست دارید و انجام میدید اما خدای نکرده ازدواج قسمتتون نشه چی میشه ؟ شما با این کار به همدیگه وابسته شدید در حالیکه باید از هم جدا بشید و این آسیب روحی و روانی برای خودتون پیش میاره
وظیفه شما در حال حاضر اینه که سعی کنید با همین خصوصیات اخلاقی همدیگه آشنا بشید تا بتونید تصمیم درستی برای زندگیتون بگیرید و کمتر به فکر ابراز احساسات باشید چون هرچی بیشتر به این مسئله بپردازید شناختتون از همدیگه مشکلتر میشه
موفق باشید