كمك در خواستگاري دختر مورد علاقم

چرا اینقدر هولی؟!!!
سوال شما طوری است که انگار تنها مسئله شما نحوه عنوان کردن خواستگاری است و باقی قضایا حل شده است. در صورتی که دوستان توجه شما را به مسائل دیگری که از پیشنیازهای ازدواج است جلب میکنند اما شما خیلی سطحی از آنها عبور کردید. و باز برگشتید سر اصل سوال خودتان یعنی نحوه ابراز علاقه و خواستگاری. خوب جواب این سوال کاملا مشخص است و آنهم اقدام از طریق پدر و مادر طرفین است بخصوص که شما فامیل هم هستید.
اما برادر! هر حال احساساتی شدن و عجله ای دست به کار شدن برای تصمیم مهمی همچون ازدواج مشکل زاست. مادرتان درست گفتند و بهتر است شما ابتدا شغلی داشته باشید ضمن آنکه بنده معتقدم هنوز برای ازدواج شما زود است و چند سال عقد و نامزدی هم خودش مشکل زا خواهد بود.

بله كاملا درست ميگيد و تقريبا با شما هم عقيده ام و فكر نكنم بهش بگم قضيه ازدواج چون واقعا هنوز خيلي زوده.
ولي لطفا اينو جواب بديد قول ميدم ديگه مزاحمتون نشم:
اگر ميگفتم به اون دختر و بهش بگم تا زمان اتمام تحصيل صبر كنه و مشكلي از بابت منزل نيست و ديگه رهن و اجاره نيست و فقط مدرك دانشگاه و استخدام در جايي هست چي ميگه به نظر شما و عكس العملش؟
اگر به فرض من اينارو به شما بگم شما چه ميگيد؟(ميخوام بدونم عكس العملتون چيه؟)
متشكرم..

اولا که حتی اگر ما همه خانمهای تالار هم به شما بله بگیم ( به جای اون خانم):311: باز تاثیری در اصل ماجرا نداره. اون خانم با دید خودش و معیارهایی که داره و همچنین شناختی که از شما داره با قضیه برخورد خواهد کرد.( البته به نظر میاد ایشون سن اشون از 19 هم پایین تر باشه) ضمن اینکه بنده حتی در سنین نوجوانی دلم نمیخواست که یک پسر 19 ساله ازم خواستگاری یا ابراز علاقه کنه (ببخشید البته!)
در ثانی، شما از این پس در محیط کار و تحصیل و ... با آدمهای متفاوتی برخورد خواهید کرد و با بالاتر رفتن سن ممکنه معیارهاتون اونقدر تغییر کنه که حتی خودتون در سنین 25-26 سالگی به این نتیجه برسید که این خانم کیس مناسب شما نیست. خوب اگه به هم تعهد داده باشید که منتظر هم بمونید اونوقت چه اتفاقی می افته؟ ضمنا این خانم غیر از احساس دلتنگی که در نبودش در بعضی جاها به سراغ شما میاد چه نکات برجسته ای داره که شما آنقدر برای ازدواج یا وعده ازدواج به ایشان مصر هستید؟ و اصولا چه معیارهایی شما دارید که ایشون را مطابق اون معیارها میبینید؟

سلام دوست گرامی
سوال شما :
چطوری ازشون خواستگاری کنم ؟

من تغریبا با شما هم سن هستم و دقیقا در همین وضعیت شما قرار دارم
ولی با این تفاوت که من نمی خوام ازشون خواستگاری کنم
فقط می خوام بهشون بگم :
(سلام و احوال پرسی)
(مقدمه )
همونطور که می دونید ما انسانها بعد از یک دوره زندگی به جایی می رسیم که احساس می کنیم به کسی برای ادامه زندگی نیاز داریم و در ذهن خودمون با توجه به عقاید و اعتقاداتمون ، اون شخص رو به تصویر می کشیم و معیارهایی برای اون فرد در نظر
می گیریم.
(اصل مطلب)
با توجه به روابطی که باشما داشتم فکر میکنم شما با معیارهایی که من دارم تطابق دارین و می خواستم با شما بیشتر در این مورد آشنا بشم ولی لازمه ی ادامه این آشنایی و صحبت وابسته هست به نظر شما، که آیا موافقین بیشتر با هم در این مورد صحبت کنیم یا نه و اگر موافق بودین تحت چه شرایطی می خواین این آشنایی صورت بگیره؟


این چیزی بود که من می خوام به ایشون بگم
( البته در این مورد با استادم مشورت کردم و ایشون این روش رو گفتن،
من هم می خواستم با میانجی گری خانواده این ارتباط شروع بشه ولی استادم فرمودن اینطوری بهتره ، البته به شرط اینکه هیچ طرف احساسی برخورد نکنه)
در مورد شما :

از کلمه خواستگاری استفاده نکنید
اگر شما برید جلو و از ایشون خواستگاری کنید و جواب رد بدن ، به نظر من به
اعتماد به نفس شما و به شخصیت شما صدمه وارد میشه
حالا بماند که با خانواده برید جلو و جواب رد بشنوید.

ولی کلمه ( آشنایی بیشتر )ا ینگونه نیست و اگر ایشون بگن نه بدونید که صدردصد در خواستگاری هم اینگونه خواهد بود

آشنایی بیشتر، یک دوستی با رعایت قوانین و با اطلاع خانواده ( مادر خانواده ) هستش که در اون با وجود احساسات عقل حکم میکنه و هدف از این رابطه گفتگو در مورد معیارهای طرفین هست .
در صورت به تفاهم نرسیدن در این رابطه حداقل صدمه به طرفین وارد میشه

در کل تصمیم با شماست