آيا ادامه به صلاحمونه؟؟؟؟؟؟؟

ممنونم از تمام دوستام بابت راهنمايي هاي ارزشمندتون :72: :72: :72:
در جواب m.mouod عزيز و گرامي بايد عرض كنم كه تفاوت فرهنگي ما بر ميگرده به نوع پوشش ها و اينكه يه سري مسايل كه دين ما رو از انجامشون منع كرده و تو عرف جامعه هم صورت خوشي نداره براي خانواده ايشون يه مقدار عاديه (البته ذهنتون منحرف به داشتن روابط جنسي آزاد نشه ااااااااااااااااااا)
البته فكر ميكنم از لحاظ اقتصادي هم زياد,هم تراز نيستيم (من زياد در اين مورد صحبت نكردم و اطمينان كامل ندارم ولي اين طور به نظر ميرسه)
در مورد داشتن يك دوست دختر كه بتونم در هر حالتي روي حمايتاش حساب باز كنم و اينكه از همه مهمتر هميشه برام وقت داشته باشه بايد بگم كار حضرت فيله... چون اكثر دختر خانوماي كه درو بر من هستن فعلا تمام تمركز فكرشون روي دوست پسراشونه.... و حاضرم قسم بخورم كه هيچ وقت به خاطر دوست دخترشون (كه من باشم) قرار عاشقانشون رو با دوست پسرشون به هم نميزنن... بلكه من بايد دنبال اين باشم كه كي وقتشون آزاده و ميتونم باهاشون درد دل كنم!!!(البته اين در مورد آقاييونم هست) ...... در حالي كه من به عينه ده ها بار ديدم كه ايشون قرار هاي اداري يا تماس هاي كاريشو به خاطر من و جلوي چشم من (بدون اينكه من ازشون بخوام) لغو كردن!!!! و با جون و دل به حرفام گوش دادن!
ولي از طرفي من براي داشتن يك دوست خوب به ايشون فكر ميكنم و نمي تونم فعلا به ازدواج فكر كنم! (البته هر جفتمون به صورت توافقي با پيشنهاد اوليه از طرف خود من, موافقيم)

خواهر خوبم آنچه که گفتنی بود و لازم برای شما گفته شد و فرشته مهربان کاملتر بیان کردند که دقیقاً صحبتهاشون حرف دل من بود اما چون تو تاپیکهای دیگه من هم همینها رو بارها گفته بودم دیگه تکرار نکردم .
و شما بیشتر روی " رابطه دوستی" تاکید دارید تا "ازدواج" ! برای همین فعلاً قضیه ازدواج منتفیه و در حاشیه ست.
اما مطالبی که شما در مورد دوست بودن با یک پسر به جای دختر بیان کردید اگر واقع بین باشید و احساسی دوست انتخاب نکنید ، مردود هستند .یعنی صحبتهای شما توجیه درست و مناسبی برای انتخاب دوست از جنس مخالف نیستند! چون .......گفتم که فرشته مهربان حرف دل منو زد.
موفق باشید

از دوست خوبم فرشته مهربان بابت حرف هاي زيبايي كه زدن واقعا ممنونم....:104: :104: :104: :104: :104: :104:

سلام عزیزم
ببین اینطوری که تو تعریف کردی مرد نازنینی هست و امیدوارم همیشه اینطوری باشن ولی اگر تفاوتهای بین شما و ایشون زیاد نیست مثل تفاوت از زمین تا آسمون به عنوان یک شوهر خوب که بتونه برات یک دوست خوب هم باشه میتونی روش حساب کنی ولی این رابطه ای که شما الان دارین به درد کشور و فرهنگ ایران نمیخوره اگر تو یک کشور آزادی بود که هر کسی برای خودش زندگی میکرد و نه برای خانواده و دوستان تا آخر عمرتون هم میتونستید دوستان خوبی باشید ولی اینجا ایران هست با یک طرز فکر و فرهنگ سنتی و خرافاتی.یا اگر میخوای ادامه بدی مشکلات زیادی جلوت هست .اگر فکر میکنی چنین کسی دیگه تو مسیر زندگیت نمیاد از دستش نده و باهاش ازدواج کن.ولی با شناخت کاملتر و بیشتر چون ازدواج با دوستی فرق داره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دوراهي

ممنونم از تمام دوستام بابت راهنمايي هاي ارزشمندتون :72: :72: :72:
در جواب m.mouod عزيز و گرامي بايد عرض كنم كه تفاوت فرهنگي ما بر ميگرده به نوع پوشش ها و اينكه يه سري مسايل كه دين ما رو از انجامشون منع كرده و تو عرف جامعه هم صورت خوشي نداره براي خانواده ايشون يه مقدار عاديه (البته ذهنتون منحرف به داشتن روابط جنسي آزاد نشه ااااااااااااااااااا)

---

یادم رفت این نکته رو یادآوری کنم که
خود شما هم قبول دارید که یکسری مسائل هست که برای شما و خانواده تون مهمه و دین روی اونها تاکید داره و مورد پسند جامعه هم نیست اما رابطه دوستی دختر و پسر رو نادیده گرفتید و از این مسائل استثنا کردید !

یه خورده بیشتر فکر کنید!

عزيزم ما اصلا نمي تونم براي ازدواج بهم فكر كنيم چون در اين صورت من بايد قيد كل خانوادمو بزنم...
فقط يه رابطه دوستي كنترل شده (كه تمام دوستان عزيزم مخالفت كردن)
يه مشكل ديگه اي كه باعث شده خانواده من با اين مساله مشكل اساسي داشته باشن, موقعيت اجتماعي فوق العاده بالاي داماد اول خانوادمونه... كه خانوادم دوست ندارن داماد بعدي از اون كم بياره و كمه كم يه دكتر يا وزير باشه...
البته اگر چه اين آقا دكتر نيست ولي از لحاظ اخلاقي و فهم و درك در سطح بسيار ايده الي هستن!... و بسيار مهربون و با محبتن.... از لحاظ معرفت و صداقتم در درجه بالايي هستن...

دوستان عزيزم...
امروز 5 روزه كه از زماني كه من از اين آقا خواستم كه باهام هيچ تماسي نداشته باشه تا فكرامو براي ادامه رابطه بكنم ,گذشته...
ولي احساس اصلا خوبي ندارم... احساس مي كنم نياز دارم باهاش صحبت و درد دل كنم... و اين مهر سكوتي كه اين چند روزه به دهان هر دوي ما خورده بد جوري طاقت فرسا شده...
ولي چه ميشه كرد كه حقيقت اينه...
حقيقتي كه دير يا زود ميرسيد...
و هر چه اين سكوت بيشتر طول ميكشه و من دل تنگ تر ميشم , هواي با اون بودن در من بيشترو بيشتر ميشه!!!!
هواي در كنار يك دوست صميمي بودن... آه خداي من... خداي من...
به نظرتون بهتره زود تر تكليف رو معلوم كنم و منتفي شدن اين رابطه رو به اطلاعشون برسونم؟؟؟ (آخه داره كم كم اون انگيزه اوليم رنگ مي بازه) و از طرفي هم ترس از دست دادن يك دوست خوب و با معرفت تمام وجودمو مي لرزونه.........

دوست عزیز

دقیقاً از همین حالی که دارید عاقبت زیانبار چنین ارتباطی رو میتونی دریابی.
حال الآن شما نشونه درگیری احساسی شما با این آقا و وابسته شدنتونه . حال تصور کن این ارتباط به مدتی طولانی ادامه پیدا کنه ، (امکان ازدواج هم نیست ) و شما با خواستگارهایی برای ازدواج مواجه شوید ، خواهید دید ارتباط با این آقا یک مانع روحی در تصمیم گیری برای شماست .

گذشته از اینها ممکنه در آینده خواستگاری بیابید که بسیار معیارهاتون به هم نزدیک باشه و نهایتاً اون خواستگار انتخاب شما باشه و خواهان زندگی مشترک با وی باشید ، و آن آقا یکی از عقایدش این باشه که اینجور ارتباطی که شما الآن پیدا کردید را در گذشته کسی که به عنوان همسر انتخاب کرده است را نپسندد . چه خواهید کرد ؟؟؟ از وی پنهان می کنید ؟؟ به او خواهید گفت و او را از دست خواهید داد ؟؟
در مورد سئوال اول ، اگر به خاطر حفظ این خواستگار ، ارتباط با این آقای کنونی را از وی پنهان کردید ، به نظرتان کار درستیه ؟
و در مورد سئوال دوم اگر با گفتنش خواستگار مطلوبتان رفت ، آیا ضرر نکردید ؟

خوب فکر کن ، دور اندیشانه و پیامد سنج .

به نظرم شما از لزوم داشتن یک دوست از جنس مذکر ، برای خود یک تابو ساخته اید .

همچنین اصرار به این که حتماً کسی باشه که با او درد دل کنید و برایتان وقت داشته باشد . و خوش بودن از این که ایشان برای شما وقت گذاری می کند تا آنجا که از کارش می زند و توقع این که اگر دوستی از جنس خود داشتید نیز چنین کند در غیر این صورت ارزش دوستی و همدلی ندارد ، به نظر خودخواهی می آید و معیاری است اشتباه در انتخاب دوست .

آنچه از سوی این آقا برای شما خوشایند است دقیقاً نیازهای یک زن به همسر است ( تکیه کردن ، اختصاص وقت ، توجه و محبت ..... ) یعنی شما نوعی تأمین عاطفی که از سوی همسر باید صورت بگیرد را از وی دریافت می دارید در حالی که نه خواستگار است و نه نامزد و نه امکان ازدواج بینتان هست . پس عنوان دوستی طبیعی بر این رابطه گذاشتن یک پوشش از سوی ذهن شماست برای فریب وجدانتان .

توصیه می کنم ، دقت کنی و عنان احساساتت را به عقل بدهی و تجزیه و تحلیلهای منطقیش ولو ناراحت کننده باشد را بپذیری و نهایتاً با دلایل عقلانی از این رابطه چشم پوشی کنی .

موفق و مؤید باشید

ممنونم از صحبت هاي قشنگتون.........
و ممنونم از تمام كسايي كه وقت گذاشتين و منو در اين زمينه راهنمايي كردين... كه بسيار هم كار ساز بود...
در طي تماس 190 دقيقه اي كه با اين آقا داشتم, كتاب اين دوستي رويايي براي هميشه ي هميشه به آخر رسيد!!!
ولي تو سطر آخرش اين فقط من بودم كه خدا حافظي كردم, و ايشون ترجيح دادن فقط و فقط با نوشتن آرزو هاي زيبا كتاب رو به آخر ببرن...
توي 120 دقيقه اول ,اين فقط من بودم كه حرف زدم و حرف زدم و دلايل زيادي رو مطرح كردم و در ادامه هم ....
هر چه بود تمام شد... چه شيرين و چه تلخ... چه زيبا و چه زشت...
اميدوارم در آينده بتونم شخصي رو با خصوصيات رفتاري فوق العاده ايشون به عنوان همسر آينده پيدا كنم... خواهش ميكنم برام دعا كنين...
.......با آرزوي خوش بختي و سعادت براي تمام اعضاي تالار.......

موفق باشید انشاء الله

براتون آرزوی موفقیت میکنم