نمایش نسخه قابل چاپ
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی دل
----------------------------------------------------------------------------------نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
می دونم که احساساتش خیلی شدیده و از همینش خومش اومده بود!!
فش خیلی فک نمی کنم .. اما دوسدارم یه روز دلیل ِ این اتفاق و بفهمم..
از چی مطمین نیستی؟
---------------------------------------------------------------نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی دل
از اینکه اون زن داشته.. از اینکه فقط برا هوس می خواسته.. به قضاوتم در اون زمان شک کردم
یه طرفه به قاضی رفتم . .حالا تمام ِ تلاشم به فایده بود!!
فقط دوس دارم بدونم قضیه چی بوده!!
سلام،
شما ۱۸ سال اختلاف سنّی با اون آقا داشتین و اگر همه چیز رو بذاریم کنار هم، کاملا روشنه که این آقا برای ازدواج گزینه مناسبی برای شما نبودن...چون ازدواج کرده بودن یا اگر هم نکرده بودن الان دیگه باید کرده باشن(اگه نوه نداشته باشن!):81:
الان هم به نظرم بهتره به جای تلف کردن وقتتون و مشغول کردن ذهنتون راجع به این مساله، ضمن در نظر داشتن اینکه این پیگیری‌ها هیچ کمکی به زندگی شما نمیکنه،:300:
همونطور که باقی دوستان اشاره کردن با توجه به اینکه شما تازه در ابتدای راه هستین، فکر آیندتون باشین و اینکه این بار بی جهت درگیری عاطفی پیدا نکنین...
موفق باشین،:72:
کامران
---------------------------------نقل قول:
نوشته اصلی توسط kamran2007
واقعا ابتدای راهم؟
چیزی که ذهنم و مشغول میکنه اینکه فکر می کنم اون واقعا عاشقم بود.
و دوم اینکه من تا به حال هیچ خواستگاری نداشتم
بهار عزیز...اول اینکه تو هنوز سنی نداری که اینقدر نگرانی ولی باید از حالا به فکرش باشی ...
یه دختر هر چی که باشه (از نظر ظاهری یا اخلاقی یا اجتماعی ) حتما مردان مناسب به ان فرد وجود داره ...ولی باید خود دختر هم شرایط را فراهم کنه ...گاهی لازمه یه تغییراتی در رفتارت ایجاد کنی( نه اینکه به طور کلی خودت را تغییر بدی ولی تغیرات جزیی گاهی لازمه ) ...یا حتی میتونی یه تغییری در لباس پوشیدنت بدی ... بیشتر وارد اجتماع بشو... الان دیگه هیچ مادری برای پسرش به دنبال همسر مناسب نیست و همه پسرها خودشون این کار را انجام میدن... کلاس زبان برو...کلاس موسیقی...خطاطی...حتی به یه باشگاه خوب برو... یا اگر هم شغلی نداری به دنبال یه شغل بگرد حتی اگه خیلی هم مرتبط به درست نباشه ... شناختت را از مردها بیشتر کن ...باور کن بعد از مدتی اتفاقات جالبی برات می افته ... به شرطی که خودت بخوای
bahar-tara:سلام،ببين من فكر ميكنم شما با توجه به اقتضاي سني اون موقع مثل اكثر دختر ها اينجور احساسات رو يه نوع ..... گرفتي (مخصوصا" .... گذاشتم كه خودت بگي )الان كه از اون دوران فاصله گرفتي اون رفتار برات سوال شده ؟من اطلاعات كاملي از اون رابطه ندارم ولي براي شما از برخي از روحيات مردان و زنان ميگويم :مردان در سنين حدود 40 سالگي و زنان در حدود 30 سالگي در قله تجربه و احساسات و عشق و شور قرار ميگيرند يعني اگر در دختران شروع تجربه جنسي بين 15-16 سالگي و پايان آن 45-50 باشد اوج آن در حدود30 و در مردان هم اگر شروع آن 19-20 باشد اوج آن 40 و پايان آن 60-65 است البته اينها نسبي است .پس اون آقا نوعي بازتاب سنيش اين رفتار بوده و برخورد شما هم همينطور !اما چيزي كه من هميشه مشگل دارم با خيلي از خانمها اين ا... اگر اطلاعات كاملتري بدهي باز هم در خدمت خواهم بود و خيلي حرف دارم !:305:
ممنونم تجربتون برام جالبه..نقل قول:
نوشته اصلی توسط omed
مورد خاصی نیست که بخوام توضیح بدم. اگه خود تون سوالی دارید بپرسید
در مورد نظرتوندرمورد ِ سنم کاملا مخالفم. اصلا نگاهم به او به خاطر سنم تغییر نکرده!!
در واقع بع خاطر تلاش ِزیادیکه براش کردم و هیچ نتیجه ای نگرفتم تغییر کرد.. بالاخره مایوس شدم.. و اگر تلاش زیادن نبود تا 50 سالگی بش فکر می کردم
bahar_tara عزیز مسئله ای که شما مطرح می کنید مربوط به گذشته نه چندان نزدیکه . هر چند شواهد و قرائن نشون میده این رابطه از بیخ و بن اشکال داشته و همان بهتر که شکل نگرفته ولی این بازگشت شما به گذشته و اصرار بر موشکافی این اتفاق و رجوع به این آقا نشان از تنهایی شماست.
از پست های کوتاه و بی حوصلگی شما در نوشتار و توضیح دادن هم این مسئله مشهوده.
عزیزم حتما با پدر و مادرهایی که فرزندانشون ازدواج کردن و احساس تنهایی می کنند روبرو شدی, دائما از گذشته و خاطرات صحبت می کنند.
و شما هم احتمالا الان دانشگاه را تمام کردی و وقت زیاد و تنهایی شما را به گذشته برگردونده.
الان شما در اوج جوانی باید خاطره ساز باشی نه اینکه به مرور گذشته بپردازی.
اگه حدس من درسته بهت پیشنهاد می کنم تاپیک جدیدی بزنی و مسائل اطراف و تنهاییت را توضیح بدی تا دوستان بتونند در جهت بهبود شرایط به شما کمک کنند وگرنه با نظرخواهی و نظرسنجی در مورد مسائل گذشته شرایط شما تغییر نمی کنه و فقط بیشتر در خود و خاطرات خود فرو می روید.
موفق باشید.
ببين بحث دو تا است : يكي چرا اون شور را اون فرد داشت و تو اونجور برخورد كردي ؟ و دومي اينكه الان چكار كني ؟در مورد اولي نظر من همان است. حالا من نميدانم و شما هم نگفتي كه او قطعا"ازدواج كرده بود يا نه ؟ و مسئله مهم شما هم علت رفتار اون موقع والان ايشان بود نه چيز ديگر !ومن هم اشاره كردم اين يك قالب شخصيتي براي مردان و زنان است كه در محدوده اين سنين اينگونه رفتار را دارند كه حتما" همراه تغييرات فيزيولوژيك هم است يعني زن حدود 30 و مرد حدود 40 با توجه به تجربه و شرايط تنوع رفتاري و احساس اظهار وجود و... دارد و اين را دربرخي اعضاي تالار ميتواني مشاهده كني !اما اكنون :افكار سازنده اعمال هستند !اول بايد ببيني چطور فكر ميكني ؟چند سوال:1-آيا زندگي برابر ازدواج است و داشتن خواستگار ؟ 2-آيا احساس گناه ميكني ؟چرا؟ 3- آيااز مهارتهاي زندگي آگاهي داري؟4-آيادر خانواده و دوستان همدرد و مونس داري؟5- به جز اين مشگل اساسي در زندگي داري؟