مشاعره

در غمش هر شب به گردون پيک آهم مي رسد
صبرکن، اي دل! شبي آخر به ما هم مىرسد
منبع
موفق و شاد باشید.
یاعلی:72:

در همه دیر مغان نیست چومن شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح
هست خاکی که به آبی نخورد طوفان را

آنان که به شما می گویند
از فرصتها بهره مگیر
همه فراموش کرده اند که زندگی چیست
فقط یک بار زندگی می کنی، پس به فرصتها بچسب
یک سرود را همچون دیگران به پایان نرسان
و برقص

صاد

صدایم کن ای صدای تو
شیشه شب را بانگ بیداری

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شود
مهربانی کی آخر آمد دوست داران را چه شد؟

دوباره "ی"
یا به میل خود بپر و یا به زور کشیده می شوی
در هر حال تو را خواهم برد
چرا که می خواهم آتش دوزخ را روشن نگه دارم
تو را همچون طعمه به کار خواهم برد
که همچون من زندگی کنی، می دانی، من تو هستم
بخشی از من در هر کسی وجود دارد
برای پایین آمدن دستم را بگیر و با من بیا
به درون این سرزمین
به خانه بیا، به جایی که به آن تعلق داری
پس بیا
به درون آتش بپر

ر

روز ها فکر من این است و همه شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خوشتنم

من بي مي ناب زيستن نتوانم
بي باده، كشيد بار تن نتوانم
من بندة آن دمم كه ساقي گويد:
«يك جام دگر بگير» و من نتوانم
م م م م م

موسیی نیست که دعویه انا الحق شنود
ور نه این زمزمه اندر شجری نیست ،که نیست