نمایش نسخه قابل چاپ
سلام سلام
حالتون خوبه دوستان عزیز؟
اویژه جان قبلنا ادم میدونست حالش خوبه یا بد ولی الان یکی حالم رو بپرسه واقعا نمیدونم چی بگم سخت ترین سوال دنیاست.
ارم جان مادرشدنت رو تبریک میگم
من هم دخترم به دنیا اومده و مثل تو دارم کم کم سازگار میشم تقریبا باهم به دنیا اومدند
درسته سختی زیاد داره ولی وقتی چشاش رو نگاه میکنم وتو بغلم فشارش میدم خستگیم در میره.
:72:
والا منم این مدلیشو جای دیگه ای ندیده بودم. فوروم جای بحث و تبادل نظره. اگر قرار باشه هرکس بیاد یه تاپیک بزنه و یه مطلب بذاره و بعدش بحث ممنوع باشه خوب اصلا ریپلای رو بردارن چه کاریه!نقل قول:
نوشته اصلی توسط mohammad29
سلام دوستان
عضو خاموش همدردی هستم. احتمالا خیلی هاتون اصلا منو نشناسید ... اشکال نداره اشنای میشیم :)
اوضاع ظاهری زندگی خدا رو شکر تقریبا خوبه ... ولی آواز دهل شنیدن از دور خوش است ...
کاش باطنش رو به دست می گرفتم... افسار زندگیم تقریبا داره از دستم خارج میشه خیلی تلاش میکنم دوباره به دستش بگیرم
امیدوارم موفق بشم و اوضاع رو خراب تر نکنم
هر چند جای کسی که باید باشه خالیه
سلام
میگزرانیم و بزرگ میشویم
سلام بچه ها
ساختمان محل زندگیمون ، هم سن منه ،
این ساختمون دهها بار شاهد قربانی گوسفند بوده برای تولد نوزاد جدید ، نوه ها و نتیجه ها
و شاهد ریسه بندی و آذین بندی برای مراسمای عروسی
و شاهد بنرهای تسلیت و تشییع جنازه
و شاهد خییلیی چیزای دیگه بوده .
این ماه هم ساختمان جالب شده بود
چند روز قربانی گوسفند
چند روز ریسه بندی عروسی داشت
بعدش چند روز بنر تسلیت ( مادربزرگم فوت کردن و دیروز ختمشون بود . )
توی مراسم ختم خیلیها میگفتن همه چیز به فاصله یک روز تموم شد ،،
اما واقعا همه چیز یک روزِ تموم نشد ،
چهل سال درد کشید ، و برای همه ی زجری که میکشید خیلی آروم و صبور زمزمه میکرد " خدایا ببخش "
از وقتی یادمه مودبانه و با طمأنینه با همه برخورد میکرد ، کاری نداشت طرف مقابل باادبه یا بی ادب ،
حتی یکی بود به زور جواب سلامش رو میداد :47:
اما مادربزرگم هر بار او از در میومد داخل ، بهش سلام میداد و خسته نباشید میگفت و هر بار میخواست بره بیرون براش دعای خیر میگفت .
اونهمه به دل نگرفتن ها و گذشت ها و ادب و آرامشش ...
اما خوب ، واکنش مادربزرگم به تمام زندگی اش همین ها بود دیگه .
چند سال پیش هم یه روز که میرفتم دانشگاه ساختمون چراغونی بود برای عروسی یکیمون
وقتی برگشتم داشتن پارچه مشکی میزدن یکیمون فوت کرده بود
**اون زوج هم بدون عروسی رفتن خونشون و حالام دارن زندگی میکنن
القصه
زندگی در جریانه دیگه
زندگی این اتفاقا نیست
زندگی " واکنش ها مون " به این اتفاق ها است .
حتی وقتی اتفاق خاصی هم نیوفته .
پ . نوشت :
** خدا اموات شما رو هم رحمت کنه . خیلی ممنون . تو شادیاتون جبران کنیم :)
( خواهش میکنم زحمت تسلیت گفتن رو نکشید ، این پستو واسه تسلیت و همدردی نزدم که )
** امروز از صبح مهمون راه انداختیم که برای عرض تسلیت میومدن ، بعدش من یه سینی خالی رو گرفتم سمت پدربزرگم هی میگم حاجی یه چایی بخورید
ایشونم هی میگه من نمیخورم ممنون :)
بعدش که برگشتم آشپرخونه میبینم اوا خدا مرگم بده سینی که خالیهههه :)
سوتی بود ؟ :) عیبی نداره آدم صدتا تا چایی بده بالاخره نمیشه که یه سوتی ام نده .
ولی بدیش اینجاش بود که دستمال کاغذی میگرفتم جلوی مهمونها ، به پدربزرگم که رسید تموم شده بود
بعدش من دوباره میگفتم حاجی دستمال بردار ایشونم میگفت نیاز ندارم .
دوباره اومدم بشینم دیدم اصلا دستمال نمونده بود کهههههههه :)
خدایااااااا ممنونم .
سلام. باعرض معذرت که من اینقدر پست میذارم.
امروز یکی از بهترین روزها بود و خیلی روز خاطره انگیزی شد. و خوشحال بودم و خواستم بازم باهاتون تقسیم کنم خوشحالیم رو.
امروز استاد اینقدر مهربون بود. کلی توی کارای ازمایشگاه کمکم کرد و کلا کلی هم اتفاقای خنده دار افتاد توی آزمایشگاه و کلی همه خندیدیم.
ظهر هم استاد رفته بود برام ناهار از بیرون جوجه کباب مشتی گرفته بود و زنگ زد گفت براتون ناهار گرفتم بیاید بخورید تا سرد نشده. الهیییی.... مثل داداش بزرگا :-) ولی خیلی ذوق کردم.
بعدم رفتم یه سری دیگه از تحلیلهام رو بررسی کنه. که خیلی راضی بود. کل خوبی های امروز یه طرف، یه جمله ی استاد یه طرف. گفت: "آفرین، من ندیدم تا حالا پایان نامه ندیدم اینقدر خوب همه چیز رو تحلیل کرده باشه. اکثرا همینجوری فقط گزارش میدن. شما خیلی خوب هر چیزیش رو با دلیل و علمی بررسی کردین. آفرین"
وااای، یعنی خیلیییی ذوق کردم. خیلی کیف داشت. خیلی خوشحال شدم که زحمتای این مدتم نتیجه رضایت بخشی داده. اینقدر این حرفش ذوق زدم کرد که از دانشکده تا خوابگاه رو دویدم و چند بارم وسطش پریدم بالا.
حس وقتایی که توی مدرسه 20 میگرفتم داشتم. :-)
از همه شما دوستای همدردی، فرشته مهربان، خانم بی نهایت، آقا حامد، آقا هادی، صبا، بهاره جون، الهه زیبایی، زن ایرانی، میشل، انیتا، cry, آقای quality، فرشته اردیبهشت، گیسوکمند به خاطر حمایت ها و کمک هاشون خیلیییی ممنونم.
به خصوص خانم بی نهایت و فرشته مهربان. و البته آقا حامد و آقا هادی.
راستی فرشته مهربان و اقا حامد و اقا هادی هم کم پیدا شدن. امیدوارم حالشون خوب باشه.
آقا حامد من هنوز منتظر بخش بعدی حرفاتون هستم. امیدوارم از من ناراحت نباشین.
و البته خدایا ممنونم. و ببخش که اینقدر بنده کم صبر و لوسی هستم که تا یکم یه چیزی خلاف میلم باشه کفر میگم....
سلام
حال و احوالتون چطوره؟ دماغتون چاقه؟ (اینو پدر همسر من شب خواستگاری،همین که نشستم، گفت. خنده‌م گرفت و فضا خیلی خوب پیش رفت. البته هنوز فکر میکنم شاید لازم بوده فحش بدم. چون واقعا دماغم چاقه):311:
پاییزه جان، خوبی؟ اون روزها که پستت رو دیدم، خیلی متاسف شدم. من اینجور مواقع نمیدونم باید چی بگم.... امیدوارم الان حالت بهتر شده باشه.:72:
گیسو کمند جان، عاشق این روحیه طنزت شدم. عالی‌ای تو دختر :72::43:
راستی شیدا چرا رفت در افق محو شد؟! کسی ازش خبر داره؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Pooh
سلام خانم پوه
خیلی خیلی خوشحال شدم.
یه مدت بود که اینتریت منطقه مون دچار مشکل شده بود نشد خیلی سر بزنم.
اصلا و ابدا هم نه تنها هیچ کدورتی از شما ندارم خیلی هم ازتون راضی ام!!!(ببخشید تعبیرش یه کم خودمونی شد)
امیدوارم که باز هم برگردید و این پست تون رو خودتون مرور کنین مخصوصا در زمان هایی که حجم سختی ها و نا امیدی ها براتون زیاد شده تا به یادتون بیاد که بله روزنه های امیدی هست که حتی فکر هم نمی کردم ،پس این سختی هم میگذره و ان شاء الله آفتاب رضایت و شادی به زندگی از یه روزنه ای بالاخره طلوع می کنه اما به یه شرط ، به شرط این که مثل این دفعه تلاش کرده باشین ،اگر را همه سختی که میدونم براتون چقدر سخت بوده کار رو رها می کردین اصلا چنین روزی رقم می خورد ،پس سعی کنین از این تجربه تون استفاده کنین و با تلقین مثبت و تلاش اون پوی ناامید مرثیه سرا رو مغلوب کنین ،معلوم که سخت هست ،ولی اگر توقع نداشته باشین از همون اول بدوین و اصلا هم زمین نخورین پیش پیش بازی رو بدجور باختین.
به هر حال :
صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند
در اثـــر صـــــبر نـــوبت ظفــــر آید
بگذرد این روزگــــار تلخـــتر از زهر
بار دگر روزگـــار چون شکــــر آیــد
اجازه می خوام با احترام این دو پست خانم فرشته مهربان هم برای یادآوری و هم امیدی که به شما داشتن و توصیه هایی که شاید می کردن رو به نیابت از ایشون براتون بازیادآوری کنم (بعد از این همه سابقه توی همدردی هنوز درست نقل قول گرفتن رو بلد نیستم:54:) :
نقل قول:
سلام
آره عزیز با نگاه منفی بخصوص نسبت به خودت خودت را از انرژی و انگیزه خالی می کنی ....
همین برخورد استادت و رفع بدبینی .... حتماً خیلی بهت انرژی داده و می دهد .... پس کانونها و راه جذب انرژی و انگیزه را دریاب و بدان در منفی بینی ها بخصوص در باره خودت فقط توان و رمق و انرژی و انگیزه را در خودت می گیری و در برعکسش هم نتیجه عکس ... یعنی توان و قوت و انرژی و انگیزه و هدف و برنامه برایت پیش خواهد آمد
موفق باشی خانمی که قطعاً چند وقت دیگر خبر دفاع قوی و امتیاز عالی ازتو خواهیم شنید
:72::72::104::104::310::310::43::43::43:
خیلی خیلی موفق باشین مخصوصا در مغلوب کردن روحیه ناامیدی و یأس تون ، شما حتما می تونین ، همه ما اعضای همدردی به شما ایمان داریم و اگر توی پست همه دوستان نگاه کنین این رو تصدیق می کنین.نقل قول:
http://www.hamdardi.net/images/style...quote_icon.pngنوشته اصلی توسطPoohhttp://www.hamdardi.net/images/style...wpost-left.pngسلام.
صبا راست میگفت یه روز که استرس نداشته باشم فکر میکنم مرده ام!
سلام
و دقیقاً دلیل مقاومت برای تغییر و پیگیری و لختی و بی انگیزگی ها همین است .... وقتی ما وابسته حالاتی منفی و آسیب رسان می شویم کم کم سیستم دفاعی وجود ما نوعی لذت کاذب و نامحسوس به آن می دهد تا فرد بتواند دوام بیاورد و ..... ( بحثش مفصله ) و این است که فرد از فاصله گرفتن و رها کردن آن حالت و روحیه یا رفتار دوری می کند و چون حافظه محکم آنرا چسبیده .. احساس ناتوانی در تغییر را برای توجیه تحویل می دهد ...
حتی از نظر پزشکی هم چیزی به نام حافظه درد داریم ... یعنی اگر 6 ماه دردی را بدوش بکشی و در پی درمان و رفع آن بر نیایی ... در حافظه فایلی برای آن باز می شود و سیو می گردد یعنی این درد بدون عامل هم ادامه پیدا می کند ... لذا پزشکان توصیه می کنند وقتی دردی داری تا قبل از 6 ماه در پی برطرف ساختن و درمان آن باشید ...
حالا از نظر روان هم ما چنین مسائلی داریم ... فردی که حالتی را برای خود مدتهاست حفظ کرده و آنرا درمان نکرده ... ذهن به آن وابسته می شود و اگر آن حالت از او دور شود احساس خلاء و حتی ترس و تهی بودن می کند ... این است که نمی خواهد آنرا از دست بدهد بدون اینکه بداند ... و ذهنش توجیحات مختلف از جمله عدم توان تغییر و بی فایده بودن تلاش را به او القاء می کند تا در برابر تغییر مقاومت کند
این مقاومت را بشکن .... وقتی بدون این احوالات و به قول خودت استرس هستی ... مرتب به خودت بگو چه خوب ، خدا را شکرت ... چه حس خوبی دارم ... وقتی پالس مثبت و شادابی از لحظات بدون استرس منتشر کردی ... به خودت باز می گردد بصورت مضاعف و لذا این لذت که واقعی هم هست جایگزین آن لذت کاذب می شود و روان مایل به تکرار این تجربه می شود و اینگونه زمینه تغییر روحیه و احوال فراهم می شود
تو بهاری خویش را باور کن.
گاهی وقتا فراموش کن کجایی،
به کجا رسیدی و به کجا نرسیدی
گاهی وقتا فقط زندگی کن…
یاد قولهایی که به خودت دادی نباش
یه وقتایی شرمنده خودت نباش
تقصیر تو نیست
تو تلاشتو کردی اما نشد…
یه وقتایی جواب خودتو نده
هر کی پرسید: چرا اینجای زندگی گیر کردی لبخند بزن و بگو کم نذاشتم اما… نشد
یه وقتایی فقط از زنده بودنت لذت ببر…
از بودن کنار کسانی که دوستشون داری و دوستت دارن
- - - Updated - - -
یه بنده خدایی بود چند ماه پیش در نظر داشتم که نشد برم جلو و کنسل شد. امشب فهمیدم نامزد کرده. ایشالا خوشبخت بشه.
اون دنیا وقتی خدا خواست بندازتم تو جهنم یه پوزخندی بهش میزنم و خودم شیرجه میزنم تو آتیش، چون این دنیاش هم از قبل جهنم کرده بود برام.
از ما گذشت و رفت اما تو روزگار فکری به حال خویش کن این روزگار نیست
سلام
موقع نمازتون واسم دعا کنید
ممنون
م-خ