آموخته ام که ...

آموخته ام ... که راه رفتن کنار پدرم در يک شب تابستاني در کودکي، شگفت انگيزترين اتفاق در بزرگسالي است

آموخته ام ... که گاهي تمام چيزهايي که يک "انسان خوب " مي خواهد، فقط دستي است براي گرفتن دست او، و قلبي است براي فهميدن وي.

آموخته ام ... که چشم پوشي از حقايق، آنها را تغيير نمي دهد.

آموخته ام ... که هميشه براي "آدمهای خوب " که به هيچ عنوان "قادر به کمک کردن" به آنها نيستم ، فقط دعا کنم.

آموخته ام ... که فرصتها هيچ گاه از بين نمي روند، بلکه شخص ديگري فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد.

آموخته ام ... که زندگي دشوار است، اما من از او سخت ترم

>>> آموخته ام که انتظار زیباست ، وقتی همراه صبر و امید و درسهای حکمت آمیز باشد .

>>> آموخته ام ، عشق نه یعنی اسیری خود و دیگری ، بلکه آزادگی در فضای ایثار و محبت بی چشمداشت است و رهایی از بند وصال جویی کور .

>>> آموخته ام که تا خدا را داری هیچ بن بستی نداری ، فقط کافیه خوب و عمیق بنگری .

آموخته ام که همان گونه باشم كه مي گويم.
آموخته ام که همان گونه رفتار كنم كه گرفتار عذاب وجدان نشوم.
آموخته ام تا راست گويي و صداقت برای من عادت شود.
آموخته ام که هميشه دنبال يادگيري باشم.
آموخته ام که با پيدا كردن دوستان جديد دوستان قديمي را هم حفظ كنم.

آموخته ام .....پرنده اسیر در قفس تمام فکرش به آزادی است و انسان قادر است به آسانی در قفس را باز کند و شاهد لذت و پر کشیدن او باشد .

آموحتم که :

چقدر خوبه آدم يكي رو دوست داشته باشه نه به خاطر اينكه نيازش رو برطرف كنه نه به خاطر اينكه كس ديگري رو نداره نه به خاطر اينكه تنهاست و نه از روي اجبار بلكه به خاطر اينكه اون شخص ارزش دوست داشتن رو داره
.
.
.

وقتی به خود حقیقت را بگوییم ، صداقت با دیگران برایمان راحت تر خواهد بود

.

نه مريد ؛ نه مقام ، نه كتابخانه ؛ انسان موقع مرگ ، اينها را با خود نمي برد!

همه چيز را ببازيد تا برنده شويد.

اينقدر قرآن بايد بخواني تا بفهمي ، وقتي فهميدي ، ديگر قرآن رهايت نمي كند.
اين يك كلمه زندگي را شيرين مي كند : « من مقصّرم»

موضوع قرآن هدايت است يعني موضوع قرآن با هدف قرآن يكي است و آن هم هدايت است.


الهي لا تكلني الي نفسي اگر خدا دست از ما بر دارد آتشيم

شرّي بزرگتر از خودمان نداريم.

خدا هر كسي را كه اساس ظلمي را گذاشته و ظلم كرده به مردم لعنت كند و كسي را هم كه از اين لعن ناراحت مي شود خدا او را هم لعنت كند.

ترك و فعل خيلي مهم نيست ، نيّت خيلي مهم است

[size=large]عميق ترين حرف بنده اين است ؛خدا هست

بي خود اين طرف و آن طرف نرويم هيچ كس غير خدا كاره اي نيست:323:

خداوند گداي سمج را دوست دارد ولي در خانه ي خودش نه ديگران:316:

ما بدین در نه پی حشمت و جاه امده ایم /از بد حادثه اینجا به پناه امدهایم:163:

بايد فقط براي خدا كار كرد ولو كم.

اگر انسان براي سخن خود ارزش قائل نباشد ، كسي گوش نمي دهد و ارزش قائل نمي شود.

آدم هاي حليم به مقصدشان مي رسند.

قرآن كريم،انسان را مستقيما مي برد سرچشمه ي حقّ.

نهج البلاغه عقل انسان را نوراني مي كند.

وقار با تكبّر نبايد اشتباه شود.

آن چيزي كه نفس را آرام مي كند ، عشق است.

يكي از طرق عشق و محبّت شديد به حضرات اهل بيت (ع) خواندن كلمات ايشان است:323:.


علامت علم اين است كه خودمان كنار گذاشته شويم.

هواي نفس هم مثل هوا متغيّر است.


اگر انسان بازيگري را كنار بگذارد از اولياء خدا مي شود.

از غير از چهارده معصوم نمي شود دفاع مطلق كرد ، حتّي عرفا

[color]آدم عاقل به غير خدا اعتماد نمي كند.[/color]

حبّ محبوب خدا ، حبّ خداست.

هزار سال بدون اخلاص كار كردن ، يك جو نمي ارزد.



*
با مردم با محبّت رفتار كنيم كه محبّت بيش ترين اثر را دارد.[/size]

:82::72:

آموخته ام که در ساحل قلبها این جای پای مهربانان است که می ماند ،

وگرنه موج روزگار هر رد پایی را پاک می کند .

.

آموخته ام که هر لحظه ی زندگی دارای خلاقیتی ست نامحدود و کائنات دارای سخاوتی است بیکران .

کافی است آنچه را که می خواهید روشن باشد تا مراد دلتان به سراغتان بیاید .

اموخته ام که

ترحم بر پلنگ تیز دندان
ستمکاری بود بر گوسفندان