مشاعره

من از روز ازل دیوانه بودم
دیوانه روی تو سرگشته ی کوی تو
سرخوش از باده ی مستانه بودم
در عشق و مستی افسانه بودم

من نگویم که کنون با که نشین وچه بنوش
که تو خود دانی اگر عاقل و هوشیار باشی
در چمن هر ورق احوال حالی دگر است
حیف باشد که ز حال هم بی خبر باشیم

من نگویم که کنون با که نشین وچه بنوش
که توخود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
در جواب عرض می کنم که :
یا ترا من وفا بیاموزم، یا من از تو جفا بیاموزم
به کدامین دعات خواهم یافت، تا روم آن دعا بیاموزم

میم م م م م م م م

ممنون ,میدونستم یه جای اشکال داره ولی به ذهنم نمیرسید
---------------------------------------

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد
که این عجوزه عروس هزار داماد است

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و بر خور زه همه سیم تنان

کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز
تا بخلوتگه خورشید رسی رقص کنان

نخفته ام ز خیالی که می پزد دل من
خمار صد شبه دارم شرابخانه کجاست

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت
جانم از آتش هجر رخ جانانه بسوخت

وقتی کیوان هست و قلب سپید، یعنی بر صفحه مشاعره نیز چند سطری رقم خورده و من خوشحال می شوم.

تو نیکی می کن و در دجله انداز
که ایزد در بیابانت دهد باز
ززززززز

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را

اگر چه در نظر یار خاکسار شدم
رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند