مشاعره ( با اشعار گلچین و محتوایی)

تو فصل پنجم عمر ِ منی و تقویمم. به شوق توست که تکرار میشود هر سال تو را ز دفتر حافظ گرفته ام یعنی: که تا همیشه ز چشمت نمی نهم ای فال

لذت اندر ترک لذت بود ای آزادگان *** ما گدایان ترک این لذت نمی دانسته ایم

من گنگ خواب دیده و عالم تمام کر
جانم به لب رسید از این بی زبانی ام ...



کاش امشب کسی باشه برای مشاعره ... دل گرفته ام هوای بیت های ناگهان کرده ...

آویژه ی عزیز من اومدم ولی فکر کنم دیر اومدم...

مرا با برکه ام بگذار؛ دریا ارمغان تو بگو جویِ حقیری آرزوی رود با خود داشت...

تا نسیم از شرح عشقم باخبر شد، مست شد
غنچه‌ای در باد پرپر شد ولی کو غیرتی؟!

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم هر چند در این عهد خریدار ندارد...

در ایمـان گـر نیـابم از تو بویی
و گر در کـفـر بـویی یـابم از تو

وه که به حسرت عمر گرامی سر شد
همچو شراری، از دل آذر بَر شد و خاکستر شد
یک نفس زد و هدر شد
روزگار ِ من به سر شد

دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که آن شکاری سرگشته را چه آمد پیش

شکستنی شده ام اعتراف میکنم، اما،
ز جنسِ شیشه ی عمر توام؛ مزن به زمینم

نمیرسند به هم دستِ اشتیاقِ تو و من
که تو همیشه همانی که من همیشه همینم...