حال و احوال یاران همدردی (12)

سلام ، دوستان ان شاءالله سلامت باشید.صندای داغ سری پانزدهم رو ایجاد کردم لطفا تشریف بیارید پشت صحنه صندلی داغ اسم نویسی کنید

از خانم ها pooh ، الهه زیبایی ها ، سحر بهاری ، بی نهایت ، فرشته مهربان ، شمیم الزهرا ، فرشته اردیبهشت ، هفت ، فرزانه 123 ، نیاگارا ، لاله123 ، حیاط خلوت ، و بقیه بزرگوارانی که اسمشون خاطرم نیست دعوت می کنم در تاپیک صندلی داغ شرکت کنند

آقایان جناب مدیر ، غلام ، ام واز ، باغبان و بقیه بزرگوارانی که اسمشون در خاطرم نیست هم دعوت میکنم شرکت کنند

«»«»«»«»«»«»«»«»
به درخواست خانم طنین باران

لطفا برای نام نویسی و شرکت در سری پانزدهم صندلی داغ از لینک زیر اقدام کنین.

http://www.hamdardi.net/showthread.p...4&goto=newpost

سلام امیدوارم حال همگی خوب باشه:72:
و دهه کرامت سرشار از خیرو شادی برای هممون باشه:203:
پوه عزیزم دختر نازنین:228: منم بهت تبریک میگم :heart::heart::heart:
پیامهاتو چرا چک نمیکنی جممممممم:325:

سلام.
عه، چه خوب که صندلی داغ گذاشتید.
من که نمیتونم شرکت کنم. ولی امیدوارم به همه خوش بگذره:)


الهه، ایمیلتو چک کن.

انسان در جستجوی معنا

وقتی روان‌پزشک اتریشی دكتر ویکتور فرانکل پس از سه سال اسارت در اردوگاه‌ های کار اجباری (در سخت ترين شرايط) آلمان نازی آزاد شد، به یک نتیجهٔ مهم علمی دست یافت که بعدها یکی از مکاتب مهم روانشناسی به نام «معنا درمانی» يا «لوگو‌ تراپی» شد.

او در پی تجربه شخصی و مشاهده زندانیان دیگر نتیجه گرفت که انسان‌ها قادر هستند هر رنج و مشقتی را تحمل کنند، مادام که در آن رنج و مشقت «حکمت » خاصی را درک کنند.

به عنوان مثال، اگر دو برادر همسان را به مدت سه سال هر روز به بدترین شکل کتک بزنند و به اولی بگویید کتک خوردنش جزئی از یک تمرین ورزشی است و به دومی هیچ دلیلی برای کتک خوردنش ارائه ندهید، برادر اول بعد از سه سال به ورزشکاری قوی با اعتماد به نفس بالا و برادر دوم به انسانی حقیر و سرشار از عقده‌ها و کینه‌ها تبدیل می شود.

کتک خوردن و رنج برای هر دو یکسان است اما تفاوت در حکمتی است که می تواند به رنج کشیدن‌ «معنا» بخشد. یکی به امید روزهای بهتر رنج می کشد و دیگری با هر ضربه خرُدتر و حقیرتر می شود.

اینکه چگونه با سختی‌ها و مشقت‌های زندگی کنار بیاییم و به آن‌ها واکنش نشان دهیم، نهایتاً محصول یک «تصمیم شخصی» است. می‌توانیم تصمیم بگیریم به سختی‌ها و مصائب اجتناب‌ناپذیر زندگی از منظر «معنا و حکمت» نگاه کنیم تا در پسِ هر ضربهٔ روحی و هر لطمهٔ جسمی تنومندتر، مقاوم‌تر و آگاه‌تر بیرون بیاییم یا اینکه تصمیم بگیریم در بهترین حالت یک «قربانی منفعل» با حیاتی پر از غم باشیم.

دکتر ویکتورفرانکل روان پزشک معنا گرا برای معنا بخشیدن به زندگی سه راه پیشنهاد می کند:

1- اگر انسان چیزی خلق کند،زندگی اش می تواند با معنا باشد، (در اینجا انسان از خود سئوال می کند : من برای چه زنده هستم؟)

2- انسان معنا را در شیوه تجربه کردن زندگی ، یا کسی را دوست داشتن،می بیند.(در اینجا انسان از خود می پرسد:من برای چه کسی زنده هستم؟ )

3- انسان معنا را در بحبوحهٔ مشکلات سنگین در می یابد.طرز برخوردی که ما نسبت به رنج انتخاب میکنیم.
در جایی که ما با یک سرنوشت غیر قابل تغییر روبرومی شویم. مثلاً (یک بیماری غیر قابل علاج، مرگ یک عزیز، یک موقعیت ناامید کننده و ...)در این جاست که زندگی را معنا میکنیم (در اینجا انسان از خود می پرسد: چرا نگرش مثبت در برابرسرنوشت غیر قابل تغییر و اجتناب ناپذیر نداشته باشم؟) دکتر ویکتور فرانکل معتقد است که درست در جایی که ما با یک موقعیت روبه رومی شویم که به هیچ روی نمی توانیم آن را تغییر دهیم از ما انتظار می رود که خود را تغییر دهیم،رشد کنیم ، بالغ شویم واز خود فراتر رویم...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط طنین باران

انسان در جستجوی معنا.
.
.
.

تغییر و اجتناب ناپذیر نداشته باشم؟) دکتر ویکتور فرانکل معتقد است که درست در جایی که ما با یک موقعیت روبه رومی شویم که به هیچ روی نمی توانیم آن را تغییر دهیم از ما انتظار می رود که خود را تغییر دهیم،رشد کنیم ، بالغ شویم واز خود فراتر رویم...

---

سلام خانم طنین عالی بود،

نمی‌دونم برداشت خودتون رو نوشتین یا خلاصه از جایی بود، در هر صورت این کتاب خیلی نکات آموزنده خوبی داره، اگر بشه ادامه اش بدین خوب میشه،


-----

البته یه تاپیک خوب اگر ایجاد کنید که عمومی تر باشه، و دوستان از این دست کتاب های خودشون رو به طور خلاصه اونجا بگذارند خیلی خوب میشه، مثلاً آقا غلام کتاب قدرت عادت رو خونده، می‌تونه تو اون تاپیک بیاد خلاصه و چکیده اش رو بگذاره تا باقی اگر براشون جذاب بود برن بخونن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gholam1234

سلام برادر راشامون ' خوبی؟ بیا و برامون تعریف کن که چیکار کردی؟ وضعیتت چطوره؟

---

سلام غلام عزیز
از اینکه دیر پاسخ میدم عذر میخوام
با توجه به روحیه داغون خودم و اینکه حدس میزنم به نوشته درآوردن احوالم، اولا خیلی سخت و شاید غیر ممکن باشه (امیدوارم از پسش بربیام) و دوما یادآوری ماجرا، عذاب روانیم رو بیشتر کنه و سوما احساس شرم (اعضا تالار همدردی و مشاوری که پیشش میریم و پزشکی که در هنگام تهدید به خودکشی خانمم ماجرا رو بهش اطلاع دادیم تا با کمک ایشون خانمم رو بستری کنیم تنها افرادی هستن که از این ماجرا اطلاع دارن)، تا الان چیزی در مورد وضعیت الآنم ننوشتم.
خاطرم هست که از بعد از آخرین پستم در بهمن ماه سال گذشته کاملا با ایشون قهر بودم و در حالت تهدید که باید مهریه ش رو ببخشه وگرنه خیلی زود همه ماجرا رو برای اطرافیان برملا میکنم. ایشون اولش با وقاحت فقط میخواست که مهریه فقط نصف بشه و صفر نشه و من قبول نکردم که آخرش ایشون به یه مشاور متخصص در امر خیانت مراجعه کرد و با نظر اون مشاور با ابراء مهریه موافقت کرد اما قبلش بارها ازم قول گرفت که بعد از ابراء به فکر طلاق نیفتم مگر اینکه دوباره متعهد بشم مستمری در حد اقساط مهریه به ایشون پرداخت کنم که من متاسفانه قبول کردم 😟
با این وضعیت وارد سال جدید شدیم. من در خیلی موقعیتها که در موقعیت انفجاری قرار میگرفتم ماجرا رو به روش میاوردم و ایشونم بغض و مظلوم نمایی نشون میداد که بعد از یک ماه دوباره به اصرار ایشون پیش مشاوری که پارسال مراجعه کرده بودیم رفتیم. مشاور بهمون گفت که طرز برخورد من خیلی بزرگ منشانه بوده و کمتر مردی ممکنه اینطوری برخورد کنه که همین موضوع هم بیشتر برام آزار دهنده اومد که انگار واقعا در این موضوع به طور استثنایی بیغیرتی دارم به خرج میدم.
اما به هر حال و بعد از دو جلسه دیگه که پیش مشاور رفتیم، وقتی به خودم اومدم دیدم دارم برای بهبود رابطه مون مشاوره میگیرم و انگار دیگه اون آدمی که تمام هم و غمش پیدا کردن راهی برای جدایی بی دردسر بوده نیستم.
هر وقت به این موضوع فکر میکنم احساس شرم و ضعف مفرط بهم دست میده که چرا دیگه عرضه ابراز نظرم برای لزوم جدایی مون رو ندارم و چرا اون نفرت اولیه که در وجودم نسبت به ایشون زبونه می‌کشید کمتر شده؟...
چرا آنقدر فراموشکارم؟
نمی‌دونم آخرش این جلسات مشاوره ای چه هدفی داره؟
مشاور گفت که ممکنه آخرش معلوم بشه که این زندگی قابل دوام نیست ولی وقتی بدون توجه به جریاناتی که پیش اومده داره تلاش می‌کنه ما اشتباهاتمون در روابط روزمره زندگی تصحیح بشه، چطور ممکنه به اون نقطه برسیم؟
وقتی از خارج به موضوع نگاه میکنم اصلا فکر به ادامه این زندگی برام احمقانه و غیر ممکن و بیغیرتانه میاد ولی الان تو همین حالت هستم و دارم به زندگی ادامه میدم…
ایناست که این حس سردرگمی رو برام ایجاد کرده که در پست قبلیم گفتم.
راستی از اول سال جدید چندین بار این حرف رو از زبونش بیرون کشیدم که کاملا بهم حق میده ازش انتقام بگیرم و بهش خیانت کنم ولی خب آدم این کار هم نیستم و همش برای ارضای حس انتقام خودم هست.
راستی ایشون موقعیت شغلیش هم داره روزبه‌روز بهتر میشه و به زودی کارمند رسمی دولت میشه و کم کم به سطح درآمد خودم هم ممکنه نزدیک بشه.
الان که این پست رو نوشتم متوجه شدم که همون‌طور که روانشناس ها و مشاور ها میگن هر چقدر هم احساسات درونی آدم گنگ و مبهم باشه، باید سعی کنه همش رو بنویسه . همین نوشتن و سعی در جمله بندی باعث شد کمی از ابهام احساسیم کم بشه و از این بابت از تالار همدردی ممنونم.

درود

آقای راشومون قبل‌تر بهتون توصیه هایی کردیم نمیخوام حرف های جدید باعث ایجاد سردرگمی براتون بشه پس لطف کنین با نظر مشاورتون پیش برید و با او صحبت کنین .

موردی که اشاره کردین خانمم بهم حق میده که ازش انتفام بگیرم و بهش خیانت کنم ...

این از اون حق دادن های شیطانی هست که در نهایت شما هم شبیه به او خواهید شد. اونوقت دیگه هر کاری بکنید و هر چه بگید و به سراغ هر حقوقی برید چون یکی شبیه به خودش هستین براتون سراسر آسیب و پشیمانیست. اونوقت خدایی ناکرده این احساس حماقت پر رنگ تر خواهد شد.

خوبی مشاوره رفتن این هست که شما تحت تاثیر احساسات تصمیم نمیگیرین و طی این مدت آگاه تر میشین و میتونین تصمیم بهتری بگیرین و در آینده دچار پشیمانی نخواهید بود، میتونید با گذشته کنار بیاید و در گذشته دست و پا نزنید.

:72:

جناب اثر راشومون متاثر شدیم . امیدواریم به امید خدا مشکلتون هر چی زودتر حل بشه . طنین باران مطلب خوبی نوشت در پستشون . درد و رنج ها گاهی دست ما نیست و طبیعتا اگه نگاهمون درست بشه باعث رشد ما هستن .. اگه نگاهمون به درد ها و رنج ها شکست باشه اون ها تبدیل میشن به زجر ها . به نظر زجر را خودمون برای خودمون درست می کنیم . در مسائل روانشناسی برای همین این سه از هم تفکیک میشن . زجرها ما را در بن بست ناراحتی های و چراهای قلبیمون قرار میدن و نمی گذارن بهتر به مسئله نگاه کنیم .زجرها نمی گذارن خودمون و دیگران را ببخشیم و یا راه حلی پیدا کنیم ، طبیعتا برآیند آن افسردگی و ناراحتی هست . به نظرم نگاه زجر تبدیل بشه به درد و رنج . درد و رنج قابل حل هستن و گاهی لازمه رشد انسان . این تفکیک بهتون کمک می کنه . وقتی این را انجام دادین یک بار دیگه با روانشناستون حرف بزنین و مشکل را مرور کنین . شاید تونستید دوباره با همسرتون شروع کنین و اگه هم نتونستن زجری نیست و راحتر می تونین انتخاب دیگری را بررسی کنین . شاید خیلی از مشکلات ما عدم تفکیک این سه مورد هست . خودتون را بازنده ندونین . اون زجر هست که به انسانها القا میکنه بازنده هستن . رنج ها به انسان نگاه رشد و شروع دوباره القا می کنن . پاینده باشین .

به نظر من با مزه بود


https://www.instagram.com/p/CQPGRlUJ...dium=copy_link

امروز عجیب ترین شنبه زندگیمه
از یه طرف خوشحالم از یه طرف ناراحت