حال و احوال یاران همدردی (12)

سلام به دوستای گلم

امیدوارم حال همتون خوب باشه.

بی نهایت عزیزم وقتی اسمت رو دیدم که پست فرستادی خیلی خوشحال شدم؛اخیرا کم کار شدی خانوم خانوما. حضور کمرنگت توی تالار کاملا حس میشه و خوندن پست های زیبات به من انرژی مثبت میده.
ممنون که به یاد ما هستی :43:
حال من هم خوبه و انتظار من برای به آغوش کشیدن پسر نازم داره به سر می رسه. دیگه چیزی نمونده و من خیلی خوشحالم و خیلی منتظر؛ فکر میکنم لحظه ی تولد فرزندم باید لحظه ای ناب باشه ؛ منتظرم تا ببینم مادر شدن با حال و احوالم چه میکنه. این روزها حس و حال دیگه ای دارم. توی دوران بارداری لحظه های متفاوت و گاه سختی رو تجربه کردم اما یکی دو ماه میشه که اوضاع رو به راه شده ؛ حالم خوبه و جز انتظار برای دیدار روی ماه جگرگوشه ام دغدغه ای ندارم.
خداروشکر.:323:
الان دارم این پست رو درحالی می نویسم که توی پارک بانوان نشستم و هوای خنک دم غروب صورتم رو نوازش میکنه.
امیدوارم حس و حال خوب توی زندگی همه ی شما جاری باشه:72:

دوباره سلام
آویژه جان اطاعت امر:43:
اتفاقا صبح فقط به خاطر شما آنلاین شدم و پست را هم نوشتم اما شرایط جوری شد که نتونستم آن را کامل کنم و ارسال کنم.

خوبی عزیزم، خیلی خوشحال که دوباره هر از گاهی توی تالار می بینمت.

Eram جان، مطمئن باش مادر شدن تجربه ای هست که مانند نداره. بهت تبریک می گم عزیزم.
اما احوالات خودم که توی پست قبلی می خواستم بنویسم و نشد.
خیلی درگیرم بچه ها خیلی وقتم را می گیرند، مخصوصا دخترم که نوپا شده و کارهای خیلی خطرناک می کنه، از برادر هاش هم شیطون تره.
حدود یک ماه پیش شوینده خورد وخدا رو شکر به خیر گذشت، یا هفته قبل حین بالا رفتن از پاسیو افتاد و بینی اش ضربه دید، فکر کردیم شکسته ولی خدا رو شکر اون هم به خیر گذشت، یا همین امروز انگشتش لای درز کابینت گیر کرده بود هر کار می کردم در نمی اومد و....

حالا تصور کنید دو تا پسر شیطون دیگر هم دارم مخصوصا با این سریال بروسلی که پخش شد ما ماجرا داشتیم، چون هر دو شون هم کلاس تکواندو می رفتن تابستان، خونه شده بود زمین مبارزه.

این وسط من رو تصور کنید که به چه شکلی هستم:54::54:
اون هم دست تنها توی غربت، همسرم هم اکثرا نیست.
خودم گاهی از این همه حوصله و صبرم تعجب می کنم.
دعا کنید سالم از این مرحله عبور کنم. :203:
دوستتون دارم زیاد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m.reza91

آرزوی موفقیت و بهروزی دارم و امیدوارم حالتون خوب باشه و ممنون که ما رو از حال خودتون با خبر میکنید اما! اما! یه نکته که اقتصاددان ها ازش غافل موندند و من فهمیدم!
قضیه ازین قراره که الان داشتم فکر میکردم که سالانه 1.5 میلیون نفر به دنیا میاند در کشورمون؛ با فرض اینکه 2.5 سال مدت زمانی باشه که هر بچه از پوشک استفاده میکنه بنابراین در پایان دوسال و نیم این جمعیت ثابت میمونه یعنی یه تعداد ثابت بهش اضافه میشند و همون تعداد ازش کم میشند. درواقع جمعیت فعال پوشکی!
حالا فرض کنیم در طول روز به چهار پوشک نیاز داریم. صرف نظر از سایزش بگیم 1000 تومن قیمتشه تو طول یکسال میشه:
1500000x2.5x4x1000x365=5,475,000,000,000 تومن! یعنی این کشور داره سالانه 5475 میلیارد تومن صرف پوشک میکنه

خب بابا بیاین از روشای قدیمی استفاده کنین مگه چی میشه!؟ محیط زیست هم آلوده نمیشه ! تولید ناخالص ملیمون هم افزایش پیدا میکنه چون شما دیگه تولید کننده اید نه مصرف کننده
من خودم برای آموزش روش های آلترناتیو پوشکهای غربی اعلام آمادگی میکنم
والا!
:-)


================================================== ====
================================================== ====
پ.ن.: خانم bahare09 ان شاءالله حال مریضتون خوب میشه؛در تجربه ای مشابه بودم سال گذشته؛ امید به خدا داشته باشین.

---

سلام
ممنونم
از شما همیشه به ما رسیده بازهم با این ایده تون شرمندمون کردین
چطور به ذهن خودم نرسیده بود؟؟؟!!!!:)


......

ممنون بی نهایت عزیزم از احوال پرسی و پست طویلت:)
من هنوز هیچ درکی نسبت به مادر شدن ندارم احساس میکنم خودم بچگی نکردم و دلگیرم در حالی که قبلا داشتم البته هنوزم با دیدن بچه ها از دنیا کنده میشم و غرق بازی :) امروز هواسم نبود چنان با بچه مهمونمون بازی میکردم که بعدا متوجه شدم چه اداها و صداهایی دارم درمیارم کلا تو مهمونی ها دنبال بچه ها و مسن ها میگردم:)

انقدر دوست دارم از حالم بنویسم باهاتون حرف بزنم یکی یکی حالتونو بپرسم اما نمیشه حال توشتن ندارم


مدتیه با دنیا غریبم و ازش خوشم نمیاد ولی دارم بهتر میشم تا تو این زمان باقی مانده به خودم برگردم فکر کنم افسردگی گرفتم اونم چنان اروم اروم تو روحم رخنه کرده که متوجه نشدم اصلا فکر نمیکردم یه زمانی افسرده شم شایدم سندرم 30 سالگی داره میاد سراغم و یا افسردگی قبل از زایمان ...پوه اینا رو خوب میشناسه:)
شایدم افسردگی قبل از نوشتن پایان نامست من همه اینارو باهم دارم ...

پاییزه جان چطورییییییییی؟
ارم جان پستت چه حال خوبی داره تبریک میگم عزیزم

یه چیزی من متوجه نمیشم ترنم عشق خود به خود با کی دعواش میشه و قهر میکنه و ...هرچی هم دقت میکنم چیزی از جانب کسی نمیبینم چته تو:biggrin::biggrin:

فکنم تو چیزایی میبینی که من نمیبینم احساس گیجی میکنم:)

فرشته ی اردبهشت عزیزم؛ ممنونم ازت.

تو هم خیلی این روزها به تالار سر نمی زنی و جای خالی ات خیلی حس میشه. همچنین آقای خاله قزی هم خیلی وقته که نمی آد و جای آقای باغبان هم واقعا خالیه.امیدوارم هرجا هستید همتون سلامت باشید و دلتون شاد باشه.

فرشته جان وقتی پستی ازت می بینم حتما با دقت می خونمش و پست هاتو خیلی دوست دارم. امیدوارم هرچه زودتر کار پایان نامه ات به خوبی تموم بشه. می دونم بارداری و پایان نامه همزمان چقدر سخته چون خودم هم تجربه اش رو داشتم. امیدوارم مثل همیشه موفق باشی و
دخترنازت رو صحیح و سالم در آغوش بگیری.
بی نهایت عزیزم به صبر و استقامت و تلاشت غبطه می خورم. وقتی خونه ای رو با 3 تا بچه تصور میکنم کلی حس خوب ازش می گیرم.
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

عشق آفرین عزیزم با آون دوقسمت باقی مانده از مشکلاتت چه کردی، فارغ شدی یا هنوز درگیری؟

---

سلام بینهایت جان، عزیز دلم، حالت چطوره؟ کم پیدایی بانو، امید ما به این هست که هر کجا هستی شادمان و تندرست باشی.
خیلی متشکرم از احوال پرسی شما. اون دو بخش از مشکلات کماکان به قوت خود باقی هستند، و لیکن طبق برنامه ساعت های زیادی براشون وقت میذارم و تلاش می کنم به امید اینکه خداوند حرکات ما رو ببینه و به برکات خودش مزین کنه انشاءالله. به هر جهت، حال من خوبه قربونت برم، شرایط روحی، جسمی، احساسی و همه چیز هم عالیه خدا رو شکر. مدیر هم لطف کردن و مجدد من رو پررنگ کردن، دیگه چی می خوام از این دنیا؟ :) (مدیر گرام متشکریم)
این اواخر شهریور چقدر هوایی کننده مدرسه و دانشگاه هست. به بهانه بازگشایی مدارس و دانشگاه ها اجازه بدین یه خاطره تعریف کنم حال و هوای سیاسی - اقتصادی کشور عوض شه:311: دانشگاه ترم اول بود، هنوز با بچه ها زیاد آشنا نشده بودم. من تنهایی با ترم بالایی ها امتحان آواز داشتم. کلاس های ما انتهای راهرو سمت راست بود، یه در باز میکردی، باز یه راهرو بود و کلاس ها هشتی تو پشتی تا انتها . آخرین کلاس اتاق تمرین بود، البته بعد ها متوجه شدم اسمش اتاق بدنسازیه (آقایون میرفتن اونجا استعمال دخانیات:303: ) ، به هر حال ترم بالایی ها کلاس داشتن و بعدش با هم امتحان داشتیم. اونها رفتن کلاس و من رفتم اتاق تمرین، به اعتماد اینکه فاصله زیاد و دیوارها قاعدتا فوم آکوستیک هست. شروع کردم کرال باخ، دبوسی، دوتا اپرا ، کم کم خسته ام شد دوتا آهنگ از خدا بیامرز، چند تا از شاه ماهی موسیقی ایران ، تنوع بیشتر خاله شادونه، اردک تک تک، تک تک اردک و دیگه ادامه نمیدم چه اداهایی که در نیاوردم...:58: راس ساعت 12 رفتم واسه امتحان، در رو باز کردم دیدم همه غش کردن از خنده.:311: استاد گفت: شما من امتحانت رو گرفتم. برو.:18: من از اون بعد دیگه اون آدم سابق نشدم. تا یکی دو هفته با هرکی حرف میزدم نمی تونست تو چشام نگاه کنه و خنده اش رو کنترل کنه. :311:

باری به هر جهت، امیدوارم سال خوبی در انتظار محصلین باشه و از حضورشون در فضای تحصیلی، هم بهره ببرن و هم لذت کافی.
مجددا سپاسگزارم ازت بینهایت جان، خیلی خوشحالم کردی.
یه سلام و عرض ادبی هم کنیم خدمت Eram خانوم گل. مادر شدنت رو، این حس زیبای نشان پروردگار بر جانت رو تبریک میگم. فرزندت خیلی خوشبخته تو رو داره ها...:72:
فرشته اردیبهشت، نازنین، درود بر تو، فکر می کنم کودکت یک بار دیگه فرصت کودکی کردن رو در اختیارت قرار میده. حالشو ببر. :43:
روز و روزگار بر شما و تمامی دوستان خوب همدردی خوش و خرم باد!:43:

سلام

سلام:72::72:

سلامی پر از آرزوی سلامتی برای همه شما عزیزان:323:

تابستون هم کم کم داره بساطش را جمع می کند و پاییز از راه می رسد .... چقدر فصلها پیام دارند با آمد و رفتشون :310:

از مدتی پیش رفتن به کلاس خیاطی برای حرفه ای خیاطی کردن را در پیش گرفتم و سال گذشته هم چرخ خیاطی متناسب گرفتم ....( چه خوب شد سال گذشته خریدم ها والا حالا ..... ) مدتی دیگه هم چرم دوزی .... کلاً دنیای هنر چقدر بهانه برای دیدن زیبایی ها برایمان دارد و لذت بخش و پیام آور است بخصوص هنرنمائیهای زنانه مثل همین خیاطی و ....

از نوجوانی علاقه به عکاسی بخصوص عکاسی ازطبیعت ، کودکان و آثار تاریخی .... را در خونم یافتم و همان موقع ها ابتدا با یک دوربین 110 و بعد ویزن عکاسی میکردم و آلبومها از آنها دارم خاطره انگیز ..... و همیشه در آرزوی یک دوربین حرفه ای و طی آموزشهای مربوطه و .....

زمستان گذشته بالاخره یک نیمه حرفه ای را تهیه کردم که اصل انگیزه اش را دختر کوچولوی خانواده که قرار بود بیاد و منم عطش عکس گرفتن از او را داشتم داد و ....( بازم چه خوب که اونموقع گرفتم ..... ) حالا در میانه همه مشغله های عمدتاً فرهنگی و تربیتی دنیای غیر مجازی و دنیای مجازی پیگیری این هنرها هم خود عالمی دارد .....

آره عزیزان فقط کافیه کمی توجه کنیم الا ماشاء الله برنامه میشه داشت که متوجه آنها و اثرات مفید و مثبتشون باشیم و بهشون بپردازیم و تمرکز را از روی مشکلات و منفی ها و بخصوص توقعات از دیگران و ناراحتی از برآورده نشدنشان برداریم

این نمونه ها را فقط برای همین گفتم چون واقعاً حیفم میاد می بینم عزیزانی را که چقدر انرژی و زمان و سلامتیشون را با تمرکز بر منفی ها و مشکلات و قضاوتها دیگران وتوقعات به خطر می اندازند و به خود آسیب می زنند ..... باور کنید حیفیم که اینجوری درگیر شویم ....

بابا به خدا من خیلی کارا دلم میخواد انجام بدم که امکانش نیست یا چیزهایی هست دلم می خواست می داشتم تا یه کارایی بکنم اما نیست .... یا حتی معمولیش اینکه در فضای خونه و زندگی تعمیراتی که موقعیتش نیست اما اگر بخواهم هی فکر و تمرکز روی اینها بگذارنم که خودمو بیچاره و درب و داغون و غمگین و دپرس و بیمار می کنم .... به خودم میگم خیلی کارا میتونی بکنی خیلی بیشتر از آنچه امکانش نیست ، امکانی ها هست ..... مثلاً همین چند روزه در پی یه مختصر خونه تکونی تغییر دکور و خلاقیتهایی با کاغذ کادو و بعضی تزیینی ها به ذهنم رسیده و دارم انجام میدم که کلی سر ذوقم آورده ... و میگم هااااا اینه ه ه ه .... می بینی ! هیچ بن بستی نیست ... و هیچ نداشته و نبود امکانهایی نمیتونه چشم آدم را روی داشته ها و امکانهای موجود ببنده و واقعاً هم اگر توجه کنیم از این بی نهایت امکانها و داشته ها ، هروقت ما مثبت نگرانه نظر کنیم ... سبقت می گیرند تا در ذهن ما خودنمایی کنند و خود را عرضه کنند ..... همینجاها باز هم حقیقت قدسی :

بنده من همه چیز را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم جلوه گری دیگری پیدا می کند ..... می بینم وقتی میگه همه چیز ....، اونم همه چیزی که خالق همه چیزهست میگه .... یعنی همه آنچه او هستی بخشیده داشته های من هستند ، خودش میگه ..... و خودش مگه دروغ داره بگه !..... پس بی نهایت داشته ..... و منم داشته عزیز کرده خودش .....

با ناله و غم های این دنیایی از او و این داشته هایی که برایم قرار داده و مهمتر از همه این کرشمه "مال خودمی" غافل شوم ؟؟!!!!!
حیف نیست ....؟؟؟؟!!!!

خواجه عبدلله انصاری در تفسیر عرفانی - اخلاقی سوره یوسف یه جایی اشاره دارد به حدیثی که می گوید( این تفسیر دو جلدی قرآن را اگر تونستید بخونید که جذابه ) :

" وقتی بنده ای خود را به خدا می سپارد خدا بین او و غفلت حائل می شود "

یعنی نمیگذاره غافل از این همه داشته و الطاف شود و به بیراهه و خطا رود ( چنانکه نگذاشت وسوسه زلیخا یوسف را ازحضور خودش غافل کند و ... هفت درب قفل را بروی او برای حذر از خطا گشود و ....)

حالا شما را به این خدای مهربون .... بیایید خودمونو به خودش بسپاریم و یه مدتی عهد ببندیم دهان و چشم ابلیس لعین را گل بگیریم و تمام توجهمونو بدیم به داشته ها و هرچیزی را از زاویه مثبت نگریستن .....

نظرتون چیه یه تمرین یک هفته ای داشته باشیم ....؟؟

اصلاً با یه تاپیک با این مضمون چطورید ؟

مثلاً :

تمرینهای یک هفته ای برای مثبت اندیشی .....

اصلاً میشه تاپیکهایی پیوسته داشته باشیم .... مدتی یک هفته یا یک ماهه و .... مثبت اندیشی ... بعد تاپیک دیگری مثلاً تمرکز بر داشته ها و بیخیال نداشته ها و ......

نظرتون چیه ؟

سلام


اگه با یک تشکر ساده و خشک و خالی میشه واقعا یه نفر رو خوشحال کرد ، ای کاش که دریغ نکنیم .

من نمیدونم چرا همه ما به فکر اصلاح و تغییر دیگران هستیم و خیال میکنیم نسخه ای که ما پیچیدیم واقعا شفابخش هست ؟!!!!!!

چرا گمان میکنیم که به واسطه دو تا تعریف و تشکر بیشتر کلاممون بر حق است و نعوذبالله باید بر پیامبر نازل بشه ؟!!!!

چرا فکر میکنیم خدا به ما حق داده که دیگران رو بکوبیم و تخریب کنیم و به خیال خودمون بنای محکم تر و مستحکم تری از اون شخص بسازیم ؟!!!!

نمیدونم دو تا درد دل چقدر از ما کم میکنه ، که حوصلمون زود سر میاد و شروع میکنیم به اعتراض و انتقاد !!!

کاش یه کم با هم مهربونتر بودیم !!! هر کدوم از ما توی زندگیمون به اندازه خودمون درد و رنج کشیدیم . حالا یکی کمتر ، یکی هم بیشتر . اگه نمیتونیم برای زخم های دیگرون مرهم باشیم ، پس بهتره حداقل نمک نپاشیم .

میبینی چند نفر از پست زیبا و آموزنده شما تشکر کردن ؟! من هم از شما تشکر میکنم !!!!! چون حس میکنم به این تشکرها احتیاج دارید ! اگر نه از همه توان خودتون برای خرد و خاکشیر کردن دیگران استفاده نمیکردید ! و باز هم تشکر میکنم که اینقدر محترمانه و دلسوزانه این کار رو انجام دادین !!!!

برای اینکه حالت گوشه و کنایه نداشته باشه ، با شما هستم خانم بی نهایت !!!!!

راستی از جناب مدیر یا .... هم تشکر میکنم که این پست رو حذف میکنند ! فقط یک سوال ؟!!!! شما خودتون که تا این اندازه به اعتراض و انتقاد دیگران حساس هستید ، پس با کدام علت و دلیل علنا به خانم تمنا انتقاد و اعتراض میکنید ؟!!!!!!!!!!! بهتر نیس هر اتفاقی رو از خودمون استارت بزنیم و بعد به بقیه ارجاع بدیم ؟!!!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

من نمیدونم چرا همه ما به فکر اصلاح و تغییر دیگران هستیم و خیال میکنیم نسخه ای که ما پیچیدیم واقعا شفابخش هست ؟!!!!!!
نمیدونم دو تا درد دل چقدر از ما کم میکنه ، که حوصلمون زود سر میاد و شروع میکنیم به اعتراض و انتقاد !!!

کاش یه کم با هم مهربونتر بودیم !!! هر کدوم از ما توی زندگیمون به اندازه خودمون درد و رنج کشیدیم . حالا یکی کمتر ، یکی هم بیشتر . اگه نمیتونیم برای زخم های دیگرون مرهم باشیم ، پس بهتره حداقل نمک نپاشیم

---

:104::104::104::104::104:

فلسفه حال و احوالپرسی چیه؟؟؟؟ آیا همیشه باید بگیم حالمون خوبه؟؟؟؟ آیا اگه حالمون بد باشه نباید اینجا بنویسیم؟؟؟

من نمیدونم چه اصراری هست که اینقدر دوست داریم برای بقیه خط کشی کنیم! بابا اینجا اسمش روشه: تاپیک حال و احوال یاران همدردی

اتفاقا من چون خودم یک زمانی در موقعیت بهاره جان بودم واقعا مایلم در جریان احوالش باشم.
اگر خاطر مبارک آزرده میشه از روی پستهایی که شما رو اذیت میکنه رد بشین و نخونینش، نگران جو تاپیک هم نباشین چون اینجا قراره همه از احوالشون بگن چه حال خوب و چه حال بد.:18:

سلام آقای سرشار :72:

من فکر نمی کنم بی نهایت ترنم رو کوبید و تخریب کرد. اما از تذکر به جایی که به ما و مدیران سایت دادید متشکرم.

من با مدیرهمدردی موافقم که برای ترنم بهتره اینجا نیاد، اما تصمیمش با خود ترنمه. و هیچ عضوی، حتی خود مدیرهمدردی حق نداره ایشون رو از این بایت تحت فشار بذاره.

فرشته مهربان منتظر تاپیک های مفید شما هستیم. من حتما شرکت می کنم. :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سرشار

پس با کدام علت و دلیل علنا به خانم تمنا انتقاد و اعتراض میکنید ؟!!!!!!!!!!!

---

***

سلام به سرشار عزیز و مهربان
احساس می کنیم ترنم در همدردی خاطرات خوبی نداره...یه چیز داره اذیتش می کنه
هر موقع می یاد بعد یه مدت اینجوری میشه...( متوالی )
باید علت یابی بشه
خاطرات زیادی با خودش مرور می کنه و نشانه هایی از وابستگی هم در ایشون دیده میشه با توجه به پست آخرشون در این تاپیک
شاید ترنم راضی نباشه بالینی مسئله اش را براش باز کنم ...برای همین ادامه نمی دم
همدردی مثل سم میمونه براش !
دوستانی که ایشون را تحث فشار می ذارنند برای ترک همدردی خیلی مهربونن - چون واقعا برای ترنم خطرناکه
کاربر بینهایت هم تند صحبت نکرد به نظرم راهنمایی درستی هم به بهاره و هم به ترنم کرد.

ما میگیم و انتخاب با خود فرد هست چه تصمیمی بگیره .
ان شالله تصمیم درستی بگیرند و درمان اصلی را عقب نندازند .


****